Δανειακό αποπληθωρισμός

Γράφει σήμερα η ΖΖ (bold δικά μου):

Η FED και ο Μπερνάνκι μέχρι πρότινος υπήρξαν εξαιρετικά «φοβισμένοι» από τις προοπτικές της ραγδαίας αύξησης του πληθωρισμού.
Τώρα υπό το κράτος πανικού είναι η μάχη που δίνουν για να αποτρέψουν τον διπλό εφιάλτη ύφεσης-αποπληθωρισμού που έχει μολύνει την πραγματική οικονομία.
Ομως, ο συνδυασμός πτώσης των τιμών και υψηλού επιπέδου μόχλευσης θα αποδειχθεί οικονομικά «θανατηφόρος» καθώς θα δημιουργήσει «δανειακό αποπληθωρισμό».
Ο όρος αυτός είχε πρωτοχρησιμοποιηθεί από τον Ιρβιν Φίσερ, Αμερικανό οικονομολόγο, το 1933.
Σε αυτό το σενάριο οι βεβαρημένοι με δάνεια καταναλωτές και εταιρείες σπεύδουν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους καθώς οι πιστωτικές γραμμές στερεύουν. Η πτώση των τιμών όμως σημαίνει ότι τα δάνεια είναι ακριβότερα. Η «βιαστική» αποπληρωμή πλήττει τη ζήτηση και οδηγεί σε περαιτέρω μειώσεις τιμών.
Παράλληλα, ο αποπληθωρισμός συνεχίζει να κάνει το πραγματικό κόστος των δανείων ακριβότερο. Και επειδή τα πραγματικά επιτόκια δεν μπορούν να έχουν αρνητικό πρόσημο, βρίσκονται ούτως ή άλλως σε μη επιθυμητό επίπεδο. Αυτό προκαλεί ακόμη ταχύτερες αποπληρωμές με αποτέλεσμα, όπως το είπε ο Φίσερ «η ρευστοποίηση να νικήσει τον εαυτό της».

Το ενδιαφέρον στη θεωρία του Φίσερ δεν είναι μόνο ακαδημαϊκό. Μας αφορά όλους...

Για όσους θέλουν να διαβάσουν τι ακριβώς έγραψε ο Fisher το 1993, το οποίο είναι άκρως ενδιαφέρον, ας θυμηθούν (πρώτα) ότι το σχετικό λινκ δημοσιευθηκε στο ιστολόγιο αυτό ήδη από το προηγούμενο μήνα:

24.11.08

***Deflation by Irving Fisher

Απίθανο άρθρο του 1933
http://fraser.stlouisfed.org/docs/meltzer/fisdeb33.pdf

Απίθανα διαγράμματα στο τέλος

Ένας θαυμάσιος οδηγός κατευθείαν από τη μεγάλη ύφεση!