Στις 26 Απριλίου κρίνονται πολλά

Τους «άσους στα μανίκια» ετοιμάζει η κυβέρνηση για σκληρές διαπραγματεύσεις με την Κομισιόν στις 26 Απριλίου για το ασφαλιστικό. Η Κομισιόν έχει ζητήσει αρχικά να μειωθούν οι δαπάνες για συντάξεις στο 2,8% του ΑΕΠ. Στόχος της κυβέρνησης είναι να μειώσει στο 4,8% του ΑΕΠ τη συνολική κρατική δαπάνη για συντάξεις (περιλαμβανομένου ΕΚΑΣ κ.λπ.).

Σήμερα το ποσοστό αυτό είναι 4,8% μόνο για τις συντάξεις και επιπλέον, περίπου, 1,5% για ΕΚΑΣ και λοιπές παροχές.

Ο χρόνος για την επίτευξη του στόχου αυτού αποτελεί επίσης ένα θέμα προς διαπραγμάτευση. Αρχικά η Κομισιόν ζήτησε η προσαρμογή να γίνει μέχρι το 2018. Τώρα η κυβέρνηση θα ζητήσει να διατηρηθεί η κρατική δαπάνη στο 4,8% του ΑΕΠ, αλλά με όλες τις παροχές και αυτό να πραγματοποιηθεί νωρίτερα κατά πέντε χρόνια, δηλαδή το 2013. Αυτό θα δείξει ότι η Ελλάδα έχει τη διάθεση να νοικοκυρέψει το σύστημα. Ενα επιτελείο στελεχών και τεχνοκρατών από τα υπουργεία Οικονομικών, Οικονομίας και Εργασίας «ξεσκονίζουν» το τελευταίο διάστημα όλα τα ασφαλιστικά συστήματα στην Ευρώπη και στατιστικά στοιχεία για την υγεία και το βιοτικό επίπεδο των πληθυσμών.

Μέχρι σήμερα η «φαρέτρα» των διαπραγματευτών έχει «οπλιστεί» με τα εξής:

1. Το ελληνικό συνταξιοδοτικό σύστημα είναι από τα πιο γενναιόδωρα παγκοσμίως, αλλά έχει τους περισσότερους φτωχούς συνταξιούχους. Στην Ελλάδα το 21% του πληθυσμού βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Στους συνταξιούχους για τις ηλικίες άνω των 65 ετών, το ποσοστό αυτό είναι 23%, όταν στον ΟΟΣΑ είναι 13%.

2. Το προσδόκιμο όριο ζωής είναι από τα υψηλότερα στην Ευρώπη, αλλά τα παραγωγικά χρόνια (υγιείς εργαζόμενοι) έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια στα 65 έτη από τα 69 που ήταν. Συνεπώς, δεν είναι δυνατή η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 έτη άμεσα.

3. Στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης το όριο συνταξιοδότησης είναι τα 65 έτη, ενώ υπάρχουν και χαμηλότερα, όπως στη Γαλλία (60 έτη).

4. Η περίοδος εισφορών για πλήρη σύνταξη στην Ελλάδα είναι 35 έτη, όσο δηλαδή και σε άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων η Ισπανία που αντιμετωπίζει και αυτή δημοσιονομικά προβλήματα, αλλά και οι ΗΠΑ.

5. Το ποσοστό προσαύξησης της σύνταξης στην Ελλάδα είναι 2,57 και είναι υψηλό, αλλά χαμηλότερο της Ισπανίας (2,9).

Ομως, η διαπραγμάτευση δεν τελειώνει εδώ. Ενα θέμα αποτελεί ο χρόνος για την επίτευξη του στόχου μείωσης των δαπανών για συντάξεις.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_18/04/2010_397972

Πρώτον, το ασφαλιστικό νομοσχέδιο προωθεί μεταρρυθμίσεις και στον τομέα της υγείας. Δημιουργείται ενιαίος διαχειριστικός οργανισμός για όλα τα ταμεία, όπου θα ενταχθεί και το πρόγραμμα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Η εξοικονόμηση θα είναι μεγάλη, αφού μόνο οι ιατρικές εξετάσεις που γίνονται μέσω παραπεμπτικών σε ιδιωτικά διαγνωστικά κέντρα κοστίζουν κάθε χρόνο 1,5 δισ. ευρώ.

Δεύτερον, όλα τα ιατρεία του ΙΚΑ περνούν στο ΕΣΥ, δημιουργώντας οικονομίες κλίμακος και εξοικονόμηση για το Ταμείο, με στόχο την αναβάθμιση της πρωτοβάθμιας περίθαλψης. Ωστόσο, τα οφέλη αυτά πρέπει να ποσοτικοποιηθούν και θα λυθούν αρκετά ζητήματα, όπως οι συμβάσεις εργασίας των ιατρών του ΙΚΑ (αποδοχές, δικαίωμα για ιδιωτικό ιατρείο, το οποίο δεν έχουν οι ιατροί του ΕΣΥ κ. λπ.).

Αλλά τα επιχειρήματα της Κομισιόν θα είναι ισχυρά: μόνο το 44% του ενεργού πληθυσμού μεταξύ 55 και 65 ετών εργάζεται σε σύγκριση με 52% στον ΟΟΣΑ, διότι είναι διαδεδομένη η πρόωρη συνταξιοδότηση. Η σύνταξη αντιστοιχεί περίπου στο 95% των προηγούμενων ακαθάριστων αποδοχών, όταν στην Ε. Ε. κυμαίνεται γύρω στο 50%. Οι συνολικές συνταξιοδοτικές δαπάνες είναι διπλάσιες από αυτές της Ε. Ε.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_18/04/2010_397971