Σε προηγούμενη ανάλυσή του στις 27 Μαρτίου ο Economist είχε αναφέρει ότι η Ελλάδα θα χρειαζόταν τουλάχιστον 75 δισεκατομμύρια ευρώ. Σήμερα έχουν προστεθεί νέα στοιχεία, με τα οποία εκτιμάμε ότι η Ελλάδα χρειάζεται μία ελαφρώς λιγότερο σκληρή προσαρμογή από την αρχική μας εκτίμηση. Ομως, μέχρι το 2014 η Ελλάδα θα προσθέσει 67 δισ. ευρώ επιπλέον στο χρέος, οπότε και το μέγεθος αυτό θα σταθεροποιηθεί στο ανησυχητικό 149% του ΑΕΠ.
Ορισμένοι θεωρούν υπεραπαισιόδοξο το σενάριο αυτό. Αν η οικονομική ανάπτυξη δεν επανέλθει, αν η μείωση του ελλείμματος αποβεί πολύ οδυνηρή ή αν τα επιτόκια αποδειχθούν πολύ υψηλότερα από τις αρχικές υποθέσεις, τότε η αναλογία του χρέους πιθανώς να εκτιναχθεί μέχρι το σημείο της χρεοκοπίας. Ακόμα κι αν αυτό αποτραπεί, οι σωτήρες της Ελλάδας ενδεχομένως να κληθούν να επωμιστούν μεγαλύτερο από το οικονομικό βάρος, που εμείς υπολογίζουμε, ειδικά εάν οι ιδιώτες επενδυτές περιορίσουν την έκθεσή τους στην Ελλάδα. Οι λόγοι να το κάνουν είναι πολλοί.
Σε περίπτωση βοήθειας από το ΔΝΤ, οι εν λόγω επενδυτές γνωρίζουν ότι ο οργανισμός εμφανίζεται πρώτος στη σειρά να εισπράξει τα οφειλόμενα και ανάλογη προτεραιότητα θα αιτηθεί και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Πιθανολογούμε ότι οι τολμηρότεροι από τους επενδυτές ίσως αποδεχθούν ότι οι υψηλές αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων είναι μία γενναία ανταμοιβή του ρίσκου να μην αποπληρωθούν στο σύνολο τους. Ορισμένοι ίσως υιοθετήσουν πιο συγκρατημένη στάση. Αλλοι, πάλι, ίσως σκεφθούν ότι ένα ακόμα υψηλότερο επιτόκιο δανεισμού απλώς θα οξύνει τις πιέσεις στην Ελλάδα, αυξάνοντας την πιθανότητα χρεοκοπίας.
Ενδέχεται οι λοιποί εταίροι της Ελλάδας στην Ευρωζώνη να βρεθούν ενώπιον μιας μεγάλης και πιθανώς ανεξέλεγκτης δέσμευσης να μετακυλίσουν το υφιστάμενο χρέος της χώρας και να της παράσχουν ρευστό προς κάλυψη των ελλειμμάτων της. Το πακέτο διάσωσης, συν τω χρόνω, δεν αποκλείεται να εξελιχθεί σε αλλεπάλληλα χαμηλότοκα δάνεια για αποτροπή μιας πτώχευσης της Ελλάδας.
No comments:
Post a Comment