Πραγματικότητα η Ευρώπη δύο ταχυτήτων;

Η Γερμανία θέτει ακόμη μια φορά όρους για τη διάσωση της Ελλάδας από την ΕΕ και τα ΔΝΤ γεγονός που αντανακλά την αποθυμία της να «πληρώσει τα σπαμένα» των άλλων αλλά και την πρόθεσή της να ανασχεδιάσει τα σύνορα της Ευρώπης, σημειώνει η ιταλική Repubblica.

Το Σεπτέμβριο 1994, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από τη θέση του επικεφαλής του κοινοβουλευτικού κόμματος CDU/CSU είχε προτείνει τη σύσταση ενός «ευρωπαϊκού πυρήνα», ο οποίος θα απαρτιζόταν από τη Γερμανία, τη Γαλλία και το Βέλγιο και θα υιοθετούσε χωριστό νόμισμα. Η ιδέα ήταν η προηγμένη Ευρώπη να μην επηρεαστεί από την πιο αδύναμη Ευρώπη του νότου με τις περιορισμένες προοπτικές, σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα.

Δεκαέξι χρόνια μετά, η Ευρώπη των δύο ταχυτήτων που είχε οραματιστεί ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι σήμερα πραγματικότητα. Όταν εφαρμόστηκε το ευρώ [EUR=X] , τουλάχιστον δύο στους τρεις Γερμανούς δήλωναν ότι προτιμούσαν το μάρκο από το ευρώ. Αυτός ο σκεπτικισμός δεν εγκατέλειψε ποτέ τους Γερμανούς. Με την παρ’ ολίγον» χρεοκοπία της, η Ελλάδα ουσιαστικά ξύνει την πληγή που είχε ανοίξει ξανά η ύφεση: και πάνω απ’ όλα ο φόβος ότι θα κληθεί να πληρώσει τα σπασμένα, αναφέρει η Repubblica.

Η νέα δημοκρατία που συστάθηκε στο Βερολίνο μετά την πτώση του τείχους στόχο της είχε να δείξει στη Γερμανία ότι βαδίζει προς μια ευρωπαϊκή Γερμανία και όχι μια γερμανική Ευρώπη –αν και πάντα το ευρώ υποτίθεται ότι έπρεπε να λειτουργεί καθ’ ομοίωση του μάρκου και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα όπως καθ’ ομοίωση της γερμανικής κεντρικής τράπεζας (Bundesbank). Για να μην αναφερθεί, κανείς, στην υπερβολική αυστηρότητα της Συνθήκης του Μαάστριχτ και την επιλογή της Φραγκφούρτης ως έδρα για την ΕΚΤ.

Αντί το ενιαίο νόμισμα να λειτουργήσει ως μέσο ισχυροποίησης της πολιτικής συνοχής στην Ευρώπη, στην πραγματικότητα αποδείχθηκε το αντίθετο, επισημαίνει η ιταλική εφημερίδα. Η κρίση στην Ελλάδα ήρθε να δείξει ακόμη μία φορά πως ο καθένας κοιτάζει τον εαυτούλη του. Είναι προφανές ότι οι πολιτικοί μας ηγέτες απευθύνονται στους ψηφοφόρους τους και όχι σε ένα ανυπόστατο εκλογικό τμήμα στην Ευρώπη. Στην ευρωπαϊκή αυτή κακοφωνία, δεν είναι να απορεί κανείς που οι αγορές στοιχηματίζουν στην κατάρρευση της Ελλάδας.

http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1808342