Here’s total (all levels) government spending over the past 10 years:
Yes, I know, it’s argued that Obama couldn’t have gotten anything more. I don’t really want to revisit all of that; my point here is simply that everyone is drawing the wrong lesson. Fiscal policy didn’t fail; it wasn’t tried.
http://krugman.blogs.nytimes.com/2011/02/14/the-great-abdication/
_________________________
Μικρή μετάφραση:
Εάν δεν ξέρατε ότι η Κυβέρνηση μοίρασε ένα τεράστιο ποσό μέσω επιστροφών φόρων στους φορολογούμενους (stimulus) πριν δύο χρόνια, κοιτώντας το διάγραμμα, θα το καταλαβαίνατε;
Looking at this graph, if you didn’t know there had been a “massive” stimulus, would you even have suspected that there had been any stimulus at all?
And yet the failure of the stimulus that never happened has become conventional wisdom — which is what I feared would happen, two years ago, when I was tearing my hair out over the inadequacy of the original plan. Yes, I know, it’s argued that Obama couldn’t have gotten anything more. I don’t really want to revisit all of that; my point here is simply that everyone is drawing the wrong lesson. Fiscal policy didn’t fail; it wasn’t tried.
http://krugman.blogs.nytimes.com/2011/02/14/the-great-abdication/
_________________________
Μικρή μετάφραση:
Εάν δεν ξέρατε ότι η Κυβέρνηση μοίρασε ένα τεράστιο ποσό μέσω επιστροφών φόρων στους φορολογούμενους (stimulus) πριν δύο χρόνια, κοιτώντας το διάγραμμα, θα το καταλαβαίνατε;
4 comments:
Πάντως το διάγραμμα εκτός των άλλων δείχνει και το διπλασιασμό των κυβερνητικών εξόδων σε 1 δεκαετία. Είμαι περίεργος να δω και το διάγραμμα των εσόδων.
Το άλλο γεγονός είναι ότι ο Krugman θεωρεί ότι το stimulus δεν ήταν αρκετό. Η οικονομία των ΗΠΑ όμως αναπτύχθηκε έντονα το 2010 και το ίδιο (και καλύτερο) προβλέπεται το 2011. Που είναι λοιπόν η αποτυχία? Και δλδ τι προτείνει ο Krugman να δώσει επιταγή 1 εκατ σε κάθε πολίτη η κυβέρνηση??
καθώς έχουν (όπως όλοι) και έλλειμμα και χρέος, τα τρέχοντα έσοδα είναι λιγότερα
δες http://research.stlouisfed.org/fred2/series/FGRECPT?cid=107
εκεί θα δεις την επίδραση της ύφεσης, της κάθε ύφεσης
η οικονομια μπορεί να αναπτύχθηκε, νέες θέσεις εργασίας έβγαλε;
ΟΧΙ
αντίθετα, κινείται μέσω "αύξησης της παραγωγικότητας"
έχει ενδιαφέρον να δεις σε άλλο ποστ του κρουγκμαν ότι ούτε η διαρθρωτική ανεργία δεν επηρεάστηκε... κανένας κλάδος δεν έβγαλε - αναλογικά - περισσότερες (λιγότερες) θέσεις εργασίας - ΟΛΟΙ οι κλάδοι διπλασίασαν το ποσοστό ανεργίας!!! [http://krugman.blogs.nytimes.com/2011/02/13/whos-unemployed/]
Κάποιες θέσεις εργασίας έχουν δημιουργηθεί αλλά γενκά συμφωνώ ότι η αγορά εργασίας στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη απέχει πολύ από το 2007.
Όμως είναι απόλυτα φυσιολογικό να μην δημιουργούνται θέσεις εργασίας, όταν υπάρχει τέτοια ανισσοροπία στην παραγωγή μεταξύ Δύσης και Ανατολή. Οι τεχνητά χαμηλές ισοτιμίες στην Ανατολή δεν επιτρέπουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας στη Δύση. Αρα λοιπόν η δημιουργία θέσεων εργασίς δεν έχει να κάνει με το stimulus. Γιατί όσα λεφτά και να δώσεις αυτά θα φύγουν είτε για εισαγωγές είτε για παραγωγικές επενδύσεις στο εξωτερικό είτε για σπεκουλάρισμα στα άλογα που τρέχουν στα χρηματιστήρια της Νέας Υόρκης και του Σικάγο.
Και όταν η κούρσα τελειώσει και τα άλογα του ιπποδρόμου ψοφήσουν μετά έχεις μια πολύ ωραία φούσκα αλλά 2007. Άντε μετά να ψάχνουν πάλι ποιος φταίει. Όχι πάντως το φτηνό χρήμα και οι διεθνείς ανισορροπίες ενδεχομένος μια μείωση του επιτοκίου (στο -20%) να διόρθωνε την κατάσταση...
η ανισορροπία είναι δεδομένη, στην ουσία είναι η αναπόφευκτη εξέλιξη του συστήματος που ψάχνει συνεχώς για μείωση κόστους
όμως, όπως γράφω στο προηγούμενο σχόλιο ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ κανένας τομέας που να απορρόφησε ανέργους, πχ η πράσινη ανάπτυξη
για την ακρίβεια, είναι ο ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ των ΗΠΑ που απορρόφησε (προσέλαβε) τους περισσότερους από το 2008 [θέλει διάγραμμα]
το στίμουλους θα βοηθούσε όμως περισσότερο την κατανάλωση και σίγουρα τις υπηρεσίες που είναι 70%ΑΕΠ
τα "άλογα" ταϊστηκαν καλά με τις ενέσεις ρευστότητας, που αναλογικά είναι 4-5 φορές το στιμουλους
σχετικά με το επιτόκιο:
βλέπεις ότι το 0% της Ιαπωνίας πρακτικά βοηθάει μόνο στο yen-carry-trade, ότι γίνεται και με το δολλάριο πλέον
μια λύση(?) θα ήταν να πάει το επιτόκιο στο 15%, ώστε να πεθάνουν όσοι δεν το αντέχουν (πολιτική 1985), αλλά αυτοί που θα πεθάνουν πρώτοι είναι τα κράτη (όπως του 3ου κόσμου που τους χαρίστηκε τότε το 50-75% του χρέους)
δυστυχώς, το φθηνό χρήμα 2001-2005 και η subprime κερδοσκοπία 2003-2006 [http://athenstock.blogspot.com/2011/02/blog-post_2713.html] είναι οι κυριότεροι υπάιτιοι μαζί με το LTCM του '97-'98 που σώθηκε από τη NY FED και δημιουργήθηκε το αίσθημα "ότι και να κάνουμε, θα μας σώσουν - too big to fail"
με δύο λόγια: ο όποιος έλεγχος ασκούσε το κράτος στις ανισορροπίες του ιδιωτικού τομέα (Keynes) αρρώστησε με την άνοδο Ρήγκαν-θάτσερ ('80) και πέθανε οριστικά με τη πτώση του τείχους ('89)
Post a Comment