Σκληρές διαπραγματεύσεις στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής με σημείο-κλειδί την αποδοχή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας
Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Kωστα Kαρκαγιαννη
Αυτή τη φορά οι ηγέτες της Ευρωζώνης έθεσαν τον πήχυ πραγματικά ψηλά. Η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ υποσχέθηκε ότι θα δεχτεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να επεμβαίνει ενεργότερα στις αγορές. Σε αντάλλαγμα απαίτησε τη μετατροπή της Ευρωζώνης σύμφωνα με το γερμανικό οικονομικό δόγμα και την αποδοχή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο πρόεδρος της Κομισιόν έλαβαν εντολή να αρχίσουν διαβουλεύσεις με τα κράτη-μέλη με στόχο να υπάρξει συμφωνία το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου και να επικυρωθεί το αργότερο στις 24-25 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια της τακτικής Συνόδου Κορυφής.
Ωστόσο κατά τη συζήτηση της γερμανικής πρότασης, το απόγευμα της Παρασκευής, υπήρξε αντίδραση από αρκετά κράτη-μέλη σχετικά με την επιθυμία Βερολίνου και Παρισιού τα νέα, υπό διαπραγμάτευση, μέτρα να υιοθετηθούν από την Ευρωζώνη εντός ενός έτους.
- Ορισμένα κράτη-μέλη, όπως για παράδειγμα το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, αντέδρασαν και στην πρόταση να υπάρξει αποσύνδεση μεταξύ αύξησης μισθών και πληθωρισμού.
- Η Ιρλανδία φαίνεται ότι αντέδρασε στην πρόταση να υιοθετηθούν παρόμοιοι φορολογικοί συντελεστές για επιχειρήσεις.
- Η δε Κομισιόν φαίνεται ότι διαμαρτυρήθηκε για παραγκωνισμό της.
Πάντως, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο κ. Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο δήλωσαν μετά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής ότι όλοι οι ηγέτες συμφώνησαν πως θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω ο συντονισμός της οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά τους.
Ταυτόχρονα όλοι οι ηγέτες δέχθηκαν ότι πρέπει να ενισχυθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προκειμένου να διασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Απάντηση ΜέρκελΗ κ. Μέρκελ διευκρίνισε ότι θα πραγματοποιηθεί έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ευρωζώνης μετά τις 9 Μαρτίου, ενώ ο κ. Σαρκοζί διαβεβαίωσε ότι τα όρια που προτείνουν οι δυο τους δεν είναι «άκαμπτα» και δεν θα είναι τα ίδια για όλους. Προφανώς θα υπάρξουν έντονες διαπραγματεύσεις τις ερχόμενες εβδομάδες μεταξύ των κρατών-μελών, διότι οι αλλαγές που τούς ζητούνται είναι σημαντικές και δύσκολες.
Εστω όμως και την ύστατη στιγμή οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να συμβιβαστούν, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα διαψευσθούν οι πολύ μεγάλες προσδοκίες που έχουν καλλιεργήσει και θα απειληθεί ευθέως η σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Στο πλαίσιο της συνολικής απάντησης στην κρίση θα αποφασιστεί και πώς θα πρέπει να βοηθηθεί η Ελλάδα και η Ιρλανδία να αποπληρώσουν το χρέος τους. Αρχικά όμως η Αθήνα θα πρέπει και αυτή να αποδεχτεί τις γερμανικές προτάσεις για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην Ευρωζώνη. Πρόκειται για προτάσεις που χρόνια τώρα προσπαθούσε να επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε μεγάλο βαθμό περιγράφονται και προβλέπονται στο Μνημόνιο που ήδη εφαρμόζουμε. Κάποιες άλλες προβλέπονται ήδη από το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) και απλώς δεν είχαν ποτέ εφαρμοστεί στα χρόνια της ευημερίας.
Η παραμονή στην Ευρωζώνη προϋποθέτει πλέον συνεχή και σκληρή προσπάθεια από τα κράτη-μέλη, ιδιαίτερα από τα πλέον αδύναμα όπως η Ελλάδα. Η ανάγκη για αλλαγές δεν θα τελείωνε με τη λήξη του Μνημονίου ακόμη και χωρίς τα νέα μέτρα της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Φρένο χρέουςΗ απαίτηση της κ. Μέρκελ για πρόβλεψη «φρένου χρέους», δηλαδή θεσμοθέτηση πολύ χαμηλού ορίου για το έλλειμμα, καλύπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το ΣΣΑ σύμφωνα με το οποίο κάθε κράτος-μέλος της Ευρωζώνης θα πρέπει να μειώνει το έλλειμμα, εφόσον είναι ήδη μικρότερο από 3%, κατά 0,5% μέχρι να αποκτήσει πλεόνασμα. Στο συνταξιοδοτικό οι βασικές αλλαγές έγιναν το περασμένο καλοκαίρι.
Σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης ήταν πολύ πιθανή εξαιτίας του δημογραφικού προβλήματος. Οι μισθοί στην Ελλάδα θα «παγώσουν» τα επόμενα χρόνια όπως άλλωστε προβλέπεται από το Μνημόνιο, ενώ οι εργασιακές σχέσεις θα απορρυθμιστούν περαιτέρω.
Ειδικά σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, οι πληροφορίες επιμένουν ότι τον δρόμο δείχνει η πρόθεση της Γερμανίας να προχωρήσει σε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 έτη από 65 που είναι σήμερα. Με ό,τι κάτι τέτοιο βεβαίως μπορεί να συνεπάγεται για τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και τα δικά τους συνταξιοδοτικά συστήματα.
Το χρέοςΕίναι σαφές ότι οποιαδήποτε πρόταση υιοθετηθεί ώστε να καταστεί ευκολότερα εξυπηρετήσιμο το χρέος της Ελλάδας, θα ληφθεί στο πλαίσιο συνολικής συμφωνίας για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Αναφορικά με τα δάνεια από την τρόικα είναι δεδομένο ότι η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής τους θα αποφασιστεί ούτως ή άλλως, ώστε να είναι ίδια με των δανείων προς την Ιρλανδία. Οι προτάσεις για μείωση του επιτοκίου δανεισμού εξετάζονται πολύ σοβαρά, διότι έτσι θα πάψει η ανησυχία των αγορών ότι Αθήνα και Δουβλίνο δεν θα είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους. Για να υλοποιηθεί ενδεχομένως κάποιο από τα σενάρια για επαναγορά του ελληνικού χρέους από το Ταμείο και για ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων με νέα που θα εκδώσει το Ταμείο, είναι απαραίτητη η επίτευξη συμφωνίας για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση τα ισχυρά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και ιδίως η Γερμανία θεωρείται απίθανο ότι θα συμφωνήσουν το Ταμείο να αποκτήσει την «απαραίτητη ευελιξία» και να αγοράζει κρατικά ομόλογα. Tέλος, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να παρουσιάσει μέχρι τέλος Μαρτίου μια αξιόπιστη πρόταση για τα μέτρα που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση την περίοδο 2012-2014, προκειμένου να περιορίσει το έλλειμμα κάτω από το 3%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100061_06/02/2011_431621
Πώς θα ενισχυθεί η Ελλάδα από το Ταμείο Σταθερότητας
Στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύθηκαν ότι θα ενισχύσουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με νέα κεφάλαια και δυνατότητες, ώστε να βοηθήσει αποτελεσματικότερα τα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, όπως η Ελλάδα. Οι οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν σε έκτακτη σύνοδο κορυφής στις αρχές Μαρτίου. Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν τα εναλλακτικά σενάρια τα οποία επεξεργάζονται στην Ευρώπη, δεν θα είναι η επαναγορά ομολόγων με δάνειο από το EFSF που θα απαλλάξει ως διά μαγείας την Ελλάδα από το υπέρογκο χρέος. Με την επαναγορά και με τις άλλες διευκολύνσεις που θα παράσχουν η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, εκτιμάται ότι η χώρα θα μειώσει το χρέος μόνο κατά ένα πολύ μικρό μέρος. Ωστόσο, θα εξασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους εξυπηρέτησης του υπόλοιπου, αλλά κυρίως θα κερδίσει χρόνο.
Το νέο πακέτο διάσωσης, εκτός του ότι φιλοδοξεί να στείλει ένα σαφές και αξιόπιστο μήνυμα πως η Ευρωζώνη είναι αποφασισμένη να αποτρέψει τη χρεοκοπία της Ελλάδας, θα περιλαμβάνει:
1. Τη δανειοδότηση της Ελλάδας από το EFSF με χαμηλότοκο δάνειο διάρκειας όσο η μέση διάρκεια του χρέους, για να επαναγοράσει ομόλογα. Κατ’ αρχάς θα αγορασθούν τα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτά, σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι ονομαστικής αξίας 58 δισ. ευρώ, αλλά η ΕΚΤ τα απέκτησε σε τιμή χαμηλότερη κατά 25%. Δηλαδή έχουν τρέχουσα αξία επαναγοράς 44 δισ. ευρώ.
2. Επίσης, εκτιμάται ότι η Ελλάδα μπορεί να επαναγοράσει από funds και ιδιώτες ομόλογα τρέχουσας αξίας 17-25 δισ. ευρώ, η ονομαστική αξία των οποίων είναι 20-30 δισ. ευρώ, δηλαδή με haircut της τάξης του 15%. Σε αυτή την κατηγορία επενδυτών περιλαμβάνονται όσοι αγόρασαν τα ομόλογα σε πολύ χαμηλές τιμές, και θα έχουν κέρδος πουλώντας στις τρέχουσες τιμές, και όσοι δεν θέλουν να διακρατήσουν τους ελληνικούς τίτλους στα χαρτοφυλάκιά τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πώληση με ζημία. Σε κάθε περίπτωση, η επαναγορά θα γίνει σε απολύτως εθελοντική βάση, ώστε να μη θεωρηθεί η επαναγορά αναγκαστική αναδιάρθρωση χρέους και ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS). Με τις δύο αυτές κινήσεις, το ελληνικό χρέος θα μειωθεί κατά 15 έως 18 δισ. ευρώ ή κατά 4-5 μονάδες του ΑΕΠ. Είναι προφανές ότι η μείωση αυτή δεν είναι θεαματική σε ένα χρέος ύψους 348 δισ. ευρώ ή 152% του ΑΕΠ, και για να επιτευχθεί, απαιτείται δάνειο 60-70 δισ. ευρώ από το EFSF.
3. H επιμήκυνση του χρέους των 110 δισ. ευρώ από την τρόικα. Το ΔΝΤ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αυξήσει την περίοδο αποπληρωμής της δικής του συμμετοχής (30 δισ. ευρώ) έως 10 χρόνια, από τρία χρόνια και διετή περίοδο χάριτος σήμερα. Σε αντίστοιχη επιμήκυνση θα προχωρήσει και η Ευρωζώνη για το δικό της τμήμα. Το φως της δημοσιότητας είδαν και σενάρια παράτασης έως 30 χρόνια. Φέρεται μάλιστα να το πρότεινε ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης και διάδοχος του Ζαν-Κλοντ Τρισέ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Αξελ Βέμπερ.
4. Η επιμήκυνση του χρέους που διακρατούν οι ιδιώτες. Σε μια συμφωνία που θα προέβλεπε ανταλλαγή ομολόγων που λήγουν την περίοδο 2012-2018 (σε αυτό το διάστημα «ωριμάζουν» και πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν τα 2/3 του υφιστάμενου δημόσιου χρέους) με ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας του ελληνικού Δημοσίου ή του EFSF, είναι βέβαιο ότι θα συμμετείχαν και οι ελληνικές τράπεζες, πιθανόν και ξένες. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ομόλογα ύψους 50 δισ. ευρώ και τα ασφαλιστικά ταμεία άλλα 30 δισ. ευρώ.
5. Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν πληροφορίες ότι θα δοθεί στο EFSF η δυνατότητα να αγοράζει ελληνικά ομόλογα από την πρωτογενή αγορά. Αυτό αναμφισβήτητα θα ήταν το ισχυρότερο σήμα προς τις αγορές για την αποφασιστικότητα της Ευρωζώνης να μην επιτρέψει τη χρεοκοπία κανενός κράτους-μέλους, υπό την αίρεση ότι κι αυτά θα κάνουν ό, τι προβλέπει το Μνημόνιο και το νέο γερμανικής έμπνευσης σύμφωνο ανταγωνιστικότητας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100016_06/02/2011_431619
Τι συνεπάγεται το γερμανικό σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα
Η εναρμόνιση των μισθών και συντάξεων, του φορολογικού και του ασφαλιστικού
Του Σωτηρη Nικα
Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» που φέρνει η Γερμανία μαζί με τις διευκολύνσεις στην εξυπηρέτηση του χρέους περιλαμβάνει μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τις χώρες της Eυρωζώνης και φυσικά την Ελλάδα.
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτά τα μέτρα που έρχονται, αλλά το γεγονός ότι θέτει υπό την αυστηρή παρακολούθηση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μία σειρά από δείκτες (ταμειακό έλλειμμα, εθνικολογιστικές προσαρμογές, εξέλιξη ανταγωνιστικότητας, έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου κ.λπ.). Εάν οι χώρες παρεκκλίνουν των στόχων στους δείκτες αυτούς, τότε θα πρέπει να λαμβάνουν αμέσως νέα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Επί της ουσίας, θα πρόκειται για έναν κατάλογο από δείκτες που θα περιγράφουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας και θα συμπληρώνουν το ισχύον Σύμφωνο Σταθερότητας που πρακτικά «ασχολείται» μόνον με την εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών. Αυτό σημαίνει, ότι ανεξαρτήτως τρόικας και Μνημονίου, η Ελλάδα -και όλες οι χώρες της Ευρωζώνης- θα βρίσκεται πλέον υπό διαρκή και αυστηρό έλεγχο. Και μόλις, παρεκκλίνει θα προχωράει στη λήψη νέων μέτρων. Πέραν αυτών, το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» προβλέπει:
1. Φορολογική εναρμόνιση. Η πρακτική που ακολουθεί η Ιρλανδία στο θέμα αυτό δεν «αρέσει» στη Γερμανία και με την παροχή διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους της, βρήκε την «ευκαιρία» να θίξει το θέμα της κοινής φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία ανέρχεται στο 12,5%, όταν στη Γερμανία είναι 29,8% και στη Γαλλία 34,4% (στοιχεία Eurostat για το 2010). Η μεγάλη αυτή διαφορά αναδεικνύει και τους λόγους για τους οποίους οι δύο τελευταίες χώρες πιέζουν για εναρμόνιση της φορολογίας στην Eυρωζώνη. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 20%, βάσει του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου και βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Οι πληροφορίες θέλουν τη Γερμανία να θεσπίζει ένα κατώτατο ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων. Δηλαδή, οι χώρες της Ευρωζώνης δεν θα μπορούν να φορολογούν τις επιχειρήσεις με ποσοστό χαμηλότερο αυτού. Θα μπορούν, όμως, με ποσοστό υψηλότερο αυτού.
Η εν λόγω αλλαγή έρχεται για να βάλει «φρένο» σε ποσοστά φορολόγησης α λα Ιρλανδία. Επί της ουσίας, η Γερμανία θέλει να αποσυνδέσει τη φορολογία των επιχειρήσεων από τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης σχετικά με το ποια θα προσελκύσει επενδυτές.
Η εξέλιξη αυτή σίγουρα θα ευνοήσει την ελληνική οικονομία έναντι χωρών όπως η Ιρλανδία, αφού δεν θα υπάρχει το κριτήριο της χαμηλής φορολόγησης. Από την άλλη, όμως, το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά «φιλικό» για να ανταγωνιστεί μία πιθανή μείωση της φορολογίας σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.
2. Αλλαγή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» αναμένεται να προβλέπει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσω της σύνδεσής τους με το προσδόκιμο ζωής. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν θεσπίσει όριο συνταξιοδότησης τα 67 έτη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο χώρες θα το επιβάλουν στις υπόλοιπες που έχουν ως όριο συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια (Ελλάδα, Βέλγιο, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία). Σίγουρα, όμως, με δεδομένο ότι το προσδόκιμο ζωής έχει αυξητική τάση, θα ασκηθούν πιέσεις για αναπροσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης προς τα πάνω. Να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, υπάρχει ήδη στο νέο ασφαλιστικό της Ελλάδας.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι πόσο ισχυρές θα είναι οι πιέσεις αυτές, καθώς θα πρέπει στην πλειοψηφία των χωρών της Eυρωζώνης να νομοθετηθούν οι αλλαγές που θα φέρουν σίγουρα κοινωνικές αναταραχές. Πάντως, δεν αποκλείεται ο φάκελος «ασφαλιστικό» να ανοίξει και πάλι στην Ελλάδα, σύντομα.
3. Κατάργηση της σύνδεσης μισθών - πληθωρισμού.Το Βέλγιο, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Πορτογαλία είναι ακόμη χώρες της Eυρωζώνης, όπου υπάρχει τιμαριθμοποίηση των μισθών και των συντάξεων. Δηλαδή, ανάλογα με τα επίπεδα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού αυξάνονται και οι μισθοί και οι συντάξεις. Στην Ελλάδα δεν είναι θεσμοθετημένο κάτι τέτοιο, αν και μέχρι πρότινος το ύψος του πληθωρισμού ήταν το ελάχιστο ποσοστό αύξησης που δινόταν και στην Ελλάδα. Στόχος του νέου μέτρου, κατά τη Γερμανία, είναι οι εργαζόμενοι να αμείβονται ανάλογα με την παραγωγικότητά τους και να παίρνουν αυξήσεις ανάλογα με τα αποτελέσματα που φέρνουν. Ετσι, θα υπάρχει κίνητρο να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100017_06/02/2011_431568
Μία ακόμα πρόβλεψη του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας είναι η υιοθέτηση αυστηρών δημοσιονομικών κανόνων. Σε αυτούς περιλαμβάνεται η συνταγματική κατοχύρωση της μη υπέρβασης του 3% του ΑΕΠ του δημοσιονομικού ελλείμματος, καθώς και ο κανόνας του «φρένου χρέους» που η Γερμανία τον έχει προβλέψει επίσης στο Σύνταγμά της.
Στόχος της Γερμανίας είναι κατ’ αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει ξανά «περίπτωση Ελλάδας», όπου η κυβέρνηση έχασε κάθε έλεγχο του ελλείμματος, δημιουργώντας φυσικά και αρνητικές προοπτικές για το χρέος. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως όταν διαπιστώνεται παρέκκλιση από τους στόχους, θα λαμβάνονται αυτόματα μέτρα για την επαναφορά των οικονομικών μεγεθών σε βιώσιμη τροχιά. Δεν θα υπάρχει, δηλαδή, συζήτηση για το εάν πρέπει ή όχι να γίνουν παρεμβάσεις. Θα γίνονται αυτόματα.
Η εκάστοτε κυβέρνηση θα παίρνει μέτρα αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών. Επί της ουσίας, θα βρισκόμαστε σε μία διαρκή απειλή λήψης νέων μέτρων, με την οποία θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε από εδώ και στο εξής.
Πάντως, στη Γερμανία έχουν αντιληφθεί ότι αυτοί οι κανόνες είναι δύσκολο να περάσουν στο Σύνταγμα όλων των χωρών. Γι’ αυτό και δεν φαίνεται πως θα απαιτήσουν κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα θα απαιτήσουν να γίνουν νόμοι του κράτους που δεν θα μπορούν να αμφισβητηθούν. Ετσι, θα διασφαλισθεί η ύπαρξη μιας επιπλέον δικλίδας ασφαλείας.
Πέραν αυτού, η Γερμανία θέλει επίσης να προχωρήσει η ολοκλήρωση - ομογενοποίηση της αγοράς εργασίας στην Ευρωζώνη, μέσω και της αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων. Το θέμα αυτό έχει να κάνει με την άρση όλων των περιορισμών στην εξεύρεση εργασίας ανά την Eυρωζώνη και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο αυτό, όλα τα κράτη - μέλη θα αναγνωρίζουν ως ισότιμα τα διπλώματα και γενικότερα τα επαγγελματικά προσόντα των πολιτών, με αποτέλεσμα να γίνεται ευκολότερη η εγκατάσταση ενός Ιρλανδού στην Ελλάδα, για παράδειγμα αλλά και αντίστροφα.
Σε συνδυασμό με την κοινοτική οδηγία για την απελευθέρωση των υπηρεσιών και την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων εκτιμάται ότι θα ολοκληρώσει την αγορά εργασίας στις χώρες του ευρώ.
Πρακτικά, αυτό μπορεί να ανοίξει τον δρόμο στους πολίτες της Eυρωζώνης να έρθουν να εργαστούν στην Ελλάδα, αλλά με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, μάλλον θα βοηθήσει στη μετακίνηση των Ελλήνων προς το εξωτερικό. Γιατί, προφανώς, αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100018_06/02/2011_431567
Του Παναγη Γαλιατσατου
Η συνταγματική δέσμευση που θα απαγορεύει ελλείμματα πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ, αποτελεί ασφαλώς ένα παράδοξο στην αναζήτηση μιας συνολικής λύσης στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Το παράδοξο έγκειται στο ότι η Γερμανία, που προωθεί την ιδέα, δεν την έχει ακόμα δοκιμάσει στην πράξη, και δεν πρόκειται να το κάνει σύντομα. Ναι μεν έχει υιοθετήσει μια τέτοια πρόβλεψη στο Σύνταγμά της, η οποία όμως θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία το 2016.
Η γερμανική συνταγματική ρύθμιση προβλέπει πρακτικά ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς από το 2016 για το ομοσπονδιακό κράτος και από το 2020 για τα κρατίδια. Είναι μια περίπλοκη κατασκευή, η οποία επιτρέπει στο ομοσπονδιακό κράτος να καλύπτει από το 2016 με νέο δανεισμό δομικά ελλείμματα μέχρι του ύψους του 0,35% του ΑΕΠ. Στα κρατίδια επιβάλλονται από το 2020 ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί.
Η εξαίρεσηΗ ρύθμιση προβλέπει εξαίρεση για την κάλυψη των ελλειμμάτων που δημιουργούνται από τον οικονομικό κύκλο (π.χ. σε μια βαθιά ύφεση) ή για την κάλυψη αναγκών από μια φυσική καταστροφή. Για να επιτραπεί όμως η δημιουργία νέων ελλειμμάτων σε συνθήκες ανάγκης, απαιτείται απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου με ειδική πλειοψηφία. Σε κανονικές συνθήκες, έχει προβλεφθεί η λειτουργία ενός λογαριασμού ελέγχου, ώστε να καταγράφονται οι αποκλίσεις του πραγματικού νέου δανεισμού από τον επιτρεπόμενο. Η απόκλιση αυτή δεν θα πρέπει να ξεπεράσει το 1,5% του ΑΕΠ σε κανονικές συνθήκες ανάπτυξης, ήδη όμως από το ύψος του 1% η ρύθμιση επιβάλλει στη γερμανική κυβέρνηση να λάβει μέτρα για να την περιορίσει.
Οι Γερμανοί αναθεώρησαν το Σύνταγμά τους σε αυτήν την κατεύθυνση στις 12 Ιουνίου του 2009, εννέα μήνες δηλαδή μετά την κατάρρευση της Lehmann Brothers και καταμεσής στη χρηματοπιστωτική κρίση. Η ρύθμιση ήταν έργο μιας κυβέρνησης συνασπισμού χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών και έχει ιδιαίτερη σημασία ότι υιοθετήθηκε σε μια περίοδο, όπου η Γερμανία δημιουργούσε ελλείμματα για να αντιμετωπίσει την κρίση. Σύμφωνα με γερμανικές πηγές, η ρύθμιση υιοθετήθηκε ακριβώς για να πείσει τους οίκους αξιολόγησης για την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας. Οπως είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Πέερ Σταϊνμπρούκ, μια πιστοληπτική βαθμίδα λιγότερη μπορούσε εύκολα να στοιχίσει στη Γερμανία 7 δισ. ευρώ τον χρόνο σε τόκους.
Στη θεωρία, οι Γερμανοί ήταν πάντα θιασώτες της δημοσιονομικής ισορροπίας, όπως φαίνεται από τα όρια για το χρέος και το έλλειμμα που επέβαλλαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Μεταπολεμικά, ο χρυσός κανόνας για τις κυβερνήσεις ήταν ότι ο νέος δανεισμός δεν θα έπρεπε να ξεπερνά το ύψος των επενδύσεων. Το 2003 η χώρα μπήκε σε δημοσιονομική επιτήρηση από την οποία βγήκε μόλις το 2007, και το δημόσιο χρέος ξεπέρασε στο διάστημα αυτό το 70% του ΑΕΠ. Η συνταγματική ρύθμιση την οποία υιοθέτησε πάντως δεν έχει σχέση με νεοφιλελεύθερες ιδέες. Αποτελεί μια προσπάθεια να σώσει το μοντέλο της αντικυκλικής δημοσιονομικής πολιτικής εισάγοντας αυστηρούς κανόνες εφαρμογής, γιατί αυτό που έχουν διαπιστώσει οι Γερμανοί είναι ότι σε περιόδους έντονης οικονομικής ανάπτυξης το κράτος δεν περιορίζει τα ελλείμματά του, αντίθετα έχει την τάση να δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα.
Στην πράξη πάντως η μόνη χώρα που έχει εμπειρία από μια συνταγματική πρόβλεψη για την απαγόρευση της δημιουργίας ελλειμμάτων είναι η Ελβετία, που λειτουργεί με έναν τέτοιο κανόνα από το 2001. Σε αντίθεση με το γερμανικό μοντέλο, το ελβετικό προσανατολίζεται στο ύψος των δημοσίων δαπανών, που δεν θα πρέπει να ξεπεράσουν έναν συγκεκριμένο ρυθμό ετήσιας αύξησης και σε απόλυτα ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Από το 2003 που εφαρμόζεται πάντως, το δημόσιο χρέος της Ελβετίας έχει σταθεροποιηθεί και η τάση για νέο δανεισμό έχει ανατραπεί.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100019_06/02/2011_431566
Της Χριστινας Kοψινη
Τα μέτρα για τη σταδιακή εναρμόνιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων στη Ζώνη του Ευρώ θα επιφέρουν αναπόφευκτα συμπληρωματικές αλλαγές στο ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Η σταδιακή εναρμόνιση θα αποτελέσει ένα από τα βασικά στοιχεία του γαλλογερμανικού «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» το οποίο αναμενόταν να παρουσιαστεί την Παρασκευή το βράδυ στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Παρότι οι καθοριστικές - και για το συνταξιοδοτικό- αποφάσεις θα ληφθούν στην έκτακτη Σύνοδο του Μαρτίου, οι δεσμεύσεις που θα αναλάβει η Ελλάδα και έναντι του συνταξιοδοτικού της αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους για τις αποφάσεις των Βρυξελλών που θα κρίνουν τη διαχείριση του ελληνικού χρέους.
Ενιαίες αρχέςΕναρμόνιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων σημαίνει ότι η συνταξιοδοτική πολιτική που μέχρι σήμερα καθοριζόταν αποκλειστικά από τα κράτη-μέλη θα διέπεται από ενιαίες, δεσμευτικές, αρχές σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεσμεύσεις που θα ξεπερνούν την ισχύουσα «μέθοδο ανοικτού συντονισμού», η οποία αποδείχτηκε ο προθάλαμος για την εναρμόνιση των συντάξεων. Για τα διάφορα συνταξιοδοτικά συστήματα η νέα δεσμευτική αρχή θα βασιστεί πάνω σε δημογραφικά εργαλεία όπως είναι η «προσαρμογή της εκάστοτε ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής». Μια προσαρμογή που θα οδηγήσει σε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στο 67ο ή στο 68ο έτος της ηλικίας, ακόμη κι αν η πρόσφατη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα υποτίθεται ότι άφησε ανέπαφο το όριο των 65 ετών για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, προνοώντας για μια μικρής και αόριστης έκτασης προσαρμογής στο μέλλον.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Προδιαγράφηκε μέσα από το κείμενο της Πράσινης Βίβλου που δόθηκε τον περασμένο Ιούλιο στη δημοσιότητα «για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα». Ηδη, στην έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων που θα τεθεί προς ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο στην προσεχή Ολομέλεια καταγράφονται τα βασικά σημεία της νέας πολιτικής για τις συντάξεις που θα αποτελέσει πλέον τη Λευκή Βίβλο για τα συνταξιοδοτικά συστήματα. Στο κείμενο που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα συμπεριελήφθηκαν περισσότερες από τις 21 τροπολογίες που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής κ. Κ. Πουπάκης. Ωστόσο, η γνώμη του Ευρωκοινοβουλίου δεν είναι δεσμευτική και τα όσα προβλέπονται σε αυτό αποτελούν μια εκδοχή που μπορεί να ανατραπεί.
ΕπικουρικέςΕκτός από την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης που διαπερνά την έκθεση μέσα από τις προτάσεις για αύξηση του εργασιακού βίου και την παροχή κινήτρων για τη διατήρηση στην εργασία των ηλικιωμένων, υπάρχει και μία δεύτερη πτυχή που αναδεικνύει την άρση των εγγυήσεων του Δημοσίου προς τις επικουρικές συντάξεις. Προοπτική η οποία θα γίνει πλήρως κατανοητή και στην Ελλάδα μετά και τη δέσμευση που έχει αναλάβει το Εργασίας προς την τρόικα για νομοθετική ρύθμιση επί των επικουρικών τον προσεχή Οκτώβριο. Σε αυτό το πλαίσιο, η έκθεση της Επιτροπής που θα υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τη Λευκή Βίβλο, δεν αμφισβητεί τη διατήρηση του πρώτου πυλώνα (σύνταξη με δημόσια χρηματοδότηση βάσει του αναδιανεμητικού συστήματος). Ωστόσο, προτάσσει την ανάγκη μιας σαφούς διαχωριστικής γραμμής του πρώτου από τον δεύτερο πυλώνα (επικουρικές) ιδιαίτερα σε χώρες (όπως η Ελλάδα) όπου συνήθως επικαλύπτονται. «Σε επίπεδο χωρών της Ε. Ε. μια ισχυρή μέθοδος ανοικτού συντονισμού πρέπει να διασφαλίζει ότι οι υποχρεώσεις του πρώτου πυλώνα στηρίζονται σε βιώσιμες και επαρκείς πηγές, ενώ του δεύτερου πυλώνα πρέπει να προσαρμόζονται πλήρως στην ανάπτυξη του ρόλου των δύο πλευρών της επιχείρησης. Σε ό, τι αφορά τον τρίτο πυλώνα, πρέπει να ρυθμιστεί καλύτερα η φερεγγυότητα των pension funds» αναφέρει η έκθεση.
Η Λευκή Βίβλος για τις συντάξεις θα δημιουργήσει το υπόβαθρο για ένα δραστικό περιορισμό παροχών στον τομέα της επικουρικής σύνταξης και των εφάπαξ καταβολών. Στην Ελλάδα οι αλλαγές αυτές θα προσδιοριστούν μετά την εκπόνηση των αναλογιστικών μελετών για τις επικουρικές συντάξεις. Ο στόχος είναι, μετά την 1.1.2012 να μην υπάρχει επικουρική σύνταξη που θα αναλογεί πάνω από το 20% του συνολικού ποσού των συντάξεων.
Δημογραφικές αλλαγέςΣτην πρόσφατη έκθεση για τις συντάξεις της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων περιγράφονται ως εξής οι δημογραφικές αλλαγές που θα επηρεάσουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης:
- Το προσδόκιμο ζωής θα αυξηθεί για τους άνδρες από το 76ο έτος το 2008 στο 84ο το 2060 και για τις γυναίκες από το 82ο στο 89ο έτος.
- Το 2010 η μέση ηλικία αποχώρησης από την εργασία στην Ε. Ε. είναι το 61ο έτος και 4 μήνες.
- Η αναλογία του αριθμού των ατόμων άνω των 65 ετών προς τον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας θα διπλασιαστεί από 25,4% το 2008 στο 53,5% το 2060.
- Το ποσοστό των απασχολουμένων ηλικίας 15-64 ετών θα αυξηθεί από το 70,6% το 2007 στο 74,1% το 2060.
- Ο δείκτης γεννήσεων θα παραμείνει χαμηλός στο 1,6%.
- Στο χρονικό διάστημα 2007-2020, ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας θα αυξάνεται με ρυθμό 3,7% εξαιτίας του αυξανόμενου ποσοστού των γυναικών στην αγορά εργασίας. Μετά το 2020 ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας θα μειωθεί κατά 13,6%.
- Το 2008 αναλογούσαν 4 εν ενεργεία απασχολούμενοι για κάθε συνταξιούχο. Το 2020 η αναλογία θα αυξηθεί σε 5 προς 1, αλλά το 2060 θα μειωθεί σε 2 προς 1.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100020_06/02/2011_431565
______________________________________________
1. Εάν από κάπου προκύπτει ότι η Ελλάς ΔΕΝ θα χρειαστεί νέα μέτρα, σύμφωνα με τα όσα θα περιέχονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, είναι γιατί ..τα έχει ΗΔΗ λάβει... Ειδικά, την αυτόματη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης...
Ως προς το μέρος που αφορά την συνταγματική κατοχύρωση του ελλείμματος (πλεονάσματος για την ακρίβεια) δεν νομίζω ότι είναι κάτι που φαίνεται τελικά τόσο δύσκολο ή δυσβάσταχτο, ειδικά εάν ακολουθηθεί η μέθοδος που χρησιμοποιεί η Γερμανία (ειδική ομάδα εμπειρογνωμόμων κυρήσσει τη χώρα σε ύφεση οπότε παύει η συνταγματική δέσμευση για πλεονάσματα)
2. Το γενικότερο όμως θέμα είναι τελείως διαφορετικό και δυστυχώς δεν αναφέρεται εύγλωττα στις ειδήσεις και τις ανταποκρίσεις...
Πρόκειται για ΑΛΛΑΓΗ του ΤΡΟΠΟΥ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ της ΕΕ.
Πλέον, δεν πάμε σε ελάχιστο κοινό παρονομαστή όσων χωρών επιθυμούν να ΕΚΧΩΡΟΥΝ εθνικά δικαιώματα στον υπερεθνικό οργανισμό που λέγεται ΕΕ ή ΕΕ/ΟΝΕ, πχ να τηρούνται 100 κριτήρια και να γίνεσαι μέλος της "λέσχης" ΕΕ και μετά να τηρείς και άλλα 10 νομισματικά κριτήρια και να γίνεσαι μέλος της "λέσχης" ΟΝΕ και να αποκτάς ευρώ στα χέρια σου.
Πλέον, το Συμβούλιο (οι αρχηγοί κρατών) θα γίνεται το ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, και εκείνο θα λαμβάνει αποφάσεις και για όσους μετέχουν και για όσους ΔΕΝ θα μετέχουν στις συνεδριάσεις, δηλ. δεν θα πληρούν ορισμένα κριτήρια που θα θέτουν οι πρώτοι ισχυροί και θα περιγράφονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Σημειωτέον, ότι οι πρώτοι ισχυροί θα είναι οι έξι χώρες με ΑΑΑ rating από τους ..ξένους οίκους.
Με δύο λόγια, οι πρώτοι ισχυροί ουσιαστικά διαμορφώνουν ένα ΣΤΕΝΟ ΠΥΡΗΝΑ εντός ΟΝΕ, τον οποίο θα ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ τους υπόλοιπους να ακολουθούν.
Δυστυχώς, δεν μοιάζει βιώσιμο...
Κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι ΑΠΛΑ ΔΕ ΛΕΝΕ "φύγε μόνος σου"...
______________________________________________
Από το κείμενο συμπερασμάτων [http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/el/ec/119189.pdf] της 4ης Φεβρουαρίου 2011:
27. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε το Συμβούλιο να συμφωνήσει το Μάρτιο ως προς γενική
προσέγγιση σχετικά με τις νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής για την οικονομική
διακυβέρνηση, εξασφαλίζοντας την πλήρη εφαρμογή των συστάσεων της Ομάδας
Χρηματοοικονομικής Δράσης, με σκοπό την επίτευξη τελικής συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο έως τα τέλη Ιουνίου. Αυτό θα επιτρέψει την ενίσχυση του Συμφώνου
Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την εφαρμογή νέου μακροοικονομικού πλαισίου.
29. Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και με βάση την Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης που
υπέβαλε η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου θα προσδιορίσει τις
προτεραιότητες για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική εξυγίανση για τον
επόμενο γύρο των προγραμμάτων σταθερότητας και σύγκλισης, καθώς και στους τομείς
αρμοδιότητας της ΕΕ, περιλαμβανομένης της ενιαίας αγοράς. Με αυτή τη βάση, τα κράτη
μέλη, καθοδηγούμενα από τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές της «Ευρώπης 2020»,
καλούνται να υποβάλουν τον Απρίλιο τα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων καθώς
και τα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης.
Του ανταποκριτή μας στις Βρυξελλες Kωστα Kαρκαγιαννη
Αυτή τη φορά οι ηγέτες της Ευρωζώνης έθεσαν τον πήχυ πραγματικά ψηλά. Η Γερμανίδα καγκελάριος κ. Αγκελα Μέρκελ υποσχέθηκε ότι θα δεχτεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) να επεμβαίνει ενεργότερα στις αγορές. Σε αντάλλαγμα απαίτησε τη μετατροπή της Ευρωζώνης σύμφωνα με το γερμανικό οικονομικό δόγμα και την αποδοχή του Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας.
Ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο πρόεδρος της Κομισιόν έλαβαν εντολή να αρχίσουν διαβουλεύσεις με τα κράτη-μέλη με στόχο να υπάρξει συμφωνία το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μαρτίου και να επικυρωθεί το αργότερο στις 24-25 Μαρτίου, κατά τη διάρκεια της τακτικής Συνόδου Κορυφής.
Ωστόσο κατά τη συζήτηση της γερμανικής πρότασης, το απόγευμα της Παρασκευής, υπήρξε αντίδραση από αρκετά κράτη-μέλη σχετικά με την επιθυμία Βερολίνου και Παρισιού τα νέα, υπό διαπραγμάτευση, μέτρα να υιοθετηθούν από την Ευρωζώνη εντός ενός έτους.
- Ορισμένα κράτη-μέλη, όπως για παράδειγμα το Βέλγιο και το Λουξεμβούργο, αντέδρασαν και στην πρόταση να υπάρξει αποσύνδεση μεταξύ αύξησης μισθών και πληθωρισμού.
- Η Ιρλανδία φαίνεται ότι αντέδρασε στην πρόταση να υιοθετηθούν παρόμοιοι φορολογικοί συντελεστές για επιχειρήσεις.
- Η δε Κομισιόν φαίνεται ότι διαμαρτυρήθηκε για παραγκωνισμό της.
Πάντως, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου κ. Χέρμαν βαν Ρομπέι και ο κ. Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο δήλωσαν μετά την έκτακτη Σύνοδο Κορυφής ότι όλοι οι ηγέτες συμφώνησαν πως θα πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω ο συντονισμός της οικονομικής πολιτικής των κρατών-μελών της Ευρωζώνης, ιδιαίτερα όσον αφορά την ανταγωνιστικότητά τους.
Ταυτόχρονα όλοι οι ηγέτες δέχθηκαν ότι πρέπει να ενισχυθεί ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας προκειμένου να διασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Απάντηση ΜέρκελΗ κ. Μέρκελ διευκρίνισε ότι θα πραγματοποιηθεί έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ευρωζώνης μετά τις 9 Μαρτίου, ενώ ο κ. Σαρκοζί διαβεβαίωσε ότι τα όρια που προτείνουν οι δυο τους δεν είναι «άκαμπτα» και δεν θα είναι τα ίδια για όλους. Προφανώς θα υπάρξουν έντονες διαπραγματεύσεις τις ερχόμενες εβδομάδες μεταξύ των κρατών-μελών, διότι οι αλλαγές που τούς ζητούνται είναι σημαντικές και δύσκολες.
Εστω όμως και την ύστατη στιγμή οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα πρέπει να συμβιβαστούν, διότι σε διαφορετική περίπτωση θα διαψευσθούν οι πολύ μεγάλες προσδοκίες που έχουν καλλιεργήσει και θα απειληθεί ευθέως η σταθερότητα της Ευρωζώνης.
Στο πλαίσιο της συνολικής απάντησης στην κρίση θα αποφασιστεί και πώς θα πρέπει να βοηθηθεί η Ελλάδα και η Ιρλανδία να αποπληρώσουν το χρέος τους. Αρχικά όμως η Αθήνα θα πρέπει και αυτή να αποδεχτεί τις γερμανικές προτάσεις για ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην Ευρωζώνη. Πρόκειται για προτάσεις που χρόνια τώρα προσπαθούσε να επιβάλλει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Σε μεγάλο βαθμό περιγράφονται και προβλέπονται στο Μνημόνιο που ήδη εφαρμόζουμε. Κάποιες άλλες προβλέπονται ήδη από το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης (ΣΣΑ) και απλώς δεν είχαν ποτέ εφαρμοστεί στα χρόνια της ευημερίας.
Η παραμονή στην Ευρωζώνη προϋποθέτει πλέον συνεχή και σκληρή προσπάθεια από τα κράτη-μέλη, ιδιαίτερα από τα πλέον αδύναμα όπως η Ελλάδα. Η ανάγκη για αλλαγές δεν θα τελείωνε με τη λήξη του Μνημονίου ακόμη και χωρίς τα νέα μέτρα της Γερμανίδας καγκελαρίου.
Φρένο χρέουςΗ απαίτηση της κ. Μέρκελ για πρόβλεψη «φρένου χρέους», δηλαδή θεσμοθέτηση πολύ χαμηλού ορίου για το έλλειμμα, καλύπτεται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το ΣΣΑ σύμφωνα με το οποίο κάθε κράτος-μέλος της Ευρωζώνης θα πρέπει να μειώνει το έλλειμμα, εφόσον είναι ήδη μικρότερο από 3%, κατά 0,5% μέχρι να αποκτήσει πλεόνασμα. Στο συνταξιοδοτικό οι βασικές αλλαγές έγιναν το περασμένο καλοκαίρι.
Σταδιακή αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης ήταν πολύ πιθανή εξαιτίας του δημογραφικού προβλήματος. Οι μισθοί στην Ελλάδα θα «παγώσουν» τα επόμενα χρόνια όπως άλλωστε προβλέπεται από το Μνημόνιο, ενώ οι εργασιακές σχέσεις θα απορρυθμιστούν περαιτέρω.
Ειδικά σε ό,τι αφορά το ασφαλιστικό-συνταξιοδοτικό, οι πληροφορίες επιμένουν ότι τον δρόμο δείχνει η πρόθεση της Γερμανίας να προχωρήσει σε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στα 67 έτη από 65 που είναι σήμερα. Με ό,τι κάτι τέτοιο βεβαίως μπορεί να συνεπάγεται για τις υπόλοιπες χώρες-μέλη της Ευρωζώνης και τα δικά τους συνταξιοδοτικά συστήματα.
Το χρέοςΕίναι σαφές ότι οποιαδήποτε πρόταση υιοθετηθεί ώστε να καταστεί ευκολότερα εξυπηρετήσιμο το χρέος της Ελλάδας, θα ληφθεί στο πλαίσιο συνολικής συμφωνίας για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Αναφορικά με τα δάνεια από την τρόικα είναι δεδομένο ότι η επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής τους θα αποφασιστεί ούτως ή άλλως, ώστε να είναι ίδια με των δανείων προς την Ιρλανδία. Οι προτάσεις για μείωση του επιτοκίου δανεισμού εξετάζονται πολύ σοβαρά, διότι έτσι θα πάψει η ανησυχία των αγορών ότι Αθήνα και Δουβλίνο δεν θα είναι σε θέση να εξυπηρετήσουν το δάνειό τους. Για να υλοποιηθεί ενδεχομένως κάποιο από τα σενάρια για επαναγορά του ελληνικού χρέους από το Ταμείο και για ανταλλαγή ελληνικών ομολόγων με νέα που θα εκδώσει το Ταμείο, είναι απαραίτητη η επίτευξη συμφωνίας για το Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας. Σε διαφορετική περίπτωση τα ισχυρά κράτη-μέλη της Ευρωζώνης και ιδίως η Γερμανία θεωρείται απίθανο ότι θα συμφωνήσουν το Ταμείο να αποκτήσει την «απαραίτητη ευελιξία» και να αγοράζει κρατικά ομόλογα. Tέλος, ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου θα πρέπει να παρουσιάσει μέχρι τέλος Μαρτίου μια αξιόπιστη πρόταση για τα μέτρα που θα εφαρμόσει η κυβέρνηση την περίοδο 2012-2014, προκειμένου να περιορίσει το έλλειμμα κάτω από το 3%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100061_06/02/2011_431621
Πώς θα ενισχυθεί η Ελλάδα από το Ταμείο Σταθερότητας
Στη σύνοδο κορυφής της Παρασκευής οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεσμεύθηκαν ότι θα ενισχύσουν το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) με νέα κεφάλαια και δυνατότητες, ώστε να βοηθήσει αποτελεσματικότερα τα κράτη-μέλη που αντιμετωπίζουν πρόβλημα, όπως η Ελλάδα. Οι οριστικές αποφάσεις θα ληφθούν σε έκτακτη σύνοδο κορυφής στις αρχές Μαρτίου. Ωστόσο, σύμφωνα με πηγές που είναι σε θέση να γνωρίζουν τα εναλλακτικά σενάρια τα οποία επεξεργάζονται στην Ευρώπη, δεν θα είναι η επαναγορά ομολόγων με δάνειο από το EFSF που θα απαλλάξει ως διά μαγείας την Ελλάδα από το υπέρογκο χρέος. Με την επαναγορά και με τις άλλες διευκολύνσεις που θα παράσχουν η Ευρωζώνη και το ΔΝΤ, εκτιμάται ότι η χώρα θα μειώσει το χρέος μόνο κατά ένα πολύ μικρό μέρος. Ωστόσο, θα εξασφαλίσει ευνοϊκότερους όρους εξυπηρέτησης του υπόλοιπου, αλλά κυρίως θα κερδίσει χρόνο.
Το νέο πακέτο διάσωσης, εκτός του ότι φιλοδοξεί να στείλει ένα σαφές και αξιόπιστο μήνυμα πως η Ευρωζώνη είναι αποφασισμένη να αποτρέψει τη χρεοκοπία της Ελλάδας, θα περιλαμβάνει:
1. Τη δανειοδότηση της Ελλάδας από το EFSF με χαμηλότοκο δάνειο διάρκειας όσο η μέση διάρκεια του χρέους, για να επαναγοράσει ομόλογα. Κατ’ αρχάς θα αγορασθούν τα ομόλογα που έχει στην κατοχή της η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Αυτά, σύμφωνα με εκτιμήσεις, είναι ονομαστικής αξίας 58 δισ. ευρώ, αλλά η ΕΚΤ τα απέκτησε σε τιμή χαμηλότερη κατά 25%. Δηλαδή έχουν τρέχουσα αξία επαναγοράς 44 δισ. ευρώ.
2. Επίσης, εκτιμάται ότι η Ελλάδα μπορεί να επαναγοράσει από funds και ιδιώτες ομόλογα τρέχουσας αξίας 17-25 δισ. ευρώ, η ονομαστική αξία των οποίων είναι 20-30 δισ. ευρώ, δηλαδή με haircut της τάξης του 15%. Σε αυτή την κατηγορία επενδυτών περιλαμβάνονται όσοι αγόρασαν τα ομόλογα σε πολύ χαμηλές τιμές, και θα έχουν κέρδος πουλώντας στις τρέχουσες τιμές, και όσοι δεν θέλουν να διακρατήσουν τους ελληνικούς τίτλους στα χαρτοφυλάκιά τους, ακόμη κι αν αυτό σημαίνει πώληση με ζημία. Σε κάθε περίπτωση, η επαναγορά θα γίνει σε απολύτως εθελοντική βάση, ώστε να μη θεωρηθεί η επαναγορά αναγκαστική αναδιάρθρωση χρέους και ενεργοποιηθούν τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS). Με τις δύο αυτές κινήσεις, το ελληνικό χρέος θα μειωθεί κατά 15 έως 18 δισ. ευρώ ή κατά 4-5 μονάδες του ΑΕΠ. Είναι προφανές ότι η μείωση αυτή δεν είναι θεαματική σε ένα χρέος ύψους 348 δισ. ευρώ ή 152% του ΑΕΠ, και για να επιτευχθεί, απαιτείται δάνειο 60-70 δισ. ευρώ από το EFSF.
3. H επιμήκυνση του χρέους των 110 δισ. ευρώ από την τρόικα. Το ΔΝΤ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα αυξήσει την περίοδο αποπληρωμής της δικής του συμμετοχής (30 δισ. ευρώ) έως 10 χρόνια, από τρία χρόνια και διετή περίοδο χάριτος σήμερα. Σε αντίστοιχη επιμήκυνση θα προχωρήσει και η Ευρωζώνη για το δικό της τμήμα. Το φως της δημοσιότητας είδαν και σενάρια παράτασης έως 30 χρόνια. Φέρεται μάλιστα να το πρότεινε ο Γερμανός κεντρικός τραπεζίτης και διάδοχος του Ζαν-Κλοντ Τρισέ στην προεδρία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, κ. Αξελ Βέμπερ.
4. Η επιμήκυνση του χρέους που διακρατούν οι ιδιώτες. Σε μια συμφωνία που θα προέβλεπε ανταλλαγή ομολόγων που λήγουν την περίοδο 2012-2018 (σε αυτό το διάστημα «ωριμάζουν» και πρέπει να αναχρηματοδοτηθούν τα 2/3 του υφιστάμενου δημόσιου χρέους) με ομόλογα μεγαλύτερης διάρκειας του ελληνικού Δημοσίου ή του EFSF, είναι βέβαιο ότι θα συμμετείχαν και οι ελληνικές τράπεζες, πιθανόν και ξένες. Οι ελληνικές τράπεζες έχουν ομόλογα ύψους 50 δισ. ευρώ και τα ασφαλιστικά ταμεία άλλα 30 δισ. ευρώ.
5. Τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν πληροφορίες ότι θα δοθεί στο EFSF η δυνατότητα να αγοράζει ελληνικά ομόλογα από την πρωτογενή αγορά. Αυτό αναμφισβήτητα θα ήταν το ισχυρότερο σήμα προς τις αγορές για την αποφασιστικότητα της Ευρωζώνης να μην επιτρέψει τη χρεοκοπία κανενός κράτους-μέλους, υπό την αίρεση ότι κι αυτά θα κάνουν ό, τι προβλέπει το Μνημόνιο και το νέο γερμανικής έμπνευσης σύμφωνο ανταγωνιστικότητας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_politics_100016_06/02/2011_431619
Τι συνεπάγεται το γερμανικό σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα
Η εναρμόνιση των μισθών και συντάξεων, του φορολογικού και του ασφαλιστικού
Του Σωτηρη Nικα
Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» που φέρνει η Γερμανία μαζί με τις διευκολύνσεις στην εξυπηρέτηση του χρέους περιλαμβάνει μέτρα που θα πρέπει να ληφθούν από τις χώρες της Eυρωζώνης και φυσικά την Ελλάδα.
Το σημαντικότερο, όμως, δεν είναι αυτά τα μέτρα που έρχονται, αλλά το γεγονός ότι θέτει υπό την αυστηρή παρακολούθηση της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) μία σειρά από δείκτες (ταμειακό έλλειμμα, εθνικολογιστικές προσαρμογές, εξέλιξη ανταγωνιστικότητας, έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου κ.λπ.). Εάν οι χώρες παρεκκλίνουν των στόχων στους δείκτες αυτούς, τότε θα πρέπει να λαμβάνουν αμέσως νέα μέτρα για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας.
Επί της ουσίας, θα πρόκειται για έναν κατάλογο από δείκτες που θα περιγράφουν την πορεία της ελληνικής οικονομίας και θα συμπληρώνουν το ισχύον Σύμφωνο Σταθερότητας που πρακτικά «ασχολείται» μόνον με την εξέλιξη των δημοσιονομικών μεγεθών. Αυτό σημαίνει, ότι ανεξαρτήτως τρόικας και Μνημονίου, η Ελλάδα -και όλες οι χώρες της Ευρωζώνης- θα βρίσκεται πλέον υπό διαρκή και αυστηρό έλεγχο. Και μόλις, παρεκκλίνει θα προχωράει στη λήψη νέων μέτρων. Πέραν αυτών, το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» προβλέπει:
1. Φορολογική εναρμόνιση. Η πρακτική που ακολουθεί η Ιρλανδία στο θέμα αυτό δεν «αρέσει» στη Γερμανία και με την παροχή διευκολύνσεων για την εξυπηρέτηση του χρέους της, βρήκε την «ευκαιρία» να θίξει το θέμα της κοινής φορολόγησης των επιχειρήσεων.
Αυτή τη στιγμή, το ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων στην Ιρλανδία ανέρχεται στο 12,5%, όταν στη Γερμανία είναι 29,8% και στη Γαλλία 34,4% (στοιχεία Eurostat για το 2010). Η μεγάλη αυτή διαφορά αναδεικνύει και τους λόγους για τους οποίους οι δύο τελευταίες χώρες πιέζουν για εναρμόνιση της φορολογίας στην Eυρωζώνη. Να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα το ποσοστό είναι 20%, βάσει του τελευταίου φορολογικού νομοσχεδίου και βρίσκεται κοντά στον μέσο όρο της Ευρωζώνης.
Οι πληροφορίες θέλουν τη Γερμανία να θεσπίζει ένα κατώτατο ποσοστό φορολόγησης των επιχειρήσεων. Δηλαδή, οι χώρες της Ευρωζώνης δεν θα μπορούν να φορολογούν τις επιχειρήσεις με ποσοστό χαμηλότερο αυτού. Θα μπορούν, όμως, με ποσοστό υψηλότερο αυτού.
Η εν λόγω αλλαγή έρχεται για να βάλει «φρένο» σε ποσοστά φορολόγησης α λα Ιρλανδία. Επί της ουσίας, η Γερμανία θέλει να αποσυνδέσει τη φορολογία των επιχειρήσεων από τον ανταγωνισμό που υπάρχει μεταξύ των κρατών της Ευρωζώνης σχετικά με το ποια θα προσελκύσει επενδυτές.
Η εξέλιξη αυτή σίγουρα θα ευνοήσει την ελληνική οικονομία έναντι χωρών όπως η Ιρλανδία, αφού δεν θα υπάρχει το κριτήριο της χαμηλής φορολόγησης. Από την άλλη, όμως, το επιχειρηματικό περιβάλλον στην Ελλάδα δεν είναι αρκετά «φιλικό» για να ανταγωνιστεί μία πιθανή μείωση της φορολογίας σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.
2. Αλλαγή των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης. Το «Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας» αναμένεται να προβλέπει την αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέσω της σύνδεσής τους με το προσδόκιμο ζωής. Η Γερμανία και η Γαλλία έχουν θεσπίσει όριο συνταξιοδότησης τα 67 έτη.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι δύο χώρες θα το επιβάλουν στις υπόλοιπες που έχουν ως όριο συνταξιοδότησης τα 65 χρόνια (Ελλάδα, Βέλγιο, Δανία, Ιταλία, Ολλανδία, Ισπανία). Σίγουρα, όμως, με δεδομένο ότι το προσδόκιμο ζωής έχει αυξητική τάση, θα ασκηθούν πιέσεις για αναπροσαρμογή των ορίων συνταξιοδότησης προς τα πάνω. Να σημειωθεί ότι η σύνδεση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής, υπάρχει ήδη στο νέο ασφαλιστικό της Ελλάδας.
Το κρίσιμο ζήτημα είναι πόσο ισχυρές θα είναι οι πιέσεις αυτές, καθώς θα πρέπει στην πλειοψηφία των χωρών της Eυρωζώνης να νομοθετηθούν οι αλλαγές που θα φέρουν σίγουρα κοινωνικές αναταραχές. Πάντως, δεν αποκλείεται ο φάκελος «ασφαλιστικό» να ανοίξει και πάλι στην Ελλάδα, σύντομα.
3. Κατάργηση της σύνδεσης μισθών - πληθωρισμού.Το Βέλγιο, η Κύπρος, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα και η Πορτογαλία είναι ακόμη χώρες της Eυρωζώνης, όπου υπάρχει τιμαριθμοποίηση των μισθών και των συντάξεων. Δηλαδή, ανάλογα με τα επίπεδα του μέσου ετήσιου πληθωρισμού αυξάνονται και οι μισθοί και οι συντάξεις. Στην Ελλάδα δεν είναι θεσμοθετημένο κάτι τέτοιο, αν και μέχρι πρότινος το ύψος του πληθωρισμού ήταν το ελάχιστο ποσοστό αύξησης που δινόταν και στην Ελλάδα. Στόχος του νέου μέτρου, κατά τη Γερμανία, είναι οι εργαζόμενοι να αμείβονται ανάλογα με την παραγωγικότητά τους και να παίρνουν αυξήσεις ανάλογα με τα αποτελέσματα που φέρνουν. Ετσι, θα υπάρχει κίνητρο να γίνουν πιο ανταγωνιστικοί και να παρέχουν καλύτερες υπηρεσίες.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100017_06/02/2011_431568
Δημοσιονομική πολιτική μέσω του... Συντάγματος
Στόχος της Γερμανίας είναι κατ’ αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσει ότι δεν θα υπάρξει ξανά «περίπτωση Ελλάδας», όπου η κυβέρνηση έχασε κάθε έλεγχο του ελλείμματος, δημιουργώντας φυσικά και αρνητικές προοπτικές για το χρέος. Πρακτικά, αυτό σημαίνει πως όταν διαπιστώνεται παρέκκλιση από τους στόχους, θα λαμβάνονται αυτόματα μέτρα για την επαναφορά των οικονομικών μεγεθών σε βιώσιμη τροχιά. Δεν θα υπάρχει, δηλαδή, συζήτηση για το εάν πρέπει ή όχι να γίνουν παρεμβάσεις. Θα γίνονται αυτόματα.
Η εκάστοτε κυβέρνηση θα παίρνει μέτρα αύξησης των εσόδων και μείωσης των δαπανών. Επί της ουσίας, θα βρισκόμαστε σε μία διαρκή απειλή λήψης νέων μέτρων, με την οποία θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε από εδώ και στο εξής.
Πάντως, στη Γερμανία έχουν αντιληφθεί ότι αυτοί οι κανόνες είναι δύσκολο να περάσουν στο Σύνταγμα όλων των χωρών. Γι’ αυτό και δεν φαίνεται πως θα απαιτήσουν κάτι τέτοιο, αλλά σίγουρα θα απαιτήσουν να γίνουν νόμοι του κράτους που δεν θα μπορούν να αμφισβητηθούν. Ετσι, θα διασφαλισθεί η ύπαρξη μιας επιπλέον δικλίδας ασφαλείας.
Πέραν αυτού, η Γερμανία θέλει επίσης να προχωρήσει η ολοκλήρωση - ομογενοποίηση της αγοράς εργασίας στην Ευρωζώνη, μέσω και της αναγνώρισης των επαγγελματικών προσόντων. Το θέμα αυτό έχει να κάνει με την άρση όλων των περιορισμών στην εξεύρεση εργασίας ανά την Eυρωζώνη και όχι μόνο.
Στο πλαίσιο αυτό, όλα τα κράτη - μέλη θα αναγνωρίζουν ως ισότιμα τα διπλώματα και γενικότερα τα επαγγελματικά προσόντα των πολιτών, με αποτέλεσμα να γίνεται ευκολότερη η εγκατάσταση ενός Ιρλανδού στην Ελλάδα, για παράδειγμα αλλά και αντίστροφα.
Σε συνδυασμό με την κοινοτική οδηγία για την απελευθέρωση των υπηρεσιών και την απελευθέρωση των επαγγελμάτων, η αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων εκτιμάται ότι θα ολοκληρώσει την αγορά εργασίας στις χώρες του ευρώ.
Πρακτικά, αυτό μπορεί να ανοίξει τον δρόμο στους πολίτες της Eυρωζώνης να έρθουν να εργαστούν στην Ελλάδα, αλλά με δεδομένη την οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, μάλλον θα βοηθήσει στη μετακίνηση των Ελλήνων προς το εξωτερικό. Γιατί, προφανώς, αυτό είναι το ζητούμενο σήμερα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100018_06/02/2011_431567
Ο συνταγματικός γρίφος στην Ε.Ε. για το έλλειμμα
Η συνταγματική δέσμευση που θα απαγορεύει ελλείμματα πάνω από ένα συγκεκριμένο ποσοστό του ΑΕΠ, αποτελεί ασφαλώς ένα παράδοξο στην αναζήτηση μιας συνολικής λύσης στην κρίση χρέους της Ευρωζώνης. Το παράδοξο έγκειται στο ότι η Γερμανία, που προωθεί την ιδέα, δεν την έχει ακόμα δοκιμάσει στην πράξη, και δεν πρόκειται να το κάνει σύντομα. Ναι μεν έχει υιοθετήσει μια τέτοια πρόβλεψη στο Σύνταγμά της, η οποία όμως θα τεθεί σε πλήρη λειτουργία το 2016.
Η γερμανική συνταγματική ρύθμιση προβλέπει πρακτικά ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς από το 2016 για το ομοσπονδιακό κράτος και από το 2020 για τα κρατίδια. Είναι μια περίπλοκη κατασκευή, η οποία επιτρέπει στο ομοσπονδιακό κράτος να καλύπτει από το 2016 με νέο δανεισμό δομικά ελλείμματα μέχρι του ύψους του 0,35% του ΑΕΠ. Στα κρατίδια επιβάλλονται από το 2020 ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί.
Η εξαίρεσηΗ ρύθμιση προβλέπει εξαίρεση για την κάλυψη των ελλειμμάτων που δημιουργούνται από τον οικονομικό κύκλο (π.χ. σε μια βαθιά ύφεση) ή για την κάλυψη αναγκών από μια φυσική καταστροφή. Για να επιτραπεί όμως η δημιουργία νέων ελλειμμάτων σε συνθήκες ανάγκης, απαιτείται απόφαση του γερμανικού Κοινοβουλίου με ειδική πλειοψηφία. Σε κανονικές συνθήκες, έχει προβλεφθεί η λειτουργία ενός λογαριασμού ελέγχου, ώστε να καταγράφονται οι αποκλίσεις του πραγματικού νέου δανεισμού από τον επιτρεπόμενο. Η απόκλιση αυτή δεν θα πρέπει να ξεπεράσει το 1,5% του ΑΕΠ σε κανονικές συνθήκες ανάπτυξης, ήδη όμως από το ύψος του 1% η ρύθμιση επιβάλλει στη γερμανική κυβέρνηση να λάβει μέτρα για να την περιορίσει.
Οι Γερμανοί αναθεώρησαν το Σύνταγμά τους σε αυτήν την κατεύθυνση στις 12 Ιουνίου του 2009, εννέα μήνες δηλαδή μετά την κατάρρευση της Lehmann Brothers και καταμεσής στη χρηματοπιστωτική κρίση. Η ρύθμιση ήταν έργο μιας κυβέρνησης συνασπισμού χριστιανοδημοκρατών και σοσιαλδημοκρατών και έχει ιδιαίτερη σημασία ότι υιοθετήθηκε σε μια περίοδο, όπου η Γερμανία δημιουργούσε ελλείμματα για να αντιμετωπίσει την κρίση. Σύμφωνα με γερμανικές πηγές, η ρύθμιση υιοθετήθηκε ακριβώς για να πείσει τους οίκους αξιολόγησης για την πιστοληπτική ικανότητα της Γερμανίας. Οπως είχε δηλώσει τον Φεβρουάριο του 2009 ο τότε υπουργός Οικονομικών Πέερ Σταϊνμπρούκ, μια πιστοληπτική βαθμίδα λιγότερη μπορούσε εύκολα να στοιχίσει στη Γερμανία 7 δισ. ευρώ τον χρόνο σε τόκους.
Στη θεωρία, οι Γερμανοί ήταν πάντα θιασώτες της δημοσιονομικής ισορροπίας, όπως φαίνεται από τα όρια για το χρέος και το έλλειμμα που επέβαλλαν στη Συνθήκη του Μάαστριχτ. Μεταπολεμικά, ο χρυσός κανόνας για τις κυβερνήσεις ήταν ότι ο νέος δανεισμός δεν θα έπρεπε να ξεπερνά το ύψος των επενδύσεων. Το 2003 η χώρα μπήκε σε δημοσιονομική επιτήρηση από την οποία βγήκε μόλις το 2007, και το δημόσιο χρέος ξεπέρασε στο διάστημα αυτό το 70% του ΑΕΠ. Η συνταγματική ρύθμιση την οποία υιοθέτησε πάντως δεν έχει σχέση με νεοφιλελεύθερες ιδέες. Αποτελεί μια προσπάθεια να σώσει το μοντέλο της αντικυκλικής δημοσιονομικής πολιτικής εισάγοντας αυστηρούς κανόνες εφαρμογής, γιατί αυτό που έχουν διαπιστώσει οι Γερμανοί είναι ότι σε περιόδους έντονης οικονομικής ανάπτυξης το κράτος δεν περιορίζει τα ελλείμματά του, αντίθετα έχει την τάση να δημιουργεί ακόμα μεγαλύτερα.
Στην πράξη πάντως η μόνη χώρα που έχει εμπειρία από μια συνταγματική πρόβλεψη για την απαγόρευση της δημιουργίας ελλειμμάτων είναι η Ελβετία, που λειτουργεί με έναν τέτοιο κανόνα από το 2001. Σε αντίθεση με το γερμανικό μοντέλο, το ελβετικό προσανατολίζεται στο ύψος των δημοσίων δαπανών, που δεν θα πρέπει να ξεπεράσουν έναν συγκεκριμένο ρυθμό ετήσιας αύξησης και σε απόλυτα ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς. Από το 2003 που εφαρμόζεται πάντως, το δημόσιο χρέος της Ελβετίας έχει σταθεροποιηθεί και η τάση για νέο δανεισμό έχει ανατραπεί.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100019_06/02/2011_431566
Εναρμόνιση των συντάξεων στη Ζώνη του Ευρώ με αύξηση των ορίων ηλικίας
Τα μέτρα για τη σταδιακή εναρμόνιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων στη Ζώνη του Ευρώ θα επιφέρουν αναπόφευκτα συμπληρωματικές αλλαγές στο ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης. Η σταδιακή εναρμόνιση θα αποτελέσει ένα από τα βασικά στοιχεία του γαλλογερμανικού «Συμφώνου Ανταγωνιστικότητας» το οποίο αναμενόταν να παρουσιαστεί την Παρασκευή το βράδυ στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες. Παρότι οι καθοριστικές - και για το συνταξιοδοτικό- αποφάσεις θα ληφθούν στην έκτακτη Σύνοδο του Μαρτίου, οι δεσμεύσεις που θα αναλάβει η Ελλάδα και έναντι του συνταξιοδοτικού της αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους για τις αποφάσεις των Βρυξελλών που θα κρίνουν τη διαχείριση του ελληνικού χρέους.
Ενιαίες αρχέςΕναρμόνιση των συνταξιοδοτικών συστημάτων σημαίνει ότι η συνταξιοδοτική πολιτική που μέχρι σήμερα καθοριζόταν αποκλειστικά από τα κράτη-μέλη θα διέπεται από ενιαίες, δεσμευτικές, αρχές σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ενωσης. Δεσμεύσεις που θα ξεπερνούν την ισχύουσα «μέθοδο ανοικτού συντονισμού», η οποία αποδείχτηκε ο προθάλαμος για την εναρμόνιση των συντάξεων. Για τα διάφορα συνταξιοδοτικά συστήματα η νέα δεσμευτική αρχή θα βασιστεί πάνω σε δημογραφικά εργαλεία όπως είναι η «προσαρμογή της εκάστοτε ηλικίας συνταξιοδότησης με το προσδόκιμο ζωής». Μια προσαρμογή που θα οδηγήσει σε αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης στο 67ο ή στο 68ο έτος της ηλικίας, ακόμη κι αν η πρόσφατη συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα υποτίθεται ότι άφησε ανέπαφο το όριο των 65 ετών για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, προνοώντας για μια μικρής και αόριστης έκτασης προσαρμογής στο μέλλον.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία. Προδιαγράφηκε μέσα από το κείμενο της Πράσινης Βίβλου που δόθηκε τον περασμένο Ιούλιο στη δημοσιότητα «για επαρκή, βιώσιμα και ασφαλή ευρωπαϊκά συνταξιοδοτικά συστήματα». Ηδη, στην έκθεση της Επιτροπής Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων που θα τεθεί προς ψήφιση από το Ευρωκοινοβούλιο στην προσεχή Ολομέλεια καταγράφονται τα βασικά σημεία της νέας πολιτικής για τις συντάξεις που θα αποτελέσει πλέον τη Λευκή Βίβλο για τα συνταξιοδοτικά συστήματα. Στο κείμενο που δόθηκε προχθές στη δημοσιότητα συμπεριελήφθηκαν περισσότερες από τις 21 τροπολογίες που κατέθεσε ο ευρωβουλευτής κ. Κ. Πουπάκης. Ωστόσο, η γνώμη του Ευρωκοινοβουλίου δεν είναι δεσμευτική και τα όσα προβλέπονται σε αυτό αποτελούν μια εκδοχή που μπορεί να ανατραπεί.
ΕπικουρικέςΕκτός από την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης που διαπερνά την έκθεση μέσα από τις προτάσεις για αύξηση του εργασιακού βίου και την παροχή κινήτρων για τη διατήρηση στην εργασία των ηλικιωμένων, υπάρχει και μία δεύτερη πτυχή που αναδεικνύει την άρση των εγγυήσεων του Δημοσίου προς τις επικουρικές συντάξεις. Προοπτική η οποία θα γίνει πλήρως κατανοητή και στην Ελλάδα μετά και τη δέσμευση που έχει αναλάβει το Εργασίας προς την τρόικα για νομοθετική ρύθμιση επί των επικουρικών τον προσεχή Οκτώβριο. Σε αυτό το πλαίσιο, η έκθεση της Επιτροπής που θα υποβληθεί στο Ευρωκοινοβούλιο στο πλαίσιο της διαπραγμάτευσης για τη Λευκή Βίβλο, δεν αμφισβητεί τη διατήρηση του πρώτου πυλώνα (σύνταξη με δημόσια χρηματοδότηση βάσει του αναδιανεμητικού συστήματος). Ωστόσο, προτάσσει την ανάγκη μιας σαφούς διαχωριστικής γραμμής του πρώτου από τον δεύτερο πυλώνα (επικουρικές) ιδιαίτερα σε χώρες (όπως η Ελλάδα) όπου συνήθως επικαλύπτονται. «Σε επίπεδο χωρών της Ε. Ε. μια ισχυρή μέθοδος ανοικτού συντονισμού πρέπει να διασφαλίζει ότι οι υποχρεώσεις του πρώτου πυλώνα στηρίζονται σε βιώσιμες και επαρκείς πηγές, ενώ του δεύτερου πυλώνα πρέπει να προσαρμόζονται πλήρως στην ανάπτυξη του ρόλου των δύο πλευρών της επιχείρησης. Σε ό, τι αφορά τον τρίτο πυλώνα, πρέπει να ρυθμιστεί καλύτερα η φερεγγυότητα των pension funds» αναφέρει η έκθεση.
Η Λευκή Βίβλος για τις συντάξεις θα δημιουργήσει το υπόβαθρο για ένα δραστικό περιορισμό παροχών στον τομέα της επικουρικής σύνταξης και των εφάπαξ καταβολών. Στην Ελλάδα οι αλλαγές αυτές θα προσδιοριστούν μετά την εκπόνηση των αναλογιστικών μελετών για τις επικουρικές συντάξεις. Ο στόχος είναι, μετά την 1.1.2012 να μην υπάρχει επικουρική σύνταξη που θα αναλογεί πάνω από το 20% του συνολικού ποσού των συντάξεων.
Δημογραφικές αλλαγέςΣτην πρόσφατη έκθεση για τις συντάξεις της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων περιγράφονται ως εξής οι δημογραφικές αλλαγές που θα επηρεάσουν το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης:
- Το προσδόκιμο ζωής θα αυξηθεί για τους άνδρες από το 76ο έτος το 2008 στο 84ο το 2060 και για τις γυναίκες από το 82ο στο 89ο έτος.
- Το 2010 η μέση ηλικία αποχώρησης από την εργασία στην Ε. Ε. είναι το 61ο έτος και 4 μήνες.
- Η αναλογία του αριθμού των ατόμων άνω των 65 ετών προς τον πληθυσμό εργάσιμης ηλικίας θα διπλασιαστεί από 25,4% το 2008 στο 53,5% το 2060.
- Το ποσοστό των απασχολουμένων ηλικίας 15-64 ετών θα αυξηθεί από το 70,6% το 2007 στο 74,1% το 2060.
- Ο δείκτης γεννήσεων θα παραμείνει χαμηλός στο 1,6%.
- Στο χρονικό διάστημα 2007-2020, ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας θα αυξάνεται με ρυθμό 3,7% εξαιτίας του αυξανόμενου ποσοστού των γυναικών στην αγορά εργασίας. Μετά το 2020 ο πληθυσμός εργάσιμης ηλικίας θα μειωθεί κατά 13,6%.
- Το 2008 αναλογούσαν 4 εν ενεργεία απασχολούμενοι για κάθε συνταξιούχο. Το 2020 η αναλογία θα αυξηθεί σε 5 προς 1, αλλά το 2060 θα μειωθεί σε 2 προς 1.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_100020_06/02/2011_431565
______________________________________________
Σχόλια:
1. Εάν από κάπου προκύπτει ότι η Ελλάς ΔΕΝ θα χρειαστεί νέα μέτρα, σύμφωνα με τα όσα θα περιέχονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας, είναι γιατί ..τα έχει ΗΔΗ λάβει... Ειδικά, την αυτόματη αύξηση του ορίου συνταξιοδότησης...
Ως προς το μέρος που αφορά την συνταγματική κατοχύρωση του ελλείμματος (πλεονάσματος για την ακρίβεια) δεν νομίζω ότι είναι κάτι που φαίνεται τελικά τόσο δύσκολο ή δυσβάσταχτο, ειδικά εάν ακολουθηθεί η μέθοδος που χρησιμοποιεί η Γερμανία (ειδική ομάδα εμπειρογνωμόμων κυρήσσει τη χώρα σε ύφεση οπότε παύει η συνταγματική δέσμευση για πλεονάσματα)
2. Το γενικότερο όμως θέμα είναι τελείως διαφορετικό και δυστυχώς δεν αναφέρεται εύγλωττα στις ειδήσεις και τις ανταποκρίσεις...
Πρόκειται για ΑΛΛΑΓΗ του ΤΡΟΠΟΥ ΕΝΟΠΟΙΗΣΗΣ της ΕΕ.
Πλέον, δεν πάμε σε ελάχιστο κοινό παρονομαστή όσων χωρών επιθυμούν να ΕΚΧΩΡΟΥΝ εθνικά δικαιώματα στον υπερεθνικό οργανισμό που λέγεται ΕΕ ή ΕΕ/ΟΝΕ, πχ να τηρούνται 100 κριτήρια και να γίνεσαι μέλος της "λέσχης" ΕΕ και μετά να τηρείς και άλλα 10 νομισματικά κριτήρια και να γίνεσαι μέλος της "λέσχης" ΟΝΕ και να αποκτάς ευρώ στα χέρια σου.
Πλέον, το Συμβούλιο (οι αρχηγοί κρατών) θα γίνεται το ΠΙΟ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΟΡΓΑΝΟ, και εκείνο θα λαμβάνει αποφάσεις και για όσους μετέχουν και για όσους ΔΕΝ θα μετέχουν στις συνεδριάσεις, δηλ. δεν θα πληρούν ορισμένα κριτήρια που θα θέτουν οι πρώτοι ισχυροί και θα περιγράφονται στο Σύμφωνο Ανταγωνιστικότητας.
Σημειωτέον, ότι οι πρώτοι ισχυροί θα είναι οι έξι χώρες με ΑΑΑ rating από τους ..ξένους οίκους.
Με δύο λόγια, οι πρώτοι ισχυροί ουσιαστικά διαμορφώνουν ένα ΣΤΕΝΟ ΠΥΡΗΝΑ εντός ΟΝΕ, τον οποίο θα ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ τους υπόλοιπους να ακολουθούν.
Δυστυχώς, δεν μοιάζει βιώσιμο...
Κάποιος άλλος μπορεί να πει ότι ΑΠΛΑ ΔΕ ΛΕΝΕ "φύγε μόνος σου"...
______________________________________________
Από το κείμενο συμπερασμάτων [http://www.consilium.europa.eu/uedocs/cms_data/docs/pressdata/el/ec/119189.pdf] της 4ης Φεβρουαρίου 2011:
27. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο κάλεσε το Συμβούλιο να συμφωνήσει το Μάρτιο ως προς γενική
προσέγγιση σχετικά με τις νομοθετικές προτάσεις της Επιτροπής για την οικονομική
διακυβέρνηση, εξασφαλίζοντας την πλήρη εφαρμογή των συστάσεων της Ομάδας
Χρηματοοικονομικής Δράσης, με σκοπό την επίτευξη τελικής συμφωνίας με το Ευρωπαϊκό
Κοινοβούλιο έως τα τέλη Ιουνίου. Αυτό θα επιτρέψει την ενίσχυση του Συμφώνου
Σταθερότητας και Ανάπτυξης και την εφαρμογή νέου μακροοικονομικού πλαισίου.
29. Στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου και με βάση την Ετήσια Επισκόπηση Ανάπτυξης που
υπέβαλε η Επιτροπή, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου θα προσδιορίσει τις
προτεραιότητες για τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις και τη δημοσιονομική εξυγίανση για τον
επόμενο γύρο των προγραμμάτων σταθερότητας και σύγκλισης, καθώς και στους τομείς
αρμοδιότητας της ΕΕ, περιλαμβανομένης της ενιαίας αγοράς. Με αυτή τη βάση, τα κράτη
μέλη, καθοδηγούμενα από τις ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές της «Ευρώπης 2020»,
καλούνται να υποβάλουν τον Απρίλιο τα εθνικά τους προγράμματα μεταρρυθμίσεων καθώς
και τα προγράμματα σταθερότητας ή σύγκλισης.
No comments:
Post a Comment