Το ΤΤ και η μόχλευση στις τράπεζες

"…Και από αυτήν την άποψη θεωρούμε λογική την απόφαση της κυβέρνησης να… ξεκινήσει με το Τ.Τ. Συγκριτικά "καλό μαγαζί" για το οποίο υπάρχει πράγματι ενδιαφέρον, ανήκει στον πολύπαθο τραπεζικό κλάδο, στο Μ.Κ. του έχουν εγκλωβιστεί σε υψηλότερες τιμές η Eurobank, η Εθνική αλλά και άλλες θεσμικές δυνάμεις και μπορεί να αποτελέσει "μοχλό" για κάτι πιο ενδιαφέρον".

Αυτά σημειώναμε -μεταξύ άλλων- στο πρωινό προσυνεδριακό σχόλιο του euro2day, επιχειρώντας -όπως και οι περισσότεροι βραχυπρόθεσμοι παίκτες- να προσεγγίσουμε αυτήν καθεαυτήν την κίνηση της μετοχής του Τ.Τ. αλλά κατ' επέκταση των τραπεζών του FTSE-20.

Γι' αυτό -και καθαρά βραχυπρόθεσμα- θεωρούμε χρήσιμα ορισμένα επιμέρους τεχνικά στοιχεία.

Κατ' αρχάς, όσα αφορούν στα δύο πιθανότερα ενδεχόμενα για τη διακύμανση του FTSE-20 - όπως τα παραθέτει η ομάδα ανάλυσης της eZMarket και δευτερευόντως της σηματωρού του κλάδου, της Εθνικής.

Το ότι το Τ.Τ. μπορεί να λειτουργήσει -αναφερόμαστε πάντα βραχυπρόθεσμα- σαν καταλύτης και αφορμή μόχλευσης για τον τραπεζικό κλάδο είναι από μόνη της ενθαρρυντική ένδειξη.

http://www.euro2day.gr/ekivolos/1/233/Ekivolos.aspx

Τo T.T. θέλει τον... Κινέζο του!

Από τη χθεσινή δήλωση του υπουργού Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου προκύπτει ότι το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο (Τ.Τ.) ανήκει στις εταιρίες που ελέγχει το Δημόσιο και είναι προς άμεση ιδιωτικοποίηση.

Οι υπόλοιπες είναι ο ΟΤΕ, τα λιμάνια και οι εταιρίες ύδρευσης στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.

Με βάση την πρόσκληση ενδιαφέροντος για την πρόσληψη χρηματοοικονομικών συμβούλων, προκύπτει ότι η κυβέρνηση εξετάζει την πώληση του 34% του μετοχικού κεφαλαίου του Τ.Τ. καθώς και την πώληση επιπλέον 10% κατοχής των Ελληνικών Ταχυδρομείων μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών και εισόδου στρατηγικού επενδυτή.

Αν ζούσαμε στις παλιές, καλές εποχές, θα έπρεπε να στοιχηματίσουμε ότι οι μεγάλες ελληνικές τράπεζες, δηλαδή η Εθνική, η Eurobank, η Alpha Bank και η Τράπεζα Πειραιώς, θα έδιναν μάχη μέχρις εσχάτων για τον έλεγχο του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου.  Όμως, οι εποχές έχουν αλλάξει.
Το Δημόσιο θέλει ρευστό, αλλά οι ελληνικές τράπεζες δεν διαθέτουν πλέον την απαιτούμενη ρευστότητα, ενώ μερικές εξ αυτών δεν διαθέτουν ούτε την αναγκαία κεφαλαιακή επάρκεια.

Ακόμη χειρότερα, το Τ.Τ. δεν είναι το άγουρο φρούτο με τις πολλές καταθέσεις που ήταν κάποτε.

Η τράπεζα φέρεται να έχει χάσει αρκετές καταθέσεις από την αρχή της χρονιάς όπως κι οι άλλες, με αποτέλεσμα να φθάνουν πάνω-κάτω στα 11 δισ. ευρώ, ενώ έχει πολύ μεγαλύτερο λειτουργικό κόστος.

Όμως, το Τ.Τ. διαθέτει πλέον δανειακό χαρτοφυλάκιο 8 δισ. ευρώ περίπου και, το χειρότερο, κατέχει ομόλογα του ελληνικού δημοσίου ονομαστικής αξίας 5 - 6 δισ. ευρώ.
Φυσικά, κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι όλα τα ομόλογα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να αντλήσει φθηνή ρευστότητα από την ΕΚΤ κι όχι μόνο κάπου 2 δισ. ευρώ.

Όμως, η ΕΚΤ επιθυμεί την απεξάρτηση των ελληνικών τραπεζών από αυτήν και επομένως δεν έχει την ίδια αξία.

Επιπλέον, έχει αποκτήσει συμμετοχή στην Τ Bank (Aspis Bank), προφανώς κατόπιν κυβερνητικής υπόδειξης, γιατί δεν μπορούμε να σκεφθούμε ότι ήταν ιδέα του ηγετικού διδύμου, που είναι έξυπνοι άνθρωποι.

Αυτό σημαίνει κάποιας μορφής αιμορραγία, η οποία δεν θεωρούμε ότι εξισορροπείται από τις όποιες συνέργειες, π.χ. θα μπορούσε το Τ.Τ. να δίνει επιχειρηματικά δάνεια, αντί να το κάνει εμμέσως μέσω των ομολογιακών δανείων.

Φυσικά, δεν είναι όλα μαύρα.
Υπό κάποιες προϋποθέσεις, η περιβόητη συνεργασία με τα ΕΛΤΑ θα μπορούσε να αποβεί φλέβα χρυσού, όμως απαιτούνται δραματικές αλλαγές σε νοοτροπία, προσωπικό, διαδικασίες κτλ και φυσικά κάποιοι θα πρέπει να τις υλοποιήσουν.

Υπέρ του Τ.Τ. λειτουργεί επίσης το γεγονός ότι ο δείκτης πρωτοβάθμιων κεφαλαίων (Τier 1) είναι υψηλός και εκτιμάται στο 16% - 17%, ποσοστό που πέφτει στο 14% - 15% όταν αφαιρεθεί η κρατική συμμετοχή (προνομιούχες) αξίας 225 εκατ. ευρώ.
Όμως, ο καθένας μπορεί να αντιληφθεί πόσο εύκολα μπορεί να εξανεμιστεί ο υψηλός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας αν υπάρξει π.χ. απομείωση της αξίας των ελληνικών ομολόγων κατά 30%.

Το 30% στα 6 δισ. ευρώ ξεπερνά το 1,5 δισ., όσο δηλαδή περίπου τα λογιστικά κεφάλαια του Τ.Τ., καθότι τα εποπτικά κεφάλαια είναι παραπάνω.

Από τη στιγμή λοιπόν όπου οι ελληνικές τράπεζες δεν μπορούν να συμμετάσχουν, μόνο ξένοι ενδιαφερόμενοι θα μπορούσαν να υπάρξουν για το Τ.Τ.

Αν και στο παρελθόν γαλλικές τράπεζες, όπως η Caisse d’ Epargne, είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για το Τ.Τ. και το γερμανικό ταμιευτήριο είχε ακουστεί, πολύ αμφιβάλλουμε αν θα ενδιαφέρονταν σήμερα.

Ακόμη κι αν ενδιαφέρονταν, το τίμημα που θα έδιναν δεν θα πρέπει να ικανοποιούσε πιθανώς την κυβέρνηση.

Όμως, η τελευταία δεν μπορεί να ξεκινά μια τέτοια διαδικασία ιδιωτικοποίησης αν δεν γνωρίζει ότι υπάρχει τουλάχιστον ένας ενδιαφερόμενος.

Θα στοιχηματίζαμε, λοιπόν, ότι υπάρχει ενδιαφερόμενος.

Αν μάλιστα επιστρατεύαμε τις μαντικές μας ικανότητες, και όχι μόνο, θα προβλέπαμε ότι προέρχεται από την Άπω Ανατολή και είναι Κινέζος.
Όμως, οι Κινέζοι δεν θα έμπαιναν στην ελληνική τραπεζική αγορά ως στρατηγικοί επενδυτές για να αποκτήσουν τον έλεγχο του Τ.Τ., μιας μεσαίας τράπεζας.

Επομένως, κάτι ακόμη θα πρέπει να έχουν στον νου τους για να το μεγαλώσουν.

Μήπως τη "νέα" ΑΤΕbank;

Ο χρόνος θα δείξει..

Πάντως, μια τέτοια εξέλιξη θα ωφελούσε επίσης τις ελληνικές τράπεζες, γιατί θα έδειχνε στους υπόλοιπους ξένους επενδυτές ότι κάποιοι άλλοι είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν ελληνικό ρίσκο, αποτιμώντας τα ομόλογα που διαθέτουν.

Ως εκ τούτου, δεν είναι μόνο το Τ.Τ., αλλά και το ελληνικό τραπεζικό σύστημα που θέλει τον Κινέζο του.


Dr. Money 

http://www.euro2day.gr/specials/dr_money/131/articles/640675/Article.aspx