Ξυνισμένα μούτρα

Είναι το επιτιμητικό ύφος που ενοχλεί, είναι τα μούτρα τους που εξοργίζουν, η ειρωνική διάθεσή τους και βεβαίως η αυτάρεσκη βεβαιότητα της αυθεντίας του τεχνοκράτη, που υποτίθεται κατέχει την απόλυτη αλήθεια, η οποία δεν επιδέχεται καμία αμφισβήτηση.

Οι υπουργοί και οι εμπειρογνώμονες κατά την είσοδό τους στο κτίριο συνεδριάσεων του Eurogroup, φορούσαν όλοι τους το ίδιο χαλκοπράσινο αυστηρό προσωπείο, που συνήθως φορούν όλα τα ιερατεία.

Από τον Ρεν και τον Σόιμπλε, ως την Λαγκάρντ και τον κεντρικό τραπεζίτη Μάριο Ντράγκι, οι δηλώσεις κοινές και όλες διατυπωμένες στον αυτό ρυθμό της αποστροφής και στον ήχο της ελιτίστικης περιφρόνησης.

Με τον τελευταίο να ξεπερνά τους πάντες, δηλώνοντας με φλέγμα, που υποτίθεται ότι πηγάζει από την τραπεζική ιδιότητά του, ότι «η Ελλάδα είναι ειδική περίπτωση, ειδική περίπτωση σε όλα». Τα είπε προκαλώντας αυτάρεσκα γέλια, αλλά δεν του πέρασε ποτέ από το μυαλό ότι είναι και δικός μας, και των Ελλήνων, κεντρικός τραπεζίτης.

Δεν μπορούν όλα αυτά τα ξυνισμένα μούτρα να ξεχωρίσουν τις στιγμές, ούτε να αναγνωρίσουν το βάρος που σηκώνει μια χώρα κι ένας λαός ολόκληρος. Ούτε ένα καλό λόγο δεν έχουν να πουν για την προσπάθεια, που κι εκείνους σώζει, ούτε την ελπίδα να καλλιεργήσουν, που τόσο εμείς έχουμε ανάγκη.

Δοτή η εξουσία τους, κλεμμένη από το οικοδόμημα, από τον φέροντα οργανισμό, ο οποίος είναι κοινός, χτισμένος από τον ιδρώτα των λαών και μάλιστα των πιο περιφρονημένων. Η Ευρώπη ως ιδέα και έννοια πολύ απέχει απ΄αυτό που τα μειράκια των Βρυξελλών εκπέμπουν.

Όμως ας μην γελιούνται. Ο,τι γίνει εδώ θα το δουν σύντομα δίπλα τους. Ο κόσμος μας είναι κοινός και απόλυτα αλληλεξαρτώμενος, δεν χωρατεύει. Γι' αυτό κι όλοι αυτοί οφείλουν κατ' ελάχιστο σεβασμό στον ελληνικό λαό.

 

Αντώνης Καρακούσης

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=442822&h1=true

______________________________________________

χαίρομαι που εκνευρίζεται ο Καρακούσης, όμως τώρα είναι αργά

ελάχιστοι έλεγαν ότι το 2007-2008-2009, σε όλα τα διεθνή μητινγκς ή στα ευρωπαϊκά όργανα(*), ότι όταν ανέβαινε να μιλήσει ο Έλληνας, οι υπόλοιποι επιδεικτικά έβγαζαν τα ακουστικά τους για να μην ακούσουν...

(*) ο Καρατζαφύρερ, που είχε προβάλλει χιλιάδες ωρών όταν απευθυνόταν στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, σε πόσους παρευρισκόμενους μίλαγε;

είχε ξεπεράσει ποτέ τους 10;

στα πλάνα του, ποτέ δεν υπήρχε κάποιος κοντά του