Κλείνουν η μία μετά την άλλη οι βιομηχανίες

Η οικονομική κρίση έχει φέρει στα όρια πολλές βιομηχανίες, οι οποίες κάποτε πρωταγωνι­στούσαν στον ελληνικό επιχει­ρηματικό στίβο. Ισχυρά ονόματα της αγοράς έβαλαν λουκέτο τα τελευταία χρόνια. Μεταξύ αυτών, πρόσφατα, η Φίλκεραμ Johnson και η Χαρτοβιομηχανία Θράκης Diana.

Η Φίλκεραμ Johnson προχωρά, αυτές τις ημέρες, σταδιακά σε απόλυση των 220 εναπομεινά­ντων εργαζομένων, όντας σε παραγωγική αδράνεια πάνω από εννέα μήνες. Πρόσφατη δικαστική απόφαση οδηγεί την ιστορική βορειοελλαδίτικη εταιρεία, η οποία φέτος θα συμπλήρωνε μισό αιώνα ζωής, στην πτώχευση.

Η αίτηση πτώχευσης κατατέθηκε από τη διοίκηση της εταιρείας στις 13 Ιουλίου και εκδικάστηκε την 1η Σεπτεμ­βρίου, ενώ από τον περασμένο Μάρτιο είχε σταματήσει κάθε παραγωγική δρα­στηριότητα, συνέπεια της πτώσης της ζή­τησης και της περιορισμένης τραπεζικής χρηματοδότησης. Η Φίλκεραμ ιδρύθηκε το 1962 από την οικογένεια Φιλίπππου και το Χ. Κωνσταντόπουλο, ενώ ξεκίνη­σε πρώτη στην Ελλάδα την παραγωγή κεραμικών πλακιδίων με 18 άτομα και 80.000 τ.μ. το χρόνο.

Στο απόγειο της δραστηριότητάς της έφτανε να απασχολεί 400 άτομα για την παραγωγή 4,5 εκατ. τ.μ. ετησίως, ενώ το 30% της παραγωγής της κατευθυνό­ταν σε 29 χώρες του εξωτερικού και συγκαταλεγόταν μεταξύ των μεγαλύτε­ρων βιομηχανιών παραγωγής κεραμικών πλακιδίων της Ευρώπης.

Επίσης και η χαρτοβιομηχανία Diana, μία από τις πιο ιστορικές βιομηχανίες της Θράκης που οδηγείται σε λουκέτο μετά από 30 χρό­νια λειτουργίας. Η εταιρεία, το τελευταίο διάστημα, αντιμετώπισε σοβαρά οικονο­μικά προβλήματα, ενώ στην αρχή του χρόνου είχε διακόψει για λίγες μέρες τη λειτουργία της, λόγω έλλειψη πρώ­των υλών.

Τον Ιούνιο υπήρξε διακοπή της παροχής ρεύματος, που επανήλθε μετά από παρεμβάσεις. Την περασμένη εβδομάδα ήταν να πραγματοποιηθεί η συζήτηση αίτησης πτώχευσης της εταιρείας, η οποία όμως αναβλήθηκε.

Οι δικηγόροι της εταιρείας προσήλθαν στο Πολυμελές Πρωτοδικείο, αλλά η πλευρά της Χαρτοποιίας δήλωσε απούσα, ώστε να κατατεθεί νέα αίτηση που θα συζητηθεί σύντομα. Ουσιαστικά, οι εκτιμήσεις των νομικών συγκλίνουν στο ότι ο βασικός μέτοχος επιθυμεί να κερδίσει χρόνο. Όπως αναφέρουν οι εργαζόμενοι της Χαρτοποιίας, τους έχει γνωστοποιηθεί ότι υπάρχει ενδιαφέρον από επενδυτή για την εξαγορά της εται­ρείας, αλλά κανένα άλλο στοιχείο δεν έχει γίνει γνωστό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Χαρτοποι­ία Θράκης Diana ιδρύθηκε το 1980 και αποτελούσε το δεύτερο μεγαλύτερο πα­ραγωγό χάρτου στην Ελλάδα, κατέχοντας περίπου το 20% της εγχώριας αγοράς.

Τίτλοι τέλους σε ένα δράμα που κρά­τησε τρία χρόνια έπεσαν πριν από μερι­κές ημέρες για την άλλοτε ισχυρή βιομη­χανία Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία. Οι διαπραγματεύσεις του αμερικανικού fund με τις πιστώτριες τράπεζες κατέληξαν σε ναυάγιο, ενώ σύσσωμο το διοικητικό συμβούλιο της εταιρείας παραιτήθηκε.

Σε αδιέξοδο

Πριν από μερικές εβδομάδες οι Αμε­ρικάνοι επενδυτές ενημέρωσαν επίσημα με επιστολή τους την Ενωμένη Κλωστοϋ­φαντουργία και τις τράπεζες ότι δεν εν­διαφέρονται πλέον να εξαγοράσουν την επιχείρηση. Ισχυρό πλήγμα δέχτηκε πριν από περίπου ένα χρόνο και ο νομός Κο­ρινθίας με το κλείσιμο του εργοστασίου της βιομηχανίας Fulgor, η οποία αριθμού­σε 54 χρόνια ζωής. Η εταιρεία υπέστη, το τελευταίο διάστημα, μεγάλο πλήγμα, καθώς λόγω της κρίσης έβλεπε τη μία μετά την άλλη τις παραγγελίες να ακυ­ρώνονται, και κυρίως παραγγελίες από μεγάλους πελάτες του εξωτερικού, κα­θώς είχε σαφώς εξαγωγικό χαρακτήρα.

Ενδεικτικό των παραγγελιών που ακυ­ρώθηκαν, οι οποίες ήταν τεράστιες, εί­ναι το παράδειγμα της παραγγελίας του Ντουμπάι, η οποία ξεπερνούσε τα 160 εκατ. ευρώ. Οι ακυρώσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα να υποστεί η εταιρεία ζημιές που έφτασαν το 70% του τζίρου της. Ωστόσο, η συμφωνία που πραγμα­τοποιήθηκε τον περασμένο Αύγουστο για εξαγορά της εταιρείας από τα Ελληνικά Καλώδια έφερε ξανά χαμόγελα αισιοδο­ξίας τόσο στους εργαζόμενους όσο και στην τοπική κοινωνία.

Με απόφαση-εξ­πρές του Εφετείου Πειραιά, που εκδό­θηκε μέσα σε 12 ημέρες, η ιστορική καπνοβιομηχανία «Κεράνης» τέθηκε τον Αύγουστο του 2008 υπό εκκαθάριση και 145 εργαζόμενοι βρέθηκαν στο δρόμο. Επίσης, το 2007 το εργοστάσιο της αλ­λαντοβιομηχανίας Θράκη, η οποία αποτε­λούσε μία από τις γνωστότερες εταιρείες του κλάδου στον Έβρο, έκλεισε, καθώς δεν κατάφερε να αντεπεξέλθει στον αυ­ξημένο ανταγωνισμό.

Το Σεπτέμβριο του 2008 έκλεισε το εργοστάσιο της πρώ­ην ΒΙΑΜΥΛ στη Θεσσαλονίκη, ενώ μια σειρά ακόμη μεγάλες εταιρείες έβαλαν λουκέτο τα προηγούμενα χρόνια, όπως η κλωστοϋφαντουργία Τρικολάν, το ερ­γοστάσιο της Ιdeal Standard στη Χαλκί­δα, η Βαμβακουργία Βόλου, το εργοστά­σιο της Γιούλα στην Ελευσίνα, τα ΔΕΚΑ Αλλαντικά, η Εριοκλωστοϋφαντουργία, η εταιρεία παραγωγής σαμπουάν ΙΝΚΟ και τα Ελληνικά Σιδηροκράματα. Η Φίλκεραμ Johnson προχωρά αυτές τις ημέρες σταδιακά σε απόλυση των 220 εναπομεινάντων εργαζομένων, όντας σε παραγωγική αδράνεια πάνω από εννέα μήνες.

Η χαρτοβιομηχανία Diana, μία από τις πιο ιστορικές βιομηχανίες της Θράκης, οδηγείται σε λουκέτο μετά από 30 χρόνια λειτουργίας. Η εταιρεία, το τελευταίο δι­άστημα, αντιμετώπισε σοβαρά οικονομικά προβλήματα, ενώ στην αρχή του χρόνου είχε διακόψει για λίγες μέρες τη λειτουργία της, λόγω έλλειψης πρώτων υλών.

Ψάχνουν διακαώς για επενδυτές

Πολλές εταιρείες σήμερα -εν μέσω οικονομικής ύφεσης- ψά­χνουν να βρουν επενδυτές για να εισέλθουν στο μετοχικό τους κε­φάλαιο και να ενισχύσουν τη ρευστότητά τους. H επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης στη χώρα μας και η ουσιαστική διακοπή της χρηματοδότησης από τις τράπεζες, υποχρεώνει τις εγχώριες επιχειρήσεις, ακόμη και τις πιο υγιείς, να αναζητήσουν ξένα κεφά­λαια, παραχωρώντας μέρος από τις δραστηριότητές τους, ενώ ορι­σμένες είναι διατεθειμένες να μεταβιβάσουν ακόμα και σημαντικό ποσοστό από τις εταιρείες τους.

Όπως καταδεικνύει πρόσφατη έρευνα του Συνδέσμου Βιομη­χανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδος, η ρευστότητα καταλήγει να είναι το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των επιχειρήσεων, δεδομέ­νου ότι ακόμη και προμήθειές τους πλέον από το εξωτερικό δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν με πιστωμένες συναλλαγές, αλλά με την άμεση καταβολή του ποσού της αξίας της προμήθειας. Έτσι οι επιχειρήσεις, πιεζόμενες από την κρίση και τον περιορισμό των πα­ραγγελιών τους, αναγκάζονται να περιορίσουν την παραγωγή τους σε ποσοστό από 30%-60%. Ενδεικτικό το παράδειγμα της Φιντέξπορτ, η διοίκηση της οποί­ας εξετάζει το ενδεχόμενο να εισέλθει μια ενδιαφερόμενη κινεζι­κή εταιρεία στο μετοχικό της κεφάλαιο ως στρατηγικός επενδυτής. Πρόκειται για την Fuxing Group, η οποία διαθέτει ανάλογη δραστη­ριότητα με αυτήν της Fintexport και έχει εκδηλώσει ενδιαφέρον για την εταιρεία.

H Fintexport, από την πλευρά της, χρειάζεται 2 εκατ. ευρώ για να χρηματοδοτήσει το νέο επιχειρησιακό σχέδιο, που επιδιώκει να επαναφέρει την εταιρεία στην κερδοφορία, καθώς οι επαφές με τις τράπεζες προς το παρόν παραμένουν άκαρπες. Στη διάθεση μικρού μεν, διψήφιου δε, ποσοστού της GAEA σε δύο στρατηγικούς-εμπορικούς συνεργάτες της σε Ρωσία και ΗΠΑ προχώρησε στις αρχές της χρονιάς ο Α. Κεφαλογιάννης.

Μέσω της κίνησης αυτής η εταιρεία επιδιώκει να ενισχύσει περαιτέρω τη θέση της στην εν λόγω αγορά. Από την άλλη πλευρά, η εταιρεία ξηρών καρπών Cardico, ένα χρόνο μετά την απόφαση για κεφαλαιακή της αναδιάρθρωση και είσοδο των τραπεζών στο μετοχικό της κεφά­λαιο, με πλειοψηφικό πακέτο μετοχών, βρίσκεται σε διαπραγματεύ­σεις με επίδοξο επενδυτή. Ο εν λόγω επενδυτής αποτελεί τον τρίτο κατά σειρά με τον οποίο βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις η εταιρεία, προκειμένου να εισέλθει στο μετοχικό της κεφάλαιο και να δώσει την απαραίτητη ρευστότητα για την επανεκκίνησή της.

http://www.isotimia.gr/default.asp?pid=24&ct=13&artid=109924