Reuters
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν εγκλωβισθεί ανάμεσα στον πρώην προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Ραμ Εμάνιουελ και το απόφθεγμά του ότι «κανείς δεν θέλει να πηγαίνει χαμένη μια σοβαρή κρίση» και τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και την παραδοχή του πως «όλοι ξέρουμε τι να κάνουμε. Απλώς δεν ξέρουμε πώς θα επανεκλεγούμε όταν το κάνουμε». Ενδείξεις μεταρρυθμιστικής κόπωσης εμφανίζονται στις χώρες της Ευρωζώνης όσο χαλαρώνουν ελαφρώς οι πιέσεις της αγοράς ομολόγων για δραστικές δημοσιονομικές και οικονομικές αλλαγές. Παρότι πολλές κυβερνήσεις έχουν προωθήσει αλλαγές έως πρόσφατα αδιανόητες στις συντάξεις, την πρόνοια και την απασχόληση, η πορεία χάνει τους ρυθμούς της μπροστά στην πολιτική αντίσταση. Ο μη εκλεγείς πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι απείλησε να παραιτηθεί αυτήν την εβδομάδα για πρώτη φορά, σε μια προσπάθεια να προωθήσει μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας για τη διευκόλυνση των απολύσεων. Προειδοποίησε ότι οι μεταρρυθμιστές τεχνοκράτες της κυβέρνησής του ίσως δεν συνεχίσουν ώς τις εκλογές του 2013 αν συνδικάτα και πολιτικοί απορρίψουν το σχέδιό του. Επέλεξε, όμως, να περάσει τον νόμο από το Κοινοβούλιο ως κανονικό νομοσχέδιο, που θα χρειασθεί μήνες διαβουλεύσεων και πιθανές τροπολογίες, αντί σαν διάταγμα, όπως τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού.
Την ίδια ώρα, οι Ισπανοί ψηφοφόροι αρνήθηκαν στον συντηρητικό νέο πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι τη σαρωτική νίκη που επιζητούσε στην Ανδαλουσία ως εντολή για να εφαρμόσει τολμηρότερες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ο Ισπανός ηγέτης θα αντιμετωπίσει σήμερα, Πέμπτη, την πρώτη γενική απεργία μετά τον Νοέμβριο του 2010 κατά των εργασιακών μεταρρυθμίσεων και της βαθιάς λιτότητας, μία ημέρα πριν καταθέσει τα νέα σκληρά μέτρα του προϋπολογισμού του 2012. Η μεταρρυθμιστική ατζέντα του αναμένεται, όμως, να αντιμετωπίσει και άλλα προβλήματα, εκ των οποίων ένα από τα σημαντικότερα είναι οι αυτόνομες περιφέρειες, αρμόδιες για τους φόρους και τις δαπάνες τους. Στις μεταρρυθμίσεις ανθίστανται και τα έννομα συμφέροντα όπως οι ενεργειακές εταιρείες και οι τράπεζες.
Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, με ένα νέο σύμφωνο ενίσχυσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας, το κύμα φθηνού δανεισμού της ΕΚΤ προς τις τράπεζες και μια συμφωνία με την οποία αποφεύχθηκε μια χαοτική χρεοκοπία της Ελλάδας, ο πανικός έχει καταλαγιάσει στις χρηματοοικονομικές αγορές. Χωρίς πλέον την αίσθηση του κατεπείγοντος, η διάθεση για επαχθείς μεταρρυθμίσεις, που πλήττουν τους προστατευμένους εργαζομένους και τους συνταξιούχους ενώ υπόσχονται αμφίβολα μακροπρόθεσμα οφέλη για την οικονομία, έχει εκτονωθεί σε πολλές χώρες. Ωστόσο, έκθεση του ΟΟΣΑ καλούσε αυτήν την εβδομάδα την Ευρώπη να δώσει νέα ώθηση στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η λίστα του Οργανισμού περιελάμβανε πολιτικώς ευαίσθητα μέτρα όπως η αύξηση του ανταγωνισμού στις αγορές υπηρεσιών και προϊόντων, οι περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας, η άρση φραγμών στην ξένη ιδιοκτησία, η μείωση της προστασίας της απασχόλησης και η συρρίκνωση του ελάχιστου μισθολογικού κόστους. Περιείχε επίσης προτάσεις ενίσχυσης της κοινής αγοράς της Ε. Ε., κάτι που επιδιώκουν οι ηγέτες, αλλά συναντά ακόμα εμπόδια σε ό, τι αφορά την απελευθέρωση των ενεργειακών δικτύων και του διασυνοριακού ανταγωνισμού στις υπηρεσίες - ήδη μέρος των πακέτων στήριξης της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Οι συστάσεις συνοδεύονται από πίνακα με τα δυνάμει οφέλη στο ΑΕΠ από την εφαρμογή πακέτου μεταρρυθμίσεων μέσα σε μια 10ετία, από 5% ή λιγότερο σε Σλοβακία, Ιρλανδία και Ολλανδία, όπου τέτοια μέτρα έχουν ήδη εφαρμοσθεί, σε 15% και πλέον σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Αυστρία, Ελλάδα και Βέλγιο. Ο ΟΟΣΑ παραδέχεται, ωστόσο, ότι βραχυπρόθεσμα, οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα μειώσουν τις θέσεις εργασίας και τα εισοδήματα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_29/03/2012_477216
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες έχουν εγκλωβισθεί ανάμεσα στον πρώην προσωπάρχη του Λευκού Οίκου Ραμ Εμάνιουελ και το απόφθεγμά του ότι «κανείς δεν θέλει να πηγαίνει χαμένη μια σοβαρή κρίση» και τον πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ και την παραδοχή του πως «όλοι ξέρουμε τι να κάνουμε. Απλώς δεν ξέρουμε πώς θα επανεκλεγούμε όταν το κάνουμε». Ενδείξεις μεταρρυθμιστικής κόπωσης εμφανίζονται στις χώρες της Ευρωζώνης όσο χαλαρώνουν ελαφρώς οι πιέσεις της αγοράς ομολόγων για δραστικές δημοσιονομικές και οικονομικές αλλαγές. Παρότι πολλές κυβερνήσεις έχουν προωθήσει αλλαγές έως πρόσφατα αδιανόητες στις συντάξεις, την πρόνοια και την απασχόληση, η πορεία χάνει τους ρυθμούς της μπροστά στην πολιτική αντίσταση. Ο μη εκλεγείς πρωθυπουργός της Ιταλίας Μάριο Μόντι απείλησε να παραιτηθεί αυτήν την εβδομάδα για πρώτη φορά, σε μια προσπάθεια να προωθήσει μεταρρύθμιση της εργατικής νομοθεσίας για τη διευκόλυνση των απολύσεων. Προειδοποίησε ότι οι μεταρρυθμιστές τεχνοκράτες της κυβέρνησής του ίσως δεν συνεχίσουν ώς τις εκλογές του 2013 αν συνδικάτα και πολιτικοί απορρίψουν το σχέδιό του. Επέλεξε, όμως, να περάσει τον νόμο από το Κοινοβούλιο ως κανονικό νομοσχέδιο, που θα χρειασθεί μήνες διαβουλεύσεων και πιθανές τροπολογίες, αντί σαν διάταγμα, όπως τη μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού.
Την ίδια ώρα, οι Ισπανοί ψηφοφόροι αρνήθηκαν στον συντηρητικό νέο πρωθυπουργό Μαριάνο Ραχόι τη σαρωτική νίκη που επιζητούσε στην Ανδαλουσία ως εντολή για να εφαρμόσει τολμηρότερες δημοσιονομικές και διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Ο Ισπανός ηγέτης θα αντιμετωπίσει σήμερα, Πέμπτη, την πρώτη γενική απεργία μετά τον Νοέμβριο του 2010 κατά των εργασιακών μεταρρυθμίσεων και της βαθιάς λιτότητας, μία ημέρα πριν καταθέσει τα νέα σκληρά μέτρα του προϋπολογισμού του 2012. Η μεταρρυθμιστική ατζέντα του αναμένεται, όμως, να αντιμετωπίσει και άλλα προβλήματα, εκ των οποίων ένα από τα σημαντικότερα είναι οι αυτόνομες περιφέρειες, αρμόδιες για τους φόρους και τις δαπάνες τους. Στις μεταρρυθμίσεις ανθίστανται και τα έννομα συμφέροντα όπως οι ενεργειακές εταιρείες και οι τράπεζες.
Δύο χρόνια μετά το ξέσπασμα της κρίσης χρέους της Ευρωζώνης, με ένα νέο σύμφωνο ενίσχυσης της δημοσιονομικής πειθαρχίας, το κύμα φθηνού δανεισμού της ΕΚΤ προς τις τράπεζες και μια συμφωνία με την οποία αποφεύχθηκε μια χαοτική χρεοκοπία της Ελλάδας, ο πανικός έχει καταλαγιάσει στις χρηματοοικονομικές αγορές. Χωρίς πλέον την αίσθηση του κατεπείγοντος, η διάθεση για επαχθείς μεταρρυθμίσεις, που πλήττουν τους προστατευμένους εργαζομένους και τους συνταξιούχους ενώ υπόσχονται αμφίβολα μακροπρόθεσμα οφέλη για την οικονομία, έχει εκτονωθεί σε πολλές χώρες. Ωστόσο, έκθεση του ΟΟΣΑ καλούσε αυτήν την εβδομάδα την Ευρώπη να δώσει νέα ώθηση στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις. Η λίστα του Οργανισμού περιελάμβανε πολιτικώς ευαίσθητα μέτρα όπως η αύξηση του ανταγωνισμού στις αγορές υπηρεσιών και προϊόντων, οι περαιτέρω ιδιωτικοποιήσεις κρατικής περιουσίας, η άρση φραγμών στην ξένη ιδιοκτησία, η μείωση της προστασίας της απασχόλησης και η συρρίκνωση του ελάχιστου μισθολογικού κόστους. Περιείχε επίσης προτάσεις ενίσχυσης της κοινής αγοράς της Ε. Ε., κάτι που επιδιώκουν οι ηγέτες, αλλά συναντά ακόμα εμπόδια σε ό, τι αφορά την απελευθέρωση των ενεργειακών δικτύων και του διασυνοριακού ανταγωνισμού στις υπηρεσίες - ήδη μέρος των πακέτων στήριξης της Ελλάδας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας. Οι συστάσεις συνοδεύονται από πίνακα με τα δυνάμει οφέλη στο ΑΕΠ από την εφαρμογή πακέτου μεταρρυθμίσεων μέσα σε μια 10ετία, από 5% ή λιγότερο σε Σλοβακία, Ιρλανδία και Ολλανδία, όπου τέτοια μέτρα έχουν ήδη εφαρμοσθεί, σε 15% και πλέον σε Ιταλία, Ισπανία, Γαλλία, Αυστρία, Ελλάδα και Βέλγιο. Ο ΟΟΣΑ παραδέχεται, ωστόσο, ότι βραχυπρόθεσμα, οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα μειώσουν τις θέσεις εργασίας και τα εισοδήματα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_2_29/03/2012_477216
No comments:
Post a Comment