Τις διαφωνίες του επί της μεθοδολογίας που ακολουθήθηκε στην καταγραφή του ελλείμματος από την ΕΛΣΤΑΤ, με σαφείς αιχμές για το ρόλο που διαδραμάτιζε η Eurostat, κατέθεσε στην εξεταστική επιτροπή ο Νικόλαος Στρόμπλος, ο οποίος διετέλεσε υπάλληλος και διευθυντής της Διεύθυνσης Εθνικών Λογαριασμών, την περίοδο από το καλοκαίρι του 2006 εώς τις 10 Σεπτεμβρίου του 2010.
Ο Νικόλαος Στρόμπλος κατέθεσε την εξεταστική για το έλλειμμα του 2009
«Τα στοιχεία πρέπει να απεικονίζονται όπως αυτά είναι. Δε σημαίνει όμως τώρα, ότι όταν είμαι σε μια διαπραγμάτευση με τους δανειστές, πάω μόνος μου και ψάχνω να βρω αιτίες του πώς θα κάνω αναταξινομήσεις» ανέφερε ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, που εξετάζει τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό του 2009, ο κ. Στρόμπλος.
Οι διαφωνίες του με τον πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ, Ανδρέα Γεωργίου, επί της ακολουθούμενης μεθοδολογίας, του στοίχησαν, όπως υποστηρίζει, τη μετακίνησή του σε άλλη Διεύθυνση, για να ακολουθήσει στη συνέχεια και νέα δυσμενής μετακίνηση σε «θέση-ψυγείο».
Ο κ. Στρόμπλος περιέγραψε με βάση την εμπειρία του τα περιθώρια ερμηνείας και διαπραγμάτευσης επί των κανονισμών της ΕΛΣΤΑΤ, εκτίμησε πως η λειτουργία της Eurostat επισκιάζεται από ευρύτερα οικονομικά συμφέροντα και άφησε αιχμές για την προς τα άνω αναπροσαρμογή του ελλείμματος.
Ο πρώην διευθυντής Ειδικών Λογαριασμών της ΕΣΥΕ και της ΕΛΣΤΑΤ, δεν έκρυψε τις αδυναμίες που χαρακτήριζαν τη Στατιστική Υπηρεσία, με κυριότερη ενδεχομένως, την έλλειψη τεχνογνωσίας. Ενώπιον της Εξεταστικής Επιτροπής, παραδέχθηκε πως η ΕΣΥΕ δεν ήταν σε θέση να χειριστεί την αποτύπωση των swaps του 2001, ενώ προέβη και σε βαρύτατη αναφορά για τον πρώην προϊστάμενό του, Μανώλη Κοντοπυράκη, ότι απέστειλε την ενημέρωση EDP της 2ας Οκτωβρίου 2009 προς την Eurostat (ένα υπόμνημα στο πλαίσιο της Διαδικασίας Υπερβολικού Ελλείμματος με δύο στήλες ασυμπλήρωτες) χωρίς τη δική του υπογραφή.
«Προφανώς και προσθέτει κάτι σε βάρος της χώρας» ανέφερε ο μάρτυς απαντώντας σε σχετική ερώτηση του Παναγιώτη Ρήγα. «Γι αυτό έχουμε φτάσει σε αυτό το σημείο, γιατί στέλνουμε ένα EDP με δύο κενές γραμμές» συμπλήρωσε.
Μετά την απομάκρυνση του Μανώλη Κοντοπυράκη από τη γενική διεύθυνση της ΕΣΥΕ, ο κ. Στρόμπλος συνεργάζεται με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών, Ηλία Πλασκοβίτη, στην καταγραφή του ελλείμματος.
Το έλλειμμα ανεβαίνει σταδιακά, από την αρχική ανακοίνωση του Γ. Παπακωνσταντίνου του 12,4% στο 12,8% καθώς το ΑΕΠ της Ελλάδας παρουσιάζει συρρίκνωση - και στο 13,6%, όταν η λεγόμενη «άσπρη τρύπα» των ασφαλιστικών ταμείων, το πλεόνασμα που κατέγραφαν, σημείωνε ελάττωση.
Στο 13,6%, αντικατοπτρίζονται επίσης και όψεις της δραστηριότητας του ΟΣΕ και της Ολυμπιακής, κατόπιν υπόδειξης της Eurostat. Όταν τον Απρίλιο η Eurostat ζητά την καταγραφή των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, με αρχή 6-7 επιχειρήσεις του δημοσίου τομέα, σημειώνονται και οι πρώτες διαφωνίες του κ. Στρόμπλου με τους εμπειρογνώμονες της Eurostat.
«Μας έλεγαν, πως αν αυτές οι επιχειρήσεις είναι χρεοκοπημένες, ή πιστεύουμε πως έχουν μεγάλο έλλειμμα, θα πρέπει να τις εντάξουμε κατευθείαν στον δημόσιο τομέα. Εγώ τους έλεγα πως αυτό δεν είναι δεοντολογικό, γιατί τότε θα πρέπει να αναπροσαρμοστεί αντίστοιχα και το ΑΕΠ. Δεν μπορώ ακαριαία να αναπροσαρμόσω το έλλειμμα, και το ΑΕΠ να το αφήσω για την επόμενη αναθεώρηση του χρόνου» ανέφερε ο μάρτυς.
Η δεύτερη ένσταση του κ. Στρόμπλου αφορά τις κρατικές επιδοτήσεις: Σε όλες τις αστικές συγκοινωνίες της Ευρώπης, το εισιτήριο επιδοτείται - και αυτό θεωρείται επιδότηση του προϊόντος. Αν αυτό το θεωρήσεις για κάποιους νομικίστικους λόγους επιδότηση της παραγωγής καθαυτής, τότε τα έσοδα της επιδότησης καταγράφονται στο κόστος της παραγωγής, ανεβάζοντας λογιστικά το έλλειμμα της επιχείρησης και εντάσσοντάς την στατιστικά στο έλλειμμα της Γενικής Κυβέρνησης.
«Θα μπορούσα να συμφωνήσω, ένα ποσοστό της επιδότησης να θεωρείται επιδότηση στην παραγωγή, αλλά όχι 100%. Κάποιες επιχειρήσεις, ήταν "καραμπινάτες" περιπτώσεις όπως ο ΟΣΕ, ο οποίος έπρεπε να καταγραφεί. Απ' αυτό που είδα μετά, ωστόσο, η ΕΛΣΤΑΤ ενέταξε εκεί, ό,τι κινείτο».
Κατά τον κ. Στρόμπλο, τα παραπάνω επιχειρήματα μπορούσαν να τεθούν, αλλά δεν τέθηκαν. Οι κανονισμοί της Eurostat είναι δεδομένοι, αλλά η εφαρμογή τους συζητείται στα διάφορα Committees (Επιτροπές) που συνεδριάζουν για να λάβουν τις τελικές αποφάσεις, με τη συμμετοχή των διευθυντών Εθνικών Λογαριασμών των 27 κρατών-μελών. Έχοντας λάβει ο ίδιος μέρος σε δύο Επιτροπές, ο μάρτυς διαβεβαίωσε πως σε ζητήματα μείζονος σημασίας, συχνά οι εθνικοί εκπρόσωποι διαβουλεύονταν με τις κυβερνήσεις τους.
Δεδομένου ωστόσο, ότι η Eurostat ποδηγέτησε τη διαδικασία αναπροσαρμογής του ελλείμματος, εγκρίνοντας και το τελικό της αποτέλεσμα, είχε άραγε κάποια ιδιαίτερη επιδίωξη; «Γιατί το κάνει αυτό; Σε τι αποσκοπεί; Υπάρχει κάποιο σχέδιο;» ρώτησε τον μάρτυρα ο Π. Ρήγας από το ΠΑΣΟΚ.
«Προσωπική μου άποψη είναι, ότι η Eurostat, όπως όλοι οι οργανισμοί στον κόσμο, δεν δρα σε κενό συμφερόντων. Επικρατούν εκεί κυρίαρχες απόψεις που επικρατούσαν στις Βρυξέλλες. Στις μέρες μας έχουμε μια διένεξη δανειστών και δανειζομένων. Καταλαβαίνετε πολύ καλά τι λέω. Προφανώς οι όλες μεταχειρίσεις που κατάλαβα εγώ, ήταν πάντα υπέρ των δανειστών» εκτίμησε ο μάρτυρας.
http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22767&subid=2&pubid=63636106
______________________________________
απλά και κατανοητά πράγματα
15 comments:
Ασάφειες και υποννούμενα, τίποτα περισσότερο. Έκανε μια πρόταση για αναβολή της ένταξης στο έλλειμμα των εγγυήσεων που έδινε το δημόσιο στο δανεισμό των χρεοκοπημένων ΔΕΚΟ (την οποία ζητούσε η Eurostat από το 2002...), δεν έγινε δεκτή (μήπως επειδή την αναβάλαμε για μια δεκαετία με παρόμοιες δικαιολογίες;) και εμείς θα πρέπει να πιστέψουμε την άποψη πως αυτό έγινε επειδή η Eurostat εξυπηρετεί αλλότρια οικονομικά συμφέροντα. Η Eurostat λέει πως οι κανόνες είναι δεδομένοι και ίδιοι για όλους και δεν είναι διαπραγματεύσιμοι και καλύπτει απολύτως τον Γεωργίου. Η διαφωνία είναι ουσιαστικά μεταξύ κάποιων μελών του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ και της Eurostat. Τα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ μιλούν γενικά κι αόριστα για διαφωνίες με τη μεθοδολογία της Eurostat και βασίζουν όλη την επιχειρηματολογία τους στην πεποίθηση πως η ευρωπαϊκή αρχή εξυπηρετεί σκοτεινά συμφέροντα, υποθέτω των δανειστών που ήθελαν να χρεοκοπήσει η Ελλάδα για να χάσουν τα λεφτά τους ή ίσως των Γερμανών του 4ου Ράιχ που ήθελαν να ταπεινώσουν τους Έλληνες, ενώ ακολουθούν τη γνωστή γραμμή "δεν διαπραγματευτήκαμε" γιατί όλοι σ' αυτή τη χώρα (δυστυχώς κι εσύ από ότι έχω καταλάβει) είναι βέβαιοι πως υπήρχε κάποιος τρόπος να πείσουμε τους Γερμανούς να μας χρηματοδοτούν τα ελλείμματα για καμιά τριανταριά χρόνια ακόμα. Η Eurostat απαντά πως με απλά εφάρμοσαν τα λογιστικά πρότυπα που ισχύουν για όλους. Μάντεψε ποιον θα πιστέψω.
Σόρυ φίλε αλλά σ' αυτή την υπόθεση η αλήθεια δεν είναι κάπου στη μέση: Δεν ήταν ψιλοάσχημη η κατάσταση και την φούσκωσαν κάποιοι για να φαίνεται χειρότερη. Η κατάσταση ήταν απελπιστική γιατί η ΝΔ τη διετία 08 - 09 τα ΓΑΜΗΣΕ ΟΛΑ και μαγείρεψε τα νούμερα, τόσο στις προβλέψεις που δημοσίευε για το ΑΕΠ και το έλλειμμα όσο και στα απολογιστικά στοιχεία που έδινε στη Eurostat. Κάποιοι μπορεί να αισθάνονται άβολα γιατί πιστεύουν πως όλοι είναι ίδιοι και όλοι φταίνε αλλά το όργιο σπατάλης και δανεισμού πιστοποιήθηκε τόσο από τη Eurostat όσο και από το Ελεγκτικό Συνέδριο. Τώρα αντί να δεχτούμε την προφανή αλήθεια που δείχνουν οι αριθμοί για να τελειώνουμε με το ζήτημα και να προχωρήσουμε στα σημαντικά, πώς θα μαζέψουμε το χάλι δηλαδή, ψάχνουμε να βρούμε μήπως μας ξέφυγε κανένα δεκαδικό από δω κι από κει για να μοιράσουμε τις ευθύνες και αναζητούμε αόρατους εχθρούς στο Βερολίνο, τις Βρυξέλλες κι εγώ δεν ξέρω πού για να θολώσουμε τα νερά.
Κάτι ακόμα για αυτό που έχεις υπογραμμίσει και κοκκινήσει: ήταν υπέρ των δανειστών να μεγαλώσει το έλλειμμα της Ελλάδας; Γιατί για να γίνει μη βιώσιμο το χρέος και να χρεοκοπήσουμε; Το συμφέρον των δανειστών ήταν το αντίθετο. Η αύξηση του ελλείμματος ήταν το συμφέρον των εχθρών της πατρίδας που θέλουν το κακό μας γιατί είμαστε ο εξυπνότερος λαός του κόσμου και μας ζηλεύουν.
εάν εσύ χρωστάς €400,000 και δεν υπάρχει εξασφάλιση, πόσο αξίζει το χρέος σου;
επιτόκιο 5%, 20 χρόνια
εάν χρωστά €150,000 και υπάρχει εξασφάλιση για €250,000, πόσο αξίζει το χρέος σου;
επιτόκιο 3%, 20-30 χρόνια
1. Εγώ λέω πως κανείς δεν είχε συμφέρον να διογκωθεί τεχνητά το ελληνικό έλλειμμα και εξηγούμαι:
1.α. Η Ελλάδα δεν το ήθελε γιατί αυτό θα σήμαινε περισσότερα μέτρα σε ένα πρόγραμμα το οποίο ήδη δυσκολευόταν να φέρει σε πέρας. Επιδείνωση των δημοσιονομικών μεγεθών σήμαινε μεγαλύτερη πίεση για αντιδημοφιλή μέτρα σε μια περίοδο που η κυβέρνηση έβλεπε τα ποσοστά της να μειώνονται. Ο αντίλογος είναι πως η κυβέρνηση ήθελε να πιέσει για να παρθούν τα μέτρα. Μόνο που τα μέτρα του μνημονίου ήταν ήδη νόμοι του κράτους και το πρόγραμμα δυσβάσταχτο και με τεράστιο πολιτικό κόστος δεν βλέπω για ποιο λόγο να επιθυμεί μια επιδείνωση που το μόνο που πετύχαινε ήταν να δυσκολέψει τη δουλειά της.
1.β. Η τρόικα δεν το ήθελε γιατί η αναθεώρηση άλλαξε τα δεδομένα και αύξησε το το ρίσκο του project. Ο εφιάλτης κάθε project manager είναι να του αλλάξεις το scope στη μέση του project. Είναι συνταγή αποτυχίας. Να είσαι σίγουρος πως έπεσαν πολλά γαμοσταυρίδια στο Βερολίνο και τις Βρυξέλλες όταν ανακοινώθηκε η αναθεώρηση του ελλείμματος. Κι εδώ ο αντίλογος είναι ίδιος με το προηγούμενο και μάλιστα αυτό είναι το επιχείρημα των αγανακτισμένων της ΕΛΣΤΑΤ: η Eurostat ήθελε να αυξηθεί η πίεση στην Ελλάδα. Μόνο που η Ελλάδα ήταν ήδη υπό ασφυκτική πίεση με τους τριμηνιαίους ελέγχους και, με δεδομένο πως δεν έπιανε τους στόχους, η διατήρηση της πίεσης σε υψηλά επίπεδα ήταν δεδομένη. Το φούσκωμα του ελλείμματος αύξανε το ρίσκο του project χωρίς κανένα όφελος.
1.γ. Οι δανειστές δεν το ήθελαν γιατί η επειδείνωση του ελλείμματος έκανε πιο αμφίβολη τη βιωσιμότητα του Ελληνικού χρέους. Από την αρχή οι δανειστές είχαν σαφή θέση κατά οποιασδήποτε μορφής αναδιάρθρωσης για προφανείς λόγους. Για να απαντήσω στο σχόλιό σου, βάλε και μια τρίτη επιλογή: ποιά θα ήταν η αξία του χρέους σου αν χρωστάς 400.000 χωρίς εξασφάλιση και έρθει ένας τρίτος και εγγυηθεί για σένα; Ακόμα κι αν δεχτώ πως η αναδιάρθρωση ήταν ετεροβαρής για χάρη της κουβέντας, αυτό δεν σημαίνει πως ήταν επιθυμητή. Έγινε επιθυμητή όταν η βιωσιμότητα του χρέους κρίθηκε οριστικά αρνητική οπότε η εναλλακτική της αναδιάρθρωσης ήταν η άτακτη χρεοκοπία. Εξάλλου, αν οι δανειστές ήθελαν να μεθοδεύσουν την αναδιάρθρωση δεν νομίζεις πως είχαν ευκολότερους τρόπους από το να μπαλαμουτιάζουν μέσω της Eurostat το έλλειμμα του προϋπολογισμού;
2. Εγώ λέω πως πρέπει να διαχωρίσουμε τα γεγονότα από τις απόψεις. Οι διαφωνίες για τη μεθοδολογία της Eurostat ανήκουν στα γεγονότα. Οι υποθέσεις για τις προθέσεις της Eurostat ανήκουν στις απόψεις. Τι γνωρίζουμε για τα γεγονότα:
2.α Κάποια από τα μέλη του ΔΣ της ΕΛΣΤΑΤ διαφωνούν με την προσθήκη κρατικών εγγυήσεων που σχετίζονται με τις ΔΕΚΟ στο δημοσιονομικό έλλειμμα και υποστηρίζουν πως δεν έγινε επαρκής ανάλυση των δεδομένων. Τα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ δεν έχουν δώσει περισσότερες λεπτομέρειες. Υποστηρίζουν πως χρειαζόταν περισσότερη ανάλυση αλλά αυτή την ανάλυση δεν την έχουν κάνει. Παρόλα αυτά μας διαβεβαιώνουν πως αν γινόταν θα έδινε διαφορετικά αποτελέσματα. Επειδή δεν έχουν κάνει την ανάλυση το επιχείρημά τους δεν είναι ισχυρό. Η Eurostat αντίθετα υποστηρίζει πως όλα έγιναν όπως έπρεπε και σύμφωνα με τους κανόνες. Δεν γνωρίζω να έχει αμφισβητηθεί η αξιοπιστία ή η επαγγελματική επάρκεια του προσωπικού της στο παρελθόν οπότε θα υποθέσω πως η ανάλυση των δεδομένων έγινε σύμφωνα με τα λογιστικά πρότυπα και τους κανονισμούς που ισχύουν για όλους. Αν κάποιος διαφωνεί ας παρουσιάσει κάτι συγκεκριμένο. Οι αγανακτισμένοι της ΕΛΣΤΑΤ δεν το έχουν κάνει μέχρι τώρα.
2.β Από τα γεγονότα περνάμε στις απόψεις: Οι αγανακτισμένοι της ΕΛΣΤΑΤ υποστηρίζουν πως η Eurostat επιδίωξε την διόγκωση του ελλείμματος για να εξυπηρετήσει αλλότρια συμφέρνοντα. Μόνο που όπως εξήγησα παραπάνω δεν βλέπω τέτοια συμφέροντα. Αυτοί που υποστηρίζουν κάτι τέτοιο οφείλουν να εξηγήσουν ποιοι ήθελαν την διόγκωση του ελληνικού ελλείμματος και γιατί. Πρέπει επίσης να τεκμηριώσουν την άποψή τους διαφορετικά βρίσκονται στη σφαίρα της συνωμοσιολογίας. Μέχρι τώρα τα επιχειρήματά τους είναι κυκλικά: Υποστηρίζουν πως κάποιοι ήθελαν την διόγκωση του ελλείμματος και η μόνη απόδειξη που μας δίνουν για αυτό είναι άποψή τους πως η Eurostat μεθόδευσε τη διόγκωση του ελλείμματος. Δεν υπάρχει ανεξάρτητος παρατηρητής ή γεγονός (έγγραφο ή συνομιλία) που να επιβεβαιώνει αυτή την άποψη.
3. Υπάρχει σαφέστατο πολιτικό συμφέρον στη διατήρηση του θέματος στην επικαιρότητα. Η ΝΔ διακαώς επιθυμεί να φορτώσει την ευθύνη της χρεοκοπίας στο ΠΑΣΟΚ και προσπαθεί να δημιουργήσει αμφιβολίες για τον υπολογισμό του ελλείμματος.
Αν διαφωνείς με κάτι παρακαλώ πες το μου. Μην μου πεις όμως κάτι στο στυλ "όλοι μαγειρεύουν τα νούμερα" γιατί δεν μπορώ να το δεχτώ.
όπως γράφεις: έχουμε
γεγονότα
απόψεις
και είμαστε πολύ τυχεροί καθώς έχει περάσει καιρός και ξέρουμε και
το αποτέλεσμα
θεωρώ κρίσιμο "το αποτέλεσμα" καθώς μου αρέσει να ρωτάω "ποιος ωφελήθηκε"
στο ερώτημά μου για το δάνειο και την εξασφάλιση, ο εγγυητής απουσιάζει γιατί έχουμε τέτοιο τύπο δανείου (εάν υπάρχει θέλει δικηγόρους και κοινοτικό δίκαιο - δύσκολα πράγματα)
στην ουσία όμως χωρίς εξασφάλιση δεν υπάρχει εγγυητής
επανέρχομαι:
"ποιος ωφελήθηκε"
1. η κυβέρνηση από το "λεφτά υπάρχουν" μπήκε σε ..πρόγραμμα που έγινε και διακομματικό
2. η ευρώπη και το δντ έστειλαν ελεγκτές μόνιμους
και φτάσαμε και στο κούρεμα
3. οι ξένοι δανειστές κέρδισαν χρόνο και πουλήσαν στην ΕΚΤ
4. οι κάτοχοι των 200δισ, από υπόλογοι στο ελληνικό δίκαιο, παίζουν με ..αγγλικό, και έχουν εξασφάλιση
(ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως προτιμούν 100 εξασφαλισμένο από 200 στον "αέρα")
την υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ τη βλέπω ως μεθόδευση περισσότερο και ως δούρειο ίππο προκειμένου να φτάσουμε στο Μνημόνιο
πως θα υπέγραφες μνημόνιο με έλλειμμα 11%; με 15.8% όμως όλα ήταν πιο εύκολα - και δεν παίρνω θέση υπέρ νδ, οι τύποι τα ξέσκισαν
1. Το ποιος ωφελήθηκε δεν είναι μαγική απάντηση σε όλα τα ερωτήματα. Υπάρχει και η εκδοχή η Eurostat να έκανε απλά τη δουλειά της χωρίς να ασχολείται με το ποιος ωφελείται και ποιος όχι. Το cui bono είναι χρήσιμο όταν ψάχνεις να βρεις ποιος έκανε το έγκλημα μόνο που εδώ δεν είμαστε σίγουροι πως υπάρχει έγκλημα. Απόδειξέ μου πως υπάρχει έγκλημα και μετά θα αναζητήσουμε ποιος ωφελήθηκε. Στην πραγματικότητα κάνεις ακριβώς το ίδιο με τους ανθρώπους της ΕΛΣΤΑΤ: επιχειρηματολογείς κυκλικά θεωρώντας δεδομένο πως κάποιος ήθελε για δικούς του λόγους να φουσκώσει το έλλειμμα, μόνο που αυτό είναι ζητούμενο και όχι δεδομένο. Καταρχήν λοιπόν τα γεγονότα το οποίο μας φέρνει στο επόμενο:
2. Συγχέεις την αναθεώρηση του ελλείμματος με την οποία μπήκαμε στο μνημόνιο και η οποία δεν αμφισβητείται με την αναθεώρηση που έβαλε τα ελλείμματα των ΔΕΚΟ στο έλλειμμα, η οποία αμφισβητείται και η οποία έγινε έξι μήνες μετά την υπογραφή του μνημονίου. Συνεπώς τα επιχειρήματά σου περί εισόδου στο πρόγραμμα, αποστολής ελεγκτών και δούρρειου ίππου είναι εντελώς άκυρα.
Πάμε και στα ρέστα.
3. Σχετικά με το κούρεμα: Μιλάς για χρόνο που κέρδισαν οι ομολογιούχοι και για τους όρους της αναδιάρθρωσης. Καλά όλα αυτά αλλά τι σχέση έχουν με την αναθεώρηση του ελλείμματος; Απολύτως καμία. Μάλιστα αν ήθελαν να κερδίσουν χρόνο δεν τους συνέφερε καθόλου μια επιδείνωση των στατιστικών που έφερνε την Ελλάδα πιο κοντά στην αναδιάρθρωση (αυτό ακριβώς που έλεγα παραπάνω).
Σόρυ που στο λέω έτσι ωμά αλλά δεν έχεις ούτε μισό επιχείρημα.
Διάβασε και το άλλο σχόλιο αν θέλεις για τη δήλωση του Αλμούνια. Το ESA95 είναι νομικά δευσμευτικό και το γράφει απερίφραστα στην εισαγωγή του σχετικού εγχειριδίου. Η εφαρμογή των κανονισμών δηλαδή για την καταγραφή του ελλείμματος δεν ήταν στην ευχέρεια του Γεωργίου.
Στο έχω πει πολλές φορές από την αρχή αυτής της ιστορίας και δεν μ' ακούς: Δεν υπάρχουν ούτε στοιχεία ούτε λογικά επιχειρήματα που να δείχνουν φούσκωμα του ελλείμματος. Κανέναν δεν συνέφερε το φούσκωμα του ελλείμματος και δεν υπάρχει κανένα γεγονός που να δείχνει πως έγινε κάτι τέτοιο. Υπάρχουν μόνο υποθέσεις που προέρχονται από: μια εσωτερική φαγωμάρα των στελεχών της ΕΛΣΤΑΤ, τη συνωμοσιολογία που λέει πως η συμφωνία με την τρόικα ήταν επιλογή και όχι ανάγκη και την προσπάθεια της ΝΔ να ρίξει ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ για το μνημόνιο. Αν καθαρίσεις το τοπίο από τα παραπάνω τρία (και φοβάμαι πως δεν μπορείς να αποδεσμευτείς από το δεύτερο) θα το διαπιστώσεις κι εσύ.
Ένα τελευταίο καρφί (ελπίζω) στο φέρετρο αυτής της υπόθεσης. Ρωτάς "πώς θα υπέγραφες μνημόνιο με έλλειμμα 11%;"
Ύπογράφεις και με 8,6. Ρώτα τους Πορτογάλους: τόσο ήταν τον Μάρτιο του 2011, η αίτηση στην Τρόικα έγινε τον Απρίλιο και αμέσως μετά έγινε η αναθεώρηση στο 9,1%, και πάλι κάτω από 10% το υποτιθέμενο "ψυχολογικό όριο".
Εξάλλου το επιχείρημά σου είναι κλασικό argumentum ad ignoratiam. Επειδή εσύ δεν φαντάζεσαι πώς θα υπογράφαμε το μνημόνιο δεν σημαίνει πως δεν θα γινόταν. Δεν υπάρχει φυσικά κανένα όριο στο έλλειμμα κάτω από το οποίο οι τράπεζες εξακολουθούν να σου δανείζουν και το ΔΝΤ δεν ασχολείται μαζί σου.
Δεν ξέρω πώς έχει προκύψει αυτή η σαχλαμάρα με το υποτιθέμενο ψυχολογικό όριο του 10% που πρώτη φορά το ακούω αλλά μαντεύω πως έχει να κάνει με την ψυχολογική προτίμηση των ανθρώπων στους στρογγυλούς αριθμούς. Το γεγονός πως έχει γίνει περίπου δεδομένο στη συζήτηση για το έλλειμμα και το ΔΝΤ δείχνει πόσο χαμηλό είναι το επίπεδο της κριτικής σκέψης στην Ελλάδα, ακόμα και μεταξύ επιστημόνων όπως είναι τα μέλη της ΕΛΣΤΑΤ και οι βουλευτές.
Ο λόγος που επέμεινα τόσο πολύ στα logical fallacies είναι για να σου δείξω πόσο σαθρή είναι στην πραγματικότητα η επιχειρηματολογία αυτής της πλευράς. Η λογική της μπάζει από παντού και δεν έχει ούτε μισό γεγονός που να την υποστηρίζει. Γιαυτό είμαι τόσο απόλυτος, όχι επειδή θεωρώ απίθανο η κυβέρνηση ή η Eurostat να έκαναν κάτι τέτοιο αλλά επειδή δεν βλέπω απολύτως τίποτα που να με πείθει πως το έκαναν.
Στην πραγματικότητα αυτή η υπόθεση με το φούσκωμα του ελλείμματος αρχίζει και τελειώνει σε μια πεποίθηση: Πως κάποιοι κακοί ξένοι ήθελαν να λιώσουν στη λιτότητα τους Έλληνες και η κυβέρνηση συνωμότησε μαζί τους. Αν δεν δεχτείς αυτό ως δεδομένο τότε όλη η υπόθεση καταρρέει την ίδια στιγμή.
Κυριάκο
οι νόμοι είναι εκεί
αλλά δεν είναι όλα νόμοι
η ευρώπη λέει ότι έχουμε τη συνθήκη Σένγκεν
η Ελλάς δεν την τηρεί
με τα όσα επιχειρήματα χρησιμοποιείς για να υπερασπιστείς ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ που εφαρμόζουν ΝΌΜΟΥΣ και διατάξεις που ΜΠΟΡΕΙ να είναι ΕΝΑΝΤΙΟΝ σου
Με τα όσα γράφεις που "ακυρώνουν" επιχειρήματα δικά μου
απλά ΛΕΣ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΝΓΚΕΝ
ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ
ΕΙΣΑΙ ΚΛΕΦΤΗΣ
ΜΑΣ ΕΚΛΕΒΕΣ
και κάπου εκεί έχουμε "πολιτικές" που εφαρμόζουν νόμους που είναι εκεί
μου θυμίζεις το ελληνικό κράτος που όταν έχει απεργία η ΠΝΟ χρησιμοποιεί νόμο που βγήκε επί ΧΟΥΝΤΑΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΟΥ 1974/86/01/08 για να ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΕΙ τους απεργούς
στην Ευρώπη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ και ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ DEBATE και ΝΟΜΟΙ
υπάρχει και βούληση
τώρα μας είπαν να πάμε να πνιγούμε και εμείς έχουμε βάλει το σώμα στο νερό μέχρι τη μύτη
ΈΞΩ ΑΠΟ ΤΗ ΣΕΝΓΚΕΝ
δεν φυλάτε τα σύνορα
και εμείς πρεπει να πούμε:
τι λένε οι νόμοι και οι συνθήκες; παραβαίνουμε τη νομοθεσία;
ΝΑΙ
αρα να βγούμε από τη Σένγκεν
υ.γ. κατά τα άλλα ΕΓΩ είμαι δραχμόφιλος, εγώ είμαι εναντίον της ΕΕ...
βέβαια, εγώ θέλω το κακό μου...
υ.γ. Ο ΓΑΠ ΕΛΕΓΕ "ΧΩΡΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΩΝ", η Αγγλία που παραιτήθηακν 2-3 βουλευτές τελευταία ΤΙ ΕΙΝΑΙ;
ειναι ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ να εκφράζεσαι έτσι για τους πολίτες σου, ο Κάμερον δεν λέει τα ίδια για τους δικούς ή τους βουλευτές του
δεν είναι όλα Νόμοι και Κανόνες, όταν ισχύει έρχεται η ΙΕΡΑ ΕΞΕΤΑΣΗ
"έχουμε τράτο κα Τρέμη"
"δεν θα αποτύχουμε γιατί έχουμε τράτο κα Τρέμη"
"ξύνουμε το πάτο κα Τρέμη"
Γεώργιος Παπακωνσταντίνου
ίσως να δηλώνει οικονομολόγος
δηλώνει ενεργός πολιτικός
Post a Comment