Η απόπειρα αλλαγής της ατζέντας των εκλογών, με μετάθεση του κοινωνικού ενδιαφέροντος από το Μνημόνιο στο πρόβλημα της μετανάστευσης και της έννομης τάξης ενέχει μεγάλους κινδύνους και ενδέχεται να λειτουργήσει σε διαφορετική κατεύθυνση, από εκείνη που επιδιώκουν οι σχεδιαστές της. Και τούτο, διότι είναι γνωστό ότι η ανάδειξη της ανασφάλειας και της ξενοφοβίας σε κεντρικό πολιτικό διακύβευμα έχει συχνά ευνοήσει, πολιτικά και εκλογικά, τις ακραίες τάσεις και όχι τα κόμματα της διακυβέρνησης. Το πλέον χαρακτηριστικό και πρόσφορο παράδειγμα είναι εκείνο των γαλλικών Προεδρικών εκλογών του 2002. Στην προεκλογική περίοδο εκείνης της αναμέτρησης, τα Μέσα ενημέρωσης επέβαλαν την «ατζέντα της ανασφάλειας και της τάξης», στην προσπάθειά τους να ενισχύσουν τον αποδυναμωμένο Ζ.Σιράκ, με αποτέλεσμα να εισέλθει για πρώτη φορά στο β΄γύρο ο Ζ.Μ.Λεπέν.
Η τάση κατακερματισμού των κομμάτων διακυβέρνησης παραμένει κυρίαρχη, παρά τη σχετική συσπείρωση του ΠΑΣΟΚ
Πως διαμορφώνονται οι τάσεις του εκλογικού σώματος στην απαρχή της προεκλογικής περιόδου Δευτέρα, 02 Απριλίου 2012
Ανάλυση του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΥΡΗ
http://www.publicissue.gr/1969/
No comments:
Post a Comment