Αναμένοντας ένα χρονοδιάγραμμα σύγκλισης

Κρίσιμη για το μέλλον της ευρωζώνης χαρακτηρίζεται η σύνοδος κορυφής των Βρυξελλών. Οι «27» αναμένεται να συμφωνήσουν σε πακέτο μέτρων ανάπτυξης, ενώ το Βερολίνο απορρίπτει εκ νέου το ευρωομόλογο.

Κάτι περισσότερο από σκληρές προμηνύονται οι διαπραγματεύσεις στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής που διεξάγεται σήμερα και αύριο στις Βρυξέλλες, με δεδομένο ότι τα ανοιχτά ζητήματα πληθαίνουν και μαζί τους εντείνεται η αγωνία των πολιτών και η δυσπιστία των αγορών προς την ευρωζώνη. Τα επιτόκια δανεισμού της Ισπανίας και της Ιταλίας έχουν ήδη διαμορφωθεί σε ανεπίτρεπτα επίπεδα, ενώ η Ελλάδα προσπαθεί να διασφαλίσει τουλάχιστον χρόνο για την υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής.
Νέες εντάσεις προκάλεσε η χθεσινή δήλωση της καγκελαρίου Μέρκελ, με την οποία υπογράμμισε ότι όσο ζει δεν θα υπάρξει κοινή ανάληψη χρέους των χωρών μελών της ευρωζώνης. Ο επί των Εξωτερικών υπουργός της, Γκίντο Βεστερβέλε εμφανίστηκε συγκρατημένα αισιόδοξος. «Η Ευρώπη είναι αντιμέτωπη με μια δοκιμασία, την οποία εμείς οι Ευρωπαίοι θέλουμε και πρέπει να περάσουμε με επιτυχία. Η κρίση χρέους απαιτεί συνέπεια από όλους τους εταίρους. Αυτό σημαίνει ότι εκείνοι που αναμένουν βοήθεια θα πρέπει να εφαρμόσουν αυτά που υποσχέθηκαν. Δεν είναι δυνατόν να γίνουν εκπτώσεις. Θα είναι μια δύσκολη εβδομάδα, αλλά είμαι αισιόδοξος ότι θα τα καταφέρουμε» τόνισε ο κ. Βεστερβέλε.
«Αργά ή γρήγορα θα υπάρξει αντίσταση…»

Ο Μάριο Μόντι

Εάν ήταν στο χέρι του Βερολίνου η εξέλιξη των πραγμάτων θα ήταν απλή. Κάθε χώρα θα νοικοκύρευε τα δημοσιονομικά της και θα βελτίωνε την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της. Οι σύμμαχοι της Γερμανίας στην προσπάθεια αυτή είναι η Ολλανδία, η Φινλανδία και η Αυστρία. Από την άλλη πλευρά βρίσκεται η πρώην στενή σύμμαχος Γαλλία που στην πραγματικότητα πράττει τα αντίθετα, τόσο στο πεδίο της εργασιακής νομοθεσίας όσο και σε αυτό των συντάξεων. Αλλά και στην Ιταλία ο μεταρρυθμιστικός ζήλος του Μάριο Μόντι έχει υποχωρήσει αισθητά. Και όπως πρόσφατα επισήμανε: «Αργά ή γρήγορα θα υπάρξει αντίσταση ενάντια στη δημοσιονομική και διαρθρωτική πειθαρχία που επιβάλλουμε. Και πιστεύω ότι οι χώρες στις οποίες ανήκει η πατρότητα της κουλτούρας σταθερότητας, και κυρίως η Γερμανία, πολύ σύντομα θα πρέπει να λάβουν υπόψη αυτές τις πτυχές».
Μόντι, Ολάντ και άλλοι ηγέτες εκτιμούν ότι δίνεται υπερβολική έμφαση στη λιτότητα και η ανάπτυξη είναι ο φτωχός συγγενής των ευρωπαϊκών διεργασιών. Στη σημερινή σύνοδο, οι «27» αναμένεται να εγκρίνουν ένα πακέτο μέτρων ανάπτυξης, το οποίο ωστόσο δεν απαιτεί νέο δανεισμό αλλά στηρίζεται στην ανακατανομή υφισταμένων ευρωπαϊκών κονδυλίων και στην ενίσχυση των πόρων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων. Όλα αυτά θα συμπληρώσουν τις προσπάθειες δημοσιονομικής προσαρμογής και δεν θα τις περιορίσουν, διευκρινίζει το Βερολίνο.
Χέρι-χέρι αλληλεγγύη και υπευθυνότητα

Ο Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο

Η γερμανική κυβέρνηση λέει «όχι» στην τραπεζική ένωση, στην έκδοση ευρωομολογων και στο ταμείο εξυπηρέτησης χρέους. Όλα αυτά θεωρούνται κοινοτικοποίηση των χρεών. Και ελάχιστοι πιστεύουν ότι η καγκελάριος θα αναθεωρήσει τη στάση της εάν δεν διασφαλιστεί η πολιτική ένωση τουλάχιστον της ευρωζώνης. Και όπως υπογράμμισε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο: «Στο επίκεντρο της συνόδου θα τεθεί η βασική αρχή που θέλει την αλληλεγγύη να βαδίζει χέρι-χέρι με την υπευθυνότητα. Κάθε βήμα στην κατεύθυνση της αλληλεγγύης θα συνοδεύεται από το ανάλογο βήμα στην κατεύθυνση της υπευθυνότητας».
Η στάση της Κομισιόν καθησυχάζει την καγκελάριο, που υπογραμμίζει διαρκώς ότι όσο δεν διασφαλίζονται δικαιώματα παρέμβασης της Ευρώπης στους εθνικούς προϋπολογισμούς δεν πρόκειται να υπάρξει και γερμανική ανάληψη ευθυνών.
Αντίθετα, η γερμανική πλευρά φαίνεται διατεθειμένη να υποχωρήσει στο ζήτημα της απευθείας ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών από το μόνιμο μηχανισμό στήριξης ESM.

http://www.dw.de/dw/article/0,,16055925,00.html