Δυναμική πρωτοβουλία για τη διάσωση του ευρώ αναλαμβάνουν ηγετικές φυσιογνωμίες της Ευρώπης, με επικεφαλής τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και «αρχιτέκτονα» του ευρώ, Ζακ Ντελόρ, και τον πρώην γερμανό καγκελάριο, Χέλμουτ Σμιτ.
Σε 49σέλιδη έκθεση η οποία δημοσιοποιείται την Τρίτη, μια ανάσα πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 28ης Ιουνίου και ενώ ο «ευρωπαϊκός νότος» έχει πάρει φωτιά, οι δύο πολιτικοί – το όνομα των οποίων έχει συνδεθεί άρρηκτα με την Ευρωπαϊκή Ενωση – προτείνουν τη δημιουργία κοινού ταμείου χρέους επιφορτισμένου με την έκδοση κοινών ομολόγων με αντάλλαγμα τον στενότερο έλεγχο των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της ευρωζώνης και τη θέσπιση υπουργού Οικονομικών.
Βάσει της πρότασης Ντελόρ-Σμιτ, όλες οι χώρες της ευρωζώνης καλούνται να συμφωνήσουν στην έκδοση κοινού χρέους μέσω του κοινού ευρωπαϊκού ταμείου, το οποίο θα αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ τους. Οποια χώρα επιθυμεί να υπερβεί το συγκεκριμένο ποσοστό και να αυξήσει το ποσό του χρέους της που θα εκδοθεί από κοινού με τις υπόλοιπες, θα μπορεί να το πράξει, με την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα προχωρήσει στη σταδιακή εκχώρηση του ελέγχου του προϋπολογισμού της.
Οι συγκεκριμένες χώρες θα υπάγονται σε όρους αντίστοιχους με αυτούς που προβλέπονται σήμερα για τα πακέτα στήριξης της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.
Σε περίπτωση που μία χώρα έχει ανάγκη και θέλει να υπερβεί το 40% του χρέους που εκδίδεται από κοινού, τότε η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή υπηρεσία θα εμπλέκεται απευθείας στην κατάρτιση του προϋπολογισμού της.
Τέλος, όταν ο δανεισμός μιας χώρας μέσω του κοινού ταμείου, ξεπεράσει το 60% του ΑΕΠ, αυτό θα σημαίνει αυτόματα αρμοδιότητες έγκρισης ή απόρριψης του προϋπολογισμού της τόσο από το ταμείο, όσο και από τον υπουργό Οικονομικών της ευρωζώνης. Η χώρα που θα αρνείται τους συγκεκριμένους όρους, θα αναγκάζεται σε έξοδο από το κοινό ταμείο.
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, «η βασική αρχή είναι: η κρατική κυριαρχία τελειώνει εκεί που τελειώνει και η φερεγγυότητα (ενός κράτους)... Την ίδια ώρα η ευρωζώνη στο σύνολό της θα πρέπει να εγγυηθεί ότι η πρόσβαση των κρατών σε χρηματοδότηση σε τιμές ικανές είναι σε γενικές γραμμές δυνατή, ακόμα και σε καιρούς κρίσης».
Η πρωτοβουλία των κ.κ. Ντελόρ και Σμιτ εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει εν όψει της Συνόδου Κορυφής τόσο ως μοχλός πίεσης όσο και ως παράγοντας εξισορρόπησης: αφενός θα προσδώσει «ειδικό βάρος» στη γαλλο-ιταλική πίεση προς το Βερολίνο για την έκδοση ευρωομολόγων και, αφετέρου, θα ικανοποιήσει το αίτημα της γερμανικής πλευράς για την εκχώρηση της κρατικής κυριαρχίας, ως βασική προϋπόθεση για ένα τέτοιο βήμα.
Η πρόταση των κ.κ. Ντελόρ και Σμιτ συντάχθηκε από μία εννεαμελή ομάδα επιφανών οικονομολόγων και πολιτικών, στους οποίους συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων ο διευθυντής του ινστιτούτου Bruegel, Ζαν Πιζανί-Φερί, ο Πέτερ Μπόφινγκερ, μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, ο βέλγος οικονομολόγος και νυν καθηγητής στη London School of Economics Πολ Ντε Γκράουβ και ο Ζαν-Κλοντ Πιρί, πρώην επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων της νομικής υπηρεσίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, υπεύθυνος για την κατάρτιση πολλών από τις τελευταίες ευρωπαϊκές συνθήκες.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=464132&h1=true
__________________________________________
οι σύμβουλοι στο τέλος είναι πολύ λογικοί άνθρωποι
Σε 49σέλιδη έκθεση η οποία δημοσιοποιείται την Τρίτη, μια ανάσα πριν από την κρίσιμη Σύνοδο Κορυφής της 28ης Ιουνίου και ενώ ο «ευρωπαϊκός νότος» έχει πάρει φωτιά, οι δύο πολιτικοί – το όνομα των οποίων έχει συνδεθεί άρρηκτα με την Ευρωπαϊκή Ενωση – προτείνουν τη δημιουργία κοινού ταμείου χρέους επιφορτισμένου με την έκδοση κοινών ομολόγων με αντάλλαγμα τον στενότερο έλεγχο των προϋπολογισμών των κρατών-μελών της ευρωζώνης και τη θέσπιση υπουργού Οικονομικών.
Βάσει της πρότασης Ντελόρ-Σμιτ, όλες οι χώρες της ευρωζώνης καλούνται να συμφωνήσουν στην έκδοση κοινού χρέους μέσω του κοινού ευρωπαϊκού ταμείου, το οποίο θα αντιστοιχεί στο 10% του ΑΕΠ τους. Οποια χώρα επιθυμεί να υπερβεί το συγκεκριμένο ποσοστό και να αυξήσει το ποσό του χρέους της που θα εκδοθεί από κοινού με τις υπόλοιπες, θα μπορεί να το πράξει, με την προϋπόθεση ωστόσο ότι θα προχωρήσει στη σταδιακή εκχώρηση του ελέγχου του προϋπολογισμού της.
Οι συγκεκριμένες χώρες θα υπάγονται σε όρους αντίστοιχους με αυτούς που προβλέπονται σήμερα για τα πακέτα στήριξης της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας.
Σε περίπτωση που μία χώρα έχει ανάγκη και θέλει να υπερβεί το 40% του χρέους που εκδίδεται από κοινού, τότε η συγκεκριμένη ευρωπαϊκή υπηρεσία θα εμπλέκεται απευθείας στην κατάρτιση του προϋπολογισμού της.
Τέλος, όταν ο δανεισμός μιας χώρας μέσω του κοινού ταμείου, ξεπεράσει το 60% του ΑΕΠ, αυτό θα σημαίνει αυτόματα αρμοδιότητες έγκρισης ή απόρριψης του προϋπολογισμού της τόσο από το ταμείο, όσο και από τον υπουργό Οικονομικών της ευρωζώνης. Η χώρα που θα αρνείται τους συγκεκριμένους όρους, θα αναγκάζεται σε έξοδο από το κοινό ταμείο.
Οπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση, «η βασική αρχή είναι: η κρατική κυριαρχία τελειώνει εκεί που τελειώνει και η φερεγγυότητα (ενός κράτους)... Την ίδια ώρα η ευρωζώνη στο σύνολό της θα πρέπει να εγγυηθεί ότι η πρόσβαση των κρατών σε χρηματοδότηση σε τιμές ικανές είναι σε γενικές γραμμές δυνατή, ακόμα και σε καιρούς κρίσης».
Η πρωτοβουλία των κ.κ. Ντελόρ και Σμιτ εκτιμάται ότι θα λειτουργήσει εν όψει της Συνόδου Κορυφής τόσο ως μοχλός πίεσης όσο και ως παράγοντας εξισορρόπησης: αφενός θα προσδώσει «ειδικό βάρος» στη γαλλο-ιταλική πίεση προς το Βερολίνο για την έκδοση ευρωομολόγων και, αφετέρου, θα ικανοποιήσει το αίτημα της γερμανικής πλευράς για την εκχώρηση της κρατικής κυριαρχίας, ως βασική προϋπόθεση για ένα τέτοιο βήμα.
Η πρόταση των κ.κ. Ντελόρ και Σμιτ συντάχθηκε από μία εννεαμελή ομάδα επιφανών οικονομολόγων και πολιτικών, στους οποίους συγκαταλέγονται μεταξύ άλλων ο διευθυντής του ινστιτούτου Bruegel, Ζαν Πιζανί-Φερί, ο Πέτερ Μπόφινγκερ, μέλος του Γερμανικού Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων, ο βέλγος οικονομολόγος και νυν καθηγητής στη London School of Economics Πολ Ντε Γκράουβ και ο Ζαν-Κλοντ Πιρί, πρώην επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων της νομικής υπηρεσίας του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, υπεύθυνος για την κατάρτιση πολλών από τις τελευταίες ευρωπαϊκές συνθήκες.
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=464132&h1=true
__________________________________________
οι σύμβουλοι στο τέλος είναι πολύ λογικοί άνθρωποι
2 comments:
Ότι και να προτείνουν οι κύριοι σύμβουλοι, το σίγουρο είναι ότι δεν ενδιαφέρονται για το καλό των λαών. Για το καλό του κεφαλαίου ναι, για τους απλούς ανθρώπους όμως...
Εντελώς τυχαία [λολ] ο ένας από τους συμβούλους [ο Pisany Ferry] είναι ένας από τους βασικούς συγγραφείς της αρχικής μελέτης που είχε γίνει για την ευρωζώνη
Ρίξε μία ματιά, τι αποκαλύπτει για τη συγκεκριμένη μελέτη ο Ιταλός ακαδημαϊκός Alberto Bagnai http://knowdame.wordpress.com/2012/06/04/eurozone/
Εντελώς τυχαία, [ξανά λολ] χθες είδα άλλο ένα άρθρο για έναν από τους αρχιτέκτονες του ευρώ και τα πιστεύω του
http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2012/jun/26/robert-mundell-evil-genius-euro
αν σου /μου έλεγαν:
χτίσε ένα δρόμο, πχ την Αττική Οδό
α. αν η εντολἠ ήταν "φτιάξε" θα γινόταν 120% από ότι έπρεπε να γίνει
β. αν η εντολή ήταν "φτιάχτο αλλά προς όφελος τάδε" ο δρόμος θα φτιαχνόταν διαφορετικά
οι άνθρωποι λειτουργούν ανάλογα με τις εντολές
Post a Comment