Bloomberg
Μόλις προ διετίας, οι ισπανικές τράπεζες εκπροσωπούσαν ένα ιδεώδες μοντέλο λειτουργίας για ορισμένους αξιωματούχους και τεχνοκράτες. Σήμερα, βέβαια, κάτι τέτοιο φαντάζει εξωπραγματικό. Η Ισπανία ζήτησε από τους Ευρωπαίους εταίρους 100 δισ. ευρώ για τη στήριξη των τραπεζών της. Μέχρι το 2008-09, οι αρμόδιοι αξιωματούχοι της Ισπανίας για την εποπτεία του κλάδου ήταν πεπεισμένοι για την ευρωστία των εγχώριων τραπεζών εφόσον είχαν ξεπεράσει τη χρηματοπιστωτική κρίση με ελάχιστες απώλειες. Βασικός παράγοντας πίσω από αυτήν την επιτυχία ήταν, όπως υποστήριζαν οι αρμόδιοι, η προσαρμογή των προβλέψεων για επισφαλή δάνεια (dynamic provisioning) ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες. Δηλαδή με τη μετάθεση των προβλέψεων από καλές σε άσχημες περιόδους. Ετσι μια εταιρεία φαινόταν υγιής όταν, στην πραγματικότητα, βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση για μακρά χρονική περίοδο. Μέχρι που κάποια στιγμή καταρρέουν απότομα, με εξαντλημένα αποθέματα και ρευστό. Η μέθοδος αυτή, μάλιστα, σε πλήρη σύγκρουση με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (IFRS), τα οποία υιοθέτησε η Ισπανία μαζί με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση προ αρκετών ετών. Αλλά, ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της μεθόδου είναι ο Τσαρλς Μακ Γκρίβι, επίτροπος Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών από το 2004 έως το 2010, και πριν υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας. Ο Ευρωπαίος επίτροπος είχε τονίσει ότι η αρμόδια αρχή της Ισπανίας δεν επέβαλε τους νέους κανόνες και οι τράπεζες της χώρας επιβίωσαν από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Ηταν ο ίδιος οπαδός της μεθόδου αυτής. Είχε σχολιάσει τότε ότι, όταν ήταν φοιτητής στη χώρα του, οι τράπεζες δεν επιτρεπόταν να δίνουν τους λεπτομερείς ισολογισμούς στη δημοσιότητα. «Γιατί; Επειδή η αίσθηση που είχε δημιουργηθεί είναι πως, εάν όλοι έβλεπαν την κατάσταση των αποθεμάτων, τότε θα εξανεμίζονταν αυτόματα οι καταθέσεις από τις τράπεζες».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_23/06/2012_486594
Νέες και μάλιστα σημαντικές μειώσεις τιμών θα πρέπει να αναμένονται στην αγορά κατοικίας της Ισπανίας, καθώς ο οίκος της Standard & Poor’s εκτιμά ότι τα θεμελιώδη στοιχεία της αγοράς συνηγορούν υπέρ μιας κάμψης της τάξεως του 25%, τη στιγμή που ήδη οι τιμές (χωρίς την επίδραση του πληθωρισμού) έχουν μειωθεί κατά 22% από το πρώτο τρίμηνο του 2008 και μέχρι σήμερα. Οπως τονίζει η S&P, η έκρηξη του κλάδου των κατοικιών τα προηγούμενα χρόνια προκάλεσε υπερπροσφορά ακινήτων, με αποτέλεσμα οι τιμές πώλησής τους να πρέπει να μειωθούν κι άλλο, προτού καταστεί εφικτή μια βιώσιμη ανάκαμψη.
Κατά τη S&P, το σπάσιμο της «φούσκας» των ακινήτων αντικατοπτρίζεται στις αρνητικές προοπτικές της οικονομίας της χώρας. Ο οίκος προβλέπει ύφεση της τάξεως του 1,5% για το 2012 και κατά 0,5% το 2013. Οπως ανέφερε, οι επενδύσεις και η απασχόληση στον κλάδο των κατασκευών βρίσκονται σήμερα στα επίπεδα του 2006 και του 2007 αντίστοιχα, αποτελώντας το 12,7% και το 6,8% του ΑΕΠ.
Πάντως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας, οι καθοδικές τάσεις διατηρήθηκαν στις τιμές των κατοικιών και κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012, και μάλιστα ο ρυθμός της πτώσης ήταν ο ταχύτερος από το 2007, όταν και ξεκίνησαν οι πρώτοι «τριγμοί» στην αγορά. Κατά τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, ο δείκτης τιμών μειώθηκε κατά 12,6% σε ετήσια βάση (σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011), ενώ κατά το τέταρτο τρίμηνο η μείωση είχε διαμορφωθεί στο 11,2%. Το πρώτο τρίμηνο, οι τιμές των νεόδμητων κατοικιών μειώθηκαν κατά 11,8%, ενώ των μεταχειρισμένων κατά 13,3%.
Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, εφόσον οι τιμές συνεχίσουν την πτώση τους, το πρόβλημα των ισπανικών τραπεζών θα γίνει ακόμα εντονότερο, δεδομένου ότι θα απαιτηθούν μεγαλύτερες εγγυήσεις για τα στεγαστικά δάνεια που έχουν χορηγήσει τα προηγούμενα χρόνια και που σήμερα απειλούν με κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα της χώρας, λόγω ακριβώς της αύξησης του αριθμού των δανειοληπτών που αδυνατούν να τα αποπληρώσουν.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_23/06/2012_486578
Μόλις προ διετίας, οι ισπανικές τράπεζες εκπροσωπούσαν ένα ιδεώδες μοντέλο λειτουργίας για ορισμένους αξιωματούχους και τεχνοκράτες. Σήμερα, βέβαια, κάτι τέτοιο φαντάζει εξωπραγματικό. Η Ισπανία ζήτησε από τους Ευρωπαίους εταίρους 100 δισ. ευρώ για τη στήριξη των τραπεζών της. Μέχρι το 2008-09, οι αρμόδιοι αξιωματούχοι της Ισπανίας για την εποπτεία του κλάδου ήταν πεπεισμένοι για την ευρωστία των εγχώριων τραπεζών εφόσον είχαν ξεπεράσει τη χρηματοπιστωτική κρίση με ελάχιστες απώλειες. Βασικός παράγοντας πίσω από αυτήν την επιτυχία ήταν, όπως υποστήριζαν οι αρμόδιοι, η προσαρμογή των προβλέψεων για επισφαλή δάνεια (dynamic provisioning) ανάλογα με τις οικονομικές συνθήκες. Δηλαδή με τη μετάθεση των προβλέψεων από καλές σε άσχημες περιόδους. Ετσι μια εταιρεία φαινόταν υγιής όταν, στην πραγματικότητα, βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση για μακρά χρονική περίοδο. Μέχρι που κάποια στιγμή καταρρέουν απότομα, με εξαντλημένα αποθέματα και ρευστό. Η μέθοδος αυτή, μάλιστα, σε πλήρη σύγκρουση με τα Διεθνή Λογιστικά Πρότυπα (IFRS), τα οποία υιοθέτησε η Ισπανία μαζί με την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ενωση προ αρκετών ετών. Αλλά, ένας από τους πλέον ένθερμους υποστηρικτές της μεθόδου είναι ο Τσαρλς Μακ Γκρίβι, επίτροπος Χρηματοοικονομικών Υπηρεσιών από το 2004 έως το 2010, και πριν υπουργός Οικονομικών της Ιρλανδίας. Ο Ευρωπαίος επίτροπος είχε τονίσει ότι η αρμόδια αρχή της Ισπανίας δεν επέβαλε τους νέους κανόνες και οι τράπεζες της χώρας επιβίωσαν από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Ηταν ο ίδιος οπαδός της μεθόδου αυτής. Είχε σχολιάσει τότε ότι, όταν ήταν φοιτητής στη χώρα του, οι τράπεζες δεν επιτρεπόταν να δίνουν τους λεπτομερείς ισολογισμούς στη δημοσιότητα. «Γιατί; Επειδή η αίσθηση που είχε δημιουργηθεί είναι πως, εάν όλοι έβλεπαν την κατάσταση των αποθεμάτων, τότε θα εξανεμίζονταν αυτόματα οι καταθέσεις από τις τράπεζες».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_23/06/2012_486594
Νέες και μάλιστα σημαντικές μειώσεις τιμών θα πρέπει να αναμένονται στην αγορά κατοικίας της Ισπανίας, καθώς ο οίκος της Standard & Poor’s εκτιμά ότι τα θεμελιώδη στοιχεία της αγοράς συνηγορούν υπέρ μιας κάμψης της τάξεως του 25%, τη στιγμή που ήδη οι τιμές (χωρίς την επίδραση του πληθωρισμού) έχουν μειωθεί κατά 22% από το πρώτο τρίμηνο του 2008 και μέχρι σήμερα. Οπως τονίζει η S&P, η έκρηξη του κλάδου των κατοικιών τα προηγούμενα χρόνια προκάλεσε υπερπροσφορά ακινήτων, με αποτέλεσμα οι τιμές πώλησής τους να πρέπει να μειωθούν κι άλλο, προτού καταστεί εφικτή μια βιώσιμη ανάκαμψη.
Κατά τη S&P, το σπάσιμο της «φούσκας» των ακινήτων αντικατοπτρίζεται στις αρνητικές προοπτικές της οικονομίας της χώρας. Ο οίκος προβλέπει ύφεση της τάξεως του 1,5% για το 2012 και κατά 0,5% το 2013. Οπως ανέφερε, οι επενδύσεις και η απασχόληση στον κλάδο των κατασκευών βρίσκονται σήμερα στα επίπεδα του 2006 και του 2007 αντίστοιχα, αποτελώντας το 12,7% και το 6,8% του ΑΕΠ.
Πάντως, όπως προκύπτει από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας, οι καθοδικές τάσεις διατηρήθηκαν στις τιμές των κατοικιών και κατά το πρώτο τρίμηνο του 2012, και μάλιστα ο ρυθμός της πτώσης ήταν ο ταχύτερος από το 2007, όταν και ξεκίνησαν οι πρώτοι «τριγμοί» στην αγορά. Κατά τους πρώτους τρεις μήνες του έτους, ο δείκτης τιμών μειώθηκε κατά 12,6% σε ετήσια βάση (σε σχέση με την αντίστοιχη περίοδο του 2011), ενώ κατά το τέταρτο τρίμηνο η μείωση είχε διαμορφωθεί στο 11,2%. Το πρώτο τρίμηνο, οι τιμές των νεόδμητων κατοικιών μειώθηκαν κατά 11,8%, ενώ των μεταχειρισμένων κατά 13,3%.
Οπως αντιλαμβάνεται κανείς, εφόσον οι τιμές συνεχίσουν την πτώση τους, το πρόβλημα των ισπανικών τραπεζών θα γίνει ακόμα εντονότερο, δεδομένου ότι θα απαιτηθούν μεγαλύτερες εγγυήσεις για τα στεγαστικά δάνεια που έχουν χορηγήσει τα προηγούμενα χρόνια και που σήμερα απειλούν με κατάρρευση το τραπεζικό σύστημα της χώρας, λόγω ακριβώς της αύξησης του αριθμού των δανειοληπτών που αδυνατούν να τα αποπληρώσουν.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_23/06/2012_486578
No comments:
Post a Comment