ΜΑΔΡΙΤΗ (Dow Jones)--Οι ισπανικές τράπεζες έχουν αρχίσει να διαθέτουν προς πώληση τα μεγάλα χαρτοφυλάκια ακινήτων, που απέκτησαν από τις εγγυήσεις δανείων που δεν εξοφλήθηκαν, προσπαθώντας να βελτιώσουν του δείκτες φερεγγυότητας, σε μια κίνηση που απειλεί με περαιτέρω πτώση τις αξίες των ακινήτων ενώ θα μπορούσε να προκαλέσει φθορά στην αξία των παγίων τους.
Στην Ισπανία, η παγκόσμια οικονομική κρίση που ξέσπασε το 2007 έδωσε τέλος στη άνθηση των τιμών των στοιχείων που σχετίζονται με το real-estate και τις κατασκευές, βυθίζοντας τη χώρα σε μία ύφεση που δεν έχει ακόμη λήξει.
Μέχρι στιγμής οι τράπεζες έχουν διατηρήσει τη συντριπτική πλειονότητα του χαρτοφυλακίου ακίνητων. Ανώτερα στελέχη τραπεζών ανέφεραν ότι η κατοχή κτιρίων δεν αποτελεί βασική τραπεζική δραστηριότητα, ωστόσο στις υφιστάμενες συνθήκες, οι εναλλακτικές λύσεις ήταν περιορισμένες.
Οι τράπεζες είδαν τα χαρτοφυλάκια ακινήτων ως μία διαδικασία κατοχής τίτλων έως ότου η οικονομική ανάκαμψη επιτρέψει την πώληση των στοιχείων αυτών σε αποδεκτές τιμές – μία στρατηγική που εφαρμόστηκε επιτυχώς κατά τη διάρκεια της ύφεσης στις αρχές της δεκαετίας του 1990.
Η συσσώρευση ακινήτων από τις τράπεζες έβαλε φρένο στη δραματική πτώση των τιμών, αποτρέποντας τις οδυνηρές απομειώσεις που οι τράπεζες οφείλουν να καταγράψουν όταν η αξία των παγίων τους μειώνεται.
Έως τώρα η συγκεκριμένη στρατηγική έχει λειτουργήσει, ικαθώς οι τιμές των ακινήτων στην Ισπανία επιδεικνύουν ασυνήθιστη ανθεκτικότητα. Οι μέσες τιμές έχουν μειωθεί σε ποσοστό 9% τους τελευταίους 12 μήνες. Τα τελευταία πέντε χρόνια της “φούσκας” των ακινήτων οι μέσες τιμές σημείωσαν “άλμα” 71%, σύμφωνα με στοιχεία του αρμόδιου υπουργείου.
“Η συγκεκριμένη πτώση είναι πολύ μικρότερη από την πτώση της τάξης του 20% από το ζενίθ στο ναδίρ της αγοράς κατοικίας της Μ. Βρετανίας ή την πτώση 32% των τιμών κατοικιών στις ΗΠΑ, ενώ είναι δύσκολο να εξηγηθεί δεδομένης της κυρίαρχης θέσης της αγοράς κατοικίας στην ισπανική οικονομία”, ανέφερε σε πρόσφατη έκθεση η HSBC.
Ωστόσο οι τράπεζες πλέον αντιμετωπίζουν νέες απαιτήσεις για την ρευστότητά τους που θα τις πιέσουν να διαθέσουν στην αγορά περισσότερα ακίνητα. Κίνδυνο αποτελεί το ενδεχόμενο οι τιμές να σημειώσουν σημαντική πτώση και οι τράπεζες θα πρέπει τότε να μειώσουν την αξία των παγίων τους, ενώ οι μικρότερες και πιο αδύναμες τράπεζες μπορεί να απειληθούν με πτώχευση.
“Οι τρεις από τις πέντε εταιρείες real estate που έχουν πουλήσει τα περισσότερα ακίνητα φέτος ελέγχονται από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα”, σχολίασε ο Manuel Romera, επικεφαλής του Financial Sector Program στο ισπανικό IE Business School.
Σύμφωνα με την εταιρεία συμβούλων στην κατασκευή και ανάπτυξη ακινήτων DBK Group, οι ισπανικές τράπεζες έχουν στην κατοχή τους περίπου 35.000 ακίνητα.
Η ενημέρωση από τις τράπεζες για τις πωλήσεις ακινήτων είναι περιορισμένη. Η μη εισηγμένη Caja Madrid, το τέταρτο μεγαλύτερο χρηματοπιστωτικό ίδρυμα της Ισπανίας βάσει παγίων, ανακοίνωσε ότι πούλησε 600 ακίνητα από τον Ιανουάριο έως το Σεπτέμβριο έναντι 100 εκατ. ευρώ και εκτιμά ότι η αξία των παγίων της σε real estate ανέρχεται στα 1 δισ. ευρώ. Η τράπεζα ξεκίνησε διαδικτυακό τόπο, δημιούργησε τηλεφωνικό κέντρο και επίσης θα διαθέτει γραφεία για την πώληση ακινήτων σε ορισμένα υποκαταστήματα.
Η μικρότερη Caixa Catalunya ανακοίνωσε ότι πούλησε 800 ακίνητα από το σύνολο των 3.600 που είχε στην κατοχή της το Μάιο, ενώ η Banco Santander, η μεγαλύτερη τράπεζα της χώρας βάσει παγίων, ανακοίνωσε ότι “ξεφορτώθηκε” περίπου 1.000 ακίνητα την περίοδο Ιανουαρίου-Οκτωβρίου. Τον Απρίλιο εμφάνισε στην κατοχή της πάγια real estate αξίας περίπου 4 δισ. ευρώ.
Εντούτοις: “Οι τράπεζες κατανοούν ότι η πώληση παγίων real estate είναι πολύ πιο περίπλοκη από ότι αναμενόταν”, τόνισε ο Luis Suarez, καθηγητής Financial Management στο IESE Business School. “Το βραχυπρόθεσμο outlook δεν είναι θετικό”, πρόσθεσε.
Η έλλειψη εξειδίκευσης στην πώληση ακινήτων δεν είναι ωστόσο το πρόβλημα των τραπεζών. Υπό την απουσία ενεργής αγοράς ακινήτων, η διαδικασία της εύρεσης τιμών θα μπορούσε να οδηγήσει την αξία πολλών ακινήτων πολύ χαμηλότερα από την λογιστική τους αξία.
“Στο κοντινό μέλλον, ορισμένες τράπεζες θα πιέζονταν να πουλήσουν ακίνητα με ζημιά, βασιζόμενες στις αποτιμήσεις και στις ανάγκες για καταγραφή προβλέψεων”, σχολίασε ο Angel Serrano, διευθυντής της Aguirre Newman, στο πλαίσιο πρόσφατου συνεδρίου.
Αναλυτές εκτιμούν ότι ορισμένες τράπεζες και ταμιευτήρια, ειδικότερα οι μικροί του κλάδου, μπορεί να καταγράψουν ζημιές στο πρώτο εξάμηνο του 2010. Θεωρούν ότι οι τράπεζες με υψηλά επίπεδα εξόδων προς έσοδα μπορεί να έχουν πρόβλημα.
“Οι προοπτικές για την ανάπτυξη και την απασχόληση στην Ισπανία είναι πολύ πιο απαισιόδοξες και σε συνδυασμό με τη μειωμένη στήριξη από τη μεταναστευτική και ξένη ζήτηση, είναι δύσκολο να γίνει λόγος για ανάκαμψη της αγοράς κατοικίας σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ειδικά υπό την απειλή της υπερπροσφοράς”, ανέφερε η HSBC.
Το τμήμα ερευνών της ισπανικής τράπεζας BBVA εκτίμησε τον Ιούνιο ότι οι τιμές κατοικίας στην Ισπανία θα μειωθούν σε ποσοστό 10% το 2009 και κατά 12% το 2010. Προέβλεψε συνολική πτώση 30% από το αποκορύφωμα της αγοράς στο χαμηλότερο σημείο. Νέα έρευνα το Δεκέμβριο δεν επέφερε αλλαγές στις προβλέψεις.
Σύμφωνα με την Bank of Spain, το 70% επί του συνόλου των 30 δισ. ευρώ παγίων real estate που κατέχουν χρηματοπιστωτικά ιδρύματα βρίσκονται στα χέρια ταμιευτηρίων, πολλά από τα οποία είναι σχετικά μικρά και τοπικού χαρακτήρα.
Στην περίπτωση που η εκτίμηση της BBVA για πτώση των τιμών κατοικίας αποδειχθεί ακριβής, η αξία των παγίων ύψους 30 δισ. ευρώ που κατέχουν οι τράπεζες θα μπορούσε να μειωθεί κατά περίπου 6,6 δισ. ευρώ τα επόμενα δύο χρόνια.
Για να μην μετατραπούν οι ζημιές αυτές σε μεγαλύτερα προβλήματα – ίσως καθιστώντας απαραίτητη την κρατική παρέμβαση – η Bank of Spain προτρέπει τις τράπεζες να αναζητήσουν συνεργασίες και συγχωνεύσεις. Η τράπεζα θεωρεί ότι λιγότερες και μεγαλύτερες τράπεζες θα βελτίωναν την αποτελεσματικότητα και θα ενίσχυαν την φερεγγυότητα. Περισσότερα από 12 από τα 45 συνολικά ταμιευτήρια της χώρας βρίσκονται κατά την τρέχουσα περίοδο σε συζητήσεις συνεργασίας.
Μόλις ένα ισπανικό χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, η Caja Castilla-La Mancha, έχει μέχρι στιγμής χρειαστεί κρατική διάσωση. Η Bank of Spain έλαβε τον έλεγχο της CCM το Μάρτιο για να αποτρέψει την πτώχευση της τράπεζας και τον πανικό στο χρηματοπιστωτικό σύστημα της Ισπανίας.
Ωστόσο δύο άλλες τράπεζες – η CajaSur από την Ανδαλουσία και η Caixa Catalunya από την Καταλωνία – αντιμετωπίζουν ήδη προβλήματα καθώς είδαν τα επίπεδα αθετήσεων πληρωμών να αυξάνονται πολύ πάνω από το μέσο όρο του κλάδου λόγω της έκθεσής τους στην ανάπτυξη real estate.
Ως αποτέελσμα και οι δύο τράπεζες εξετάζουν το ενδεχόμενο συγχώνευσης, η Caixa Catalunya με την Caixa Tarragona και την Caixa Manresa, η οποία αν προχωρήσει θα γίνει το τέταρτο μεγαλύτερο ταμιευτήριο στην Ισπανία, και η CajaSur με την Unicaja και την Caja Jaen, που θα γινόταν το έκτο μεγαλύτερο ταμιευτήριο στην Ισπανία, βάσει όγκου παγίων.
Η κυβέρνηση ψάχνει τρόπους να ενθαρρύνει τις συγχωνεύσεις προσφέροντας επιπλέον κρατική ενίσχυση – μέσω της FROB, της τράπεζας διάσωσης που δημιουργήθηκε πρόσφατα – στις τράπεζες που συγχωνεύονται. Η FROB διαθέτει αρχικό κεφάλαιο 9 δισ. ευρώ που μπορεί να διευρυνθεί έως τα 99 δισ. ευρώ.
Το συγκεκριμένο fund άρχισε να διαθέτει συμβούλους επενδυτικής τραπεζικής το Νοέμβριο καθώς προετοιμαζόταν για τις αναμενόμενες αναδιαρθρώσεις τραπεζών που βρίσκονται ήδη σε φάση πραγματοποίησης, σύμφωνα με πηγές προσκείμενες στο θέμα.
Τη στιγμή που το τρέχον κύμα συγχωνεύσεων που σαρώνει τις εγχώριες τράπεζες θα μπορούσε να αμβλύνει μέρος του κινδύνου από την συγκέντρωση ακινήτων, η προοπτική για ζημιές θα διατηρηθεί, αν η παραπαίουσα οικονομία αποτύχει να ανακάμψει και ωθήσει τις τιμές ακινήτων ακόμη χαμηλότερα καθώς η ανεργία συνεχίζει να αυξάνεται.
“Είναι πιθανό ορισμένα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα να βρεθούν σε δύσκολη θέση”, σχολιάζει ο Santiago Carbo, επικεφαλής χρηματοοικονομικής ανάλυσης του ιδρύματος ταμιευτηρίων Fundacion de Cajas de Ahorros.
Ορισμένοι αναλυτές εκτιμούν ότι ενώ οι τράπεζες είναι πλέον πιο αυστηρές στην έγκριση στεγαστικών δανείων, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια θα μπορούσαν να σημειώσουν “άλμα” στο 10% των συνολικών δανείων από τον υφιστάμενο μέσο όρο του 4,7% στην περίπτωση που η ύφεση συνεχιστεί και η ανεργία καταγράψει περαιτέρω αύξηση.
©Dow Jones Newswires
31.12.09
PetroChina: Εξαγορά $1.8 δισ. σε project πετρελαϊκής άμμου
H PetroChina Co (857) κέρδισε την έγκριση της καναδικής κυβέρνησης για την προσφορά ύψους 1,9 δισεκατομμυρίων καναδικών δολαρίων ($ 1,8 δισ.) για την αγορά μεριδίου σε δύο έργα πετρελαϊκής άμμου στην Alberta, η μεγαλύτερη εξαγορά της στη Βόρεια Αμερική.
Η εξαγορά από την μεγαλύτερη εταιρεία πετρελαιοειδών της Κίνας μεριδίου 60% στα έργα πετρελαϊκής άμμου MacKay River και Dover της Athabasca Oil Sands Corp "είναι πιθανόν να έχει καθαρό όφελος για τον Καναδά", είπε σε δήλωσή του ο Υπουργός Βιομηχανίας κ. Tony Clement προχθές.
Οι κινεζικές εταιρείες πετρελαιοειδών έχουν δαπανήσει τουλάχιστον 13 δισεκατομμύρια δολάρια για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό από τον Δεκέμβριο του 2008 καθώς αξιοποιούν το πλεονέκτημα των χαμηλότερων αποτιμήσεων εξ αιτίας της οικονομικής συρρίκνωσης. Η PetroChina έχει πει ότι σχεδιάζει να αυξήσει τις εξαγορές στο εξωτερικό μετά την καταβολή τουλάχιστον 3,6 δισ. δολ. φέτος για την απόκτηση της Singapore Petroleum Corp, μεριδίου σε εργοστάσιο της Nippon Oil Corp. και σε επιχείρηση στο Καζακστάν.
"Είναι δύσκολο να βρεθούν πάγια upstream αργού πετρελαίου προς πώληση τώρα, κυρίως μεγάλα, έτσι προσπαθούν να αγοράσουν έργα πετρελαϊκής άμμου" δήλωσε τηλεφωνικά από τη κινεζική πόλη του νότου Shenzhen ο Grace Liu, αναλυτής της Guotai Junan Securities Co. “Είναι μέρος της στρατηγικής τους για την επέκταση στο εξωτερικό και για διαφοροποίηση του χαρτοφυλακίου τους."
http://www.capital.gr/businessweek/articles.asp?id=880499
us stock markets
από την αρχή του έτους ο Dow κερδίζει 20%, ο S&P κοντά 25% και “ο καλύτερος όλων”, ο Nasdaq υψηλότερα 45%.
Aναλυση: Οι δαπάνες των ΗΠΑ σε έργα υποδομής μπορούν να αποδώσουν
Ο πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα δέχεται πυρά για τις δηλώσεις του υπέρ της ενίσχυσης των επενδύσεων σε υποδομές την επόμενη δεκαετία. Οι επικριτές του αναφέρουν ότι πρόκειται για εσφαλμένη τόνωση, επειδή τα έργα υποδομών χρειάζονται χρόνο για να ξεκινήσουν και δεν δίνουν άμεση ώθηση στην οικονομία. Η καλύτερη κίνηση του κ. Ομπάμα θα ήταν να σταματήσει να δαπανά. Αλλά επειδή αυτό δεν θα συμβεί, και επειδή έχει ακόμα τρία χρόνια θητείας, το σωστό είδος δαπανών σε υποδομές μπορεί να μην είναι και τόσο κακή ιδέα.
Αυτό τουλάχιστον αποδεικνύει η ιστορία των δεκαετιών του ’30, ’40 και ’50, ειδικότερα όσον αφορά το κλασικό αμερικανικό έργο υποδομής, την κατασκευή αυτοκινητοδρόμων.
Κατά τη δεκαετία του ’30, ο πρωταρχικός στόχος δαπανών των προέδρων ήταν η δημιουργία εργασίας. Η οδοποιία θεωρήθηκε ως ένα από τα εργαλεία για αυτόν τον σκοπό. Μέσα σε ένα μόνο έτος, μεταξύ Ιουνίου 1933 και Απρίλη 1934, οι εργαζόμενοι επισκεύασαν 500 χιλιάδες μίλια αυτοκινητοδρόμων. Ο ιστορικός Μαρκ Ρόουζ αναφέρει ότι στα μέσα της δεκαετίας δαπανήθηκαν για αυτόν τον σκοπό σχεδόν 3 δισ. δολαρίων στο πλαίσιο της συμφωνίας New Deal, που τότε αποτελούσε ένα πολύ μεγάλο μέρος του ετήσιου προϋπολογισμού. Ωστόσο, οι παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου Ρούζβελτ, άρχισαν σιγά σιγά να παρατηρούν ελαττώματα στο σχέδιο, με το κυριότερο να είναι ότι τα οδικά έργα, όπως και σήμερα, δεν μπορούσαν να εκτελεστούν άμεσα.
Καθώς η χώρα έβγαινε από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ήταν πλέον σαφές ότι οι πρωτοφανείς δαπάνες της δεκαετίας του ’30 δεν είχαν προετοιμάσει επαρκώς τις ΗΠΑ για την εκρηκτική οδική χρήση του μεταπολέμου. Ο στρατηγός Αϊζενχάουερ, από την πλευρά του, είχε απογοητευτεί από το βαθύτατο πολιτικό στοιχείο του New Deal. Ωστόσο, η Ουάσιγκτον δεν θα άλλαζε εύκολα στάση. Με την έναρξη της δεκαετίας του ’50, οι νομοθέτες παρουσίασαν για μια ακόμα φορά τις κατασκευές ως ένα εργαλείο για τη δημιουργία εργασίας και διαχείρισης του οικονομικού κύκλου.
Εξάλλου, ο κ. Αϊζενχαουερ ήταν ένας άνθρωπος της δράσης. Υπενθύμισε τον ενοχλητικό αριθμό ημερών -62- που χρειαζόταν κανείς το 1919 για να φτάσει από την Ουάσιγκτον στο Σαν Φρανσίσκο. Σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Πράξη Αυτοκινητόδρομου του 1956, η κυβέρνηση δαπάνησε 25 δισ. για την κατασκευή νέων δρόμων, σύνδεση δρόμων και ανάπτυξη του εθνικού οδικού δικτύου. Υπήρχαν και δευτερεύοντες στόχοι στο νομοσχέδιο, όπως η εθνική άμυνα και η απασχόληση, ωστόσο ο κύριος στόχος ήταν η εξυπηρέτηση μιας χώρας που ήθελε να μετακινείται με 65 μίλια ανά ώρα.
Ομως, σε τελική ανάλυση, το επίτευγμα του αυτοκινητόδρομου είχε αποτελέσματα διαρκείας με ένα τρόπο που δεν το έκαναν τα προγράμματα τόνωσης. Στη δεκαετία του ’60, το ένα τέταρτο του συνόλου των κερδών παραγωγικότητας προήλθε από τη βελτίωση του αυτοκινητοδρόμου. Η διαπολιτειακή λεωφόρος (interstate) συνεισέφερε στο να γίνουν οι ΗΠΑ μια οικονομική υπερδύναμη. Η επικέντρωση σε ένα συνεκτικό έργο υποδομής συνέβαλε στη διασφάλιση της ανάπτυξης.
Σήμερα, η χώρα έχει ελάχιστα περιθώρια για ένα ακόμα τρισ. δαπανών. Αλλά αν η δαπάνη είναι αναπόφευκτη, τότε ας πάει σε ένα ακόμα εθνικό οδικό έργο. Οπως απέδειξε ο Αϊκ Αϊζενχαουερ, ένα αναπτυξιακό έργο όπως ένας δρόμος μπορεί να αποδειχθεί ανώτερο από ένα νέο κοινωνικό πρόγραμμα. Ενας δρόμος, ή μία σιδηροδρομική γραμμή ή ένα σχέδιο για συλλογή νερού στο διάστημα, αντικατοπτρίζει επίσης μεγαλύτερη ελπίδα. Ο Ομπάμα θα επιτύχει το καλύτερο αποτέλεσμα αν απλά το κάνει όπως ο Αϊκ.
Ενέργεια και χρηματοπιστωτικός κλάδος, πρώτοι το 2010
Ανάκαμψη των εξαγορών μπορεί να πυροδοτήσουν οι κλάδοι ενέργειας και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών το 2010, μετά τη συρρίκνωση που σημειώθηκε το 2009 κατά 34% σε όλο τον κόσμο. Αυτό είναι το συμπέρασμα που προκύπτει από σφυγμομέτρηση του ειδησεογραφικού πρακτορείου Bloomberg, όπου το 92% των ερωτηθέντων αναμένουν αύξηση των συγχωνεύσεων και των εξαγορών το ερχόμενο έτος. Η αξία των εξαγορών συρρικνώθηκε το 2009 στα 1,6 τρισ. δολάρια, επίπεδο που είναι το χαμηλότερο της τελευταίας εξαετίας. Στοιχεία του Bloomberg δείχνουν ότι τα προβλήματα των χρηματιστηριακών αγορών και η παγκόσμια οικονομική κάμψη υπήρξαν η αιτία για τη μείωση των συγχωνεύσεων και των εξαγορών περισσότερο από 50% σε σχέση με το ρεκόρ των 4 τρισ. δολαρίων του 2007. Η μεγαλύτερη τέτοια συμφωνία ήταν η εξαγορά της Wyeth από την κορυφαία φαρμακοβιομηχανία Pfizer, αντί 68 δισ. δολαρίων. Η σφυγμομέτρηση, με τίτλο Global M&A Outlook, δόθηκε στη δημοσιότητα προ ημερών και σε αυτή συμμετείχαν 250 επενδυτικοί τραπεζίτες, δικηγόροι και επενδυτές. Περίπου το 21% των ερωτηθέντων αναμένει από τις ενεργειακές εταιρείες να ηγηθούν των συγχωνεύσεων και εξαγορών το ερχόμενο έτος, ενώ το 17% επιλέγει τον χρηματοοικονομικό κλάδο.
Ρουμανία: Προ της κατάρρευσης το δημόσιο σύστημα υγείας
Αντιμέτωπο με τον κίνδυνο κατάρρευσης, το υπερχρεωμένο στις φαρμακευτικές εταιρίες, δημόσιο σύστημα υγείας.
Σοβαρό κίνδυνο κατάρρευσης αντιμετωπίζει το σύστημα υγείας στη Ρουμανία, στην περίπτωση που η κυβέρνηση δε διαθέσει ποσοστό 4,5% επί του ΑΕΠ, προκειμένου να αντιμετωπιστούν άμεσα οι λειτουργικές ανάγκες του συστήματος.
Στο επίκεντρο του πολιτικού και οικονομικού ενδιαφέροντος βρίσκονται τα υπέρογκα χρέη του ρουμανικού δημοσίου προς τις φαρμακευτικές εταιρίες, οι οποίες προμηθεύουν με φάρμακα τα νοσοκομεία.
Τα στοιχεία των φαρμακευτικών συλλόγων είναι ενδεικτικά για τους σοβαρούς κινδύνους αποτελεσματικής λειτουργίας του συστήματος, με δεδομένη την «άμεση» εξάρτησή του από τις φαρμακευτικές εταιρίες. Στην περίπτωση που οι δαπάνες του δημοσίου θα κινηθούν στο 3% επί του ρουμανικού ΑΕΠ, τότε υπάρχει άμεσος κίνδυνος για την απόσυρση από τη ρουμανική αγορά 1.500 φαρμάκων, ενώ εκατοντάδες φαρμακευτικές επιχειρήσεις απειλούνται με «λουκέτο» .
www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
ΗΠΑ:Επιπλέον 3,5 δισ.δολ. στην GMAC από το κράτος
Η GMAC Financial Services αναμένεται να λάβει επιπλέον 3,5 δισ. δολάρια σε κυβερνητική βοήθεια, ώστε να βοηθηθεί να απορροφήσει περισσότερες ζημίες από την στεγαστική πίστη, σύμφωνα με δηλώσεις ανωνύμων στο πρακτορείο Reuters.
Η επίσημη ανακοίνωση για την νέα παροχή βοήθειας στον χρηματοοικονομικό βραχίονα της General Motors, αναμένεται να γίνει στις επόμενες ημέρες.
Η GMAC έχει ήδη λάβει 12,5 δισ. δολάρια σε αρωγή από την αμερικανική κυβέρνηση από τον Δεκέμβριο 2008.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/563133/ArticleNewsWorld.aspx
Η επίσημη ανακοίνωση για την νέα παροχή βοήθειας στον χρηματοοικονομικό βραχίονα της General Motors, αναμένεται να γίνει στις επόμενες ημέρες.
Η GMAC έχει ήδη λάβει 12,5 δισ. δολάρια σε αρωγή από την αμερικανική κυβέρνηση από τον Δεκέμβριο 2008.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/563133/ArticleNewsWorld.aspx
Γερμανία: Η κρίση δεν τελείωσε, προειδοποιεί η Μέρκελ
Η Καγκελάριος της Γερμανίας, Aγκελα Μέρκελ προειδοποιεί ότι η κατάσταση στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης θα μπορούσε να επιδεινωθεί τον επόμενο χρόνο, πριν μπει σε τροχιά ανάκαμψης.
Στο μήνυμά της για την Πρωτοχρονιά, που θα μεταδοθεί σήμερα, η Μέρκελ υπόσχεται επίσης τη λήψη μέτρων για την ενίσχυση των ρυθμών ανάπτυξης και τη θέσπιση νέων κανόνων για τη λειτουργία των χρηματαγορών, ώστε να μην επαναληφθεί μία κρίση όπως αυτή που περνά η διεθνής οικονομία.
"Δεν μπορούμε να περιμένουμε να τερματιστεί γρήγορα η οικονομική ύφεση. Ορισμένα πράγματα θα γίνουν πιο δύσκολα τον καινούριο χρόνο πριν μπορέσουν να βελτιωθούν", αναφέρει στο μήνυμά της η Μέρκελ. Ωστόσο προσθέτει ότι έχει λόγους να πιστεύει ότι η χώρα μπορεί να ξεπεράσει την κρίση και να βγει πιο δυνατή από αυτή την περίοδο.
"Εμείς, ως γερμανική κυβέρνηση, πρέπει να κάνουμε ότι μπορούμε για να δημιουργήσουμε ανάπτυξη", αναφέρει η Μέρκελ. Πάνω απ όλα, επισημαίνει, οι πολιτικοί και η βιομηχανία πρέπει να επικεντρώσουν την προσοχή τους στην προστασία των θέσεων εργασίας και τη διασφάλιση επαρκών πιστώσεων, ιδιαιτέρως για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Μία άλλη προτεραιότητα για τη Μέρκελ είναι η ρύθμιση των κανόνων λειτουργίας της αγοράς. "Πρέπει και θα συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για τη θέσπιση νέων κανόνων στις χρηματαγορές", τονίζει στο πρωτοχρονιάτικο μήνυμά της η Μέρκελ.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760819
Μέρκελ: Δεν αναμένεται ταχεία ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας το 2010
Η Γερμανίδα καγκελάριος Ανγκελα Μέρκελ προϊδέασε σήμερα, στο ευχετήριο μηνυμά της για το νέο έτος, τους συμπατριώτες της ότι το 2010 δεν αναμένεται ταχεία ανάκαμψη της γερμανικής οικονομίας.
«Θα είναι το ερχόμενο ένα έτος καθοριστικό, αναφορικά με το πώς θα εξέλθουμε από την οικονομική κρίση, αλλά ας μην αναμένουμε ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας μας στη διάρκειά του», τονίζει στο μήνυμά της η κ. Μέρκελ.
«Σας προλέγω, μάλιστα, ότι ορισμένοι δείκτες της οικονομίας μας θα επιδεινωθούν αρχικά, το 2010, πριν βελτιωθούν οριστικά», πρόσθεσε.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760810
Πρόγραμμα λιτότητας από το 2010 στην Ισπανία
Πρόγραμμα οικονομικής λιτότητας, το οποίο θα εφαρμοστεί από τις 29 Ιανουαρίου 2010, αλλά και μία σειρά μέτρων στήριξης της οικονομίας, που δοκιμάζεται πολύ σκληρά από την κρίση, παρουσίασε σήμερα ο πρωθυπουργός της Ισπανίας Χοσέ Λουΐθ Ροντρίγκες Θαπατέρο.
Ο Ισπανός πρωθυπουργός προέβλεψε ότι το 2010 η οικονομία της χώρας «θα αναρρώσει» από τη διεθνή οικονομική κρίση, ενώ εστίασε στη δημιουργία πολλών χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας από το τέλος του 2010.
Σήμερα, οι άνεργοι στην Ισπανία ανέρχονται σε περίπου τέσσερα εκατομμύρια, ποσοστό 18% στο σύνολο του ενεργού πληθυσμού της χώρας.
Παράλληλλα, ο Θαπατέρο επεσήμανε ότι εξαιτίας της ύφεσης και της κρατικής στήριξης σε πολλούς τομείς της ισπανικής οικονομίας, ο κρατικός προϋπολογισμός από πλεονασματικός έγινε πολύ ελλειμματικός «κάτι που οπωσδήποτε θα το διορθώσουμε».
Σήμερα, το ισπανικό δημοσιονομικό έλλειμμα ανέρχεται στα 71,5 δισ.ευρώ -6,79% του ισπανικού ΑΕΠ στα τέλη Νοεμβρίου φέτος, και 9,5% την πρωτοχρονιά-, ενώ πέρυσι δεν ξεπέρασε το 1,2% του ΑΕΠ.
Ο στόχος για το 2010 είναι το έλλειμμα να μην ξεπεράσει το 8,1% του ΑΕΠ της Ισπανίας.
Ωστόσο, ο αμερικανικός οίκος αξιολόγησηε Standard & Poor's μετέβαλε ήδη τη μεσοπρόθεσμη εκτίμηση του για την ισπανική οικονομία σε «αρνητική» από «σταθερή», λόγω ακριβώς του πολύ μεγάλου δημοσιονομικού ελλείμματός της.
Την πρωτοχρονιά η Ισπανία αναλαμβάνει την εξαμηνιαία προεδρία της ΕΕ.
Με φούσκες το μέλλον της Κίνας;
Στη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου αναμένεται να αναδειχθεί το 2010 η Κίνα, η οποία θα εκτοπίσει την Ιαπωνία στην τρίτη θέση.
Οι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης της κινεζικής οικονομίας έχουν κάνει κάποιους αναλυτές να διερωτώνται εάν η Κίνα θα περπατήσει στα βήματα της Ιαπωνίας, όπου «έσκασε» η τεράστια φούσκα παρασύροντας τη χώρα σε πολυετή ύφεση.
Η Κίνα, όμως, είναι πολύ πιο φτωχή χώρα από την Ιαπωνία όταν είχε φτάσει στο απόγειό της, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχουν ακόμη μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης και αύξησης της παραγωγικότητας.
Η μετακίνηση του εργατικού δυναμικού της χώρας από την αγροτική παραγωγή στη μεταποίηση και την παροχή υπηρεσιών θα αυξήσει ακόμη περισσότερο την αποδοτικότητα και θα φέρει την κινεζική οικονομία σε θέση αντάξια του ανεπτυγμένου κόσμου.
Το υπέρογκο πακέτο κινήτρων που εκπόνησε το Πεκίνο για την αντιμετώπιση της κρίσης έδωσε στην οικονομία την ώθηση που χρειαζόταν σε επίπεδο υποδομών προκειμένου να διασφαλιστεί η μελλοντική ανάπτυξη.
Σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα, ωστόσο, η στροφή από την επένδυση και τις εξαγωγές στην εσωτερική ζήτηση θα δώσει στην παραγωγή της χώρας έναν πιο βιώσιμο χαρακτήρα και θα την προφυλάξει από φούσκες ανάλογες της Ιαπωνίας.
Στον Λ. Λαυρεντιάδη το 31% της Proton Bank
Στην πώληση του 31,3% της Proton Bank [PRBr.AT] 
στον επιχειρηματία Λαυρέντιο Λαυρεντιάδη προχώρησε η Τράπεζα Πειραιώς [BOPr.AT] έναντι 70,7 εκατομμυρίων ευρώ.
«Η Τράπεζα Πειραιώς ανακοινώνει ότι σήμερα μεταβίβασε στον κ. Λαυρέντιο Λαυρεντιάδη 19.629.247 μετοχές (ποσοστό 31,315% του μετοχικού κεφαλαίου) εκδόσεως της ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας Proton Τράπεζα Α.Ε. έναντι συνολικού τιμήματος 70.665.289,20 ευρώ», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Τράπεζα Πειραιώς.
H τελευταία είχε αποκτήσει στις 6 Νοεμβρίου 2008 το ποσοστό και η μεταβίβαση έγινε με ανταλλαγή μετοχών σε σχέση 8,25 μετοχές της Proton Bank για κάθε μία μετοχή της Τράπεζας Πειραιώς.
Με βάση τη σχέση ανταλλαγής, η μετοχή της Proton αποτιμάτο στα 1,2 ευρώ, ενώ η Πειραιώς πούλησε σήμερα στα 3,6 ευρώ.
Η αρχική συμφωνία είχε γίνει τον Οκτωβριο του 2008 με διαφορετική σχέση ανταλλαγής, υπήρξε διαφωνία κατά το due diligence και η Πειραιώς ζήτησε χαμηλότερη αποτίμηση της Proton, ματαιώθηκε η συμφωνία και στη συνέχεια συμφώνησαν εκ νέου με τους όρους της Πειραιώς.
Η μετοχή της Proton Bank ενισχύθηκε κατά 8,29%.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760623
ΗΠΑ: Σε υψηλό 16 μηνών ο Chicago PMI
Στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων 16 μηνών ανήλθε ο δείκτης Chicago PMI το Δεκέμβριο, σύμφωνα με τα στοιχεία που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα.
Ειδικότερα, ο δείκτης για την επιχειρηματική δραστηριότητα στην περιοχή του Σικάγο αυξήθηκε στο 60% από 56,1% που ήταν τον Νοέμβριο – φτάνοντας στα υψηλότερα επίπεδα από τον Αύγουστο του 2008.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760611
Ετοιμο να βοηθήσει, αν χρειαστεί, δηλώνει το ΔΝΤ
Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ΔΝΤ είναι έτοιμο να βοηθήσει την Ελλάδα, σε περίπτωση που του ζητηθεί από την ΕΕ ή την ίδια τη χώρα, τονίζει σε συνέντευξή του στο Reuters ο Μάρεκ Μπέλκα, εκφράζοντας ωστόσο την άποψη ότι η χώρα μας μπορεί να τα καταφέρει και μόνη της.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760577
ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΑΣΑΝ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ...
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760577
ΜΑΛΛΟΝ ΕΧΑΣΑΝ ΤΟΝ ΠΕΛΑΤΗ...
Περαιτέρω επιβράδυνση της πιστωτικής επέκτασης το Νοέμβριο
Περαιτέρω επιβράδυνση παρουσίασε ο ετήσιος ρυθμός ανόδου της χρηματοδότησης προς το σύνολο των εγχώριων επιχειρήσεων και των νοικοκυριών το Νοέμβριο του 2009, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος.
Ειδικότερα, διαμορφώθηκε σε 4,2% από 4,4% που ήταν τον Οκτώβριο του 2009 και 15,9% το Δεκέμβριο του 2008.
Επιβράδυνση παρατηρήθηκε στην πιστωτική επέκταση τόσο προς τις εγχώριες επιχειρήσεις όσο και προς τα νοικοκυριά.
Χρηματοδότηση των εγχώριων επιχειρήσεων
Αναλυτικότερα, η χρηματοδότηση προς τις εγχώριες επιχειρήσεις παρουσίασε το Νοέμβριο του 2009 θετική καθαρή ροή 302 εκατ. ευρώ και ο ετήσιος ρυθμός της πιστωτικής επέκτασης επιβραδύνθηκε σε 5,2% από 5,4% τον προηγούμενο μήνα (Δεκέμβριος 2008: 18,7%).
Από την ανάλυση της χρηματοδότησης των επιχειρήσεων κατά κλάδο οικονομικής δραστηριότητας προκύπτει ότι τον επισκοπούμενο μήνα επιβραδύνθηκε ο ετήσιος ρυθμός ανόδου της χρηματοδότησης προς τη «Γεωργία», τη «Βιομηχανία», το «Εμπόριο» και τους «Λοιπούς κλάδους», ενώ επιταχύνθηκε προς όλους τους υπόλοιπους κλάδους.
Ειδικότερα, με αρνητικό ρυθμό κινείται η πιστωτική επέκταση προς τη βιομηχανία για τρίτο συνεχόμενο μήνα (Νοέμβριος 2009: -4,0%, Οκτώβριος 2009: -2,3%, Δεκέμβριος 2008: 15,8%), ενώ με θετικό αλλά χαμηλό δωδεκάμηνο ρυθμό κινείται προς το εμπόριο (Νοέμβριος 2009: 3,1%, Οκτώβριος 2009: 6,0%, Δεκέμβριος 2008: 19,5%).
Επίσης, με ιδιαίτερα χαμηλούς ρυθμούς, παρά την επιτάχυνσή τους, κινείται η χρηματοδότηση του κλάδου των κατασκευών (Νοέμβριος 2009: 3,0%, Οκτώβριος 2009: 1,0%, Δεκέμβριος 2008: 35,2%) και της ναυτιλίας (Νοέμβριος 2009: 4,0%, Οκτώβριος 2009: 2,7%, Δεκέμβριος 2008: 17,2%).
Αντίθετα, με σχετικά υψηλούς ρυθμούς, πολύ πάνω από το δωδεκάμηνο ρυθμό του συνόλου των επιχειρήσεων, κινούνται και αυτό το μήνα οι δωδεκάμηνοι ρυθμοί ανόδου της χρηματοδότησης προς τους κλάδους «Ηλεκτρισμού-Φωταερίου-Ύδρευσης» (19,1%), «Επικοινωνιών-Μεταφορών πλην Ναυτιλίας» (24,3%) και «Λοιπών» (11,4%).
Χρηματοδότηση των εγχώριων νοικοκυριών
Η καθαρή ροή χρηματοδότησης προς τα νοικοκυριά ανήλθε το Νοέμβριο σε 401 εκατ. ευρώ και ο ετήσιος ρυθμός της πιστωτικής επέκτασης επιβραδύνθηκε σε 3,1%, έναντι 3,3% τον Οκτώβριο του 2009 (Δεκέμβριος 2008: 12,8%).
Αναλυτικότερα, η καθαρή ροή των στεγαστικών δανείων ανήλθε σε 270 εκατ. ευρώ το Νοέμβριο του 2009, ενώ o δωδεκάμηνος ρυθμός ανόδου τους παρουσίασε μικρή επιβράδυνση (Νοέμβριος 2009: 3,7%, Οκτώβριος 2009: 4,0%, Δεκέμβριος 2008: 11,5%).
Τα καταναλωτικά δάνεια σημείωσαν καθαρή θετική ροή 99 εκατ. ευρώ και ο δωδεκάμηνος ρυθμός ανόδου τους επιβραδύνθηκε σε 2,1%, έναντι 2,4% τον Οκτώβριο του 2009 (Δεκέμβριος 2008: 16,0%).
Τέλος, η καθαρή ροή των “λοιπών” δανείων προς τα νοικοκυριά ανήλθε σε 32 εκατ. ευρώ το Νοέμβριο του 2009, ενώ ο δωδεκάμηνος ρυθμός μεταβολής τους διαμορφώθηκε σε -2,1% από -3,2 % τον Οκτώβριο 2009 (Δεκέμβριος 2008: 9,5%).
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760533
30.12.09
Εγκώμια Μπερίσα για το ρόλο των ελληνικών τραπεζών
Οι ελληνικές τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην αλβανική αγορά αποτελούν σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της αλβανικής οικονομίας, εκτίμησε κατά τη διάρκεια ομιλίας του ο πρωθυπουργός της Αλβανίας Σαλί Μπερίσα.
Όπως επεσήμανε, «με τη χορήγηση δανείων και άλλων υπηρεσιών, οι ελληνικές τράπεζες αναδείχθηκαν σε σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Εγκαινιάζοντας το υπερμάρκετ "Megatek" στα Τίρανα, το οποίο κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση από τις τράπεζες Tirana Bank και Alpha Bank [ACBr.AT] , ο κ. Μπερίσα αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνησή του για την περαιτέρω βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδυτών.
Όπως είπε, στο "Megatek" θα απασχοληθούν τουλάχιστον 500 άτομα, σημειώνοντας πως με την κατασκευή εμπορικών κέντρων, όπως το "Megatek", δίνεται ώθηση στην απασχόληση.
Το "Megatek" κατασκευάστηκε σε έκταση 150.000 τ.μ., κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου Τίρανα - Δυρράχιο και το εκτιμώμενο κόστος κατασκευής του ανέρχεται σε 40 εκατ. ευρώ.
πηγή ΑΠΕ
Όπως επεσήμανε, «με τη χορήγηση δανείων και άλλων υπηρεσιών, οι ελληνικές τράπεζες αναδείχθηκαν σε σημαντικό παράγοντα για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Εγκαινιάζοντας το υπερμάρκετ "Megatek" στα Τίρανα, το οποίο κατασκευάστηκε με χρηματοδότηση από τις τράπεζες Tirana Bank και Alpha Bank [ACBr.AT] , ο κ. Μπερίσα αναφέρθηκε στις προσπάθειες που καταβάλλει η κυβέρνησή του για την περαιτέρω βελτίωση του επιχειρηματικού κλίματος, με στόχο την προσέλκυση ξένων επενδυτών.
Όπως είπε, στο "Megatek" θα απασχοληθούν τουλάχιστον 500 άτομα, σημειώνοντας πως με την κατασκευή εμπορικών κέντρων, όπως το "Megatek", δίνεται ώθηση στην απασχόληση.
Το "Megatek" κατασκευάστηκε σε έκταση 150.000 τ.μ., κατά μήκος του αυτοκινητοδρόμου Τίρανα - Δυρράχιο και το εκτιμώμενο κόστος κατασκευής του ανέρχεται σε 40 εκατ. ευρώ.
πηγή ΑΠΕ
«Βουτιά» 32% για την Japan Airlines εν μέσω φόβων για χρεοκοπία
Πτώση-ρεκόρ της τάξεως του 32% σημείωσαν την Τετάρτη οι μετοχές της ιαπωνικής αεροπορικής εταιρείας -και μεγαλύτερης στην Ασία- Japan Airlines, εν μέσω φημολογίας ότι πολύ σύντομα θα αναγκαστεί να ζητήσει δικαστική προστασία από τους πιστωτές της.
Ο όγκος των μετοχών που πουλήθηκαν ήταν επτά φορές υψηλότερος από το μέσο όρο (σε ημερήσια βάση πάντα) των τελευταίων τριών μηνών.
Η μετοχή «βούλιαξε» στα 67 γεν, χαμηλότερο επίπεδο από την είσοδο της JA στο χρηματιστήριο, τον Οκτώβριο του 2002. Από την ραχή του 2009, εμφανίζει απώλειες 68%, ενώ ο δείκτης Nikkei 225 έχει ενισχυθεί κατά 20%.
Η Japan Air έως τον περασμένο Ιούλιο χρωστούσε στους μεγαλύτερους δανειστές της τουλάχιστον 529 δισ. γεν (5,8 δισ. δολάρια). Η εταιρεία έχει εμφανίσει ζημίες στα τρία από τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Η ιαπωνική κυβέρνηση έχει υποσχεθεί να κρατήσει σε λειτουργία την Japan Air καθώς τη στηρίζει οικονομικά για τέταρτη φορά από το 2001. Η εταιρεία έχει εμφανίσει ζημίες τρία χρόνια τα τελευταία τέσσερα και ανακοίνωσε καθαρές ζημίες ύψους 63,2 δισ. γιέν για τη χρήση που λήγει στις 31 Μαρτίου του 2010 καθώς τα ταξίδια μειώνονται διεθνώς εν μέσω της παγκόσμιας ύφεσης.
Η εταιρεία, που είχε ζημίες 1,5 δις δολαρίων στο εξάμηνο που ολοκληρώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, έχει ανακοινώσει ότι θα προβεί σε χιλιάδες απολύσεις και περικοπές δρομολογίων στην προσπάθειά της να επιστρέψει στην κερδοφορία.
Για ένα μειοψηφικό πακέτο των μετοχών της ανταγωνίζονται τόσο οι American Airlines όσο και η Delta Air Lines, με στόχο την απόκτηση σημαντικών ερεισμάτων στην Ασία.Η ιαπωνική κυβέρνηση έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο να αφήσει την εταιρεία να καταρρεύσει, αλλά ίσως επιτρέψει να κηρύξει χρεοκοπία και να υπαχθεί σε καθεστώς προστασίας από τους πιστωτές της, ώστε να αντιμετωπίσει την κρίση ευκολότερα.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=41&nid=1090019
Κορυφαία επενδυτική επιλογή των αναδυόμενων αγορών η Ρωσία
Η Ρωσία αποτελεί την κορυφαία επενδυτική επιλογή για τα μεγαλύτερα μετοχικά funds των αναδυόμενων αγορών για το 2010, παρά το γεγονός ότι ο υπουργός Οικονομικών Alexei Kudrin δήλωσε ότι οι μετοχές είναι πολύ ακριβές μετά το ράλι του δείκτη RTS κατά 129%.
Όπως αναφέρει το Bloomberg, τα μεγαλύτερα στον κόσμο αμοιβαία κεφάλαια αναδυόμενων αγορών, επιλέγουν τις ρωσικές μετοχές, σύμφωνα με στοιχεία της EPFR Global.
Πάνω από το 95% των συστάσεων των αναλυτών για τις ρωσικές μετοχές είναι “buy” ή “hold”, που αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο από το 1997, όταν το Bloomberg ξεκίνησε την καταγραφή των συγκεκριμένων στοιχείων.
Ενώ ο Kudrin δήλωσε στις 25 Νοεμβρίου στο πλαίσιο συνεδρίου στη Μόσχα ότι τα “κερδοσκοπικά κεφάλαια” οδήγησαν σε “υπερθέρμανση” της αγοράς, ο RTS διαπραγματεύεται σε 9 φορές τα εκτιμώμενα κέρδη, 30% χαμηλότερα από τον δείκτη αναδυόμενων αγορών MSCI Emerging Markets Index.
Εξάλλου, προβλέψεις του Bloomberg δείχνουν ότι τα κέρδη θα ενισχυθούν κατά 43% τον επόμενο χρόνο, σχεδόν το διπλάσιο των κερδών στην Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία, καθώς το ράλι του πετρελαίου οδηγεί τη Ρωσία στην έξοδο από την ύφεση.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι η Ρωσία είναι η πιο ελκυστική αναδυόμενη αγορά για το 2010, ενώ η Troika Dialog, η παλαιότερη επενδυτική τράπεζα της χώρας προβλέπει άνοδο των μετοχών σε ποσοστό 40% μέσα στο έτος.
“Ο κόσμος αρχίζει να κατανοεί το γεγονός ότι η Ρωσία αποτελεί μία τοποθέτηση που πρέπει να εξετάσει”, σχολίασε ο Mark Mobius, πρόεδρος της Templeton Asset Management. “Αν συγκρίνουμε τις τρέχουσες αποτιμήσεις των ρωσικών μετοχών με άλλες μεγάλες χώρες, δεν είναι υπερτιμημένες. Υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες στη συγκεκριμένη αγορά”, πρόσθεσε.
http://www.capital.gr/News.asp?id=880255
Όπως αναφέρει το Bloomberg, τα μεγαλύτερα στον κόσμο αμοιβαία κεφάλαια αναδυόμενων αγορών, επιλέγουν τις ρωσικές μετοχές, σύμφωνα με στοιχεία της EPFR Global.
Πάνω από το 95% των συστάσεων των αναλυτών για τις ρωσικές μετοχές είναι “buy” ή “hold”, που αποτελεί το υψηλότερο επίπεδο από το 1997, όταν το Bloomberg ξεκίνησε την καταγραφή των συγκεκριμένων στοιχείων.
Ενώ ο Kudrin δήλωσε στις 25 Νοεμβρίου στο πλαίσιο συνεδρίου στη Μόσχα ότι τα “κερδοσκοπικά κεφάλαια” οδήγησαν σε “υπερθέρμανση” της αγοράς, ο RTS διαπραγματεύεται σε 9 φορές τα εκτιμώμενα κέρδη, 30% χαμηλότερα από τον δείκτη αναδυόμενων αγορών MSCI Emerging Markets Index.
Εξάλλου, προβλέψεις του Bloomberg δείχνουν ότι τα κέρδη θα ενισχυθούν κατά 43% τον επόμενο χρόνο, σχεδόν το διπλάσιο των κερδών στην Κίνα, την Ινδία και τη Βραζιλία, καθώς το ράλι του πετρελαίου οδηγεί τη Ρωσία στην έξοδο από την ύφεση.
Η Goldman Sachs εκτιμά ότι η Ρωσία είναι η πιο ελκυστική αναδυόμενη αγορά για το 2010, ενώ η Troika Dialog, η παλαιότερη επενδυτική τράπεζα της χώρας προβλέπει άνοδο των μετοχών σε ποσοστό 40% μέσα στο έτος.
“Ο κόσμος αρχίζει να κατανοεί το γεγονός ότι η Ρωσία αποτελεί μία τοποθέτηση που πρέπει να εξετάσει”, σχολίασε ο Mark Mobius, πρόεδρος της Templeton Asset Management. “Αν συγκρίνουμε τις τρέχουσες αποτιμήσεις των ρωσικών μετοχών με άλλες μεγάλες χώρες, δεν είναι υπερτιμημένες. Υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες στη συγκεκριμένη αγορά”, πρόσθεσε.
http://www.capital.gr/News.asp?id=880255
Ευρωζώνη: Πτώση στον δείκτη M3 τον Νοέμβριο
Αναπάντεχη πτώση σημείωσε ο δείκτης κυκλοφορίας χρήματος Μ3 στην ευρωζώνη τον Νοέμβριο, με σημαντική υποχώρηση στην παροχή δανείων προς καταναλωτές αλλά και προς επιχειρήσεις.
Βάσει των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο δείκτης υποχώρησε κατά 0,2% σε ετήσια βάση τον Νοέμβριο, ενώ οι αναλυτές ανέμεναν ενίσχυσή του κατά 0,3% βάσει δημοσκόπησης του Reuters.
Τα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα υποχώρησαν κατά 0,7%, εκ νέου σε ετήσια βάση, ακολουθώντας καλύτερη πορεία έναντι των εκτιμήσεων των αναλυτών, οι οποίοι ανέμεναν πτώση της τάξης του 1%.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/563053/ArticleNewsWorld.aspx
Βάσει των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ο δείκτης υποχώρησε κατά 0,2% σε ετήσια βάση τον Νοέμβριο, ενώ οι αναλυτές ανέμεναν ενίσχυσή του κατά 0,3% βάσει δημοσκόπησης του Reuters.
Τα δάνεια προς τον ιδιωτικό τομέα υποχώρησαν κατά 0,7%, εκ νέου σε ετήσια βάση, ακολουθώντας καλύτερη πορεία έναντι των εκτιμήσεων των αναλυτών, οι οποίοι ανέμεναν πτώση της τάξης του 1%.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/563053/ArticleNewsWorld.aspx
Επιτάχυνση του πληθωρισμού στην Γερμανία
Ο πληθωρισμός στην Γερμανία επιταχύνθηκε περισσότερο απ’όσο αναμενόταν τον Δεκέμβριο, σύμφωνα με την προκαταρκτική μέτρηση της στατιστικής υπηρεσίας της χώρας, που υποδεικνύει ένταση στις ανοδικές πιέσεις τιμών για το σύνολο της ευρωζώνης.
Ο δείκτης τιμών καταναλωτή στην Γερμανία αυξήθηκε 0,8% σε ετήσια βάση, δηλαδή σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, και 0,7% σε σχέση με τον Νοέμβριο.
Οι αναλυτές περίμεναν αύξηση 0,7% στο έτος και 0,6% στον μήνα.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/562980/ArticleNewsWorld.aspx
Ο δείκτης τιμών καταναλωτή στην Γερμανία αυξήθηκε 0,8% σε ετήσια βάση, δηλαδή σε σχέση με τον αντίστοιχο περσινό μήνα, και 0,7% σε σχέση με τον Νοέμβριο.
Οι αναλυτές περίμεναν αύξηση 0,7% στο έτος και 0,6% στον μήνα.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/562980/ArticleNewsWorld.aspx
Εισηγμένες: Κατεβάζουν τον πήχη κερδών το 2010
Δύο μήνες μετά την αλλαγή της κυβερνητικής σκυτάλης, οι ήδη ψαλιδισμένες επιχειρηματικές προσδοκίες για το 2010 χαμήλωσαν ακόμη περισσότερο, με αποτέλεσμα οι προβλέψεις των αναλυτών για αυξημένη κερδοφορία τη χρονιά που έρχεται είτε να αποτελούν παρελθόν είτε να έχουν τεθεί εν αμφιβόλω.
Βέβαια, ούτε και κατά την προεκλογική περίοδο κάποιος από τους παράγοντες της αγοράς προσδοκούσε ότι το 2010 θα βλέπαμε ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία, ακολουθώντας λίγο-πολύ την ευρωπαϊκή τάση, ενώ αντίθετα οι περισσότεροι προέβλεπαν ότι τον πάτο της κρίσης θα τον βλέπαμε μέσα στην επόμενη χρονιά και μάλιστα το πρώτο εξάμηνο.
Παρ’ όλα αυτά, οι προβλέψεις μιλούσαν για σημαντική άνοδο στα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών, κυρίως για τους παρακάτω λόγους:
* Φαινόταν ότι για τις τράπεζες είχε δημιουργηθεί ένα θετικό μίγμα εξελίξεων, με τα μέσα επιτόκια χορηγήσεων να ανεβαίνουν, το κόστος των καταθέσεων να πέφτει και τις προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις, αν όχι να μειώνονται, τουλάχιστον να διατηρούνται σε παρόμοια επίπεδα.
* Σημαντικό μέρος των φετινών ζημιών των εταιρειών του μεταλλουργικού κλάδου χαρακτηρίζεται «λογιστικού τύπου» και οφείλεται στη μεγάλη υποχώρηση των τιμών σε χάλυβα και αλουμίνιο, γεγονός που μάλλον αναμένεται να αναστραφεί μέσα στο 2010.
* Η προσδοκώμενη επιτάχυνση των δημόσιων επενδύσεων από το δεύτερο εξάμηνο του 2010 αναμενόταν να δώσει κάποια ώθηση στα αποτελέσματα των εισηγμένων εταιρειών σε τομείς όπως ο κατασκευαστικός, ο μεταλλουργικός και η πληροφορική.
* Στον κλάδο των πετρελαιοειδών τα φετινά περιθώρια διύλισης ήταν εξαιρετικά χαμηλά, οπότε δεν θα αποτελούσε έκπληξη η τόνωσή τους το 2010, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε αύξηση των κερδών των διυλιστηρίων.
* Υπήρχαν κάποιες ελπίδες ότι θα αρχίζαμε να βλέπουμε τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας από το τελευταίο τρίμηνο του 2010.
* Μέρος των φετινών απωλειών προερχόταν από αρνητικές συναλλαγματικές διαφορές (π.χ. Ρουμανία) που το 2010 πολύ πιθανόν να μην επαναληφθούν.
* Και τέλος, σε κλάδους όπως ο εμπορικός και οι υπηρεσίες, το 2010 θα συγκρίναμε «κρίση με κρίση» και όχι «κρίση με ανάπτυξη» όπως συνέβαινε στο εννεάμηνο της φετινής χρονιάς, με δεδομένο ότι η ύφεση στην πραγματική οικονομία ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2008.
Η αμφισβήτηση των τραπεζών
Σήμερα κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει με σιγουριά ότι όλα τα παραπάνω σενάρια έχουν ναυαγήσει οριστικά, ωστόσο η επίτευξή τους φαντάζει πολύ πιο δύσκολη σε σύγκριση με το παρελθόν. Στις τράπεζες προέκυψαν τέσσερα νέα μέτωπα ανησυχιών!
1) Η άνοδος των spreads στις τιμές των κρατικών ομολόγων προκαλεί ανησυχία για συνολικές απομειώσεις αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με μεγαλύτερο «θύμα» την Εθνική Τράπεζα.
2) Υπάρχουν πλέον ανησυχίες για ανοδική πορεία των καταθετικών επιτοκίων, λόγω του ότι το «στένεμα» της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ωθήσει τις τράπεζες να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην άντληση κεφαλαίων από το ευρύ κοινό.
3) Υπάρχει ο φόβος ότι με το ΑΕΠ να αναμένεται (έστω και οριακά) αρνητικό και με την κυβέρνηση να ρουφάει χρήμα από την αγορά, προκειμένου να περιορίσει σε κάποιον βαθμό το δημοσιονομικό έλλειμμα, ο ρυθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα συνεχίσει να ανεβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010 και τελικά οι τράπεζες θα χρειαστεί να προχωρήσουν την επόμενη χρονιά σε μεγαλύτερες προβλέψεις από αυτές που ενέγραψαν φέτος.
4) Υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας του νομοσχεδίου για την προστασία των δανειοληπτών, που στην καλύτερη των περιπτώσεων μάλλον απώλειες θα επιφέρει στα πιστωτικά ιδρύματα παρά οφέλη.
Δεν βλέπουν φως για επενδύσεις
Πέρα όμως από τις τράπεζες, πηγή ανησυχίας αποτελούν οι ενδείξεις ότι τελικά δεν θα δούμε κάποια αξιοσημείωτη ανάκαμψη επενδύσεων, έστω και μετά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Οι μεγάλες ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου αναμένεται ότι θα κάμψουν -σε κάποιον βαθμό τουλάχιστον- τη βούληση για τόνωση της οικονομίας μέσω του δημόσιου κορβανά. Η μετάθεση μάλιστα του έργου της επέκτασης της Αττικής Οδού για μετά το 2011 θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ένα δείγμα για το τι είναι πιθανό να ακολουθήσει.
Ακόμη χειρότερα, όμως, δείχνουν τα πράγματα σε ό,τι αφορά την οικοδομική δραστηριότητα, με τους παράγοντες της ελληνικής τσιμεντοβιομηχανίας να φοβούνται ακόμη και διψήφιο ποσοστό πτώσης, πέρα από το -50% της ζήτησης που έχει σημειωθεί κατά την περίοδο 2007 - 2009! Και αυτό γιατί η επιβολή πρόσθετων φορολογιών στα ακίνητα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι εκδόσεις νέων οικοδομικών αδειών δεν λένε να ανακάμψουν με τίποτε, μεταφέρει τις όποιες προσδοκίες ανάκαμψης για το 2011 και μάλλον όχι για την αρχή του...
Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ
Η μεγαλύτερη έκπληξη, ωστόσο, φαίνεται να βρίσκεται στο μέτωπο της ιδιωτικής κατανάλωσης, καθώς όσοι πίστευαν ότι από το τελευταίο φετινό τρίμηνο θα ξεκινούσε κάποια -σταδιακή και περιορισμένη έστω- ανάκαμψη έχουν ήδη βάλει νερό στο κρασί τους. Αν και πολλά συμπεράσματα θα προκύψουν από τους τζίρους κατά την εορταστική περίοδο, γενικότερη είναι η εντύπωση ότι οι προσδοκίες των εμπόρων σήμερα εμφανίζονται σαφώς πιο συγκρατημένες σε σχέση με το παρελθόν.
Αν για κάποιον λόγο οι πωλήσεις τις φετινές γιορτές είναι χαμηλότερες σε σχέση με πέρυσι, αυτό θα αποτελέσει ένα πρώτο αρνητικό ξεκίνημα για τις επιδόσεις του κλάδου το 2010.
http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/562620/Article.aspx
Βέβαια, ούτε και κατά την προεκλογική περίοδο κάποιος από τους παράγοντες της αγοράς προσδοκούσε ότι το 2010 θα βλέπαμε ανάκαμψη στην πραγματική οικονομία, ακολουθώντας λίγο-πολύ την ευρωπαϊκή τάση, ενώ αντίθετα οι περισσότεροι προέβλεπαν ότι τον πάτο της κρίσης θα τον βλέπαμε μέσα στην επόμενη χρονιά και μάλιστα το πρώτο εξάμηνο.
Παρ’ όλα αυτά, οι προβλέψεις μιλούσαν για σημαντική άνοδο στα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών, κυρίως για τους παρακάτω λόγους:
* Φαινόταν ότι για τις τράπεζες είχε δημιουργηθεί ένα θετικό μίγμα εξελίξεων, με τα μέσα επιτόκια χορηγήσεων να ανεβαίνουν, το κόστος των καταθέσεων να πέφτει και τις προβλέψεις για επισφαλείς απαιτήσεις, αν όχι να μειώνονται, τουλάχιστον να διατηρούνται σε παρόμοια επίπεδα.
* Σημαντικό μέρος των φετινών ζημιών των εταιρειών του μεταλλουργικού κλάδου χαρακτηρίζεται «λογιστικού τύπου» και οφείλεται στη μεγάλη υποχώρηση των τιμών σε χάλυβα και αλουμίνιο, γεγονός που μάλλον αναμένεται να αναστραφεί μέσα στο 2010.
* Η προσδοκώμενη επιτάχυνση των δημόσιων επενδύσεων από το δεύτερο εξάμηνο του 2010 αναμενόταν να δώσει κάποια ώθηση στα αποτελέσματα των εισηγμένων εταιρειών σε τομείς όπως ο κατασκευαστικός, ο μεταλλουργικός και η πληροφορική.
* Στον κλάδο των πετρελαιοειδών τα φετινά περιθώρια διύλισης ήταν εξαιρετικά χαμηλά, οπότε δεν θα αποτελούσε έκπληξη η τόνωσή τους το 2010, εξέλιξη που θα οδηγούσε σε αύξηση των κερδών των διυλιστηρίων.
* Υπήρχαν κάποιες ελπίδες ότι θα αρχίζαμε να βλέπουμε τόνωση της οικοδομικής δραστηριότητας από το τελευταίο τρίμηνο του 2010.
* Μέρος των φετινών απωλειών προερχόταν από αρνητικές συναλλαγματικές διαφορές (π.χ. Ρουμανία) που το 2010 πολύ πιθανόν να μην επαναληφθούν.
* Και τέλος, σε κλάδους όπως ο εμπορικός και οι υπηρεσίες, το 2010 θα συγκρίναμε «κρίση με κρίση» και όχι «κρίση με ανάπτυξη» όπως συνέβαινε στο εννεάμηνο της φετινής χρονιάς, με δεδομένο ότι η ύφεση στην πραγματική οικονομία ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2008.
Η αμφισβήτηση των τραπεζών
Σήμερα κανείς δεν μπορεί να υποστηρίξει με σιγουριά ότι όλα τα παραπάνω σενάρια έχουν ναυαγήσει οριστικά, ωστόσο η επίτευξή τους φαντάζει πολύ πιο δύσκολη σε σύγκριση με το παρελθόν. Στις τράπεζες προέκυψαν τέσσερα νέα μέτωπα ανησυχιών!
1) Η άνοδος των spreads στις τιμές των κρατικών ομολόγων προκαλεί ανησυχία για συνολικές απομειώσεις αρκετών εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, με μεγαλύτερο «θύμα» την Εθνική Τράπεζα.
2) Υπάρχουν πλέον ανησυχίες για ανοδική πορεία των καταθετικών επιτοκίων, λόγω του ότι το «στένεμα» της χρηματοδότησης από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ωθήσει τις τράπεζες να δώσουν μεγαλύτερη έμφαση στην άντληση κεφαλαίων από το ευρύ κοινό.
3) Υπάρχει ο φόβος ότι με το ΑΕΠ να αναμένεται (έστω και οριακά) αρνητικό και με την κυβέρνηση να ρουφάει χρήμα από την αγορά, προκειμένου να περιορίσει σε κάποιον βαθμό το δημοσιονομικό έλλειμμα, ο ρυθμός των μη εξυπηρετούμενων δανείων θα συνεχίσει να ανεβαίνει καθ’ όλη τη διάρκεια του 2010 και τελικά οι τράπεζες θα χρειαστεί να προχωρήσουν την επόμενη χρονιά σε μεγαλύτερες προβλέψεις από αυτές που ενέγραψαν φέτος.
4) Υπάρχει και ο αστάθμητος παράγοντας του νομοσχεδίου για την προστασία των δανειοληπτών, που στην καλύτερη των περιπτώσεων μάλλον απώλειες θα επιφέρει στα πιστωτικά ιδρύματα παρά οφέλη.
Δεν βλέπουν φως για επενδύσεις
Πέρα όμως από τις τράπεζες, πηγή ανησυχίας αποτελούν οι ενδείξεις ότι τελικά δεν θα δούμε κάποια αξιοσημείωτη ανάκαμψη επενδύσεων, έστω και μετά το δεύτερο εξάμηνο του 2010. Οι μεγάλες ταμειακές ανάγκες του Δημοσίου αναμένεται ότι θα κάμψουν -σε κάποιον βαθμό τουλάχιστον- τη βούληση για τόνωση της οικονομίας μέσω του δημόσιου κορβανά. Η μετάθεση μάλιστα του έργου της επέκτασης της Αττικής Οδού για μετά το 2011 θα μπορούσε κάλλιστα να θεωρηθεί ένα δείγμα για το τι είναι πιθανό να ακολουθήσει.
Ακόμη χειρότερα, όμως, δείχνουν τα πράγματα σε ό,τι αφορά την οικοδομική δραστηριότητα, με τους παράγοντες της ελληνικής τσιμεντοβιομηχανίας να φοβούνται ακόμη και διψήφιο ποσοστό πτώσης, πέρα από το -50% της ζήτησης που έχει σημειωθεί κατά την περίοδο 2007 - 2009! Και αυτό γιατί η επιβολή πρόσθετων φορολογιών στα ακίνητα, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι εκδόσεις νέων οικοδομικών αδειών δεν λένε να ανακάμψουν με τίποτε, μεταφέρει τις όποιες προσδοκίες ανάκαμψης για το 2011 και μάλλον όχι για την αρχή του...
Η ΓΚΡΙΝΙΑ ΤΗΣ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΣ
Η μεγαλύτερη έκπληξη, ωστόσο, φαίνεται να βρίσκεται στο μέτωπο της ιδιωτικής κατανάλωσης, καθώς όσοι πίστευαν ότι από το τελευταίο φετινό τρίμηνο θα ξεκινούσε κάποια -σταδιακή και περιορισμένη έστω- ανάκαμψη έχουν ήδη βάλει νερό στο κρασί τους. Αν και πολλά συμπεράσματα θα προκύψουν από τους τζίρους κατά την εορταστική περίοδο, γενικότερη είναι η εντύπωση ότι οι προσδοκίες των εμπόρων σήμερα εμφανίζονται σαφώς πιο συγκρατημένες σε σχέση με το παρελθόν.
Αν για κάποιον λόγο οι πωλήσεις τις φετινές γιορτές είναι χαμηλότερες σε σχέση με πέρυσι, αυτό θα αποτελέσει ένα πρώτο αρνητικό ξεκίνημα για τις επιδόσεις του κλάδου το 2010.
http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/562620/Article.aspx
ΤΕΝΕΡΓ: Σχεδιάζει επένδυση 30 εκατ. στη Βουλγαρία
Επένδυση ύψους 30 εκατ. ευρώ στην Βουλγαρία για την κατασκευή αιολικού πάρκου θα ανακοινώσει τον Ιανουάριο η Τέρνα Ενεργειακή, όπως αναφέρει στο πρωινό της report (30/12) η HSBC, επικαλούμενη δημοσιεύματα του Τύπου.
Όπως αναφέρει η χρηματιστηριακή, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Τέρνα Ενεργειακή βρίσκεται σε συζητήσεις με 3 - 4 Βούλγαρους developers αναφορικά με την απόκτηση αδειών εγκατάστασης αιολικών πάρκων, δυναμικότητας 20 - 50 MW έκαστη.
Σύμφωνα με την HSBC, αν αυτό ισχύει, τότε η κίνηση ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική της εταιρίας. Όπως επισημαίνει, η Τέρνα Ενεργειακή εξετάζει ευκαιρίες για επέκταση των δραστηριοτήτων της στον τομέα των ΑΠΕ στα Βαλκάνια, στην κεντρική Ευρώπη, στην Ιορδανία, στη Β. Αφρική και στη Βραζιλία, με στόχο η εγκατεστημένη ισχύς να φτάσει τα 400 MW μέχρι τα τέλη του 2012 (εκ των οποίων τα 200 MW στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία).
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/563038/Article.aspx
Όπως αναφέρει η χρηματιστηριακή, σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Τέρνα Ενεργειακή βρίσκεται σε συζητήσεις με 3 - 4 Βούλγαρους developers αναφορικά με την απόκτηση αδειών εγκατάστασης αιολικών πάρκων, δυναμικότητας 20 - 50 MW έκαστη.
Σύμφωνα με την HSBC, αν αυτό ισχύει, τότε η κίνηση ευθυγραμμίζεται με τη στρατηγική της εταιρίας. Όπως επισημαίνει, η Τέρνα Ενεργειακή εξετάζει ευκαιρίες για επέκταση των δραστηριοτήτων της στον τομέα των ΑΠΕ στα Βαλκάνια, στην κεντρική Ευρώπη, στην Ιορδανία, στη Β. Αφρική και στη Βραζιλία, με στόχο η εγκατεστημένη ισχύς να φτάσει τα 400 MW μέχρι τα τέλη του 2012 (εκ των οποίων τα 200 MW στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία).
http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/563038/Article.aspx
Εμπορική: Τα δυο σενάρια για το 2010
Σε δυο σενάρια για το 2010 αναφέρεται η Εμπορική στην εβδομαδιαία τεχνική της ανάλυση για τον Γενικό Δείκτη του ΧΑ.
Όπως επισημαίνει, σύμφωνα με τη συνολική τεχνική εικόνα, ο Γενικός Δείκτης του ΧΑ είναι υπερπουλημένος σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Το απαισιόδοξο σενάριο δεν αποκλείει επέκταση της υποχώρησης προς την περιοχή των 1.950μ, αλλά παράλληλα θεωρεί εφικτό στόχο την προσέγγιση των 2.580μ.
Στο αισιόδοξο σενάριο, ο Γενικός Δείκτης θα μειώσει σε σημαντικό βαθμό την ψαλίδα με τους διεθνείς χρηματιστηριακούς δείκτες, με αποτέλεσμα να κατευθυνθεί προς τα υψηλά του 2009, δηλαδή την περιοχή των 2.850μ.
http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/563049/Article.aspx
Όπως επισημαίνει, σύμφωνα με τη συνολική τεχνική εικόνα, ο Γενικός Δείκτης του ΧΑ είναι υπερπουλημένος σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
Το απαισιόδοξο σενάριο δεν αποκλείει επέκταση της υποχώρησης προς την περιοχή των 1.950μ, αλλά παράλληλα θεωρεί εφικτό στόχο την προσέγγιση των 2.580μ.
Στο αισιόδοξο σενάριο, ο Γενικός Δείκτης θα μειώσει σε σημαντικό βαθμό την ψαλίδα με τους διεθνείς χρηματιστηριακούς δείκτες, με αποτέλεσμα να κατευθυνθεί προς τα υψηλά του 2009, δηλαδή την περιοχή των 2.850μ.
http://www.euro2day.gr/news/market/123/articles/563049/Article.aspx
Lex: Ανασκόπηση της 10ετίας
Γνωρίστε τον κ. Greenwich. Είναι ευπαρουσίαστος, επαγγελματίας παίκτης ράγκμπι και ξοδεύει λίγο χρόνο για τις επενδύσεις του. Ξεκίνησε το 2000 με 1 εκατ. δολ. και αποφάσισε να μετακινεί τα χρήματά του μόνο όταν θα γινόταν προφανές ότι έπρεπε να το κάνει. Πώς πήγε, λοιπόν, η δεκαετία για αυτόν;
Στην αρχή, ο κ. Greenwich αγνόησε τις τεχνολογικές μετοχές. Σκέφτηκε, αρκετά λογικά, ότι ο στόχος των επενδύσιμων εταιριών είναι να κερδίζουν χρήμα. Αντ’αυτού, στράφηκε στα ομόλογα. Τον Ιούνιο 2001, τα βρετανικά gilts είχαν εκτιναχθεί 7,5% και πρόσεξε ότι ένα άλλο αμυντικό επενδυτικό ενεργητικό, ο χρυσός, άρχιζε να ξεπροβάλλει από χρόνια παραμέληση.
Οπότε ο κ. Greenwich μετακινήθηκε σε ένα από τα αρχαιότερα επενδυτικά στοιχεία και έμεινε εκεί έως το 2004. Δεν έχασε τον ύπνο του όταν έχασε το ξεκίνημα του χρηματιστηριακού ράλι. Όπως και στα προηγούμενα χρόνια, η απόδοση που έχανε ηταν μικρό τίμημα για το ότι απόφευγε τα bear market ράλι.
Όμως, στα μέσα του 2004 η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν γρήγορα, η αγορά είχε να επιδείξει πολύ καλή πορεία και ο κ. Greenwich ήθελε να είναι μέσα στην ακμή των εξαγορών και συγχωνεύσεων. Ετσι είπε «αντίο» στον χρυσό –με κέρδος 61%- και «καλωσορίσατε» στις αμερικανικές τράπεζες.
Η πιο δυναμική του κίνηση, όμως, ήταν η επόμενη. Το 2007, η γοητεία της δίψας των αναπτυσσόμενων οικονομιών για πρώτες ύλες, προσέλκυσε το ενδιαφέρον του κ. Greenwich. Ετσι, βγήκε από τις τράπεζες –παίρνοντας μια απόδοση 50%- και πήδηξε στο τρένο των μεταλλευτικών όπως η BHP Billiton και η Rio Tinto. Μέχρι το τέλος του χρόνου, του είχαν προσφέρει απόδοση περίπου 80%.
Στις αρχές του 2008, ο κ. Greenwich εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει τις τιτλοποιημένες ομολογιακές υποχρεώσεις (collateralised debt obligations). Αλλά οι χρηματιστηριακές Κασσάνδρες, που επί μακρόν προειδοποιούσαν για την πιθανότητα πιστωτικής κατάρρευσης, τράβηξαν την προσοχή του. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, ο κ. Greenwich αντέρδασε στις προειδοποιήσεις και επέστρεψε ολοκληρωτικά στα κυβερνητικά ομόλογα.
Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers δεν ήταν σίγουρος για το τι πρέπει να κάνει. Οπότε, προτίμησε να ακολουθήσει το συνήθως αξιόπιστο παράδειγμα του Warren Buffett. Όταν η Berkshire Hathaway έριξε 5 δισ. δολ. στην Goldman Sachs τον Σεπτέμβριο 2008, ακολούθησε αμέσως. Εκτοτε, η τράπεζα έχει απόδοση 26% και ο κ. Greenwich έκλεισε την δεκαετία με 5,9 εκατ. δολ. –μια ετησιοποιημένη απόδοση της τάξης του 19%.
ΠΗΓΗ: FT.com
Στην αρχή, ο κ. Greenwich αγνόησε τις τεχνολογικές μετοχές. Σκέφτηκε, αρκετά λογικά, ότι ο στόχος των επενδύσιμων εταιριών είναι να κερδίζουν χρήμα. Αντ’αυτού, στράφηκε στα ομόλογα. Τον Ιούνιο 2001, τα βρετανικά gilts είχαν εκτιναχθεί 7,5% και πρόσεξε ότι ένα άλλο αμυντικό επενδυτικό ενεργητικό, ο χρυσός, άρχιζε να ξεπροβάλλει από χρόνια παραμέληση.
Οπότε ο κ. Greenwich μετακινήθηκε σε ένα από τα αρχαιότερα επενδυτικά στοιχεία και έμεινε εκεί έως το 2004. Δεν έχασε τον ύπνο του όταν έχασε το ξεκίνημα του χρηματιστηριακού ράλι. Όπως και στα προηγούμενα χρόνια, η απόδοση που έχανε ηταν μικρό τίμημα για το ότι απόφευγε τα bear market ράλι.
Όμως, στα μέσα του 2004 η παγκόσμια οικονομία αναπτυσσόταν γρήγορα, η αγορά είχε να επιδείξει πολύ καλή πορεία και ο κ. Greenwich ήθελε να είναι μέσα στην ακμή των εξαγορών και συγχωνεύσεων. Ετσι είπε «αντίο» στον χρυσό –με κέρδος 61%- και «καλωσορίσατε» στις αμερικανικές τράπεζες.
Η πιο δυναμική του κίνηση, όμως, ήταν η επόμενη. Το 2007, η γοητεία της δίψας των αναπτυσσόμενων οικονομιών για πρώτες ύλες, προσέλκυσε το ενδιαφέρον του κ. Greenwich. Ετσι, βγήκε από τις τράπεζες –παίρνοντας μια απόδοση 50%- και πήδηξε στο τρένο των μεταλλευτικών όπως η BHP Billiton και η Rio Tinto. Μέχρι το τέλος του χρόνου, του είχαν προσφέρει απόδοση περίπου 80%.
Στις αρχές του 2008, ο κ. Greenwich εξακολουθούσε να μην καταλαβαίνει τις τιτλοποιημένες ομολογιακές υποχρεώσεις (collateralised debt obligations). Αλλά οι χρηματιστηριακές Κασσάνδρες, που επί μακρόν προειδοποιούσαν για την πιθανότητα πιστωτικής κατάρρευσης, τράβηξαν την προσοχή του. Σε αντίθεση με πολλούς άλλους, ο κ. Greenwich αντέρδασε στις προειδοποιήσεις και επέστρεψε ολοκληρωτικά στα κυβερνητικά ομόλογα.
Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers δεν ήταν σίγουρος για το τι πρέπει να κάνει. Οπότε, προτίμησε να ακολουθήσει το συνήθως αξιόπιστο παράδειγμα του Warren Buffett. Όταν η Berkshire Hathaway έριξε 5 δισ. δολ. στην Goldman Sachs τον Σεπτέμβριο 2008, ακολούθησε αμέσως. Εκτοτε, η τράπεζα έχει απόδοση 26% και ο κ. Greenwich έκλεισε την δεκαετία με 5,9 εκατ. δολ. –μια ετησιοποιημένη απόδοση της τάξης του 19%.
ΠΗΓΗ: FT.com
Σενάρια αυξήσεων του ΦΠΑ
Σενάρια εκτάκτου ανάγκης ακόμα και με αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ κατά 2 μονάδες επιστρατεύει η κυβέρνηση στο βαθμό που η ολοκλήρωση του πρώτου κρίσιμου τριμήνου του 2010 δείξει ότι υπάρχει ενδεχόμενο απόκλισης από το στόχο μείωσης του ελλείμματος στο 8,7% του ΑΕΠ.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/563012/Article.aspx
Ας είμαστε αισιόδοξοι ότι τα νέα μέτρα (ποια;) θα αποδόσουν, έστω προς το στόχο του 9.1-8.7%...
Οπότε ΦΠΑ@20% πάει καρφί για το 2011, την άνοιξη...
Αλλά η αισιοδοξία πρέπει να προέρχεται από την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία όταν υστερεί βγάζει τους αδύναμους κρίκους στην επιφάνεια. Εάν αυτή ανακάμψει, ο "θεός της Ελλάδας" θα εμφανιστεί ακόμα μία φορά!
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/563012/Article.aspx
Ας είμαστε αισιόδοξοι ότι τα νέα μέτρα (ποια;) θα αποδόσουν, έστω προς το στόχο του 9.1-8.7%...
Οπότε ΦΠΑ@20% πάει καρφί για το 2011, την άνοιξη...
Αλλά η αισιοδοξία πρέπει να προέρχεται από την κατάσταση της παγκόσμιας οικονομίας, η οποία όταν υστερεί βγάζει τους αδύναμους κρίκους στην επιφάνεια. Εάν αυτή ανακάμψει, ο "θεός της Ελλάδας" θα εμφανιστεί ακόμα μία φορά!
Aναλυση: Η νέα δεκαετία θα είναι καλύτερη για τις μετοχές
Ακόμα και ο καλύτερος μάντης θα είχε δυσκολίες να κάνει λεπτομερείς προβλέψεις για τα επόμενα δέκα χρόνια. Είναι αρκετά δύσκολο να ξέρεις τι θα γίνει στις αγορές τον Ιανουάριο του 2010, πόσω μάλλον το Δεκέμβριο του 2019. Η δεκαετία του 2000 ήταν κακή για τις μετοχές. Η πλειονότητα των μεγαλύτερων αγορών δεν κατάφερε να σημειώσει κάποια άνοδο στην πορεία των τελευταίων δέκα χρόνων. Ο βρετανικός δείκτης FTSE-100, παραδείγματος χάριν, έφτασε στο ρεκόρ των 6.930 μονάδων το Δεκέμβριο του 1999. Μία δεκαετία αργότερα, βρίσκεται περίπου στις 5.300 μονάδες. Παρομοίως, ο γερμανικός δείκτης DAX, που πέρασε τις 8.000 μονάδες το Μάρτιο του 2000, σήμερα φτάνει οριακά τις 6.000 μονάδες. Αν εξαιρεθούν κάποιοι δείκτες ορισμένων αναδυόμενων αγορών, σχεδόν όλες οι αγορές είχαν μια μελαγχολική δεκαετία.
Αφήνοντας στην άκρη την απλοϊκή εξήγηση πως κάθε πορεία υποαπόδοσης φτάνει στο τέλος της κάποια στιγμή, υπάρχουν τρεις σοβαροί λόγοι που υποστηρίζουν ότι αυτή η δεκαετία θα είναι πολύ καλύτερη για τις μετοχές από ό, τι η προηγούμενη.
Κατ’ αρχάς, θα υπάρξει ανεπάρκεια κεφαλαίων. Ενας λόγος για τον οποίο οι μετοχές τα πήγαν τόσο άθλια την τελευταία δεκαετία ήταν ότι οι εταιρείες, και ειδικότερα οι διευθύνοντες σύμβουλοί τους, δεν είχαν και τόσο πολύ την ανάγκη των μετόχων τους. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, όταν κάποιος έψαχνε κεφάλαια, υπήρχαν πολλές πηγές από τις οποίες μπορούσε να τα προμηθευτεί: μια τράπεζα, η αγορά ομολόγων ή μια εταιρεία ιδιωτικού κεφαλαίου. Γιατί λοιπόν να ασχοληθείς με τους ενοχλητικούς μετόχους όταν δεν τους χρειάζεσαι στα αλήθεια;
Την επόμενη όμως δεκαετία αυτό θα αλλάξει. Το κεφάλαιο θα προσφέρεται σε πολύ μικρότερες ποσότητες. Το μόνο μέρος από το οποίο θα μπορούν οι εταιρείες να συγκεντρώσουν κεφάλαια θα είναι οι αγορές μετοχών. Ετσι, οι εταιρείες θα πρέπει να είναι βέβαιες ότι οι μέτοχοί τους είναι ευχαριστημένοι – κάτι που σημαίνει σταθερή πληρωμή μερισμάτων και αυξανόμενη τιμή μετοχής. Εν συνεχεία, έχουμε τον πληθωρισμό. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που προβλέπουν υπερπληθωρισμό. Αυτό μπορεί να συμβεί τελικά, εάν οι τράπεζες συνεχίσουν να τυπώνουν χρήματα σαν τρελές. Υπάρχει και ένα άλλο στάδιο που πρέπει να περάσουμε πρώτα: μέτριο, επίμονο πληθωρισμό μεταξύ 5% και 6%.
Κάτι τέτοιο θα είναι αρκετά καλό για τις μετοχές. Οι μεγάλες πολυεθνικές που κυριαρχούν τους βασικούς δείκτες μπορούν συνήθως να αυξάνουν τις τιμές τους στα επίπεδα του πληθωρισμού. Για όσο μπορούν να το κάνουν αυτό, θα μπορούν να διατηρούν υψηλά τα κέρδη και τα μερίσματά τους, ανάλογα με την αύξηση των τιμών. Με βάση αυτό το σενάριο, οι μετοχές θα είναι από τις ελάχιστες κατηγορίες περιουσιακών στοιχείων στα οποία θα μπορείς να βασιστείς για να αντεπεξέλθεις στον πληθωρισμό. Οι επενδυτές, στην προσπάθειά τους να προστατευτούν από τον πληθωρισμό, θα σπεύσουν να μετακινήσουν τα χρήματά τους από τα ομόλογα, τα οποία θα σφυροκοπηθούν από τον πληθωρισμό, δίνοντας έτσι επιπλέον ώθηση στις μετοχές.
Τέλος, θα υπάρξει μια αναπτυξιακή έκπληξη. Δεδομένου ότι μόλις διανύσαμε μια από τις χειρότερες οικονομικές κρίσεις, οι άνθρωποι είναι αρκετά απαισιόδοξοι για την παγκόσμια οικονομία αυτήν τη στιγμή, καθώς ανησυχούν για το κατεστραμμένο τραπεζικό σύστημα, την κατάρρευση του δολαρίου και τα τεράστια ελλείμματα. Τι να πουν και οι προηγούμενες γενιές, που υπερνίκησαν περιόδους πείνας, επιδημιών, παγκόσμιων πολέμων, μπροστά σε μερικές «πονηρές» τράπεζες και ελλείμματα. Οι πιθανότητες είναι ότι την επόμενη δεκαετία θα εκπλαγούμε από το ρυθμό ανάπτυξης. Η UBS ανέφερε σε πρόσφατο σημείωμα προς τους επενδυτές της ότι ο παγκόσμιος πληθυσμός θα αυξηθεί μέσα στα επόμενα 3 - 4 χρόνια κατά 3 δισεκατομμύρια. Αυτό θα λειτουργήσει ως ισχυρότατο κίνητρο για την διεθνή οικονομία, ακόμα και αν ασκήσει τεράστιες πιέσεις στο περιβάλλον.
Φυσικά θα υπάρξουν ακόμα πολλές οικονομικές διαταραχές. Κάποιες τράπεζες, όπως και το δολάριο, ενδέχεται να καταρρεύσουν και ίσως να γίνουμε ακόμα μάρτυρες κάνα δυο πολέμων. Ακόμα και έτσι, η σκηνή έχει στηθεί για μια σπουδαία δεκαετία για τις μετοχές. Ο FTSE, ο DAX και άλλοι δείκτες θα τελειώσουν πιθανότατα το 2019 υψηλότερα από ό, τι ξεκίνησαν το 2010.
Κατάργηση δασμών από το 2010 στην Ασία
Η ζώνη ελεύθερου εμπορίου των χωρών ASEAN με την Κίνα θα περιλαμβάνει 1,9 δισ. άτομα
Τη στιγμή που θα μπαίνει το νέος έτος, η Κίνα και δέκα χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας θα αποτελούν μέλη της τρίτης μεγαλύτερης ζώνης ελεύθερου εμπορίου στον κόσμο. Κι ενώ πολλές βιομηχανίες ανυπομονούν να δουν μείωση των δασμών στα πάντα, από τα προϊόντα κλωστοϋφαντουργίας μέχρι τα ελαστικά και από τα φυτικά έλαια μέχρι τον χάλυβα, κάποιες περιμένουν να διαπιστώσουν κατά πόσον η συμφωνία θα δώσει ώθηση στην επιχείρησή τους ή θα την οδηγήσει στην κατάρρευση.
Τα τελευταία χρόνια, η Κίνα είναι ο τρίτος εμπορικός εταίρος των χωρών ASEAN μετά την Ιαπωνία και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Συνολικά το εμπορικό ισοζύγιο στις συναλλαγές με τις χώρες αυτές είναι ελαφρώς υπέρ της Κίνας. Το εμπόριο της Κίνας με τις δέκα χώρες–μέλη της ASEAN έχει αυξηθεί τα τελευταία χρόνια και έφθασε στα 192,5 δισ. δολάρια το 2008 από τα 59,6 δισ. του 2003. Η νέα ζώνη ελεύθερου εμπορίου, στην οποία θα καταργηθούν οι δασμοί στο 90% των αγαθών, αναμένεται να οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση των εμπορικών συναλλαγών. Θα είναι η τρίτη σε μέγεθος ζώνη μετά τον Ευρωπαϊκό Οικονομικό Χώρο και τη NAFTA ως προς τον όγκο των συναλλαγών, και θα περιλαμβάνει 1,9 δισ. άτομα. Αναμένεται να διευκολύνει τις χώρες ASEAN να αυξήσουν τις εξαγωγές τους, ιδιαιτέρως όσες διαθέτουν πρώτες ύλες αναγκαίες στην Κίνα. Εχει δεχθεί λιγότερες επικρίσεις από τις δύο προηγούμενες ζώνες ελεύθερων συναλλαγών, ίσως επειδή οι υφιστάμενοι δασμοί ήταν ήδη χαμηλοί και επειδή οι αναλυτές προβλέπουν πως δεν θα επηρεάσει σημαντικά τις υφιστάμενες εμπορικές πρακτικές.
Ορισμένοι παραγωγοί της Νοτιοανατολικής Ασίας, όμως, εκφράζουν φόβους πως θα κατακλυστούν οι αγορές τους από φθηνά κινεζικά προϊόντα και πως θα είναι εφεξής πολύ πιο δύσκολο γι’ αυτούς να διατηρήσουν ή να αυξήσουν το μερίδιο αγοράς τους. Η Ινδονησία, για παράδειγμα, ανησυχεί τόσο ώστε σκοπεύει να ζητήσει αναβολή της κατάργησης των δασμών σε ορισμένα είδη όπως τα προϊόντα χάλυβα, κλωστοϋφαντουργίας, πετροχημικών και ηλεκτρονικών. Οι χώρες ASEAN και η Κίνα έχουν σταδιακά μειώσει πολλούς δασμούς τα τελευταία χρόνια. Η συμφωνία, όμως, που υπεγράφη το 2002, υποχρεώνει Κίνα, Ινδονησία, Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες, Μαλαισία, Σιγκαπούρη και Μπρουνέι να καταργήσουν σχεδόν όλους τους δασμούς το 2010. Σε ό, τι αφορά τα νέα μέλη της ASEAN, Καμπότζη, Λάος, Βιετνάμ και Μιανμάρ, θα τους μειώσουν σταδιακά, με προοπτική να τους καταργήσουν ολοκληρωτικά το 2015.
Αρνητικό κλείσιμο μιας καλής χρονιάς
από τις αρχές του έτους οι τράπεζες νικούν: ο δείκτης των τραπεζών ενισχύθηκε κατά 40%, ενώ ο Γενικός Δείκτης κατά 23%.
Μετρούν αντίστροφα οι μονάδες Ι και ΙΙ της ΔΕΗ σε Πτολεμαΐδα
Tο κλείσιμο των μονάδων Ι και ΙΙ της Πτολεμαΐδας μέσα στο 2010 και η επίσπευση των διαδικασιών ανάθεσης της νέας μονάδας Πτολεμαΐδας 5, ήταν τα καλά νέα που ανακοίνωσε από την Kοζάνη χθες ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της ΔEH κ. Aρθούρος Zερβός, ικανοποιώντας πλήρως τις προσδοκίες των οικολογικών οργανώσεων. Για τους καταναλωτές ηλεκτρικού ρεύματος είχε όμως μόνο κακά νέα, καθώς εμφάνισε κάτι παραπάνω από αυτονόητη την αύξηση των τιμολογίων ηλεκτρικού ρεύματος. Συνέδεσε τις αυξήσεις με το κόστος ύψους 1,3 δισ. ευρώ, με το οποίο όπως είπε, η ΔEH θα επιβαρυνθεί για εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από το 2013 και επανέλαβε τη δήλωση που έκανε και στη Bουλή κατά τη διαδικασία της ακρόασης, «με την τεράστια αυτή επιβάρυνση ή θα φαλιρίσει η ΔEH ή θα πρέπει να αυξηθούν τα τιμολόγια». Tο θέμα της επιβάρυνσης από το κόστος εκπομπών C02, είναι καίριας σημασίας για το μέλλον και τη βιωσιμότητα της επιχείρησης και πρέπει να αντιμετωπισθεί από όλους, Πολιτεία και ενδιαφερόμενους φορείς, με πολύ μεγάλη υπευθυνότητα, τόνισε ο κ. Zερβός.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_30/12/2009_385066
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_30/12/2009_385066
Ανεπαρκείς οι προβλέψεις των τραπεζών για δάνεια που βρίσκονται σε καθυστέρηση
Τα επισφαλή θα αυξηθούν σημαντικά το 2010, προειδοποιεί η Τράπεζα της Ελλάδος
Μη ικανοποιητικές κρίνει η Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) τις προβλέψεις που έχουν σχηματίσει οι εμπορικές τράπεζες για την κάλυψη των μη εξυπηρετούμενων δανείων. Η ΤτΕ θεωρεί «απολύτως απαραίτητη τη σημαντική ενίσχυση των προβλέψεων» για την αντιμετώπιση της σημαντικής αύξησης των καθυστερήσεων, ενώ υπογραμμίζει ως λίαν αρνητική εξέλιξη την υποχώρηση του ποσοστού κάλυψης των δανείων σε καθυστέρηση από συσσωρευμένες προβλέψεις.
Μάλιστα, η ΤτΕ προβλέπει περαιτέρω αύξηση των καθυστερήσεων τους επόμενους μήνες: όπως υπογραμμίζεται στην Εκθεση για τη Χρηματοπιστωτική Σταθερότητα λόγω της παρούσας δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας αναμένεται περαιτέρω άνοδος των δανείων σε καθυστέρηση τόσο σε απόλυτους όρους όσο και ως ποσοστό του συνόλου των δανείων. Σημαντικές επιπτώσεις στις καθυστερήσεις αναμένεται και εξαιτίας των νομοθετικών παρεμβάσεων του υπουργείου Οικονομίας. Στελέχη τραπεζών σημειώνουν ότι ήδη αριθμός δανειοληπτών δεν αποπληρώνει τις υποχρεώσεις του αναμένοντας τις «ευεργετικές» διατάξεις.
Στο εννεάμηνο ο δείκτης καθυστερήσεων ανήλθε στο 7,2% έναντι 6,8% στο εξάμηνο, 6% στο πρώτο τρίμηνο και 5% που ήταν στο τέλος του 2008. Αναλυτικότερα, ο δείκτης των μη εξυπηρετούμενων δανείων στη στεγαστική πίστη διαμορφώθηκε στο τέλος Σεπτεμβρίου στο 6,9% από 5% τον περασμένο Δεκέμβριο, στην καταναλωτική πίστη ανήλθε στο 11,7% από 8,2% τον Δεκέμβριο του 2008, ενώ στην επιχειρηματική πίστη οι καθυστερήσεις ανήλθαν σε 6,4% από 4,3% τον περασμένο Δεκέμβριο. Ιδιαίτερα ανησυχητική εξέλιξη θεωρείται η μεγάλη αύξηση των καθυστερήσεων στην επιχειρηματική πίστη. Πολλοί αναλυτές προβλέπουν ότι το 2010 ο δείκτης καθυστερήσεων θα ξεπεράσει αισθητά το 10%.
Η σημαντική επιδείνωση της ποιότητας των χαρτοφυλακίων δανείων των τραπεζών αποτυπώνεται στην εξασθένηση του δείκτη κάλυψης των δανείων σε καθυστέρηση από συσσωρευμένες προβλέψεις: στο τέλος Σεπτεμβρίου διαμορφώθηκε στο 41,4% έναντι 48,9% που ήταν στο τέλος Δεκεμβρίου 2008. Σημειώνεται ότι τον Δεκέμβριο του 2005 το ποσοστό αυτό είχε διαμορφωθεί στο 61,9% και έκτοτε βρίσκεται σε συνεχή πτωτική πορεία. Εν πολλοίς η ποιότητα των χαρτοφυλακίων των τραπεζών επιδεινώνεται σταθερά, πριν από το ξέσπασμα της κρίσης, καθώς προτεραιότητα των τραπεζών αποτελούσε η επίτευξη υψηλής κερδοφορίας και όχι η δημιουργία αποθέματος προβλέψεων για την εποχή των ισχνών αγελάδων (η οποία ήρθε πολύ γρήγορα).
Καθησυχάζουν
Από την άλλη πλευρά στελέχη τραπεζών υπογραμμίζουν δύο σημεία. Πρώτον, ότι η επιδείνωση του δείκτη κάλυψης είναι λογική, καθώς οι τράπεζες αξιοποιούν το απόθεμα προβλέψεων που είχαν σχηματίσει τα προηγούμενα χρόνια για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που δημιουργούνται εξαιτίας της δύσκολης οικονομικής συγκυρίας. Δεύτερον, ότι πέραν των προβλέψεων οι τράπεζες κατέχουν σημαντικές εγγυήσεις και εμπράγματες εξασφαλίσεις που περιορίζουν σημαντικά τον πιστωτικό κίνδυνο.
Ενίσχυση κεφαλαιακής επάρκειας
Ως σημαντική θετική εξέλιξη για τις εμπορικές τράπεζες καταγράφεται η ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας. Στο τέλος Σεπτεμβρίου, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζών και των ομίλων τους ανήλθε, αντίστοιχα, σε 13,2% και 11,7% (από 10,7% και 9,4% αντίστοιχα στο τέλος Δεκ. ’08). Σύμφωνα με την ΤτΕ, μεγάλη σημασία για τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος έχει η ποιοτική βελτίωση των ιδίων κεφαλαίων, που επιτεύχθηκε λόγω της ολοκλήρωσης σημαντικών αυξήσεων μετοχικού κεφαλαίου.
Ωστόσο η ΤτΕ καλεί τις τράπεζες να χαράξουν μεσοπρόθεσμη στρατηγική, ιδίως όσον αφορά το επιθυμητό επίπεδο της κεφαλαιακής βάσης και τη διαχείριση των επιμέρους εναλλακτικών πηγών χρηματοδότησης, σταθμίζοντας όχι μόνο τις τρέχουσες αλλά και τις προβλεπόμενες χρηματοπιστωτικές και μακροοικονομικές συνθήκες και προοπτικές, οι οποίες χαρακτηρίζονται από υψηλό βαθμό αβεβαιότητας.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_29/12/2009_384945
Κέρδη 19% για το Nikkei το 2009
Κέρδη της τάξης του 19% εξασφάλισε ο δείκτης Nikkei [.N225] το 2009 με πρωταγωνιστές τις εταιρείες υψηλής τεχνολογίας, οι οποίες ευνοήθηκαν από το ράλι του γιεν [JPY=X] και την ανάκαμψη της παγκόσμιας οικονομίας.
Ένα χρόνο νωρίτερα, ο ιαπωνικός δείκτης είχε καταγράψει πτώση 42% – τη μεγαλύτερη στην 58χρονη ιστορία του – καθώς η διεθνής χρηματοοικονομική κρίση έπληξε σοβαρά τα ριψοκίνδυνα στοιχεία ενεργητικού, συμπεριλαμβανομένων των μετοχών.
«Η εξασθένηση του γιεν, η σταδιακή ανάκαμψη της οικονομίας και η αυξημένη ζήτηση για εταιρείες έδωσαν ώθηση στην αγορά εγκαίρως για το τέλος της χρονιάς», σχολίασε διαχειριστής κεφαλαίων στην Toyota Asset Management.
«Όμως, οι τομείς της εγχώριας ζήτησης, από την άλλη πλευρά, δεν ευνοήθηκαν φέτος εξαιτίας της αβεβαιότητας σχετικά με την κυβερνητική πολιτική. Οι μετοχές του χρηματοοικονομικού κλάδου, ειδικότερα, δέχθηκαν πλήγμα από τις ανησυχίες για τις αυξήσεις κεφαλαίου», πρόσθεσε.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760438
Ιαπωνία: Σχέδιο για τη δημιουργία τεσσάρων εκατ. θέσεων εργασίας
Φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία τεσσάρων εκατ. θέσεων εργασίας ως το 2020 και την επίτευξη υψηλών ρυθμών ανάπτυξης παρουσίασε σήμερα η ιαπωνική κυβέρνηση, ανακοινώνοντας μια σειρά πρωτοβουλιών στους τομείς του τουρισμού, του περιβάλλοντος και της υγείας.
Τα σχέδια που παρουσίασε ο πρωθυπουργός Γιουκίο Χατογιάμα -η δημοτικότητα του οποίου μειώνεται, εν μέσω ενός σκανδάλου πολιτικού χρήματος- στοχεύουν σε ετήσια αύξηση του ΑΕΠ άνω του 2%, αναπροσαρμοσμένο στις αυξήσεις των τιμών, την επόμενη δεκαετία.
Για τη φετινή χρονιά η ιαπωνική κυβέρνηση προβλέπει συρρίκνωση του πραγματικού ΑΕΠ κατά 2,6%.
Ο Χατογιάμα, που ανέλαβε την πρωθυπουργία πριν από τρεις μήνες, θέλει να δημιουργήσει νέα ζήτηση, ύψους 100 τρισ. γιεν [JPY=X] (περίπου 765 δισ. ευρώ), για την αναζωογόνηση της ιαπωνικής οικονομίας μετά τη χειρότερη ύφεση που διήλθε εδώ και δεκαετίες. Τα μέτρα που προτίθεται να λάβει για την επίτευξη των στόχων αυτών αναμένεται να ανακοινωθούν γύρω στον Ιούνιο.
Νέο ρεκόρ 15 μηνών στην Ευρώπη
Νέο ρεκόρ 15 μηνών σημείωσαν σήμερα οι χρηματιστηριακοί δείκτες στην Ευρώπη με αιχμή τον κλάδο των ορυχείων. Ο όγκος των συναλλαγών διατηρήθηκε σε χαμηλά επίπεδα.
Ο πανευρωπαϊκός δείκτης FTSEurofirst 300 σημείωσε άνοδο κατά 0,1% και διαμορφώθηκε στις 1.045,14 μονάδες.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο παραπάνω δείκτης έκλεισε με θετικό πρόσημο για έκτη συνεχόμενη συνεδρίαση.
Στο Λονδίνο, ο δείκτης FTSE 100 [.FTSE] ενισχύθηκε κατά 0,7% επιστρέφοντας στα επίπεδα που βρισκόταν πριν από την κατάρρευση της Lehman Brothers στα μέσα Σεπτεμβρίου 2008.
Στο Παρίσι ο δείκτης CAC 40 [.FCHI] κατέγραψε κέρδη 0,3%, ενώ στη Φρανκφούρτη ο DAX 30 ενισχύθηκε οριακά κατά 0,1%.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760207
HΠΑ: Σε υψηλά τριμήνου η καταναλωτική εμπιστοσύνη
Στα υψηλότερα επίπεδα των τελευταίων τριών μηνών αναρριχήθηκε το Δεκέμβριο ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Σύμφωνα με έρευνα του Conference Board, ο εν λόγω δείκτης ανήλθε στις 52,9 μονάδες έναντι 50,6 μονάδων το Νοέμβριο.
Η άνοδο αυτή είναι μεγαλύτερη απ΄ ό,τι αναμενόταν.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760140
ΗΠΑ: Αμετάβλητες οι τιμές κατοικίας τον Οκτώβριο
Αμετάβλητες σε σχέση με τον αμέσως προηγούμενο μήνα παρέμειναν οι τιμές κατοικίας σε 20 μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ τον Οκτώβριο, σύμφωνα με τον δείκτη Case-Shiller, ο οποίος δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Κατά τη διάρκεια της τελευταίας χρονιάς, οι τιμές έχουν μειωθεί κατά 7,3%.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760125
ΗΠΑ: Αύξηση των προσλήψεων το 2010 «βλέπουν» οι εργοδότες
Περισσότερες προσλήψεις «βλέπουν» οι αμερικανοί εργοδότες το 2010 σε σχέση με φέτος, σε μια ένδειξη ότι η ύφεση στις ΗΠΑ μετριάζεται, όπως προκύπτει από έρευνα του CareerBuilder.com, η οποία δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα.
Ειδικότερα, το ένα πέμπτο των εργοδοτών σχεδιάζει να προσλάβει την επόμενη χρονιά πλήρως απασχολούμενους υπαλλήλους, ενώ μόλις το 9% σχεδιάζει να μειώσει το προσωπικό – έναντι 16% το 2009.
«Σίγουρα υπάρχει μια ανοδική τάση. Ο αριθμός των εργοδοτών που δηλώνουν ότι θα προσλάβουν πλήρως απασχολούμενους υπαλλήλους είναι αυξημένος σε σχέση με πέρυσι και αυτό είναι μια πολύ καλή είδηση», σχολίασε ο Μάικλ Έργουιν, ανώτατος σύμβουλός του CareerBuilder.
Πάντως, το 61% των εργοδοτών δηλώνει πως δεν σκοπεύει ούτε να μειώσει ούτε να αυξήσει τους υπαλλήλους, υποδηλώνοντας πως εξακολουθεί να υπάρχει διστακτικότητα όσον αφορά στις προσλήψεις.
«Οι εργοδότες αναμένουν να δουν την πορεία της οικονομίας και το τι θα φέρει η νέα χρονιά», πρόσθεσε ο Έργουιν.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1760117
H ΠΡΩΤΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ - ΤΟ ΝΩΡΙΤΕΡΟ - ΣΤΑ ΤΕΛΗ ΦΛΕΒΑΡΗ...
29.12.09
Ανησυχία για επαναφορά του νόμου Γκλας-Στίγκαλ
Μεγάλη ανησυχία στον αμερικανικό τραπεζικό κλάδο των ΗΠΑ προκαλεί πρόταση του Κογκρέσου για την επαναφορά της νομοθεσίας Γκλας-Στίγκαλ, η οποία εφαρμόστηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’30 επί πρώτης διακυβέρνησης του Φρανκλίνου Ρούζβελτ και η οποία επιβάλλει το διαχωρισμό μεταξύ εμπορικής και επενδυτικής τραπεζικής. Προ μιας δεκαετίας αντικαταστάθηκε από τη νομοθεσία για την απελευθέρωση του χρηματοπιστωτικού κλάδου, ανοίγοντας το δρόμο για τη δημιουργία της Citigroup και άλλων ομίλων, που μπορούσαν πλέον να παρέχουν από απλές τραπεζικές υπηρεσίες μέχρι τα πλέον περίπλοκα επενδυτικά προϊόντα. Εάν επιβληθούν εκ νέου αυτές οι διαχωριστικές γραμμές, τότε «οι επιπτώσεις στη Γουόλ Στριτ θα είναι τεράστιες», δήλωσε ο Ουέιν Αμπερνάθι, εκτελεστικός αντιπρόεδρος της αμερικανικής ένωσης τραπεζιτών. Τέλος, θα σήμαινε την ακύρωση συμφωνιών όπως η εξαγορά της Merrill Lynch από την Bank of America.
Περιορίζουν την παρουσία τους οι ξένες τράπεζες
Συρρικνώνεται η παρουσία των ξένων τραπεζών στην εγχώρια αγορά. Η πλειονότητα των ξένων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων εφαρμόζουν προγράμματα εθελουσίας εξόδου και συγχωνεύουν καταστήματα, ενώ έχουν περιορίσει τις χρηματοδοτήσεις, προσαρμοζόμενες στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η κρίση. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο εξάμηνο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, το ενεργητικό των ξένων τραπεζών που λειτουργούν στην Ελλάδα, μειώθηκε σε ποσοστό 4,2%. Αντίθετα, οι εγχώριες τράπεζες, παρά την κριτική που δέχονται, ενίσχυσαν σημαντικά το ενεργητικό τους, αγνοώντας σχεδόν την επιδείνωση του οικονομικού περιβάλλοντος. Στο τέλος Ιουνίου, το ενεργητικό τους ανήλθε στα 446 δισ. ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 5,8%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_29/12/2009_384932
Σε συνδυασμό με το προηγούμενο ποστ, αλλά και παλαιότερες εξόδους, πχ Shell κλπ, μοιάζει με κύμα απο-επένδυσης...
Και αυτό είναι πολύ κακό...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_29/12/2009_384932
Σε συνδυασμό με το προηγούμενο ποστ, αλλά και παλαιότερες εξόδους, πχ Shell κλπ, μοιάζει με κύμα απο-επένδυσης...
Και αυτό είναι πολύ κακό...
Αναζητείται αγοραστής για το ποσοστό της Duke Energy στην ΕΠΑ Αττικής
Προβληματισμός σε ΔΕΠΑ, υπουργείο Περιβάλλοντος και Αγροτική Τράπεζα
Aναστάτωση στο εσωτερικό της εταιρείας EΠA Aττικής, στο εποπτεύον υπουργείο Περιβάλλοντος Eνέργειας και Kλιματικής Aλλαγής και στη μητρική εταιρεία ΔEΠA, έχει προκαλέσει η απόφαση της αμερικανικής εταιρείας Duke Energy Corporation να αποσύρει τη συμμετοχή της από το μετοχικό κεφάλαιο της EΠA Aττικής.
H Duke Energy φέρεται να έχει ενημερώσει εδώ και ένα μήνα περίπου τους άλλους δύο βασικούς μετόχους, ΔEΠA (51%) και Shell (24%), για την απόφασή της να αποχωρήσει από το χαρτοφυλάκιο της EΠA Aττικής, που απέκτησε εξαγοράζοντας τη Cinergy. Ενήμερη ήταν και η διοίκηση της Aγροτικής Tράπεζας, στην οποία η αμερικανική εταιρεία αποπληρώνει δάνειο, που κληρονόμησε από τη Cinergy ύψους 67 εκατ. ευρώ. Tο δάνειο είχε συναφθεί το 2003 με ενέχυρο τις μετοχές της εταιρείας. H Duke Energy φέρεται να έχει ενημερώσει τη διοίκηση της ATE ότι αναζητάει αντικαταστάτη για τη συμμετοχή της στην EΠA Aττικής, με μοναδική υποχρέωση την ανάληψη της εξόφλησης του υπολοίπου του δανείου που ανέρχεται σε 49 εκατ. ευρώ. Kύκλοι της ΑΤΕ δηλώνουν πως η τράπεζα, από τη στιγμή που θα έχει επίσημη ενημέρωση, θα ξεκινήσει τη διαδικασία εκποίησης των μετοχών που έχουν μπει ως ενέχυρο για την έκδοση του δανείου. Eνδιαφέρον για τις μετοχές της Duke Energy (25%) φέρεται να έχει εκφράσει η ENI, η οποία συμμετέχει στις EΠA Θεσσαλίας και Θεσσαλονίκης και η Edison, ενώ πρόταση έχει γίνει από την Duke Energy τόσο στη ΔEΠA όσο και στη Shell.
H ΔEΠA δεν επιδιώκει αύξηση της συμμετοχής της στην EΠA Aττικής, ωστόσο είναι διάχυτη η ανησυχία για μια τέτοια κατάληξη σε περίπτωση που δεν βρεθεί άλλος επενδυτής. Για κάθε ενδεχόμενο, πάντως, η νομική υπηρεσία της ΔEΠA εξετάζει την πρόταση της αμερικανικής εταιρείας αλλά και τις συμβάσεις μετόχων στην EΠA Aττικής.
Tην απόφαση της Duke Energy για αποχώρηση επιβεβαιώνει με χθεσινή ανακοίνωσή της η EΠA Aττικής. Tην αποδίδει στον «ευρύτερο επιχειρηματικό ανασχεδιασμό της» και επιχειρεί να υποβαθμίσει το γεγονός και τις επιπτώσεις στην ανάπτυξη της εταιρείας που έχει αναλάβει κατ’ αποκλειστικότητα την ανάπτυξη της αγοράς φυσικού αερίου στην Aττική, επισημαίνοντας ότι η μετοχική σύνθεση της EΠA Aττικής παραμένει αναλλοίωτη. H αποχώρηση της Duke Energy συνδέεται με τα αρνητικά αποτελέσματα του 2009, στα οποία αναμένονται ζημιές περί τα 10 εκατ. ευρώ, που αποδίδονται κυρίως σε λανθασμένες εμπορικές και τιμολογιακές πολιτικές. Mε το δίκτυο του φυσικού αερίου στην Aττική έχουν συνδεθεί περί τα 200.000 νοικοκυριά και 400 εμπορικοί και βιομηχανικοί καταναλωτές.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_29/12/2009_384941
Ντόιτσε Μπανκ: Η φοροδιαφυγή έσωσε την Ελλάδα
ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ξένων δημοσιευμάτων, αυτή τη φορά για την υψηλή φοροδιαφυγή και τη διαφθορά στο Δημόσιο, βρέθηκε για μία ακόμη φορά η Ελλάδα με αφορμή τη δημοσιοποίηση έκθεσης της Ντόιτσε Μπανκ. Όπως γράφουν με καυστικό χιούμορ οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», αναφερόμενοι σε έκθεση της γερμανικής τράπεζας, οι σκιώδεις οικονομίες- δηλαδή οι οικονομίες στις οποίες υπάρχει μεγάλη φοροδιαφυγή και διαφθορά- αποδείχθηκαν πιο ανθεκτικές στην κρίση.
Παρά τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα, αναφέρουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώθηκε μόλις 1% φέτος σε σύγκριση με τη συρρίκνωση 4% που σημειώθηκε σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάντως, ανθεκτικές στην κρίση- όπως παραδέχεται η Ντόιτσε Μπανκ- εμφανίστηκαν και χώρες στις οποίες το φορολογικό σύστημα λειτουργεί αποτελεσματικά και η διαφθορά είναι πολύ περιορισμένη. Τέτοιες χώρες είναι η Αυστρία, η Γαλλία και η Ολλανδία.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4553046&ct=3
Παρά τα μεγάλα δημοσιονομικά προβλήματα, αναφέρουν οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η οικονομία στην Ελλάδα συρρικνώθηκε μόλις 1% φέτος σε σύγκριση με τη συρρίκνωση 4% που σημειώθηκε σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Πάντως, ανθεκτικές στην κρίση- όπως παραδέχεται η Ντόιτσε Μπανκ- εμφανίστηκαν και χώρες στις οποίες το φορολογικό σύστημα λειτουργεί αποτελεσματικά και η διαφθορά είναι πολύ περιορισμένη. Τέτοιες χώρες είναι η Αυστρία, η Γαλλία και η Ολλανδία.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4553046&ct=3
ΗΠΑ: 3,6% υψηλότερες οι πωλήσεις στην χριστουγεννιάτικη αγορά
Οι πωλήσεις τα Χριστούγεννα αυξήθηκαν κατά 3,6% στις ΗΠΑ, μία άνοδος που οφείλεται ιδιαίτερα στις μεγάλες παραγγελίες μέσω διαδικτύου, προκύπτει από έρευνα της SpendingPulse, θυγατρικής της Master Card, η οποία δημοσιεύθηκε χθες.
«Οι λιανικές πωλήσεις αυξήθηκαν κατά 3,6% (εκτός των αυτοκινήτων και της βενζίνης) στο διάστημα μεταξύ 1ης Νοεμβρίου και 24ης Δεκεμβρίου, όταν τον περασμένο χρόνο κατά το ίδιο διάστημα οι πωλήσεις είχαν μειωθεί κατά 2,3%», τονίζεται στην έρευνα.
«Έξι τομείς στους δέκα κατέγραψαν μία θετική άνοδο μεταξύ του ίδιου διαστήματος», τονίζεται.
«Σε γενικές γραμμές, φέτος παρατηρήσαμε μία σταθεροποίηση των εξόδων, ενώ το 2008 είχε χαρακτηρισθεί από κάθετη πτώση», τόνισε ο Μάικλ Μακ Ναμάρα της SpendingPulse στο ανακοινωθέν του.
«Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε πως αυτήν την εποχή οι τιμές διατηρήθηκαν, εν σχέσει με πέρυσι που έπεσαν απότομα», πρόσθεσε.
Αυτό δελέασε τους αμερικανούς καταναλωτές να ξεκινήσουν νωρίτερα τις αγορές τους πέρυσι, ενώ φέτος όλοι περίμεναν την «Μαύρη Παρασκευή» (μετά τη γιορτή των Ευχαριστιών, στις 27 Νοεμβρίου) για να αρχίσουν τις αγορές στα καταστήματα.
Αυτό διευκόλυνε τις ηλεκτρονικές πωλήσεις, των οποίων οι παραγγελίες αυξήθηκαν κατά 15,5% στο διάστημα 1η Νοεμβρίου-24 Δεκεμβρίου, ενώ η αύξηση ήταν 18% από το διάστημα 27 Νοεμβρίου και δώθε, τονίζεται στην έρευνα.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1759929
28.12.09
M.S.: Με 5,1% θα τρέξει η οικονομία στις ΗΠΑ
Αναθεώρησε τις προβλέψεις της για το ρυθμό ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας η Morgan Stanley μετά τη μεγαλύτερη της αναμενόμενης αύξησης στα διαρκή αγαθά-χωρίς να προσμετράτε η ζήτηση στον κλάδο των μεταφορών.
Συγκεκριμένα, η Morgan Stanley αναμένει η οικονομία να τρέξει με ρυθμό 5,1% ετησίως στο διάστημα μεταξύ Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου, υψηλότερα κατά 1% από προηγούμενη εκτίμησή της.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/562705/ArticleNewsWorld.aspx
Συγκεκριμένα, η Morgan Stanley αναμένει η οικονομία να τρέξει με ρυθμό 5,1% ετησίως στο διάστημα μεταξύ Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου, υψηλότερα κατά 1% από προηγούμενη εκτίμησή της.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/562705/ArticleNewsWorld.aspx
Εκροές κεφαλαίων 4 δισ. ευρώ στο εξωτερικό λόγω φόβων για το «πόθεν έσχες»
Κεφάλαια άνω των 4 δισ. ευρώ έχουν φύγει από τις ελληνικές τράπεζες προς το εξωτερικό, μετά τις εξαγγελίες της κυβέρνησης για επέκταση του «πόθεν έσχες» και στις τραπεζικές καταθέσεις.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τα 4 δισ. δεν φαίνεται να έχουν απομακρυνθεί οριστικά από τα ταμεία των τραπεζών, καθώς πολλές καταθέσεις κατευθύνθηκαν σε θυγατρικές τράπεζες, τράπεζες του εξωτερικού ή υποκαταστήματα ελληνικών τραπεζών.
Η φυγή αυτή προκάλεσε πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο με τη σειρά του δημιούργησε ανταγωνισμό μεταξύ των τραπεζών για άντληση κεφαλαίων. Το πρώτο σύμπτωμα ήταν η αύξηση του επιτοκίου στις προθεσμιακές καταθέσεις , που σε ορισμένες ιδιωτικές τράπεζες προσέγγισε το 3% ενώ στην Εθνική έφτασε το 2,2%.
Η κυβέρνηση, πάντως, αποκλείει το ενδεχόμενο να κάνει πίσω στις εξαγγελίες για την επέκταση του «πόθεν έσχες» και στις τραπεζικές καταθέσεις.
Πηγές από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου έλεγαν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ότι «πάντα δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία», εννοώντας ότι το «πόθεν έσχες» μπορεί να ισχύσει αφού «καταχωριστούν» οι τραπεζικές καταθέσεις που υπήρχαν μέχρι τα τέλη του 2009.
Ακόμη μπορούν να ισχύσουν «νομιμοποιήσεις» «μαύρων» κεφαλαίων, που είτε θα έλθουν από το εξωτερικό (έτσι έγινε και το 2004 επί Γ.Αλογοσκούφη), είτε είναι κατατεθειμένα στις ελληνικές τράπεζες, αλλά ο καταθέτης δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευση από τα δηλωθέντα εισοδήματα των προηγούμενων ετών.
Η νομιμοποίηση των κεφαλαίων εξωτερικού με εφάπαξ φόρο 3% επί της αξίας τους το 2004 (έπρεπε να έρθουν εντός εξαμήνου) δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, καθώς τα χρήματα που εισήχθησαν πλησίασαν τα 1,8 δισ. ευρώ.
Μία ανάλογη ρύθμιση, πάντως, που έκανε πρόσφατα η ιταλική κυβέρνηση είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Newsroom ΔΟΛ
Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Ελευθεροτυπία, τα 4 δισ. δεν φαίνεται να έχουν απομακρυνθεί οριστικά από τα ταμεία των τραπεζών, καθώς πολλές καταθέσεις κατευθύνθηκαν σε θυγατρικές τράπεζες, τράπεζες του εξωτερικού ή υποκαταστήματα ελληνικών τραπεζών.
Η φυγή αυτή προκάλεσε πρόβλημα ρευστότητας, το οποίο με τη σειρά του δημιούργησε ανταγωνισμό μεταξύ των τραπεζών για άντληση κεφαλαίων. Το πρώτο σύμπτωμα ήταν η αύξηση του επιτοκίου στις προθεσμιακές καταθέσεις , που σε ορισμένες ιδιωτικές τράπεζες προσέγγισε το 3% ενώ στην Εθνική έφτασε το 2,2%.
Η κυβέρνηση, πάντως, αποκλείει το ενδεχόμενο να κάνει πίσω στις εξαγγελίες για την επέκταση του «πόθεν έσχες» και στις τραπεζικές καταθέσεις.
Πηγές από το περιβάλλον του υπουργού Οικονομικών Γ.Παπακωνσταντίνου έλεγαν, σύμφωνα με την εφημερίδα, ότι «πάντα δίνεται μια δεύτερη ευκαιρία», εννοώντας ότι το «πόθεν έσχες» μπορεί να ισχύσει αφού «καταχωριστούν» οι τραπεζικές καταθέσεις που υπήρχαν μέχρι τα τέλη του 2009.
Ακόμη μπορούν να ισχύσουν «νομιμοποιήσεις» «μαύρων» κεφαλαίων, που είτε θα έλθουν από το εξωτερικό (έτσι έγινε και το 2004 επί Γ.Αλογοσκούφη), είτε είναι κατατεθειμένα στις ελληνικές τράπεζες, αλλά ο καταθέτης δεν μπορεί να δικαιολογήσει την προέλευση από τα δηλωθέντα εισοδήματα των προηγούμενων ετών.
Η νομιμοποίηση των κεφαλαίων εξωτερικού με εφάπαξ φόρο 3% επί της αξίας τους το 2004 (έπρεπε να έρθουν εντός εξαμήνου) δεν δικαίωσε τις προσδοκίες, καθώς τα χρήματα που εισήχθησαν πλησίασαν τα 1,8 δισ. ευρώ.
Μία ανάλογη ρύθμιση, πάντως, που έκανε πρόσφατα η ιταλική κυβέρνηση είχε πολύ καλύτερα αποτελέσματα.
Newsroom ΔΟΛ
Ασία: Σύσταση ταμείου 120 δισ. δολ. για περιόδους κρίσεων
Συμφωνία για τη σύσταση ταμείου ύψους 120 δισ. δολαρίων υπέγραψαν η Ένωση των Χωρών της Νοτιοανατολικής Ασίας ASEAN , η Κίνα, η Ιαπωνία και η Νότια Κορέα, όπως έγινε γνωστό σήμερα.
Το ταμείο – με την ονομασία «Πρωτοβουλία Chiang Mai» – θα ισχυροποιήσει την ικανότητα των χωρών της περιοχής να θωρακιστούν έναντι των αυξημένων κινδύνων και προκλήσεων στην παγκόσμια οικονομία, αναφέρουν τα ανωτέρω κράτη σε κοινή ανακοίνωσή τους.
Υπενθυμίζεται ότι η εν λόγω πρωτοβουλία είχε ανακοινωθεί το Μάιο στο Μπαλί.
Οι χώρες που συμμετέχουν στη συμφωνία θα μπορούν να αξιοποιούν τα κεφάλαια του ταμείου – το οποίο συστήνεται στο πλαίσιο ενός υφισταμένου πλαισίου διμερών ανταλλαγών νομισμάτων – σε περιόδους οικονομικών δυσκολιών για την προστασία των συναλλαγματικών τους ισοτιμιών.
Τα κράτη της Νοτιοανατολικής Ασίας θα συνεισφέρουν το 20% των κεφαλαίων του ταμείου, η Ιαπωνία θα παράσχει 38,4 δισ. δολάρια, ενώ Κίνα και Χονγκ Κονγκ θα προσφέρουν από κοινού άλλα 38,4 δισ. δολάρια. Η Νότια Κορέα θα συνεισφέρει 19,2 δισ. δολάρια.
«Η δημιουργία του αποθεματικού ταμείου θα βοηθήσει να ελαχιστοποιηθούν οι πιέσεις σε ορισμένα ασιατικά νομίσματα σε περιόδους κρίσεων, όπως ήταν το τελευταίο τρίμηνο του 2008», σχολίασε αναλυτής της Kokusai Asset Management Co. στο Τόκιο.
http://www.naftemporiki.gr/news/cstory.asp?id=1759610
Don’t Worry About Greece
The latest round of fretting in global debt markets is focused on Greece (WSJ; Greece). This is misplaced.
To be sure, there will be a great deal of shouting before the matter is formally resolved, but the Abu Dhabi-Dubai affair shows you just where Greece is heading.
The global funding environment (thanks to Mr. Bernanke, Time’s Person of the Year) will remain easy for the foreseeable future. This makes it very easy and appealing for a deep pocketed friend and ally (Abu Dhabi; the eurozone) to provide a financial lifeline as appropriate (a loan; continued access to the “repo window” at the European Central Bank, ECB).
Of course, there will be some conditions – and in this regard the Europeans have a big advantage: the Germans.
Everyone knows the German authorities are tough and hate bailouts (aside: except for their own undercapitalized banks). And the Germans can punish the Greeks with hostile bluster that the bond markets will take seriously – further pushing up Greek bond yields and credit default swap (CDS) spreads.
But, in reality, there are many voices at the ECB table and most of them are inclined to give Greece a deal – put in place a plausible “medium-term framework” and we’ll let your banks roll over their borrowing at the ECB, even if Greek government debt (i.e., their collateral) is downgraded below the supposedly minimum level.
So Greece has a carrot and a stick – and refinancing its debt is so cheap in today’s Bernanke-world, they will not miss the opportunity.
Greece has become a quasi-sovereign, in the sense that it issues debt not in its own currency. But it still has control over its own cash flow. And most budget math is based on perceptions of plausible baselines that are – in case you didn’t already know – more about political perceptions (in this case, within the ECB governing council and perhaps EcoFin) than likely economic futures.
The important development is the role of the European Central Bank. It is becoming a de facto International Monetary Fund (IMF), but just for the eurozone (or is that the European Union?). It will lend a troubled country money, but only if the government does some of the hard fiscal work. The IMF may have a role to play in budget advice and assessment for Greece, but it may also be squeezed out of a meaningful policy role.
This is good, in the sense that there is no stigma attached to having your banks borrow from the ECB. When random bad shocks hit, it’s good to have a safety net that countries are willing to use.
But this is also less good, in the sense that as the global economy moves back towards boom times, putting more bailout mechanisms in place and removing even further the downside risks for creditors is – in the broadest possible terms – asking for trouble. Why worry about whether borrowers can repay if there is a deep-pocketed sovereign (run by a cousin, neighbor, or committed friend) who will, when push comes to shove, protect all creditors?
By Simon Johnson - http://baselinescenario.com/2009/12/16/dont-worry-about-greece/
Ακόμα ένα βίντεο
για τις μέρες χαλάρωσης...
The Crisis of Credit Visualized - Part 1
The Crisis of Credit Visualized - Part 2
The Crisis of Credit Visualized - Part 1
The Crisis of Credit Visualized - Part 2
Το αχρείο χρέος (28/11/2009)
Τον λόγο μου τον τηρώ. Την περασμένη εβδομάδα -αν έτυχε και ρίξατε κανένα βλέφαρο σ’ αυτή τη σελίδα- είχα διατυπώσει την πρόταση να πτωχεύσει η χώρα χωρίς να περιμένει από κανένα Moodys και κανένα Fitch να της το επιβάλουν. Δηλαδή, να κηρύξει την αναστολή πληρωμής του χρέους της. Και κατέληγα με την υστερόγραφη υπόσχεση ότι θα εξηγήσουμε σήμερα γιατί οι κυβερνήσεις μπορούν όχι μόνο να αναστείλουν την πληρωμή του χρέους τους, αλλά και να το διαγράψουν εντελώς, γιατί κατ’ ουσίαν δεν το οφείλουν. Το έλεγε ο Ανδρέας Παπανδρέου, το επανέλαβε και ο Γιώργος: «Ή θα αφανίσουμε το χρέος, ή θα αφανίσει αυτό εμάς!» Θαυμάσια! Αυτό λέω κι εγώ. Να αφανίσουμε το χρέος. Αλλά χωρίς μέτρα και πολιτικές που αφανίζουν εμάς. Και ο μόνος τρόπος για να αφανίσουμε το χρέος είναι να μην το πληρώσουμε ποτέ.
Αν η πρόταση σάς φαίνεται απαράδεκτη, αφού κανένας καθωσπρέπει νοικοκύρης δεν θα ανεχόταν τη ρετσινιά του μπαταχτσή, αναρωτηθείτε τι ακριβώς χρωστάτε στις τράπεζες κι εσείς κι όλα τα κράτη του κόσμου. Τι είναι τα 35,8 τρισεκατομμύρια δολάρια που χρωστάνε αυτή τη στιγμή όλες οι κοινωνίες του πλανήτη στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα; Τι είναι η οφειλή στην οποία, κάθε δευτερόλεπτο, προστίθεται ένα εκατομμύριο δολάρια; Τι είναι τα 358 δισ. δολ. που οφείλει η Ελλάδα στα ευαγή ιδρύματα που, αιώνες τώρα -παρά τις πτωχεύσεις, τους πολέμους, τις καταστροφές, τις πολιτικές αναταραχές και τους δημοσιονομικούς Αρμαγεδδώνες- με τόση γενναιοδωρία μάς δανείζουν; Είναι χρήμα. Σωστά; Δεν είναι πορτοκάλια για να τα φάμε, δεν είναι εργαλεία για να παραγάγουμε προϊόντα μ’ αυτά, δεν είναι πετρέλαιο για να κινήσουμε τα οχήματά μας. Είναι χρήμα που θα το χρησιμοποιήσουμε για να αγοράσουμε αγαθά και υπηρεσίες, για να πληρώσουμε μισθούς, για να το αποταμιεύσουμε ή για να το δανειστούμε από τις τράπεζες. Και δεν είναι χρήμα στη μορφή του χρυσού, όπως ήταν κάποτε, ή ενός άλλου πολύτιμου μετάλλου. Ούτε καν χρήμα στη μορφή ενός αντικειμένου χρηστικού, αναγνωρίσιμου και κοινά αποδεκτού από όλους, όπως ήταν κάποτε, σε πιο άδολες κοινωνίες, τα αγκίστρια, τα κοχύλια, ακόμη και τα πούπουλα των πουλιών. Είναι χρήμα πιστωτικό, αποτυπωμένο κατ’ αρχάς στα μεταλλικά κέρματα και τα χαρτονομίσματα που βγαίνουν από το ένα πορτοφόλι για να μπουν στο άλλο, τρυπώνουν από τη μια τσέπη στην άλλη, φεύγουν από την ταμειακή μηχανή του φούρναρη για να πέσουν στη μηχανή του χασάπη ή του σουβλατζή. Είναι χρήμα που οι τράπεζες μάς δανείζουν, είτε είμαστε άτομα είτε επιχειρήσεις είτε κράτη ολόκληρα, μας το πιστώνουν στους λογαριασμούς μας και απλώς ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Μα, αλήθεια υπάρχει κάπου στον πλανήτη όλο αυτό το χρήμα, τα 35,8 τρισεκατομμύρια του παγκόσμιου δημοσίου χρέους (υπολογίστε το διπλό, αν μιλήσουμε και για το ιδιωτικό χρέος); Μήπως είναι κρυμμένο καλά σε κάποια γωνιά του πλανητικού μας συστήματος, του γαλαξία μας, του σύμπαντος; Αν ζούσαμε στον κανόνα του χρυσού το μυστήριο θα λυνόταν εύκολα. Αφού οι τράπεζες του κόσμου ισχυρίζονται ότι σχεδόν 200 εθνικά κράτη τους οφείλουν 35,8 τρισ., θα τους λέγαμε: «Ωραία, ανοίξτε τα θησαυροφυλάκιά σας και δείξτε μας χρυσό ίσης αξίας με αυτά που υποτίθεται ότι σας οφείλουμε». Αλλά ο χρυσός έχει προ πολλού πάψει να είναι το μέτρο του παγκόσμιου πλούτου. Όλα κι όλα τα αποθέματα που διαθέτουν τα κράτη είναι 29.634 τόνοι που η αξία τους μόλις υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Μας λείπουν, λοιπόν, τουλάχιστον 34 τρισεκατομμύρια.
Ας πάμε στον κανόνα του δολαρίου, που εδώ και δεκαετίες έχει κατσικωθεί σαν παγκόσμιο νόμισμα και απόλυτο μέτρο κάθε χρέους. Στο θεωρητικό ενδεχόμενο το παγκόσμιο χρέος να έχει αντίκρισμα σε πραγματικά, χειροπιαστά δολάρια, η FED απαντά αποστομωτικά: Όλα τα χειροπιαστά δολάρια που κυκλοφορούν στο καπιταλιστικό μας σύμπαν δεν υπερβαίνουν τα 8,3 τρισεκατομμύρια. Άρα, αν υποθέταμε ότι με φιλότιμες προσπάθειες (ληστεύοντας ακόμη και το απόρθητο Fort Knox, για παράδειγμα) τα μαζεύαμε και πηγαίναμε στους τραπεζίτες και λέγαμε «ορίστε, πάρτε τα να μη σας τα χρωστάμε», αυτοί θα μας απαντούσαν ότι τους χρωστάμε άλλα 26 τρισεκατομμύρια!
Οι σοβαροί οικονομολόγοι θα μας διόρθωναν, βεβαίως, ότι έχουμε μια πολύ απλοϊκή αντίληψη για το χρήμα που εδώ και τρεις τουλάχιστον αιώνες έχει αποκτήσει πολλές άυλες μορφές, χάρη στις οποίες έγινε η βιομηχανική επανάσταση και οι μετέπειτα τεχνολογικές επαναστάσεις, που επιτρέπουν σήμερα σ’ έναν κοινό θνητό, με μερικά απλά πατήματα στο πληκτρολόγιο να δανείζει, να δανείζεται, να εξοφλεί, να αγοράζει. Εδώ σε θέλω, κάβουρα… Και πώς δημιουργούνται αυτές οι άυλες μορφές χρήματος, αυτά τα μυστήρια Μ1, Μ2 και Μ3 που εκφράζουν το χρηματικό μας σύμπαν; Με αέρα κοπανιστό! Διότι εδώ και τρεις αιώνες (με πρώτη διδάξασα την Τράπεζα της Αγγλίας) τα κράτη έχουν εκχωρήσει στις τράπεζες το δικαίωμα να μετατρέπουν την ιδιωτικά κατασκευασμένη τραπεζική πίστωση σε νόμιμο κρατικό νόμισμα. Θεωρητικά, μόνον οι κρατικές Αρχές (δηλαδή οι κρατικές τράπεζες) έχουν δικαίωμα να κατασκευάζουν χρήμα. Όσο χρήμα θέλουν – και το κάνουν μερικές φορές τυπώνοντας αφειδώς πληθωριστικό χρήμα, που εκμηδενίζει την αγοραστική δύναμη των ανθρώπων. Αλλά και οι τράπεζες μπορούν να κατασκευάζουν όσο χρήμα θέλουν χωρίς απαραίτητα να διατρέχουν τον κίνδυνο της πληθωριστικής απαξίωσής του. Γιατί, πολύ απλά, έχουν το (αδιανόητο με την κοινή λογική) δικαίωμα να μετατρέπουν το χρέος κάθε μορφής (ιδιωτικό, επιχειρηματικό, κρατικό) σε πιστωτικό χρήμα. Κάθε φορά που πηγαίνετε στο γκισέ της τράπεζας και υπογράφετε τη δανειακή σύμβαση με τα ψιλά γράμματα που ποτέ δεν διαβάζετε, έχετε αυξήσει το χρήμα της τράπεζας κατά το ποσό του δανείου που παίρνετε συν τους τόκους. Άλλωστε, η τράπεζα δεν σας δανείζει τίποτε άλλο από μια υπόσχεση παροχής χρήματος που θα πιστώσει στον λογαριασμό σας, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι το διαθέτει. Για την ακρίβεια, είναι υποχρεωμένη να διαθέτει το 1/20, το 1/30 ή το οποιοδήποτε εξευτελιστικό κλασματικό απόθεμα κάθε εθνική νομοθεσία της επιβάλει να έχει.
«Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα είναι τόσο απλή που καταντάει αποκρουστική», έγραφε ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ. Και πολύ πριν απ’ αυτόν, ένας ακόμη υπεράνω αντικαπιταλιστικής υποψίας, ο Αβραάμ Λίνκολν, διατύπωνε τη δυσοίωνη προειδοποίηση για την εξέλιξη του χρηματικού συστήματος: «Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δημιουργεί, να εκδίδει, και να κυκλοφορεί όλα τα χρήματα και τα πιστωτικά παράγωγα που χρειάζονται για να καλύψουν τις κυβερνητικές δαπάνες και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Με την υιοθέτηση αυτών των αρχών, οι φορολογούμενοι πολίτες θα εξοικονομήσουν τεράστια ποσά που τώρα δίνουν για εξόφληση τόκων. Το δικαίωμα της δημιουργίας και έκδοσης χρημάτων είναι, όχι μόνο το ανώτατο αποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης, αλλά και η μεγαλύτερη δημιουργική της ευκαιρία». Το δικαίωμα αυτό έχει απεμποληθεί προ πολλού από όλα τα κράτη του κόσμου, με αποτέλεσμα το κρατικό χρήμα να αποτελεί μόλις το 5% του εικονικού χρήματος που δημιουργούν εκ του μη όντος οι τράπεζες. Κι ένα επιπλέον αποτέλεσμα είναι ότι, τελικά, τα ίδια τα κράτη που έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα αυτό είναι οι καλύτεροι πελάτες (και θύματα) της Διεθνούς της τοκογλυφίας.
Στην ουσία, το χρήμα που κυριαρχεί στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα δεν είναι τίποτε άλλο από το παγκόσμιο χρέος. Χωρίς χρέος δεν υπάρχει χρήμα. Κράτη, επιχειρήσεις, νοικοκυριά είναι υποχρεωμένα να ξοδεύουν ακατάπαυστα, να τροφοδοτούν με τις δαπάνες τους μια ανάπτυξη μη βιώσιμη, σχεδόν αυτοκαταστροφική, και ένα χρέος που δεν πρόκειται να εξοφληθεί ποτέ γιατί προέρχεται από χρήματα που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, γιατί αλλιώς το σύστημα θα καταρρεύσει. Και καταρρέει κάθε μερικές δεκαετίες. Όπως συνέβη το 1929, όπως συνέβη και το 2008, όπως ενδεχομένως θα ξανασυμβεί οσονούπω. Και το πληρώνουμε κι από πάνω, σε χρήμα και σε είδος. Με έκτακτη φορολογία, με ανεργία και ανέχεια.
Και το ερώτημα είναι: Πώς είναι δυνατό οι άνθρωποι και οι κοινωνίες που παράγουν τον πλούτο να χρωστάνε σ’ αυτούς που δανείζουν κάτι που δεν υπάρχει; Γιατί οι κυβερνήσεις δέχονται - υπό την απειλή της κρατικής χρεοκοπίας- να δανείζονται έντοκα από τις τράπεζες, αφού μπορούν οι ίδιες να δημιουργούν χρήμα χωρίς τόκους; Γιατί η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν λύνουν διά παντός την κρίση χρέους που διατρέχει πάνω από τα μισά κράτη-μέλη, διαμηνύοντας στους υποτιθέμενους χρηματοδότες τους ότι το «πάρτι τελείωσε»; Γιατί, πολύ απλά, η παγκόσμια οικονομική κοινότητα, που είδε εθνικές οικονομίες να βυθίζονται στη δίνη της πιστωτικής φούσκας, στο κραχ του εικονικού χρήματος, δεν μηδενίζει εδώ και τώρα το κοντέρ του χρέους, λέγοντας καθαρά και ξάστερα: «Δεν πληρώνω κάτι που δεν μου δώσατε, γιατί ποτέ δεν το είχατε»;
Κι αν είναι υπερβολή να περιμένει κανείς τέτοια αποκοτιά από τη διεθνή ορθοδοξία του χρήματος, γιατί να μην είναι η Ελλάδα αυτή που θα πρωτοτυπήσει;
Υ.Γ. Δείτε στο Διαδίκτυο το ντοκιμαντέρ του Καναδού Paul Grignon «Money as debt» (το χρήμα ως χρέος), μια γλαφυρή περιγραφή του δαιμόνιου μηχανισμού κατασκευής του χρήματος. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά, θαυμάσια υποτιτλισμένο από την ομάδα kepik.gr
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΑΠ' ΤΟΥ ΚΙΜΠΙ
ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ! ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ...
Αν η πρόταση σάς φαίνεται απαράδεκτη, αφού κανένας καθωσπρέπει νοικοκύρης δεν θα ανεχόταν τη ρετσινιά του μπαταχτσή, αναρωτηθείτε τι ακριβώς χρωστάτε στις τράπεζες κι εσείς κι όλα τα κράτη του κόσμου. Τι είναι τα 35,8 τρισεκατομμύρια δολάρια που χρωστάνε αυτή τη στιγμή όλες οι κοινωνίες του πλανήτη στο παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα; Τι είναι η οφειλή στην οποία, κάθε δευτερόλεπτο, προστίθεται ένα εκατομμύριο δολάρια; Τι είναι τα 358 δισ. δολ. που οφείλει η Ελλάδα στα ευαγή ιδρύματα που, αιώνες τώρα -παρά τις πτωχεύσεις, τους πολέμους, τις καταστροφές, τις πολιτικές αναταραχές και τους δημοσιονομικούς Αρμαγεδδώνες- με τόση γενναιοδωρία μάς δανείζουν; Είναι χρήμα. Σωστά; Δεν είναι πορτοκάλια για να τα φάμε, δεν είναι εργαλεία για να παραγάγουμε προϊόντα μ’ αυτά, δεν είναι πετρέλαιο για να κινήσουμε τα οχήματά μας. Είναι χρήμα που θα το χρησιμοποιήσουμε για να αγοράσουμε αγαθά και υπηρεσίες, για να πληρώσουμε μισθούς, για να το αποταμιεύσουμε ή για να το δανειστούμε από τις τράπεζες. Και δεν είναι χρήμα στη μορφή του χρυσού, όπως ήταν κάποτε, ή ενός άλλου πολύτιμου μετάλλου. Ούτε καν χρήμα στη μορφή ενός αντικειμένου χρηστικού, αναγνωρίσιμου και κοινά αποδεκτού από όλους, όπως ήταν κάποτε, σε πιο άδολες κοινωνίες, τα αγκίστρια, τα κοχύλια, ακόμη και τα πούπουλα των πουλιών. Είναι χρήμα πιστωτικό, αποτυπωμένο κατ’ αρχάς στα μεταλλικά κέρματα και τα χαρτονομίσματα που βγαίνουν από το ένα πορτοφόλι για να μπουν στο άλλο, τρυπώνουν από τη μια τσέπη στην άλλη, φεύγουν από την ταμειακή μηχανή του φούρναρη για να πέσουν στη μηχανή του χασάπη ή του σουβλατζή. Είναι χρήμα που οι τράπεζες μάς δανείζουν, είτε είμαστε άτομα είτε επιχειρήσεις είτε κράτη ολόκληρα, μας το πιστώνουν στους λογαριασμούς μας και απλώς ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ.
Μα, αλήθεια υπάρχει κάπου στον πλανήτη όλο αυτό το χρήμα, τα 35,8 τρισεκατομμύρια του παγκόσμιου δημοσίου χρέους (υπολογίστε το διπλό, αν μιλήσουμε και για το ιδιωτικό χρέος); Μήπως είναι κρυμμένο καλά σε κάποια γωνιά του πλανητικού μας συστήματος, του γαλαξία μας, του σύμπαντος; Αν ζούσαμε στον κανόνα του χρυσού το μυστήριο θα λυνόταν εύκολα. Αφού οι τράπεζες του κόσμου ισχυρίζονται ότι σχεδόν 200 εθνικά κράτη τους οφείλουν 35,8 τρισ., θα τους λέγαμε: «Ωραία, ανοίξτε τα θησαυροφυλάκιά σας και δείξτε μας χρυσό ίσης αξίας με αυτά που υποτίθεται ότι σας οφείλουμε». Αλλά ο χρυσός έχει προ πολλού πάψει να είναι το μέτρο του παγκόσμιου πλούτου. Όλα κι όλα τα αποθέματα που διαθέτουν τα κράτη είναι 29.634 τόνοι που η αξία τους μόλις υπερβαίνει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια. Μας λείπουν, λοιπόν, τουλάχιστον 34 τρισεκατομμύρια.
Ας πάμε στον κανόνα του δολαρίου, που εδώ και δεκαετίες έχει κατσικωθεί σαν παγκόσμιο νόμισμα και απόλυτο μέτρο κάθε χρέους. Στο θεωρητικό ενδεχόμενο το παγκόσμιο χρέος να έχει αντίκρισμα σε πραγματικά, χειροπιαστά δολάρια, η FED απαντά αποστομωτικά: Όλα τα χειροπιαστά δολάρια που κυκλοφορούν στο καπιταλιστικό μας σύμπαν δεν υπερβαίνουν τα 8,3 τρισεκατομμύρια. Άρα, αν υποθέταμε ότι με φιλότιμες προσπάθειες (ληστεύοντας ακόμη και το απόρθητο Fort Knox, για παράδειγμα) τα μαζεύαμε και πηγαίναμε στους τραπεζίτες και λέγαμε «ορίστε, πάρτε τα να μη σας τα χρωστάμε», αυτοί θα μας απαντούσαν ότι τους χρωστάμε άλλα 26 τρισεκατομμύρια!
Οι σοβαροί οικονομολόγοι θα μας διόρθωναν, βεβαίως, ότι έχουμε μια πολύ απλοϊκή αντίληψη για το χρήμα που εδώ και τρεις τουλάχιστον αιώνες έχει αποκτήσει πολλές άυλες μορφές, χάρη στις οποίες έγινε η βιομηχανική επανάσταση και οι μετέπειτα τεχνολογικές επαναστάσεις, που επιτρέπουν σήμερα σ’ έναν κοινό θνητό, με μερικά απλά πατήματα στο πληκτρολόγιο να δανείζει, να δανείζεται, να εξοφλεί, να αγοράζει. Εδώ σε θέλω, κάβουρα… Και πώς δημιουργούνται αυτές οι άυλες μορφές χρήματος, αυτά τα μυστήρια Μ1, Μ2 και Μ3 που εκφράζουν το χρηματικό μας σύμπαν; Με αέρα κοπανιστό! Διότι εδώ και τρεις αιώνες (με πρώτη διδάξασα την Τράπεζα της Αγγλίας) τα κράτη έχουν εκχωρήσει στις τράπεζες το δικαίωμα να μετατρέπουν την ιδιωτικά κατασκευασμένη τραπεζική πίστωση σε νόμιμο κρατικό νόμισμα. Θεωρητικά, μόνον οι κρατικές Αρχές (δηλαδή οι κρατικές τράπεζες) έχουν δικαίωμα να κατασκευάζουν χρήμα. Όσο χρήμα θέλουν – και το κάνουν μερικές φορές τυπώνοντας αφειδώς πληθωριστικό χρήμα, που εκμηδενίζει την αγοραστική δύναμη των ανθρώπων. Αλλά και οι τράπεζες μπορούν να κατασκευάζουν όσο χρήμα θέλουν χωρίς απαραίτητα να διατρέχουν τον κίνδυνο της πληθωριστικής απαξίωσής του. Γιατί, πολύ απλά, έχουν το (αδιανόητο με την κοινή λογική) δικαίωμα να μετατρέπουν το χρέος κάθε μορφής (ιδιωτικό, επιχειρηματικό, κρατικό) σε πιστωτικό χρήμα. Κάθε φορά που πηγαίνετε στο γκισέ της τράπεζας και υπογράφετε τη δανειακή σύμβαση με τα ψιλά γράμματα που ποτέ δεν διαβάζετε, έχετε αυξήσει το χρήμα της τράπεζας κατά το ποσό του δανείου που παίρνετε συν τους τόκους. Άλλωστε, η τράπεζα δεν σας δανείζει τίποτε άλλο από μια υπόσχεση παροχής χρήματος που θα πιστώσει στον λογαριασμό σας, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να αποδείξει ότι το διαθέτει. Για την ακρίβεια, είναι υποχρεωμένη να διαθέτει το 1/20, το 1/30 ή το οποιοδήποτε εξευτελιστικό κλασματικό απόθεμα κάθε εθνική νομοθεσία της επιβάλει να έχει.
«Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν χρήμα είναι τόσο απλή που καταντάει αποκρουστική», έγραφε ο Τζον Κένεθ Γκαλμπρέιθ. Και πολύ πριν απ’ αυτόν, ένας ακόμη υπεράνω αντικαπιταλιστικής υποψίας, ο Αβραάμ Λίνκολν, διατύπωνε τη δυσοίωνη προειδοποίηση για την εξέλιξη του χρηματικού συστήματος: «Η κυβέρνηση θα έπρεπε να δημιουργεί, να εκδίδει, και να κυκλοφορεί όλα τα χρήματα και τα πιστωτικά παράγωγα που χρειάζονται για να καλύψουν τις κυβερνητικές δαπάνες και την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Με την υιοθέτηση αυτών των αρχών, οι φορολογούμενοι πολίτες θα εξοικονομήσουν τεράστια ποσά που τώρα δίνουν για εξόφληση τόκων. Το δικαίωμα της δημιουργίας και έκδοσης χρημάτων είναι, όχι μόνο το ανώτατο αποκλειστικό προνόμιο της κυβέρνησης, αλλά και η μεγαλύτερη δημιουργική της ευκαιρία». Το δικαίωμα αυτό έχει απεμποληθεί προ πολλού από όλα τα κράτη του κόσμου, με αποτέλεσμα το κρατικό χρήμα να αποτελεί μόλις το 5% του εικονικού χρήματος που δημιουργούν εκ του μη όντος οι τράπεζες. Κι ένα επιπλέον αποτέλεσμα είναι ότι, τελικά, τα ίδια τα κράτη που έχουν εκχωρήσει το δικαίωμα αυτό είναι οι καλύτεροι πελάτες (και θύματα) της Διεθνούς της τοκογλυφίας.
Στην ουσία, το χρήμα που κυριαρχεί στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα δεν είναι τίποτε άλλο από το παγκόσμιο χρέος. Χωρίς χρέος δεν υπάρχει χρήμα. Κράτη, επιχειρήσεις, νοικοκυριά είναι υποχρεωμένα να ξοδεύουν ακατάπαυστα, να τροφοδοτούν με τις δαπάνες τους μια ανάπτυξη μη βιώσιμη, σχεδόν αυτοκαταστροφική, και ένα χρέος που δεν πρόκειται να εξοφληθεί ποτέ γιατί προέρχεται από χρήματα που ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ, γιατί αλλιώς το σύστημα θα καταρρεύσει. Και καταρρέει κάθε μερικές δεκαετίες. Όπως συνέβη το 1929, όπως συνέβη και το 2008, όπως ενδεχομένως θα ξανασυμβεί οσονούπω. Και το πληρώνουμε κι από πάνω, σε χρήμα και σε είδος. Με έκτακτη φορολογία, με ανεργία και ανέχεια.
Και το ερώτημα είναι: Πώς είναι δυνατό οι άνθρωποι και οι κοινωνίες που παράγουν τον πλούτο να χρωστάνε σ’ αυτούς που δανείζουν κάτι που δεν υπάρχει; Γιατί οι κυβερνήσεις δέχονται - υπό την απειλή της κρατικής χρεοκοπίας- να δανείζονται έντοκα από τις τράπεζες, αφού μπορούν οι ίδιες να δημιουργούν χρήμα χωρίς τόκους; Γιατί η Ευρωζώνη και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δεν λύνουν διά παντός την κρίση χρέους που διατρέχει πάνω από τα μισά κράτη-μέλη, διαμηνύοντας στους υποτιθέμενους χρηματοδότες τους ότι το «πάρτι τελείωσε»; Γιατί, πολύ απλά, η παγκόσμια οικονομική κοινότητα, που είδε εθνικές οικονομίες να βυθίζονται στη δίνη της πιστωτικής φούσκας, στο κραχ του εικονικού χρήματος, δεν μηδενίζει εδώ και τώρα το κοντέρ του χρέους, λέγοντας καθαρά και ξάστερα: «Δεν πληρώνω κάτι που δεν μου δώσατε, γιατί ποτέ δεν το είχατε»;
Κι αν είναι υπερβολή να περιμένει κανείς τέτοια αποκοτιά από τη διεθνή ορθοδοξία του χρήματος, γιατί να μην είναι η Ελλάδα αυτή που θα πρωτοτυπήσει;
Υ.Γ. Δείτε στο Διαδίκτυο το ντοκιμαντέρ του Καναδού Paul Grignon «Money as debt» (το χρήμα ως χρέος), μια γλαφυρή περιγραφή του δαιμόνιου μηχανισμού κατασκευής του χρήματος. Κυκλοφορεί και στα ελληνικά, θαυμάσια υποτιτλισμένο από την ομάδα kepik.gr
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΑΔΕΙΑ ΑΠ' ΤΟΥ ΚΙΜΠΙ
ΑΠΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ! ΜΠΑΣ ΚΑΙ ΘΥΜΗΘΩ ΝΑ ΔΩ ΤΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ...
Insolvency Vs. Illiquidity
(30/11/09)
In my opinion, Dubai is the warning bell that the global economy has entered Phase B. The greater part of the liquidity crisis is over; but now starts the real pain of dealing with insolvency. Central banks and financial ministers did a creditable job of subduing illiquidity. They even fostered the view that the global Great Recession was over. That's a mistake.
Dealing with insolvency will require far greater political resolve and much different skills than merely lowering rates and opening credit facilities to all comers.
http://suddendebt.blogspot.com/2009/11/insolvency-vs-illiquidity.html
Από τον ίδιο:
the global economy has entered Phase B (9/11/09)
Bottom line: We are now entering Phase B of the recession (it is better described as a depression, with a small "d"). We are likely to see sustainable declines in personal consumption for several quarters, since unemployment is high and still rising, crimping earned income. I very much doubt that banks will go on a lending spree to households to support spending - in fact, I believe they can't, given the atrocious shape of their balance sheets.
After the current transition period in GDP figures, which is characterized by a stabilization in business spending and inventories, I am looking for a series of quarters of -2% to -3% GDP declines, almost all of it from consecutive declines in consumer spending, particularly in services.
και με πιο ..κρύο αίμα:
Να υποθέσω ότι η Φάση Νο.3 είναι το τέλος της κατάστασης;
In my opinion, Dubai is the warning bell that the global economy has entered Phase B. The greater part of the liquidity crisis is over; but now starts the real pain of dealing with insolvency. Central banks and financial ministers did a creditable job of subduing illiquidity. They even fostered the view that the global Great Recession was over. That's a mistake.
Dealing with insolvency will require far greater political resolve and much different skills than merely lowering rates and opening credit facilities to all comers.
http://suddendebt.blogspot.com/2009/11/insolvency-vs-illiquidity.html
Από τον ίδιο:
the global economy has entered Phase B (9/11/09)
Bottom line: We are now entering Phase B of the recession (it is better described as a depression, with a small "d"). We are likely to see sustainable declines in personal consumption for several quarters, since unemployment is high and still rising, crimping earned income. I very much doubt that banks will go on a lending spree to households to support spending - in fact, I believe they can't, given the atrocious shape of their balance sheets.
After the current transition period in GDP figures, which is characterized by a stabilization in business spending and inventories, I am looking for a series of quarters of -2% to -3% GDP declines, almost all of it from consecutive declines in consumer spending, particularly in services.
και με πιο ..κρύο αίμα:
The Crisis, Part Two (Plus Addendum)
Making Room for China
by Dani Rodrik
So we are left, it seems, with two equally unappetizing options. China can maintain its currency practices, but at the risk of large global macroeconomic imbalances and a major political backlash in the US and elsewhere. Or it can let its currency appreciate, at the risk of inducing a growth slowdown and political and social unrest at home. It is not clear that advocates of this option have fully comprehended its potentially severe adverse consequences.
There is, of course, a third path, but it would require re-writing the WTO’s rules. If China were allowed a free hand with industrial policies, it could promote manufactures directly while allowing the renminbi to appreciate. This way the increased demand for its industrial output would come from domestic rather than foreign consumers.
It is not a pretty solution, but it is the only one. The great advantage of industrial policies is that they enable growth-promoting structural change without generating trade surpluses. They are the only way to reconcile China’s continued need for industrialization with the world economy’s requirement of lower current-account imbalances.
Copyright: Project Syndicate, 2009.
Subscribe to:
Posts (Atom)
