Η χειρότερη κρίση των τελευταίων 70 ετών έφθασε αυτό τον μήνα στην πόλη Σεντ Ετιέν της νοτιοανατολικής Γαλλίας, που χρεοκόπησε όταν εκτροχιάσθηκε το χρέος της. Η ηλικίας 800 ετών πόλη βρέθηκε να χρωστάει στην Deutsche Bank 1,18 εκατ. ευρώ εξαιτίας συμφωνίας που είχε συνάψει με τη γερμανική τράπεζα και αρχικά φαινόταν ευνοϊκή. Αναγκάσθηκε, έτσι, να μην αποπληρώσει το χρέος της, αφήνοντας σε εκκρεμότητα 10 πιστωτικά παράγωγα τόσο επισφαλή ώστε καμία τράπεζα δεν θα τα αγόραζε πλέον.
Είναι μία από τις χιλιάδες περιπτώσεις δημοσίων φορέων σε όλη την Ευρώπη που προσπάθησαν να περιορίσουν το κόστος του δανεισμού τους, μετατρέποντάς το σε πιστωτικά παράγωγα, των οποίων τη διακινδύνευση δεν ήταν σε θέση να αποτιμήσουν.
Σε παρόμοια θέση βρίσκεται η γερμανική πόλη Πφορτζχάιμ στα πεδινά του Μέλανος Δρυμού στη Γερμανία καθώς και η ιταλική πόλη Απουλία στην Αδριατική. Και ίσως πληρώσουν οι επόμενες γενιές τα παράτολμα ρίσκα που ανέλαβαν αυτές οι δημοτικές και περιφερειακές αρχές. Από τη Μεσόγειο μέχρι την ακτή των ΗΠΑ που βρέχεται από τον Ειρηνικό, κυβερνήσεις, κρατικές υπηρεσίες και μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί έχουν χάσει δισεκατομμύρια εξαιτίας συμφωνιών αναδιάρθρωσης του χρέους τους τις οποίες αδυνατούσαν να κατανοήσουν.
Ειδικότερα στην Ευρώπη, οι κοινοτικές αρχές πολλών πόλεων έχουν προχωρήσει σε swap επιτοκίων, βάσει των οποίων η τράπεζα συναινούσε να καλύψει τις πληρωμές σταθερού επιτοκίου, αλλά οι κοινοτικές αρχές αναλάμβαναν να αποπληρώσουν με κυμαινόμενο επιτόκιο. Ηταν σαν να στοιχημάτιζαν στη μείωση του κόστους του δανεισμού τους, διακινδυνεύοντας, όμως, εκτίναξή του στα ύψη. Οι συμφωνίες βασίζονταν στις διαφορές ανάμεσα στα βραχυπρόθεσμα και τα μακροπρόθεσμα επιτόκια ή στις αλλαγές των συναλλαγματικών ισοτιμιών. «Πρόκειται για μια μορφή κερδοσκοπίας» επισημαίνει ο Πίτερ Σαπίρο, γενικός διευθυντής της Swap Financial Group του Νιου Τζέρσεϊ, που αναλαμβάνει ρόλο συμβούλου επιχειρήσεων και κυβερνήσεων. Στην πραγματικότητα, για πόλεις όπως η Σεντ Ετιέν ο κίνδυνος από την αγορά αυτών των swaps ήταν δυσανάλογος ως προς την πιθανότητα κάποιας εξοικονόμησης στο κόστος του δανεισμού της.
Η πόλη δανείστηκε 22 εκατ. ευρώ το 2001 από την Dexia με επιτόκιο 4,9%. Το επιτόκιο θα αυξανόταν αν το Libor υπερέβαινε το 7%. Από το 2005 ώς το 2008 υπέγραψε έξι συμβόλαια swap, εκ των οποίων τα τελευταία τρία με την Deutsche Bank. Επέτυχε, έτσι, να μειώσει το κόστος του δανεισμού της στο 4,35% για το 2006, στο 4,07% το 2007 και στο 4,3% το 2008 και το 2009. Το 2009 κατόρθωσε να εξοικονομήσει 126.377 ευρώ. Η αντιστροφή έγινε την 1η Απριλίου, όταν το συμβόλαιο καλούσε τη Σεντ Ετιέν να καταβάλει τριμηνιαία πληρωμή αντίστοιχη με ένα ετήσιο 24% του χρέους της.
Σύμφωνα με τον Πατρίς Σατάρ, γενικό διευθυντή της Finance Active, που συμβουλεύει περί τις 1.000 περιφερειακές αρχές της Δυτικής Ευρώπης να διαχειριστούν το χρέος τους, στην Ευρώπη η χρήση των swap γενικεύθηκε τη δεκαετία του 1990 και στις αρχές της δεκαετίας του 2000 ως ο ευκολότερος τρόπος με τον οποίο μπορούσε να μειωθεί το κόστος των δανείων σταθερού επιτοκίου. Εκτός από την Deutsche Bank, πούλησαν πιστωτικά παράγωγα σε τοπικές αρχές οι Royal Bank of Scotland, Dexia, Natixis και Commerzbank. Τώρα οι δημοτικές και νομαρχιακές αρχές πρέπει να αναδιαρθρώσουν τους προϋπολογισμούς τους.
Η Σεντ Ετιέν προχώρησε δύο φορές σε αύξηση των φόρων, περιόρισε κατά 75% το σχέδιο ανακαίνισης τοπικού μουσείου, που μνημόνευε την εκλιπούσα βιομηχανία εξόρυξης χάλυβα στην πόλη, και ακύρωσε την κυκλοφορία ενός τραμ. Η Πφορτζχάιμ ακυρώνει σχέδια αποκατάστασης οδικών δικτύων, σχολείων και ανακαινίσεις κτιρίων, καθώς οι τοπικές αρχές της Βάδης Βυρτεμβέργης στην Καρλσρούη της έδωσαν εντολή να περιορίσει τον προϋπολογισμό της κατά 240 εκατ. ευρώ, δηλαδή κατά 12% ετησίως για τα επόμενα τέσσερα χρόνια. Ο λόγος δεν ήταν παρά η ζημία ύψους 55 εκατ. ευρώ που χρεώθηκε από πιστωτικά παράγωγα και το έλλειμμα ύψους 50 εκατ. στα δημόσια οικονομικά της εξαιτίας μείωσης των φορολογικών εσόδων και αύξησης των κοινωνικών δαπανών. Οπως επισημαίνει η διευθύντρια προϋπολογισμού της Πφορτζχάιμ, Σουζάν Βάισααρ, η γνωστή ως Χρυσή Πόλη λόγω της παράδοσής της στη βιομηχανία κοσμημάτων και ρολογιών, είχε απλούστατα εμπιστευτεί την Deutsche Bank που το 2004 και το 2005 την συμβούλεψε να στοιχηματίσει στα επιτόκια.
Σύμφωνα με στοιχεία της Finance Active που έχει έδρα στο Παρίσι, στα τέλη του 2009 περισσότερες από 1.000 δημοτικές αρχές γαλλικών πόλεων είχαν παρόμοια επισφαλή συμβόλαια. Η Τράπεζα της Ιταλίας, άλλωστε, υπολογίζει ότι στα τέλη Σεπτεμβρίου 467 φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης ιταλικών πόλεων είχαν χάσει περί τα 2,5 δισ. ευρώ από πιστωτικά παράγωγα. Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, η Deutsche Bank έχει πουλήσει συμβόλαια που βασίζονται στη διαφορά ανάμεσα στα μακροπρόθεσμα και τα βραχυπρόθεσμα επιτόκια σε περίπου 50 φορείς τοπικής αυτοδιοίκησης και εταιρείες κοινής ωφελείας.
____________________________
ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΟΥΣΚΕΣ!!!
ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΙ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΜΕΡΙΚΗ!!!
No comments:
Post a Comment