Οι ουρές στα γραφεία απασχόλησης της Ισπανίας δεν υπήρξαν ποτέ μακρύτερες. Για πρώτη φορά από την κατάργηση της αναγκαστικής στράτευσης, το 2001, τα σώματα του στρατού είναι σχεδόν πλήρη. Η κατάταξη στα σώματα του στρατού αποτελεί κάποια λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα τέσσερα εκατ. άνεργοι Ισπανοί. Το ποσοστό ανεργίας αυξήθηκε και τον Μάρτιο, πλησιάζοντας όλο και περισσότερο το 20%, σε ένα μήνα που παραδοσιακά μειώνεται.
Οταν η ανεργία ξεκίνησε την ανοδική της πορεία πριν από 18 μήνες, o σοσιαλιστής πρωθυπουργός Χοσέ Λουίς Θαπατέρο προέβλεψε ότι η ανάκαμψη της αγοράς απασχόλησης θα ξεκινούσε στα τέλη του 2009. Εκτοτε, μετέθεσε τις εκτιμήσεις του προς το τέλος του 2010. Η κεντρική τράπεζα της χώρας όμως υποστηρίζει ότι η ανάκαμψη ίσως να καθυστερήσει μέχρι το δεύτερο μισό του 2011, όταν και η ανεργία θα φτάσει το 20%. Οι Ισπανοί όπως είναι λογικό ανησυχούν, με το 42% του πληθυσμού να δηλώνει ότι η ανεργία το έχει επηρεάσει. Η κατάσταση είναι ακόμα πιο δύσκολη όσον αφορά τις ηλικίες κάτω των 25 ετών, όπου το 40% παραμένει δίχως εργασία, σχεδόν το διπλάσιο ποσοστό από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα.
Χωρίς κοινωνική έκρηξη
Οταν ξεπεράστηκε το ψυχολογικό όριο των τριών εκατ. ανέργων στα τέλη του 2008, ένας επικεφαλής εργατικού συνδικάτου είχε τονίσει ότι αν ποτέ ο αριθμός ανέλθει στα τέσσερα εκατ. θα τεθούν αντιμέτωποι με μία κοινωνική επανάσταση. Και όμως, το συγκεκριμένο επίπεδο ξεπεράστηκε χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις.
Ενας από τους κύριους λόγους είναι ότι η Ισπανία είχε ανέκαθεν υψηλή ανοχή κατά της ανεργίας. Ισχυρά οικογενειακά δίκτυα, αλλά και μία ισχυρή και αναπτυσσόμενη παραοικονομία κάνουν τη διαφορά. Το σωματείο φορολογικών ελεγκτών Gestha υπολογίζει ότι η ισπανική μαύρη αγορά αντιπροσωπεύει περισσότερο από το 23% του ΑΕΠ και ότι αυξήθηκε κατά 0,7% το 2009, την ίδια ώρα που το ΑΕΠ συρρικνωνόταν κατά 3,1%. Η Ισπανία είδε την ανεργία της να αυξάνεται ταχύτερα ακόμα και από τις ΗΠΑ και την Ιρλανδία, στις οποίες οι απολύσεις είναι σχετικά φθηνές. Ερευνα της κεντρικής τράπεζας της χώρας τόνισε ότι έχει δημιουργηθεί μία αγορά απασχόλησης δύο ταχυτήτων, με το ένα τρίτο του εργατικού δυναμικού να απασχολείται σε μη σταθερά προγράμματα προσωρινής εργασίας, ενώ οι υπόλοιποι απολαμβάνουν τη σταθερότητα μόνιμων συμβολαίων. Ο Μιγκέλ Ανχελ Φερνάντεζ Ορντόνεζ, διοικητής της κεντρικής τράπεζας, συγκαταλέγεται στους πιο φανατικούς υποστηρικτές της αναμόρφωσης της αγοράς απασχόλησης.
Το 30% παρατάει το σχολείο
Ο κ. Καρλούτσιο τονίζει ότι μία αγορά δύο ταχυτήτων προϋποθέτει και ένα σύστημα εκπαίδευσης δύο ταχυτήτων. Η Ισπανία, παρόλο που κατέχει ανάλογο ποσοστό πανεπιστημιακής εκπαίδευσης με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αντιμετωπίζει το πρόβλημα ότι το 30% των Ισπανών εγκαταλείπει το σχολείο χωρίς κάποια κατάρτιση, ποσοστό που απέχει κατά πολύ από τις υπόλοιπες χώρες της Ε. Ε. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν δυσκολίες όσον αφορά την εύρεση εργασίας. Μπορείτε λοιπόν να καταλάβατε γιατί τόσο πολλοί Ισπανοί κατατάσσονται στον στρατό, τονίζει ο κ. Καρλούτσιο, δεν χρειάζεται και πτυχίο master.
No comments:
Post a Comment