Τι χαρμόσυνο μήνυμα στις «μαύρες μέρες» και στις ακόμη χειρότερες που μας περιμένουν... «Υπάρχει μεγάλο επενδυτικό ενδιαφέρον για την Ελλάδα», ανακοίνωσε χθες ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στην άτυπη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Οπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, «το ενδιαφέρον αυτό εκδηλώθηκε κυρίως μετά την ένταξη της Ελλάδας στον ευρωπαϊκό μηχανισμό στήριξης και όπως φαίνεται αυτή η ένταξη έχει δημιουργήσει ένα αίσθημα σιγουριάς και σταθερότητας στους ενδιαφερόμενους επενδυτές (!), οι οποίοι θεωρούν ότι η χώρα μας είναι προστατευμένη, καθώς έχει τη στήριξη του χρηματοπιστωτικού συστήματος της Ευρώπης».
Προφανώς, ο κύριος πρωθυπουργός γνωρίζει τους επενδυτές. Γιατί, όμως, επέφυγε έστω ακροθιγώς να τους ονοματίσει για να χαρούμε και εμείς περισσότερο; Αραγε, πρόκειται για Ρώσους, Κινέζους, Ινδούς και Βραζιλιάνους (τους διάσημους BRICs) που φιλοδοξούν να κατακτήσουν τον κόσμο ή τους Νεο-Οθωμανούς;
Η ευκαιρία (!) που έχει η Ελλάδα αυτό το διάστημα, όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, πρέπει να αξιοποιηθεί με δύο τρόπους: «Πρώτα πρέπει να διευκολυνθεί η επιχειρηματικότητα, με την κατάργηση όλων των γραφειοκρατικών διαδικασιών, όπως εκείνες που απαιτούνται για την ίδρυση και λειτουργία επιχειρήσεων, ώστε να διευκολυνθούν οι επενδυτές». Και, παράλληλα, όπως τόνισε, «πρέπει να μπουν όροι που θα βοηθήσουν τη χώρα, ώστε να έρθουν οι επενδύσεις εκείνες που θα δώσουν μια άλλη αναπτυξιακή προοπτική και ένα άλλο πρότυπο ανάπτυξης». Η λογική και ο ρεαλισμός συμφωνούν με όλα αυτά. Πάντως, οι σύγχρονες «κερκόπορτες» ετοιμάζονται να ανοίξουν...
Η διήμερη επίσκεψη Ερντογάν έχει πυροδοτήσει ένα «παραλήρημα προσδοκιών» στην κυβέρνηση Παπανδρέου. Εντάξει, ψυχραιμία. Πριν από δέκα χρόνια, οι Τούρκοι ήταν σε πολύ χειρότερη θέση από μας και σήμερα μας κατατροπώνουν σε τρία μέτωπα. Είχαν βέβαια στη διάθεσή τους ένα μυστικό όπλο.
Το 2001, η Τουρκία βρισκόταν εν μέσω μιας σοβαρής οικονομικής κρίσης. Το ΑΕΠ σημείωνε πτώση 5,7%, ο πληθωρισμός έφτανε το 54%, η φυγή κεφαλαίων προς το εξωτερικό ήταν μαζική και το τραπεζικό σύστημα στα όρια της κατάρρευσης. Ενώ η Ελλάδα του σημιτικού εκσυχρονισμού έμπαινε (με ψεύτικα στοιχεία) θριαμβευτικά (!) στην Ευρωζώνη, με ανάπτυξη που έφτανε το 3,4% και παραγωγικότητα που ξεπερνούσε το 4,2%.
Μια δεκαετία σχεδόν μετά, η κατάσταση έχει αντιστραφεί. Τα στοιχεία της Τουρκίας, όμως, είναι πραγματικά εντυπωσιακά. Ο πληθωρισμός έχει ουσιαστικά τεθεί υπό έλεγχο (7,2%). Το έλλειμμα το 2009 ήταν 5,5%, το χρέος έφτανε το 50,8% του ΑΕΠ και, παρά την κρίση, η ανάπτυξη αναμένεται να φτάσει το 4,5%.
Πώς έγινε αυτή η ανατροπή; Η Τουρκία χρησιμοποίησε δύο όπλα, εκ των οποίων το ένα δεν το έχουμε και το άλλο με πρόσφατο ξεπεσμό το αποκτήσαμε: την υποτίμηση του νομίσματός της (46%) και την προσφυγή στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (πήρε δάνειο 25 δισ. δολαρίων, την ανανέωση του οποίου ανακοίνωσε μάλιστα πρόσφατα ότι δεν επιθυμεί). Το αποτέλεσμα ήταν ένας μέσος όρος οικονομικής ανάπτυξης της τάξεως του 4,4% από το 2002 και έπειτα, όταν και εξελέγη για πρώτη φορά πρωθυπουργός ο Ταγίπ Ερντογάν. Ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ της Τουρκίας κατά τη διάρκεια του δ΄ τριμήνου 2009 έφτασε το 6% σε ετήσια βάση, με την Κίνα να είναι η μόνη χώρα από το G20 που σημείωσε ισχυρότερη ανάπτυξη. Μάλιστα, ο αναπληρωτής πρωθυπουργός Αλί Μπαμπατσάν δήλωσε στις 2 Απριλίου ότι ο ρυθμός ανάπτυξης του ΑΕΠ πιθανότατα να ξεπέρασε το 10% το α΄ τρίμηνο του 2010.
Και τώρα η πρώην «ζητιάνα» του ΔΝΤ έρχεται να μας εξαγοράσει. Εχει συνάψει μαζί του περί τις 20 συμφωνίες δανείων σε χρονοδιάγραμμα δεκαετιών. Από το 1999 ώς το 2003 τα κεφάλαια που διοχέτευσε το ΔΝΤ στην Τουρκία έφθασαν τα 20,4 δισ. δολάρια. Η τελευταία φορά που η γειτονική χώρα δέχθηκε την αρωγή του ΔΝΤ ήταν το 2005, οπότε συμφώνησε τριετές δάνειο ύψους 10 δισ. ευρώ που έληξε τον Μάιο του 2008. Στις 10 Μαρτίου, ο πρωθυπουργός προχώρησε στην κίνηση να διακόψει τουλάχιστον δύο έτη συνομιλιών ανανέωσης με το ΔΝΤ, γυρνώντας την πλάτη σε δάνειο 40 δισ. δολαρίων. Εκτοτε, ο δείκτης του τουρκικού χρηματιστηρίου έχει καταγράψει άνοδο μεγαλύτερη του 10%.
No comments:
Post a Comment