«Το τμήμα τουριστικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς το έκλεισαν λόγω οικονομικών προβλημάτων» και στο Πανεπιστήμιο Κρήτης, την «πατρίδα» της μεσογειακής διατροφής, δεν υπάρχει καν τμήμα Γαστρονομίας.
Τα παραπάνω παραδείγματα αρκούν για να δείξουν την τεράστια απόσταση που χωρίζει την εκπαίδευση από την παραγωγική διαδικασία, ή ακόμη περισσότερο, από την επιχειρηματικότητα, παρά τις κατά καιρούς περί αντιθέτου διακηρύξεις, στην Ελλάδα όπου ο τουρισμός είναι η «βαριά βιομηχανία» της και η συντριπτική πλειονότητα του 1.000.000 και πάνω πτυχιούχων της δεν μπορεί -ή ποτέ δεν διδάχτηκε και δεν έμαθε- να προσδοκά τίποτε περισσότερο από μία θέση δημοσίου υπαλλήλου.Το να μιλάμε για «νεανική επιχειρηματικότητα» στην Ελλάδα του σήμερα, ίσως για πολλούς να φαντάζει ως ένα «κακόγουστο ανέκδοτο», με την ανεργία στους νέους μέχρι 24 χρονών να έχει πλέον ξεπεράσει το 40%, ενώ και στην λίαν παραγωγική ηλικία των 25-34 ετών ο ένας στους πέντε νέους είναι άνεργος. Το 2010 περίπου 50.000 νέοι Ελληνες επιστήμονες απέστειλαν τα βιογραφικά τους στο εξωτερικό αναζητώντας μία απασχόληση, ενώ τον τελευταίο ενάμιση χρόνο χιλιάδες επιχειρήσεις μετανάστευσαν σε γειτονικές χώρες αναζητώντας καλύτερη φορολογική μεταχείριση, με πρώτη την Κύπρο όπου μετέφεραν το διάστημα αυτή τη φορολογική τους έδρα πάνω από 1.500 ελληνικές εταιρείες.
Κι όμως, η πραγματικότητα δεν είναι μόνο γκρίζα. Μία σημαντική μερίδα νέων Ελλήνων διεκδικεί την ισότητα στην ευκαιρία, όπως ακριβώς οι γονείς τους διεκδικούσαν αμέσως μετά τη μεταπολίτευση την ισότητα στη μόρφωση, λέει χαρακτηριστικά ο Δ. Τσίγκος.
Οι νέοι επιχειρηματίες, που επιλέγουν την πραγμάτωση της δημιουργικότητάς τους -«επιλογή του τρελού», τη χαρακτηρίζει ο κ. Τσίγκος- στα ελάχιστα που απαιτούν από την Πολιτεία είναι μία εθνική στρατηγική για την επιχειρηματικότητα, που θα επικεντρώνεται στα εξής χαρακτηριστικά:
Βραχυπρόθεσμα: Διευκόλυνση της πρόσβασης σε κεφάλαιο ευκαιρίας και υψηλού ρίσκου.
Μεσοπρόθεσμα: Ενίσχυση της δικτύωσης και τις πρόσβασης σε αγορές, καθώς και μεταφορά τεχνογνωσίας από επιτυχημένα παραδείγματα.
Μακροπρόθεσμα, και σημαντικότερο από όλα: Ανάπτυξη της επιχειρηματικής κουλτούρας, απενοχοποίηση της επιχειρηματικότητας.
Παράλληλα, ζητούν πολιτικό θάρρος «για να τονιστεί ότι δεν είναι εφικτό, πολύ περισσότερο δεν είναι σωστό, να ενισχυθούν οριζόντια όλοι οι κλάδοι της οικονομίας. Δηλαδή, με απλά λόγια, να σταματήσει η κατασπατάληση πόρων με τη διασπορά τους προς όλους και προς όλα, και να επιλεχθούν συγκεκριμένοι τομείς ώστε να υπάρξει αποτελεσματικότητα. Τέτοιοι τομείς κατά το Δ. Τσίγκο και τον Ελληνικό Σύνδεσμο Νέων Επιχειρηματιών, αυτή την περίοδο δεν ξεπερνούν τους πέντε και είναι οι εξής:
1. Πολιτισμός και τουρισμός.
2. Γαστρονομία και αγροτική οικονομία.
3. Υψηλή τεχνολογία.
4. Ενέργεια.
5. Μεταφορές.
Στους τομείς αυτούς, τονίζει ο Δ. Τσίγκος, η Ελλάδα διαθέτει πολύ μεγάλο πλεονέκτημα στο παγκόσμιο περιβάλλον. Παρά την εξαιρετικά δυσμενή χρηματοοικονομική συγκυρία, επισημαίνει, η γεωοικονομία της χώρας και μία σειρά στρατηγικών παραμέτρων (μεταφορές, μεσογειακή διατροφή κ.λπ.) είναι ευνοϊκότερες παρά ποτέ.
Εμπόδια
Το κράτος από την πλευρά του, καταρχήν θα πρέπει να μη δημιουργεί εμπόδια στην επιχειρηματικότητα, να προωθήσει την επιχειρηματικότητα εντός των δομών και των διαδικασιών του, να εξασφαλίζει τον υγιή ανταγωνισμό, να ενισχύσει αποτελεσματικά την εξωστρέφεια της επιχειρηματικότητας και να χαράζει στρατηγικές επιχειρηματικότητας και ανάπτυξης με βάση τις παραμέτρους της γεωοικονομίας.
Στη βάση αυτή, ο Σύνδεσμος εκφράζει την αντίθεσή του στη φορολογική ποινικοποίηση, επισημαίνοντας ότι «η ποινικοποίηση θα αφήσει τη ζούγκλα αλώβητη και θα χτυπήσει το μικρό εκείνο κομμάτι της υγιούς επιχειρηματικότητας που δεν φοροαπόφευγε».
Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση, ο Δ. Τσίγκος επισημαίνει ότι «θα ήταν παράλογο να ζητάμε από τις τράπεζες με τα παραδοσιακά τους προϊόντα να στηρίξουν την καινοτόμα επιχείρηση. Τα εργαλεία που διαθέτουν οι τράπεζες δεν φτιάχτηκαν γι' αυτό, δεν έχουν τεχνογνωσία». Ενας 23χρονος που μόλις τέλειωσε το μεταπτυχιακό του στα Γιάννενα, αν παρουσιάσει την ιδέα του σε τοπικό κατάστημα οποιασδήποτε τράπεζας, δεν έχει ούτε μία στο εκατομμύριο πιθανότητες να πετύχει τη χρηματοδότησή της, τονίζει χαρακτηριστικά. «Με τα παραδοσιακά τους προϊόντα, όχι. Με ειδικούς θεσμούς και ειδικά εργαλεία, ναι».
Και επειδή σήμερα τα λουκέτα ανέρχονται σε πολλές χιλιάδες και αυτή τη στιγμή καίγονται πολλά χλωρά μαζί με τα ξερά, το κράτος, θα πρέπει να παρέμβει και να ενισχύσει την αγορά του ρίσκου, καταλήγει ο Δ. Τσίγκος.
Υπάρχουν νέες επιχειρήσεις αυτή τη στιγμή που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ανταγωνιστικές στο διεθνές περιβάλλον; Ναι, απαντά ο Δ. Τσίγκος, ο οποίος μάλιστα στην εκδήλωση του ΙΣΤΑΜΕ ανέφερε ορισμένες από αυτές που «είναι παγκόσμιες εταιρείες, πάνε πολύ καλά στην παγκόσμια αγορά». Στον τομέα της γαστρονομίας:
- Αριούσιος Οίνος
- Αυγοτάραχο Τρικαλινός
- Μαστίχα Χίου
- Κρόκος Κοζάνης
- European Dynamics
- Globo
- Upstream
- Velti
No comments:
Post a Comment