17.5.11

Καταντήσαμε Ελλάδα

Ούγκο Τσάβες, Βενεζουέλα - Ιούλιος 2010: "Δεν καταντάμε Ελλάδα!"

Και ο λόγος δεν είναι μόνο για το μέρος του πολιτικού συστήματος που κυβερνά, αφορά και το μέρος του πολιτικού συστήματος που κυβέρνησε και ενδέχεται να κυβερνήσει ξανά.
Εντάξει, μας πήραν για τα καλά χαμπάρι πρώτη φορά όταν ο Παπακωνσταντίνου είπε ότι το έλλειμμα 2009 είναι 15%, χρησιμοποιώντας περίπου τα λόγια του Αλογοσκούφη το 2004, κάτι σαν "οι προηγούμενοι σας έλεγαν ψέμματα".

Έτσι, ζητούν "έγγραφη συννενόηση", όσων κομμάτων θεωρούν ότι μπορούν να κυβερνήσουν...

Τα τελευταία 15-20 χρόνια, η προσπάθεια πάταξης της φοροδιαφυγής/αποφυγής, της παραοικονομίας και της εισφοροδιαφυγής/αποφυγής θα πρέπει να έχει ονοματίσει δεκάδες νομοσχέδια και αντίστοιχους νόμους. Οι στόχοι όλων αυτών των νομοσχεδίων θα πρέπει να ξεπερνούν το σημερινό δημόσιο χρέος! Αλλά από αποτέλεσμα...
Έτσι, ζητούν να μην τεθούν (θετικοί) στόχοι για το συγκεκριμένο θέμα... "Βρείτε τα από αλλού.."

Όντως, η εύκολη λύση είναι να μας διαγραφεί το χρέος. Κι ας μην διαγραφεί όλο, τα €250δισ. ίσως να ήταν αρκετό να διαγραφούν ώστε ο βραχνάς να εξαφανιστεί για 5-10 χρόνια, ένα διάστημα αρκετό για μια τυπική ελληνική κυβέρνηση να το διπλασιάσει ξανά. Κάπως έτσι, θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε πολιτικό σύστημα και δημόσια διοίκηση εφάμιλλα άλλων ευρωπαϊκών της δεκαετίας του '70... Τόσο πίσω είμαστε σε αυτό το σημείο...

Έτσι, ζητούν να περιορίσουμε μόνοι μας το χρέος, πριν μεσολαβήσουν σε reprofiling, εθελοντικό ή όχι, με ιδιώτες ή χωρίς.

Εάν χρωστάς είναι γιατί σε έχουν εμπιστευτεί. Εάν μάλιστα έχεις και περιουσία από πίσω, την γλυκοκοίταξαν πριν σου τα δώσουν. Κι όποιος έκανε λάθος υπολογισμό στις δυνατότητές του να αποπληρώσει, ο διακανονισμός που κάποια στιγμή θα του ζητηθεί περιλαμβάνει πάντοτε πώληση ακινήτων...
Έτσι, ζητούν να πουλήσουμε... και πόσο γλυκαίνεσαι όταν πουλάς χωρίς να έχεις κοπιάσει για να αποκτήσεις...

Όλα τα παραπάνω τα λένε οι εταίροι μας, της ΕΕ/ΟΝΕ, και όχι το κακόφημο ΔΝΤ. Το ΔΝΤ, με ή χωρίς τον Στράους Καν, θα πήγαινε με τα νερά μας καθώς η επιρροή των ανωτέρων του, του αμερικάνικου υπουργείου οικονομικών, δεν σηκώνει άλλη ρότα. Δεν είναι δα και δύσκολο να εξαργυρωθεί στο ελάχιστο άλλωστε, η ακόμα-από-ελληνική-επικράτεια-περιτριγυριζόμενη Σούδα, όταν μάλιστα η αναταραχή στον αραβομουσουλμανικό κόσμο, ένα τεράστιο πείραμα κοινωνικής ανασυγκρότηση οπισθοδρομικών κοινωνιών, είναι ακόμα σε έξαρση. Ούτε ο αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη προχώρησε. Μερικά πράγματα δεν αλλάζουν από το 1945...
Στη τελική, το ΔΝΤ αποφασίστηκε να ήταν ο σημαντικότερος μοχλός της νέας μεταρρυθμιστικής προσπάθειας, η οποία δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς ένα τέτοιο φόβητρο. Συνεπώς, είναι μαζί μας.

Αλλά το ΔΝΤ είναι η πρώτη φορά που ασχολείται μαζί μας, οι εταίροι μας, της ΕΕ/ΟΝΕ, από την άλλη, έχουν βαρέθηκαν να προσυπογράφουν τη τελευταία 20ετία σχέδια ελληνικής κυβέρνησης που υλοποιούνται μέχρι το 55% το πολύ. Οπότε, ενδέχεται να βαρεθούν και να μας βλέπουν σε σημείο που να μην θέλουν καν να μας θεωρούν μέλη του κλαμπ. Βέβαια, μπορεί κι εμείς να θεωρήσουμε "πολύ κούραση βρε αδερφάκι μου" όλα αυτά που πρέπει να κάνουμε μέχρι το 2020-2022, υπό τον συνεχιζόμενο μέχρι τότε Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο, ώστε να είμαστε μέλη του κλαμπ και να ζητήσουμε μόνοι μας να αποχωρήσουμε.
Γι' αυτό το σημείο δανείζομαι: "παρότι είναι δύσκολο να διατηρείς κάποια κοινωνική δικαιοσύνη με τα νεοφιλελεύθερα γραφειοκρατικά λόμπι των βρυξελλών, υπάρχουν χώρες του ευρώ που τα καταφέρνουν πολύ καλύτερα στο σπορ. Άρα για τα χάλια μας δεν φταίει μόνο το ευρώ.
Γιαυτό και δεν μπορώ να κάνω το νοητικό άλμα, πως η έξοδος από το ευρώ, είναι ικανή από μόνη της να διορθώσει αυτά τα άδικα χάλια, τη στιγμή που δεν υπάρχει καμία πολιτική βούληση ή κοινωνική πίεση να διορθωθούν μέσα στο ευρώ" ή ελάχιστα διαφορετικά: "...να ανήκουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τους Ευρωπαϊκούς Θεσμούς γιατί μας παρέχουν ένα δυνατό και σύγχρονο νομικό στήριγμα χωρίς το οποίο η Ελλάδα θα ήταν ακόμη μεταβυζαντινή επαρχία μπάχαλου..".

Παρά τις αμφιβολίες για το εάν η Ελλάς θα πρέπει/μπορεί να είναι μέλος του κλαμπ, οι εταίροι μας δίνουν και την 5η δόση. 

3 comments:

Κυριάκος said...

Έτσι ακριβώς όπως τα λες είναι. Μια διαφωνία μόνο (γιατί δεν μπορώ να συμφωνώ και σε όλα). Το ξέρω πως δεν είναι δικό σου και πως είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια στο κείμενο αλλά αυτό το:

"είναι δύσκολο να διατηρείς κάποια κοινωνική δικαιοσύνη με τα νεοφιλελεύθερα γραφειοκρατικά λόμπι των βρυξελλών"

είναι μια κλασική αριστερίστικη παπάρα. Η κοινωνική δικαιοσύνη σε μια καπιταλιστική κοινωνία εξασφαλίζεται μέσω των βασικών παροχών (υγεία, παιδεία) που εξασφαλίζουν την, κατά το δυνατό, ισότητα ευκαιριών και μέσα από την αναδιανομή η οποία γίνεται κυρίως μέσα από το κοινωνικό κράτος. Όλες μα όλες οι ανεπτυγμένες ευρωπαϊκές χώρες, νεοφιλελεύθερες και μη, έχουν καλύτερη υγεία, παιδεία και κοινωνικό κράτος* από τη δική μας όχι επειδή πληρώνουν περισσότερα (που δεν πληρώνουν) αλλά επειδή η δημόσια διοίκηση έχει προχωρήσει από το 70. Αντί λοιπόν η αριστερά να γκρινιάζει για τα φαντάσματα του νεοφιλελευθερισμού των Βρυξελλών καλό θα ήταν να ασχοληθεί λίγο με τα χάλια της δημόσιας διοίκησης που φυσικά δεν οφείλονται στους χαμηλούς μισθούς των ΔΥ (που δεν είναι καθόλου χαμηλοί).

*Το πόσο χάλια είναι το κοινωνικό κράτος στην Ελλάδα άρχισα να το διαπιστώνω μόλις έκανα παιδιά. Ειλικρινά, όποιος κάνει παιδιά στην Ελλάδα ή πρέπει να είναι πλούσιος ή εντελώς ανεύθυνος.

geokalp said...

Κυριάκο δε νομίζω ότι το σχόλιό σου διαφοροποιείται ιδιαίτερα - αλλά είναι ίσως δικό μου το λάθος καθώς δεν μπορούσα να βάλω μεγαλύτερο απόσπασμα ώστε να έρθει πιο κοντά σε αυτό που γράφεις

συμφωνώ για το σχόλιο με τα παιδιά - αλλά μάλλον ήταν χειρότερα πιο παλιά

Κυριάκος said...

Σχετικά με αυτό που λες, ένα από τα καλά που έκανε η ΝΔ ήταν το επιπλέον εξάμηνο άδειας μετά τη γέννα για τις γυναίκες που πληρώνεται από το κράτος με τον βασικό μισθό. Γνωρίζω γυναίκες που το πήραν ακόμα και με σημαντική απώλεια εισοδήματος (π.χ. η γυναίκα μου). Το προηγούμενο σύστημα (2 μήνες πριν τη γέννα και 2 μετά) ήταν απαράδεκτο. Στους δύο μήνες το βρέφος εξακολουθεί να θέλει φροντίδα 24/7, είναι πολύ δύσκολο να το αφήσεις. Αυτό που γινόταν στην πράξη είναι πως οι περισσότερες γυναίκες πήγαιναν μέχρι τον τελευταίο μήνα στη δουλειά για να κρατήσουν άδεια για μετά τη γέννα, αν το δεχόταν φυσικά ο εργοδότης γιατί σ' αυτή την περίπτωση αν πάθει κάτι η γυναίκα ο εργοδότης βρίσκει τον μπελά του.