The Economist
Η προσπάθεια της Ευρώπης εδώ και ενάμιση χρόνο να ελέγξει τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα προκαλεί όλο και μεγαλύτερη αγωνία. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαφωνούν για τη λύση που πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα, μια χώρα που είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειαστεί πολύ περισσότερα κεφάλαια σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις. Ομως, ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης δεν δύναται να εκχωρηθεί εάν δεν υπάρξουν δεσμεύσεις για επίπονες μεταρρυθμίσεις. Η υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι πλέον αβέβαιη, προκαλώντας μεγάλους κλυδωνισμούς στις αγορές και βαθιά πτώση στα χρηματιστήρια.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Κ», το 87% των Ελλήνων έχει την πεποίθηση ότι η χώρα πορεύεται σε λάθος κατεύθυνση, κάτι που επιβεβαιώθηκε, εξάλλου, από τα βίαια επεισόδια στη διαδήλωση των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στη γενική απεργία της 15ης Ιουνίου. Στο ίδιο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει κανείς για την προσέγγιση της Ευρώπης στη δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης, καθώς φαίνεται να απλώνεται ορμητικά από τον νότο στον βορρά. Στο σύνολό της, η Ευρωζώνη εμφανίζει καλύτερες οικονομικές επιδόσεις συγκριτικά με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του 2011. Η ενιαία δημοσιονομική κατάσταση της Ευρωζώνης είναι ισχυρότερη σε σχέση με αυτήν άλλων, μεγάλων οικονομιών του κόσμου. Αλλά οι υψηλοί αξιωματούχοι των κρατών-μελών της Ε.Ε. και των Βρυξελλών αδυνατούν να αναχαιτίσουν τη δημοσιονομική κρίση. Ο χρόνος περνά. Η σύνοδος κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα και η Ελλάδα θα πρέπει να έχει εγκρίνει μέχρι τότε τα νέα μέτρα λιτότητας.
Εκ των πραγμάτων, υπάρχουν δύο αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία στα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας. Το πρώτο είναι ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης εξολοθρεύουν την ανάπτυξη που είναι απαραίτητη για να καταστεί βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους. Εάν η Ελλάδα αντιμετώπιζε την ίδια κρίση εκτός Ευρωζώνης, τότε η δραχμή θα κατάρρεε και έτσι θα ενίσχυε τις εξαγωγές της χώρας, με τα εγχώρια προϊόντα να γίνονται ελκυστικότερα στο εξωτερικό και τις εξαγωγές να συρρικνώνονται. Η δεύτερη αδυναμία εντοπίζεται στα βήματα που πρέπει να ληφθούν για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας εντός Ευρωζώνης. Απαιτείται μείωση τιμών και μισθών, εξαντλώντας τα περιθώρια αναχαίτισης του χρέους.
Συγκρουόμενες είναι, επίσης, οι πολιτικές δυνάμεις μεταξύ δανειστών και πιστωτών. Οι Ελληνες δεν είναι οι μόνοι που απεχθάνονται την ιδέα αποπληρωμής παλαιών χρεών με τόσο υψηλό κόστος. Αρκετοί Ιρλανδοί θεωρούν ότι είναι θύματα σε αυτήν την ιστορία διότι πληρώνουν το κόστος διάσωσης των τραπεζών τους, αποτρέποντας την επιδείνωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρώπη, προ δυόμισι ετών. Αρνητισμός επικρατεί και στις πιστώτριες χώρες. Στη Γερμανία, το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης πιστεύει ότι ήταν λάθος η έγκριση του πρώτου πακέτου στήριξης στην Ελλάδα.
Εν κατακλείδι, η αδράνεια στην εύρεση λύσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα ενιαίο πλαίσιο, είτε με την έκδοση ευρωομολόγων, είτε με την ενσωμάτωση όλων των προϋπολογισμών σε έναν ενιαίο ή ακόμη και με τη δημιουργία ενός υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης. Μια άλλη λύση είναι η δημιουργία του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας από τα μέσα του 2013, κάτι που φοβίζει τους ιδιώτες επενδυτές. Στη σύνοδο κορυφής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα προσπαθήσουν να εξαγοράσουν περισσότερο χρόνο, αλλά οι αγορές ακολουθούν διαφορετικό χρονοδιάγραμμα από τους πολιτικούς...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_17/06/2011_445962
Η προσπάθεια της Ευρώπης εδώ και ενάμιση χρόνο να ελέγξει τη δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα προκαλεί όλο και μεγαλύτερη αγωνία. Τις τελευταίες εβδομάδες, οι Ευρωπαίοι ηγέτες διαφωνούν για τη λύση που πρέπει να δοθεί στην Ελλάδα, μια χώρα που είναι ξεκάθαρο ότι θα χρειαστεί πολύ περισσότερα κεφάλαια σε σχέση με τις αρχικές εκτιμήσεις. Ομως, ένα δεύτερο πακέτο διάσωσης δεν δύναται να εκχωρηθεί εάν δεν υπάρξουν δεσμεύσεις για επίπονες μεταρρυθμίσεις. Η υλοποίηση αυτών των μεταρρυθμίσεων είναι πλέον αβέβαιη, προκαλώντας μεγάλους κλυδωνισμούς στις αγορές και βαθιά πτώση στα χρηματιστήρια.
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της «Κ», το 87% των Ελλήνων έχει την πεποίθηση ότι η χώρα πορεύεται σε λάθος κατεύθυνση, κάτι που επιβεβαιώθηκε, εξάλλου, από τα βίαια επεισόδια στη διαδήλωση των δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων στη γενική απεργία της 15ης Ιουνίου. Στο ίδιο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει κανείς για την προσέγγιση της Ευρώπης στη δημοσιονομική κρίση της Ευρωζώνης, καθώς φαίνεται να απλώνεται ορμητικά από τον νότο στον βορρά. Στο σύνολό της, η Ευρωζώνη εμφανίζει καλύτερες οικονομικές επιδόσεις συγκριτικά με τις ΗΠΑ και τη Βρετανία, κατά τη διάρκεια του πρώτου τριμήνου του 2011. Η ενιαία δημοσιονομική κατάσταση της Ευρωζώνης είναι ισχυρότερη σε σχέση με αυτήν άλλων, μεγάλων οικονομιών του κόσμου. Αλλά οι υψηλοί αξιωματούχοι των κρατών-μελών της Ε.Ε. και των Βρυξελλών αδυνατούν να αναχαιτίσουν τη δημοσιονομική κρίση. Ο χρόνος περνά. Η σύνοδος κορυφής των Ευρωπαίων ηγετών θα πραγματοποιηθεί την επόμενη εβδομάδα και η Ελλάδα θα πρέπει να έχει εγκρίνει μέχρι τότε τα νέα μέτρα λιτότητας.
Εκ των πραγμάτων, υπάρχουν δύο αλληλοσυγκρουόμενα στοιχεία στα πακέτα διάσωσης της Ελλάδας. Το πρώτο είναι ότι τα προγράμματα δημοσιονομικής εξυγίανσης εξολοθρεύουν την ανάπτυξη που είναι απαραίτητη για να καταστεί βιώσιμη η εξυπηρέτηση του χρέους. Εάν η Ελλάδα αντιμετώπιζε την ίδια κρίση εκτός Ευρωζώνης, τότε η δραχμή θα κατάρρεε και έτσι θα ενίσχυε τις εξαγωγές της χώρας, με τα εγχώρια προϊόντα να γίνονται ελκυστικότερα στο εξωτερικό και τις εξαγωγές να συρρικνώνονται. Η δεύτερη αδυναμία εντοπίζεται στα βήματα που πρέπει να ληφθούν για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας εντός Ευρωζώνης. Απαιτείται μείωση τιμών και μισθών, εξαντλώντας τα περιθώρια αναχαίτισης του χρέους.
Συγκρουόμενες είναι, επίσης, οι πολιτικές δυνάμεις μεταξύ δανειστών και πιστωτών. Οι Ελληνες δεν είναι οι μόνοι που απεχθάνονται την ιδέα αποπληρωμής παλαιών χρεών με τόσο υψηλό κόστος. Αρκετοί Ιρλανδοί θεωρούν ότι είναι θύματα σε αυτήν την ιστορία διότι πληρώνουν το κόστος διάσωσης των τραπεζών τους, αποτρέποντας την επιδείνωση της χρηματοπιστωτικής κρίσης στην Ευρώπη, προ δυόμισι ετών. Αρνητισμός επικρατεί και στις πιστώτριες χώρες. Στη Γερμανία, το μεγαλύτερο μέρος της κοινής γνώμης πιστεύει ότι ήταν λάθος η έγκριση του πρώτου πακέτου στήριξης στην Ελλάδα.
Εν κατακλείδι, η αδράνεια στην εύρεση λύσης καταλήγει στο συμπέρασμα ότι είναι απαραίτητο να υπάρξει ένα ενιαίο πλαίσιο, είτε με την έκδοση ευρωομολόγων, είτε με την ενσωμάτωση όλων των προϋπολογισμών σε έναν ενιαίο ή ακόμη και με τη δημιουργία ενός υπουργείου Οικονομικών της Ευρωζώνης. Μια άλλη λύση είναι η δημιουργία του μόνιμου Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας από τα μέσα του 2013, κάτι που φοβίζει τους ιδιώτες επενδυτές. Στη σύνοδο κορυφής, οι Ευρωπαίοι ηγέτες θα προσπαθήσουν να εξαγοράσουν περισσότερο χρόνο, αλλά οι αγορές ακολουθούν διαφορετικό χρονοδιάγραμμα από τους πολιτικούς...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_17/06/2011_445962
No comments:
Post a Comment