Το τέλος της σχέσης της Ελλάδας με την οικονομική και νομισματική ένωση, ίσως να καθυστερεί λίγο ακόμη, αλλά το περίγραμμα της τελευταίας πράξης του δράματος έχει αρχίσει να διαφαίνεται. Μοιάζει πλέον πιθανό ότι η Ελλάδα τελικά θα αναγκαστεί να εγκαταλείψει την ευρωζώνη, αλλά το πότε, κάθε άλλο παρά γνωστό είναι, σύμφωνα με τον αρθρογράφο David Marsh στο marketwatch.com.
Σύμφωνα με τον ίδιο, το πότε θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ είναι αδιευκρίνιστο για τρεις λόγους. Πρώτον, ότι η Γερμανία δεν θα είναι αυτή που θα «σπρώξει» τη χώρα μας σε μια τέτοια κατεύθυνση, «τουλάχιστον όχι απροκάλυπτα. Η ιστορία το αποδεικνύει αυτό».
Ο Marsh τονίζει πως η Γερμανία δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να επιστρέψει στην ψυχολογία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εάν η Ελλάδα αποφασίσει να αφήσει την ΟΝΕ, αυτό θα είναι μετά από απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, της ελληνικής βουλής και των Ελλήνων πολιτών, με βάση το εθνικό συμφέρον.
Δεύτερον, ό,τι και αν κάνουν οι Γερμανοί, δεν θα ενεργήσουν μόνοι τους. Σε μια διευθέτηση για νέο νόμισμα στην Ευρώπη, οι Γερμανοί δεν θα μείνουν επί ξύλου κρεμάμενοι, αλλά θα διασφαλίσουν ότι θα έχουν στο πλάι τους σημαντικό αριθμό εταίρων. «Αυτό είναι ένα άλλο μάθημα από την ιστορία. Η Γερμανία έχει μάθει πως δεν είναι ποτέ τόσο ευάλωτη, όσο όταν είναι μόνη της».
Τρίτον, παρόμοιες σκέψεις γίνονται και για τους Έλληνες. Εάν εν τέλει αποφασίσουν να βγουν από το ευρώ, δεν θα αφεθούν εξ ολοκλήρου, θα δεχτούν αρκετή βοήθεια ώστε να γίνει η μετάβαση. Όπως οι Γερμανοί δεν έχουν όφελος στο να μείνουν μόνοι τους και θα προσπαθήσουν να κάνουν συμμαχίες με άλλους, κανένας δεν έχει όφελος να δει τους Έλληνες να μένουν μόνοι τους ως μάρτυρες.
«Όλες οι πλευρές του δράματος ψάχνουν να αποποιηθούν των ευθυνών τους και να τα ρίξουν στους άλλους», δηλώνει ο Marsh αναφερόμενος και στη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1221293
______________________________________________
Να θυμήσω:
ένα "προφητικό": EEAG Report on the European Economy 2011
Yet considerable dangers remain, as the full extent of the economic problems Greece faces has not been revealed to the public. It would not be surprising if the elites switched in favour of default in case they thought that their power to shape policy in Greece could be compromised by policy proposals of the outside actors that go beyond the usual austerity measures or if the economic situation turned much worse than the IMF predicts, as we fear . The elites may also find other allies in this case (in addition to the rising numbers of the unemployed): the small business owners (many of them shopkeepers with either no or just one or two employees) who suffer disproportionately from the drop in consumption spending and have small room for adjustment. The fact that both the leftwing parties and the main right-wing party are opposed to the bailout package suggests that the danger that an “unnatural” coalition may be formed in the medium-term should not be ignored.
μια δήλωση: ΣΕΒ: Να υλοποιηθεί δημοήφισμα για να δούμε αν η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ
και τη πιο πρόσφατη δημοσκόπηση: 47.5% όχι στο Μεσοπρόθεσμο
Σύμφωνα με τον ίδιο, το πότε θα βγει η Ελλάδα από το ευρώ είναι αδιευκρίνιστο για τρεις λόγους. Πρώτον, ότι η Γερμανία δεν θα είναι αυτή που θα «σπρώξει» τη χώρα μας σε μια τέτοια κατεύθυνση, «τουλάχιστον όχι απροκάλυπτα. Η ιστορία το αποδεικνύει αυτό».
Ο Marsh τονίζει πως η Γερμανία δεν επιθυμεί σε καμία περίπτωση να επιστρέψει στην ψυχολογία του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εάν η Ελλάδα αποφασίσει να αφήσει την ΟΝΕ, αυτό θα είναι μετά από απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης, της ελληνικής βουλής και των Ελλήνων πολιτών, με βάση το εθνικό συμφέρον.
Δεύτερον, ό,τι και αν κάνουν οι Γερμανοί, δεν θα ενεργήσουν μόνοι τους. Σε μια διευθέτηση για νέο νόμισμα στην Ευρώπη, οι Γερμανοί δεν θα μείνουν επί ξύλου κρεμάμενοι, αλλά θα διασφαλίσουν ότι θα έχουν στο πλάι τους σημαντικό αριθμό εταίρων. «Αυτό είναι ένα άλλο μάθημα από την ιστορία. Η Γερμανία έχει μάθει πως δεν είναι ποτέ τόσο ευάλωτη, όσο όταν είναι μόνη της».
Τρίτον, παρόμοιες σκέψεις γίνονται και για τους Έλληνες. Εάν εν τέλει αποφασίσουν να βγουν από το ευρώ, δεν θα αφεθούν εξ ολοκλήρου, θα δεχτούν αρκετή βοήθεια ώστε να γίνει η μετάβαση. Όπως οι Γερμανοί δεν έχουν όφελος στο να μείνουν μόνοι τους και θα προσπαθήσουν να κάνουν συμμαχίες με άλλους, κανένας δεν έχει όφελος να δει τους Έλληνες να μένουν μόνοι τους ως μάρτυρες.
«Όλες οι πλευρές του δράματος ψάχνουν να αποποιηθούν των ευθυνών τους και να τα ρίξουν στους άλλους», δηλώνει ο Marsh αναφερόμενος και στη χθεσινή συνεδρίαση του Eurogroup.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1221293
______________________________________________
Να θυμήσω:
ένα "προφητικό": EEAG Report on the European Economy 2011
Yet considerable dangers remain, as the full extent of the economic problems Greece faces has not been revealed to the public. It would not be surprising if the elites switched in favour of default in case they thought that their power to shape policy in Greece could be compromised by policy proposals of the outside actors that go beyond the usual austerity measures or if the economic situation turned much worse than the IMF predicts, as we fear . The elites may also find other allies in this case (in addition to the rising numbers of the unemployed): the small business owners (many of them shopkeepers with either no or just one or two employees) who suffer disproportionately from the drop in consumption spending and have small room for adjustment. The fact that both the leftwing parties and the main right-wing party are opposed to the bailout package suggests that the danger that an “unnatural” coalition may be formed in the medium-term should not be ignored.
μια δήλωση: ΣΕΒ: Να υλοποιηθεί δημοήφισμα για να δούμε αν η Ελλάδα θα παραμείνει στο ευρώ
και τη πιο πρόσφατη δημοσκόπηση: 47.5% όχι στο Μεσοπρόθεσμο
4 comments:
Θυμάμαι πως από την αρχή της κρίσης ο Simon Johnson στο baseline scenario θεωρούσε πιθανή την εθελοντική έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη με απλή cost/benefit λογική (όταν το κόστος της χρεοκοπίας γίνει μίκρότερο από το κόστος της παραμονής) και την τοποθετούσε στο χρονικό σημείο που η Ελλάδα θα έχει πετύχει μηδενικό πρωτογενές έλλειμμα καθώς τότε το κόστος του αποκλεισμού από τις αγορές θα είναι μικρότερο. Θεωρούσα από τότε και εξακολουθώ να θεωρώ εκείνη την άποψη πολύ λογική.
αν μπορεί να το αναπτύξεις γιατί μπερδεύτηκα
Με ένα σύντομο ψάξιμο δεν μπόρεσα να βρω τις σχετικές αναρτήσεις αλλά η γενική ιδέα είναι:
Η χρεοκοπία έχει ένα κόστος, η προσαρμογή (εσωτερική υποτίμηση) επίσης. Όσο το κόστος της προσαρμογής είναι μικρότερο από αυτό της χρεοκοπίας η Ελλάδα (και παράλληλα η Ευρώπη) θα προσπαθεί να παραμείνει στην ΟΝΕ και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητά της με μειώσεις εργατικού κόστους. Πώς μετράς αυτά τα κόστη; Εδώ σε θέλω. Ο Κρούγκμαν δίνει μια γενική ιδέα συνδέοντας το κόστος της επιμονής στη λιτότητα ως το output gap δηλαδή τη διαφορά του προϊόντος της οικονομίας αν λειτουργούσε σε full capacity με αυτό που παράγει τώρα.
For Europe including Greece, the costs of delay are the real costs to the Greek economy: delaying a realistic resolution of the debt problem means extending the period of high unemployment and depressed output. Add up the cumulating Greek output gap, and there’s one estimate of the true cost of delay.
For Europe ex-Greece, the costs of delay are whatever that delay does to reduce the amount that Greece will eventually pay its creditor. I think there’s a good case to be made that at this point demands for even more austerity are counterproductive, even in terms of creditors’ interests: the Greek economy is suffering long-term damage, the Greek political scene is being radicalized, and the chances of Greece just telling its creditors to take a hike while it devalues the new drachma are rising.
Η αίσθησή μου πάντως είναι πως η εκτίμηση του κόστους θα είναι μάλλον διαισθητική παρά αναλυτική: όσο η ύφεση δεν πιάνει πάτο και η ανεργία ταβάνι το κόστος της προσαρμογής αυξάνει. Το σημείο καμπής είναι ακαθόριστο αλλά το βλέπουμε να έρχεται, το φέρνουν πιο κοντά οι αγανακτισμένοι.
Ο Johnson είχε βάλει και άλλη μια παράμετρο στην πρόβλεψη: Η Ελλάδα θα έχει κίνητρο να κάνει στάση πληρωμών όταν ισοσκελίσει τα πρωτογενή της έξοδα με τα φορολογικά της έσοδα. Όταν ο δανεισμός θα χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την εξυπηρέτηση του χρέους ο (προσωρινός) αποκλεισμός από τις αγορές δεν θα είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα.
ευχαριστώ πολύ
ήθελα περισσότερο τη διευκρίνηση για τον Johnson
πολύ καλό σχόλιο για το ποστ αυτό
Post a Comment