Θηλιά στον λαιμό της ελληνικής οικονομίας αποτελούν οι υπέρογκες δανειακές ανάγκες που πρέπει να εξυπηρετηθούν και οι οποίες υπολογίζεται ότι θα φθάσουν έως και τα 250 δισ. ευρώ μέχρι το τέλος του 2014 προκειμένου να καλυφθούν οι λήξεις ομολόγων, οι τόκοι και το πρωτογενές έλλειμμα.
Η ενεργοποίηση του μηχανισμού θα δώσει ανάσα, αλλά παράλληλα το ελληνικό Δημόσιο θα είναι υποχρεωμένο να βγει στις αγορές. Οι συνθήκες δανεισμού αποτελούν ερωτηματικό και η συντριπτική πλειονότητα των αναλυτών σε Ελλάδα και εξωτερικό μιλά για την αναγκαιότητα να εξευρεθούν λύσεις διαχείρισης του χρέους.
Ως επικρατέστερη φέρεται η επιμήκυνση ή χρονικός αναπροσδιορισμός του χρέους ώστε να μετατεθούν λήξεις ομολόγων μετά από μερικά χρόνια. Ενδεχόμενο που δεν αποκλείουν και στελέχη του οικονομικού επιτελείου. Ετσι, θα δοθεί χρόνος στην κυβέρνηση να περάσει από μεγάλα ελλείμματα σε πρωτογενή πλεονάσματα και παράλληλα να δανείζεται με καλύτερους όρους από τις αγορές.
Οι άλλες λύσεις
Οι άλλες δύο λύσεις, οι οποίες όμως θα προκαλούσαν «σεισμό» στο εγχώριο αλλά και το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα, είναι το λεγόμενο «haircut», δηλαδή μείωση της αξίας των ομολόγων που έχουν στα χέρια τους οι δανειστές του ελληνικού Δημοσίου και η πλήρης αδυναμία πληρωμής.
Ειδικότερα, από το 2011 έως και τα τέλη του 2014 οι λήξεις χρέους της κεντρικής κυβέρνησης, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου, προσδιορίζονται στα 120 δισ. ευρώ.
Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν κι άλλα 30 με 40 δισ. ευρώ.
Πρόκειται για το ποσό που, εκτός συγκλονιστικότατου απροόπτου, θα δανειστεί το ελληνικό Δημόσιο από τον μηχανισμό στήριξης Ευρωζώνης και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου προκειμένου να... βγάλει την τρέχουσα χρονιά.
Ετσι, φθάνουμε σε ένα ποσό μεταξύ 150 και 160 δισ. ευρώ.
Ομως, εκτιμάται πως αν συνυπολογιστούν οι τόκοι που θα κληθεί να πληρώσει το Δημόσιο μέσα στην επόμενη τετραετία, αλλά και τα πρωτογενή ελλείμματα, το τελικό ποσό που θα πρέπει να εξυπηρετηθεί μπορεί να φθάσει ακόμη και τα 250 δισ. ευρώ (θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό και από το μέγεθος και τη διάρκεια της ύφεσης), πάνω δηλαδή από το φετινό ΑΕΠ.
Ακόμη κι αν στον μηχανισμό στήριξης γίνει από τώρα πρόβλεψη για τον δανεισμό της Ελλάδας στη διετία 2011-2012, αυτός δεν πρόκειται να ξεπεράσει τα 60 δισ. ευρώ.
Τα υπόλοιπα θα πρέπει να βρεθούν από τις αγορές.
Οικονομικοί αναλυτές εγχώριων και διεθνών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων δεν βλέπουν άλλη επιλογή από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους.
Οπως αναφέραμε, η λύση που προβάλλεται ως η επικρατέστερη από τους αναλυτές και φαίνεται να έχει υποστηρικτές στο οικονομικό επιτελείο είναι η επιμήκυνση του χρέους.
Δηλαδή, για τα τέσσερα επόμενα χρόνια που έχουμε μεγάλες λήξεις, γίνονται διαπραγματεύσεις με τους ομολογιούχους τους Δημοσίου για να μετατεθούν οι λήξεις π.χ. πέντε ή επτά χρόνια αργότερα.
«Βαθιά» ανάσα
Ετσι, η κυβέρνηση παίρνει «βαθιά» ανάσα για τέσσερα χρόνια, στα οποία βέβαια φροντίζει να εκμηδενίσει το πρωτογενές έλλειμμα και να δημιουργήσει πλεόνασμα έχοντας να ανησυχεί μόνο για την αποπληρωμή των τόκων και όχι για την κάλυψη και των λήξεων.
Η μετάθεση βέβαια γίνεται και με αναπροσαρμογή των επιτοκίων.
Αναπροσαρμογή «με «όρους πραγματικής αγοράς και όχι με την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην αγορά ομολόγων», μας είπε στέλεχος εγχώριου τραπεζικού ομίλου.
Βέβαια, μία τέτοια εξέλιξη δεν θα... χαροποιούσε τις τράπεζες αλλά θεωρείται ως το μη χείρον βέλτιστον.
Η δεύτερη λύση είναι η αναδιάρθρωση (haircut) του χρέους, με το κράτος να προσφέρει στους δανειστές του ένα ποσοστό της αξίας των ομολόγων τους.
Δηλαδή, το Δημόσιο χρωστά για παράδειγμα 100 δισ. ευρώ και τους γνωστοποιείται ότι μπορούν να αποπληρωθούν μόνο τα 70 δισ. ευρώ.
Κόβεται αυτόματα το χρέος κατά 30%.
Θα πρέπει να αναφέρουμε ότι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας ο υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου διέψευσε κατηγορηματικά, δύο μάλιστα φορές, το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους.
Τέλος, η τρίτη λύση είναι η πλήρης στάση πληρωμών, η οποία, όπως γίνεται αντιληπτό, δεν συζητιέται ούτε για αστείο στους κόλπους της κυβέρνησης.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=27667148
__________________
Για να ξέρουμε τι λέμε: η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης είναι έμμεση ομολογία αδυναμίας πληρωμών
Μακάρι να μπορούσαν να κάνουν haircut - δε νομίζω ότι θα μας χαριστεί σεντς, για την ακρίβεια θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά, ή θα το πουλήσουμε πολύ φθηνά
No comments:
Post a Comment