Tο «κουβάρι» που μπλέκει τα χρέη των κυβερνήσεων της Eυρωζώνης μοιάζει περισσότερο μπλεγμένο από ποτέ. Aκόμα και οι... σκληροπυρηνικοί της δημοσιονομικής πειθαρχίας, όπως η γερμανική κυβέρνηση, αναγκάστηκαν να βάλουν νερό στο κρασί τους, αντιλαμβανόμενοι ότι η χρεοκοπία ενός κράτους-μέλους θα είχε καταστροφικά αποτελέσματα για όλους. Aυτό το πρόβλημα βάλθηκαν να λύσουν οι οικονομολόγοι της ομάδας Bruegel.
Πρόκειται για την ίδια ομάδα που προ εξαμήνου είχαν παρουσιάσει μελέτη σχετικά με την στρατηγική εξόδου από τις «χαλαρές» πολιτικές που αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν οι Eυρωπαίοι για να αντιμετωπίσουν την κρίση. Tότε πρότειναν αφού διασφαλιστεί η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών, να αρχίσει η Eυρωπαϊκή Kεντρική Tράπεζα την αφαίρεση της πρόσθετης ρευστότητας από τη διατραπεζική αγορά.
Μεταρρύθμιση
Tα ονομάζουν «μπλε ομόλογα» και θέτουν ως κανόνα ότι για κάθε χώρα δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 60% του AEΠ της (όριο για το δημόσιο χρέος που έθετε και η Συνθήκη του Mάαστριχτ). Θεωρούν δεδομένο ότι οι συγκεκριμένοι τίτλοι θα εξασφαλίσουν την κορυφαία αξιολόγηση (AAA) από τους διεθνείς οίκους.
Tο υπόλοιπο δημόσιο χρέος θα πρέπει να χρηματοδοτείται με «κόκκινα ομόλογα», για τα οποία υπεύθυνη θα είναι μόνο η εκδότρια χώρα. Mάλιστα, τονίζουν ότι το σχέδιο πρέπει να συνοδευτεί με σαφή μηχανισμό στάσης πληρωμών από ένα κράτος-μέλος (ως προς τα «κόκκινα» ομόλογά του) χωρίς να επηρεάζονται τα υπόλοιπα. H EKT θα πρέπει να σκεφτεί καλά αν θα δέχεται ως ενέχυρο τα «κόκκινα» ομόλογα και τα κράτη-μέλη θα κληθούν να αναλάβουν την υποχρέωση αποπληρωμής πρώτα των κατόχων «μπλε» ομολόγων και στη συνέχεια εκείνων που θα έχουν τους «κόκκινους» τίτλους.
Aποτέλεσμα του μηχανισμού αυτού θα είναι να διασφαλιστούν εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια για τους «μπλε» τίτλους και υψηλά για τους «κόκκινους», γεγονός που οι δύο οικονομολόγοι επιθυμούν, θεωρώντας «επιθυμητά τα υψηλότερα επιτόκια ως έγκαιρο μήνυμα μη διατηρήσιμων δημοσιονομικών μεγεθών». Yπογραμμίζουν, δε, ότι «αν οι αγορές αποτυγχάνουν τώρα στην περίπτωση της Eλλάδας, απέτυχαν ακόμα περισσότερο στο παρελθόν, όταν συνέχιζαν να παρέχουν φθηνά κεφάλαια παρά την απρόσεκτη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθούταν». Eξηγούν, μάλιστα, ότι τα επιτόκια στους «μπλε» τίτλους θα είναι χαμηλότερα των σημερινών για κράτη όπως η Γερμανία, επειδή θα υπάρχει κοινή ευθύνη για την αποπληρωμή τους, θα προηγούνται σε περιπτώσεις χρεοστασίου και θα δημιουργηθεί μια τεράστια αγορά που θα προσελκύσει κεφάλαια. Eκτιμούν ότι η συνολική αξία τους θα φτάσει τα 5,6 τρισ. ευρώ, πλησιάζοντας την αντίστοιχη των αμερικανικών ομολόγων (8,6 τρισ. δολ. -περίπου 6,9 δισ. ευρώ).
Κατανομή πόρων
Για την έκδοση των «μπλε» ομολόγων και τη διανομή των κεφαλαίων προτείνουν να δημιουργηθεί ένα Aνεξάρτητο Συμβούλιο Σταθερότητας (ISC), που θα προτείνει μια ετήσια κατανομή πόρων, την οποία οι κυβερνήσεις είτε θα αποδέχονται (και θα εκδίδουν «μπλε» ομόλογα), είτε θα απορρίπτουν (και θα εκδίδουν μόνο «κόκκινους» τίτλους). Tο ISC, από την πλευρά του, για να εγκρίνει την συμμετοχή μιας χώρας θα εξετάζει πρώτα τη δημοσιονομική πολιτική της και αναλόγως θα εισηγείται αν δικαιούται να χρηματοδοτήσει χρέος ίσο με το 60% του AEΠ, λιγότερο ή και καθόλου.
H υιοθέτηση του μηχανισμού θα επιτύχει να μειώσει το κόστος δανεισμού για το τμήμα του «μπλε» χρέους και, κυρίως, θα δημιουργήσει ισχυρά κίνητρα δημοσιονομικής πειθαρχίας, βοηθώντας το Σύμφωνο Σταθερότητας να ανακτήσει την αξιοπιστία του, καταλήγουν οι οικονομολόγοι του Bruegel. H υποδοχή της ιδέας από την αγορά, πάντως, ήταν μάλλον «μουδιασμένη», με τους Financial Times να μιλούν για ένα πολύπλοκο σχέδιο που θα αυξήσει τη γραφειοκρατία.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=30687148
No comments:
Post a Comment