Το ΔΝΤ εκτιμά ότι σε όρους ισοτιμίας αγοραστικών δυνατοτήτων, το κινεζικό ΑΕΠ θα αυξηθεί από 11,2 τρισ. δολ. φέτος σε 19 τρισ. το 2016.
Με μία διακριτική αναφορά σε μία έκθεση που πέρασε εν πολλοίς απαρατήρητη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έριξε μια πραγματική «βόμβα»: Προέβλεψε ότι η οικονομική ηγεμονία της Αμερικής (που χρονολογείται από το 1890) θα λήξει το 2016, με την Κίνα να της παίρνει τα πρωτεία: Το ΔΝΤ εκτιμά ότι σε όρους ισοτιμίας αγοραστικών δυνατοτήτων (purchasing power parity ή PPP), το ΑΕΠ της Κίνας θα αυξηθεί από 11,2 τρισ. δολ. φέτος σε 19 τρισ. δολ. το 2016. Την ίδια περίοδο, το αμερικανικό ΑΕΠ θα αυξηθεί από 15,2 τρισ. δολ. σε 18,8 τρισ. δολ. Το μερίδιο των ΗΠΑ στην «πίτα» της παγκόσμιας οικονομίας θα υποχωρήσει το 2016 στο 17,7%, στο χαμηλότερο ποσοστό στη σύγχρονη ιστορία, ενώ αυτό της Κίνας θα ανέλθει στο 18%, με αυξητική τάση.
Το ίδιο το ΔΝΤ έσπευσε να υποβαθμίσει τη σπουδαιότητα της πρόβλεψής του, επιχειρηματολογώντας ότι η χρήση του PPP (που καταγράφει το τι κερδίζουν και τι δαπανούν οι πολίτες σε πραγματικούς όρους) ως «εργαλείο» για τη σύγκριση των δύο οικονομιών δεν είναι το πλέον ενδεδειγμένο, διότι τα επίπεδα τιμών βάσει PPP επηρεάζονται από μη εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες, τα οποία διαμορφώνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από εγχώριους παρά από διεθνείς παράγοντες (π.χ. η τιμή ενός...κουρέματος).
Ισοτιμίες
Και πρόσθεσε ότι προτιμά να συγκρίνει τις οικονομίες χρησιμοποιώντας τις αγοραίες συναλλαγματικές ισοτιμίες, το πιο «κλασικό» εργαλείο σύγκρισης, βάσει του οποίου, η αμερικανική οικονομία είναι τώρα μεγαλύτερη από την κινεζική κατά 130%, ενώ το 2016 θα είναι μεγαλύτερη κατά 70%. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει, ότι και αυτός ο δείκτης παρουσιάζει αδυναμίες, αφού το κινεζικό νόμισμα δεν είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο... Ακόμα κι έτσι, όμως, πρόκειται για πρόβλεψη-σοκ, καθώς αμφισβητεί την κυρίαρχη άποψη μεταξύ των οικονομολόγων που θεωρούσαν ότι η έναρξη της «Εποχής της Κίνας» απείχε πολύ περισσότερο, με τους πλέον τολμηρούς να τοποθετούν την «αλλαγή φρουράς» στο τέλος της δεκαετίας του 2020.
Το χάσμα
Επίσης, αναδεικνύει τους ραγδαίους ρυθμούς με τους οποίους ο κινεζικός δράκος κλείνει το χάσμα που τον χωρίζει από την αμερικανική ατμομηχανή: Δέκα χρόνια πριν, η οικονομία των ΗΠΑ ήταν τριπλάσια από αυτήν της Κίνας. Οπως επισημαίνουν αναλυτές, τα στοιχεία του ΔΝΤ σκιάζουν όχι μόνο το μέλλον του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, αλλά και τις προσπάθειες της κυβέρνησης Ομπάμα να κλείσει τη «μαύρη τρύπα» του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ. Και θέτουν -αναπάντητα προς το παρόν- ερωτήματα για τις νέες πολιτικο-οικονομικές ισορροπίες διεθνώς, με την «επιθετική» Κίνα στο ρόλο της υπερδύναμης...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=110945170
Με μία διακριτική αναφορά σε μία έκθεση που πέρασε εν πολλοίς απαρατήρητη, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έριξε μια πραγματική «βόμβα»: Προέβλεψε ότι η οικονομική ηγεμονία της Αμερικής (που χρονολογείται από το 1890) θα λήξει το 2016, με την Κίνα να της παίρνει τα πρωτεία: Το ΔΝΤ εκτιμά ότι σε όρους ισοτιμίας αγοραστικών δυνατοτήτων (purchasing power parity ή PPP), το ΑΕΠ της Κίνας θα αυξηθεί από 11,2 τρισ. δολ. φέτος σε 19 τρισ. δολ. το 2016. Την ίδια περίοδο, το αμερικανικό ΑΕΠ θα αυξηθεί από 15,2 τρισ. δολ. σε 18,8 τρισ. δολ. Το μερίδιο των ΗΠΑ στην «πίτα» της παγκόσμιας οικονομίας θα υποχωρήσει το 2016 στο 17,7%, στο χαμηλότερο ποσοστό στη σύγχρονη ιστορία, ενώ αυτό της Κίνας θα ανέλθει στο 18%, με αυξητική τάση.
Το ίδιο το ΔΝΤ έσπευσε να υποβαθμίσει τη σπουδαιότητα της πρόβλεψής του, επιχειρηματολογώντας ότι η χρήση του PPP (που καταγράφει το τι κερδίζουν και τι δαπανούν οι πολίτες σε πραγματικούς όρους) ως «εργαλείο» για τη σύγκριση των δύο οικονομιών δεν είναι το πλέον ενδεδειγμένο, διότι τα επίπεδα τιμών βάσει PPP επηρεάζονται από μη εμπορεύσιμα αγαθά και υπηρεσίες, τα οποία διαμορφώνονται σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό από εγχώριους παρά από διεθνείς παράγοντες (π.χ. η τιμή ενός...κουρέματος).
Ισοτιμίες
Και πρόσθεσε ότι προτιμά να συγκρίνει τις οικονομίες χρησιμοποιώντας τις αγοραίες συναλλαγματικές ισοτιμίες, το πιο «κλασικό» εργαλείο σύγκρισης, βάσει του οποίου, η αμερικανική οικονομία είναι τώρα μεγαλύτερη από την κινεζική κατά 130%, ενώ το 2016 θα είναι μεγαλύτερη κατά 70%. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει, ότι και αυτός ο δείκτης παρουσιάζει αδυναμίες, αφού το κινεζικό νόμισμα δεν είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο... Ακόμα κι έτσι, όμως, πρόκειται για πρόβλεψη-σοκ, καθώς αμφισβητεί την κυρίαρχη άποψη μεταξύ των οικονομολόγων που θεωρούσαν ότι η έναρξη της «Εποχής της Κίνας» απείχε πολύ περισσότερο, με τους πλέον τολμηρούς να τοποθετούν την «αλλαγή φρουράς» στο τέλος της δεκαετίας του 2020.
Το χάσμα
Επίσης, αναδεικνύει τους ραγδαίους ρυθμούς με τους οποίους ο κινεζικός δράκος κλείνει το χάσμα που τον χωρίζει από την αμερικανική ατμομηχανή: Δέκα χρόνια πριν, η οικονομία των ΗΠΑ ήταν τριπλάσια από αυτήν της Κίνας. Οπως επισημαίνουν αναλυτές, τα στοιχεία του ΔΝΤ σκιάζουν όχι μόνο το μέλλον του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος, αλλά και τις προσπάθειες της κυβέρνησης Ομπάμα να κλείσει τη «μαύρη τρύπα» του δημοσιονομικού ελλείμματος των ΗΠΑ. Και θέτουν -αναπάντητα προς το παρόν- ερωτήματα για τις νέες πολιτικο-οικονομικές ισορροπίες διεθνώς, με την «επιθετική» Κίνα στο ρόλο της υπερδύναμης...
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12336&subid=2&pubid=110945170
No comments:
Post a Comment