Citigroup: Πολυεπίπεδη θα είναι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους - Το 2012 ή το 2013 το σωστό timing

Το 2012 ή το 2013 θα είναι η κατάλληλη στιγμή να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση χρέους η Ελλάδα, όταν δηλαδή θα έχει να παρουσιάσει πρωτογενές πλεόνασμα, σύμφωνα με τη νέα ανάλυση του επικεφαλής οικονομολόγου της Citigroup, Willem Buiter, για τις προοπτικές αναδιάρθρωσης χρέους στις αναπτυγμένες οικονομίες (Prospects for Debt Restructuring by Sovereigns and Banks in Advanced Economies).

Ο Buiter δεν αποκλείει να γίνει μία πολυεπίπεδη αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, η οποία θα περιλαμβάνει επιμήκυνση της περιόδου αποπληρωμής των ομολόγων, μείωση του επιτοκίου δανεισμού από τους μηχανισμούς της ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και ενός haircut στην ονομαστική τιμή των ομολόγων. Ωστόσο, θεωρεί ότι την πορεία θα κρίνει η πιστή εφαρμογή του προγράμματος των ΕΕ/ΔΝΤ από την Ελλάδα και η μεταρρυθμιστική “κόπωση” που μπορεί να δείξει η κυβέρνηση της χώρας. Στόχος οποιαδήποτε κίνησης από τους αξιωματούχους θα είναι όμως να μειωθεί το χρέος της χώρας κοντά στο μέσο όρο της ευρωζώνης, ήτοι στο 90%.
Ο αναλυτής της Citigroup θεωρεί ότι η κρίση χρέους της ευρωζώνης, όπως αυτή της Ελλάδας, έχει ήδη επιβαρύνει τις τράπεζες με πολύ σημαντικά κεφάλαια. Ενδεικτικά μάλιστα αναφέρει ότι η συμμετοχή των τραπεζών στο χρέος της χώρας τους έχει αυξηθεί σημαντικά, σε αντίθεση με αυτή των ξένων τραπεζών και άλλων εγχώριων μη τραπεζικών φορέων.
Για παράδειγμα, στην Ελλάδα, η συμμετοχή των ελληνικών τραπεζών στα ελληνικά ομόλογα αυξήθηκε το τρίτο τρίμηνο του 2010 κατά 7,4% έναντι του τρίτου τριμήνου του 2009. Αντίθετα οι ξένες τράπεζες μείωσαν τις συμμετοχές τους κατά 2,1% την ίδια περίοδο ενώ οι εγχώριοι μη τραπεζικοί φορείς κατέχουν 5,6% λιγότερα ομόλογα πλέον. Ίδια ήταν και η τάση που ακολουθήθηκε και στις υπόλοιπες χώρες της ευρωπαϊκής περιφέρειας, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα αυτό της Ιρλανδίας, οι εγχώριες τράπεζες της οποίας αύξησαν τη διακράτηση ιρλανδικών ομολόγων της ίδια περίοδο κατά 15%.
Τέλος, ο Buiter καταλήγει αναφέροντας ότι η ευρωπαϊκή κρίση χρέους θα παραμείνει ως κύριο ζήτημα και το 2011, ενώ δεν αποκλείεται να υπάρξει μετάδοση της στις ΗΠΑ και στην Ιαπωνία μέχρι το 2012 ή το 2013. Αν και οι Ευρωπαίοι διαθέτουν τα εργαλεία για να δώσουν ένα τέλος σ' αυτήν και στην πιθανή τραπεζική κρίση που μπορεί να προκληθεί, ωστόσο λείπει η αποφασιστικότητα που θα οδηγήσει σε λύσεις. Μάλιστα, ο Buiter θεωρεί ότι δεν είναι διόλου απίθανο να δούμε πολλαπλές αναδιαρθρώσεις χρέους στην ευρωζώνη τα επόμενα χρόνια, με την πρώτη να συμβαίνει ακόμη και πριν το τέλος του 2011.

http://www.bankingnews.gr/bank-insider/item/15207-citigroup-%CF%80%CE%BF%CE%BB%CF%85%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%80%CE%B5%CE%B4%CE%B7-%CE%B8%CE%B1-%CE%B5%CE%AF%CE%BD%CE%B1%CE%B9-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CF%81%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%85%CF%82-%CF%84%CE%BF-2012-%CE%AE-%CF%84%CE%BF-2013-%CF%84%CE%BF-%CF%83%CF%89%CF%83%CF%84%CF%8C-timing

_____________________________________

Μετά και τη DB οι νεώτερες εκτιμήσεις λένε ότι θα γίνει αργότερα.

Μπορεί να έχουμε προηγουμένως άλλες εκτιμήσεις ότι θα είναι καλύτερα να γίνει νωρίτερα παρά αργότερα.

Έχω ήδη σημειώσει ποιο μοιάζει να είναι το σχέδιο ("ΣΧΕΔΙΟ ΓΑΠ: Να γίνουν όλα όσα επιθυμεί να γίνουν από πλευράς μεταρρυθμίσεων "δική του ατζέντα", υπό τη πίεση βέβαια των πιστωτών-ΔΝΤ-ΕΕ-κλπ που επιθυμούν και άλλου είδους μεταρρυθμίσεις, "δικές τους"), το οποίο απαιτεί τη παρουσία του "Μπαμπούλα Τρόϊκα".
Εν μέσω των μεταρρυθμίσεων, ίσως και το πιο σημαντικό βήμα, θα πρέπει να συμμαζευτούν τα δημόσια οικονομικά με στόχο τη δημιουργία πλεονασμάτων - αν και είναι κάπως παραπλανητικό το "πλεόνασμα" καθώς ΔΕΝ υπάρχει καμμία περίπτωση να έχουμε περισσότερα έσοδα από έσοδα χωρίς να καταρρεύσει η Ελλάς, προφανώς και εννοούν "λογιστικά" πρωτογενή πλεονάσματα.
Ισάξιο ως προς την σημαντικότητα είναι η δρομολόγηση "αξιοποίησης" της περιουσίας του δημοσίου - είναι από αυτά που δεν νομίζω ότι μπορεί να αποφευχθεί.


Έτσι, έχουμε:
1. την επιβεβαιώση ότι - πιθανότατα - αυτό το σενάριο θα ακολουθηθεί
2. δίνεται μια (επιπλέον) παράταση σε όλους ώστε να κάνουν τα κουμάντα τους - πχ οι γερμανικές τράπεζες
3. θα πρέπει να υπολογιστούν οι οποιεσδήποτε ενδεχόμενες πολιτικές επιπτώσεις που μπορεί να επηρεάσουν τις αποφάσεις (πχ τυχόν εκλογές στην Γερμανία ή αλλού, άλλα γεγονότα που αναμένονται - και πχ εγω αγνοώ-  και ίσως να μην έχουν συνοπολογιστεί οι επιπτώσεις τους, όπως η αναμονή για την αντικατάσταση του Τρισσέ - μάλλον λύθηκε με τον Mr.GS Ντράγκι, οι αποφάσεις της FED κλπ.)
και
4. την απαραίτητη διακριτικότητα, εν μέσω της παράτασης,
α. ώστε να συνεχιστούν οι επαφές πίσω από τις κουρτίνες (και σίγουρα κάτω από το τραπέζι) μεταξύ των ενδιαφερομένων μερών, τα οποία είναι πάρα πολλά (κυβέρνηση-σύμβουλοι κυβέρνησης-ΔΝΤ-ΕΕ-ΕΚΤ-Γερμανία-Γαλλία-ΗΠΑ-τράπεζες ανά το κόσμο-διεθνείς επενδυτές, θεσμικοί και ιδιώτες, πολιτικά κόμματα, κλπ.)
β. να αποσαφηνιστούν οι όροι, πχ ρήτρες σε περίπτωση νέων προβλημάτων αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους (όπως αυτές που υποτίθεται θα μπουν μετά το 2013 σε όλη την ΟΝΕ), κίνητρα ώστε να συμπεριληφθούν όσο το δυνατόν περισσότεροι από τους κατόχους ομολόγων στη διαδικασία ή άλλους έξυπνους τρόπους διευκόλυνσης ομαλής αποπληρωμής τα επόμενα χρόνια όπως value recovery warrants ακόμα και σε περίοδο 30 ετών
γ. να ρυθμιστούν νομικά θέματα, για πχ τα CDS, τις πωλήσεις της δημόσιας περιουσίας.
5. τις τιμές των ομολόγων να έχουν φτάσει σε επιθυμητά σημεία.
6. τη προετοιμασία του εδάφους και για άλλα σχέδια, πχ έκδοση ομολόγων στους ομογενείς ανά το κόσμο.


Επισημαίνω την διαδικασία που ακολούθησε το σενάριο της Ουρουγουάης, η πρώτη εθελοντική ανταλλαγή ομολόγων με στόχο την επιμήκυνση:ύστερα από κάμποσα τρίμηνα ύφεσης, δάνεια προς διευκόλυνση των τραπεζων και του κράτους, διαπραγματεύσεις που κράτησαν τουλάχιστον 8 μήνες, εφαρμογή της επιμήκυνσης.

Στο σενάριο της Ουρουγουάης φαίνεται ότι η διαδικασία είναι προχωρημένη και θα λάβει χώρα τουλάχιστον μετά την συνταξιοδότηση Τρισσέ και μέχρι να μην επαρκούν τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας. Η διαδικασία ενδέχεται να παραταθεί μέχρι πριν το καλοκαίρι του 2013 καθώς υπάρχουν απόψεις που να συνηγορούν σε νέο δάνειο ύψους €30δισ.

Κίνδυνοι:
1. η οικονομία να μην δείξει σημάδια ζωής εν μέσω των μεταρρυθμίσων... ο κίνδυνος αυτός έχει μεγαλώσει αισθητά και θα είναι σημαντικά τα στοιχεία του επόμενου δεκαημέρου σχετικά με την (επίσημη) ύφεση του α' τριμήνου 2011.
2. να γενικευθεί ένα bank run με τους μικροκαταθέτες να περιμένουν στην ουρά να σηκώσουν τις καταθέσεις τους.
3. να παρουσιαστεί πρόβλημα ρευστότητας στο δημόσιο, σε τέτοιο βαθμό που να μην μπορούν να εξυπηρετηθούν οι πληρωμές τόκοχρεωλυσίων.
4. να μην μπορεί να υπάρξει αποτελεσματική διεθνής συννενόηση.


υ.γ. εάν λυθεί το θέμα, ένα διεθνές bull market δεν θα ήταν μη αναμενόμενο.