Δομικές αδυναμίες και ενδημικές ανικανότητες καταλογίζει στην ελληνική κυβέρνηση και στη δημόσια διοίκηση ο Οργανισμός για την Οικονομική Συνεργασία και την Ανάπτυξη (ΟΟΣΑ), σε μια προσπάθειά του να εξηγήσει το λόγο για τον οποίο η χώρα δυσκολεύεται τόσο πολύ να προωθήσει τις «μεγάλες μεταρρυθμίσεις», που θεωρούνται απαραίτητες για να συγχρονίσει το βήμα της με τις άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες και κοινωνίες. Οι εκτιμήσεις του διεθνούς Οργανισμού δεν αφορούν βεβαίως την παρούσα κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο, αλλά τις μονοκομματικές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχουν κεντρικές βάσεις δεδομένων στοιχείων, αλλά και όταν με κάποιον τρόπο κάποια δεδομένα είναι διαθέσιμα, δεν υπάρχει η δυνατότητα να γίνει επεξεργασία των πληροφοριών που προκύπτουν από τα δεδομένα αυτά», σημειώνει η γερμανική εφημερίδα Die Welt, επικαλούμενη δηλώσεις της επικεφαλής του Τομέα Αποτίμησης Κυβερνήσεων του ΟΟΣΑ Κάρολιν Βάρλεϊ.
Η αξιωματούχος του ΟΟΣΑ φέρεται να υποστηρίζει ότι οι κεντρικές κυβερνήσεις της Ελλάδας δεν έχουν ούτε την ικανότητα ούτε τη γνώση για να εφαρμόσουν ένα πρόγραμμα εκτεταμένων μεταρρυθμίσεων. «Τα 14 ελληνικά υπουργεία της ελληνικής κυβέρνησης στερούνται βάσεων δεδομένων, γνώσης για να επεξεργαστούν τα δεδομένα αυτά, οργάνωσης για να εκμεταλλευθούν τα ευρήματα από την επεξεργασία των δεδομένων, ενώ στερούνται και από την απαραίτητη μεταξύ τους συνεργασία», φέρεται να εκτιμά η υπεύθυνη του Οργανισμού.
Επικαλούμενη μελέτη που διενήργησε ο ΟΟΣΑ στην Αθήνα, η Die Welt αναφέρει ότι στα ελληνικά υπουργεία υπάρχει έλλειψη συστημάτων καταγραφής και επεξεργασίας δεδομένων και συστημάτων αρχειοθέτησης.
«Ο έλληνας υπουργός συναντά τα ανώτατα στελέχη του υπουργείου του μόνο δύο φορές ετησίως, ενώ στη Βρετανία ή στη Γαλλία ανάλογες συναντήσεις λαμβάνουν χώρα κάθε εβδομάδα... Επίσης τα υψηλόβαθμα στελέχη έχουν ελάχιστες επαφές με τους συναδέλφους τους σε άλλες υπηρεσίες του υπουργείου ή ακόμη και με στελέχη που εργάζονται στο ίδιο γραφείο μ' αυτά», αναφέρει συγκεκριμένα η έκθεση.
Η Κάρολιν Βάρλεϊ υποστηρίζει εν κατακλείδι ότι «η ελληνική διοίκηση δεν παράγει έργο και εξ αιτίας της αδυναμίας της αυτής να παράξει έργο δεν επιτρέπει στην Ελλάδα να προωθήσει διαρθρωτικές αλλαγές». Οπως αναφέρει στη γερμανική εφημερίδα, «η Κεντρική Διοίκηση δεν διαθέτει τα πρακτικά εργαλεία, την κουλτούρα και την ικανότητα να σχεδιάσει, να εκτελέσει και να ελέγξει την εφαρμογή παραγωγικών πολιτικών».
http://www.tovima.gr/finance/article/?aid=433839&h1=true
_____________________________________________
τα λένε αυτά αλλά δε φτάνουν στο σωστό συμπέρασμα:
επίτηδες έγινε έτσι η φάση, να χάνει η μάνα το παιδί...
πως αλλιώς θα υπήρχε χώρος για ρουσφέτια προς τους εντός και τους εκτός δημοσίου;
εάν υπήρχε κεντρικό σύστημα, πχ να επικοινωνεί το taxis με το ΑΜΚΑ, ΔΕΝ θα μπορούσαν να γίνουν τόσα όσα γίνονται...
κάποιοι δεν ήθελαν, το μόνο βέβαιο
4 comments:
Αν εννοείς πως αυτό που λείπει είναι πολιτική βούληση διαφωνώ. Έχοντας προσωπική εμπειρία από προσπάθειες εκσυγχρονισμού της πληροφοριακής υποδομής της δημόσιας διοίκησης μπορώ να σου πω πως οι πολιτικοί κατά κανόνα πιέζουν για εκσυγχρονισμό και τα χαμηλά επίπεδα διοίκησης ανθίστανται.
εκ του αποτελέσματος βλέπουμε ότι κάποιος/κάποιοι δεν ήθελαν να υπάρχει διαφάνεια ούτε πρακτικός εκσυγχρονισμός
και μάλλον συνεχίζεται μέχρι το Σπινέλη
Δεν μπορείς να ξέρεις τι έγινε με τον Σπινέλη. Οι στελεχομαχίες και τα φαγώματα υπάρχουν και στον ιδιωτικό τομέα. Μπορεί να πλακώθηκε για χίλιους λόγους με διάφορους και να τον έφαγαν. Εξάλλου μιλάς για συγκεκριμένη περίπτωση. Εγώ το βλέπω λίγο γενικότερα και επιμένω πως δεν είναι η πολιτική θέληση που έχει λείψει. Κανείς υπάλληλος δεν θέλει τη μηχανογράφηση στο δημόσιο γιατί δε θέλουν αλλαγές στην καθημερινότητά τους, δε θέλουν να τους ελέγχουν, δε θέλουν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες για να μην περισσεύει προσωπικό, δε θέλουν να φαίνεται πόσο δουλεύει ο καθένας κλπ. και κανείς δεν έχει τη δύναμη να τους εξαναγκάσει. Σε όλα τα πρότζεκτ μηχανογράφησης στην καλύτερη περίπτωση καταλήγεις με ένα ψιλοάχρηστο σύστημα γιατί επιμένουν να κάνει ακριβώς ότι κάνουν και με τις χεράτες διαδικασίες. Τα επιχειρήματά τους είναι ακαταμάχητα: "ή θα το φτιάξεις έτσι ή δεν θα το παραλάβουμε / χρησιμοποιήσουμε" σου λένε και ξέρεις πως έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Στη χειρότερη περίπτωση το παραλαμβάνουν, το πληρώνουν και το αφήνουν να κάθεται σε ένα σέρβερ. Αν ρωτήσεις ΔΥ θα στα πουν κι οι ίδιοι, δεκάδες πληροφοριακά συστήματα και χιλιάδες ανθρωποώρες έχουν πεταχτεί στα σκουπίδια.
και - εκ του αποτελέσματος - βλέπουμε τη μεταρρύθμιση που πάει να περάσει ο Τζωρτζάκης: αφμ-αμκα-αστ.ταυτ.-κλπ-κλπ, όλα μαζί σε ένα, πλήρες φακέλωμα
ποιος θα τα φυλάει;
μπα, κανείς...
θα κυκλοφορήσουν μέχρι και σε σιντι
Post a Comment