Επίδειξη παρακινδυνευμένης πολιτικής από την Αθήνα

The Economist

Η λήψη σημαντικών αποφάσεων για το μέλλον της Ελλάδας είναι πάντα δραματική υπόθεση. Ομως, οι καθυστερήσεις, η σύγχυση και οι πολιτικές «πόζες», υπονομευτικές των προσπαθειών να εγκριθεί πακέτο στήριξης 130 δισ. ευρώ από τους Ευρωπαίους εταίρους, θα μπορούσαν να προέρχονται από κωμωδία της αρχαίας Αθήνας. Αυτή την εβδομάδα, οι τρεις πολιτικοί ηγέτες που στηρίζουν μια δυσλειτουργική κυβέρνηση διαφωνούσαν για τις λεπτομέρειες του πακέτου λιτότητας με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο. Η συνάντησή τους αναβλήθηκε επανειλημμένως, την ώρα που η τρόικα (Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ΕKT και ΔΝΤ) «πάλευε σώμα με σώμα» με τον υπουργό Οικονομικών, Ευάγγελο Βενιζέλο, για περικοπές δαπανών άνω των 3 δισ. ευρώ.
Οι κωλυσιεργίες σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις είναι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο η Ελλάδα νοσεί. Η οικονομία μπορεί φέτος να συρρικνωθεί κατά 3%, μετά το περυσινό 6%. Η ανεργία έφθασε το 20,9% τον Νοέμβριο. Σχεδόν ένας στους δύο νέους της χώρας είναι χωρίς δουλειά. Δεδομένων των προοπτικών, οι επενδυτές εύλογα απέχουν από νέες ιδιωτικοποιήσεις. Οι καθυστερήσεις αξιωματούχων του υπουργείου Οικονομικών εξόργισαν και αυτές την τρόικα. Μόνο αφότου απέρριψε τις τελευταίες προτάσεις τους ως «μη ρεαλιστικές» ενέδωσε ο κ. Βενιζέλος. Μια μείωση 22% στον κατώτατο μισθό, άλλος ένας γύρος περικοπών στις συντάξεις και μείωση 15.000 θέσεων στο Δημόσιο συγκαταλέγονται στα μέτρα που ζητείται να «καταπιούν» οι πολιτικοί μέσα στο ερχόμενο 15νθήμερο.
Οταν επικυρωθεί η συμφωνία, η Ελλάδα μπορεί να οργανώσει «εθελοντική» ανταλλαγή χρέους, βάσει της οποίας οι ιδιώτες κάτοχοι ελληνικών ομολόγων θα δεχθούν μείωση κατά 70% της αξίας τους, όμως μπορεί εντέλει να ανακτήσουν μέρος της απώλειας αν η οικονομία ανακάμψει.Το χρέος θα μειωθεί κατά 100 δισ. ευρώ (από 350 δισ.), παραμένοντας ωστόσο στο 120% του ΑΕΠ το 2020 (από 160% σήμερα). Η Ελλάδα μπορεί κάποτε να μπορέσει να πληρώσει ολόκληρο το ποσό, διατείνονται οι υποστηρικτές του σχεδίου, παρότι αρκετοί αμφιβάλλουν αν μπορεί να αποφευχθεί πλήρης στάση πληρωμών.
Οι πολιτικοί όμως ενδιαφέρονται μόνο για τα βραχυπρόθεσμα. Μόλις εγκριθεί η ανταλλαγή ομολόγων, Ε.Ε. και ΔΝΤ θα εγκρίνουν νέα χρηματοδότηση, ένα ομόλογο 14,4 δισ. ευρώ που εκπνέει στις 20 Μαρτίου θα πληρωθεί και θα μπορεί να ξεκινήσει η προεκλογική εκστρατεία. Ο κ. Παπαδήμος, πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ, δεν θα είναι υποψήφιος – αναμένεται να αναλάβει πανεπιστημιακή έδρα στην Αμερική. Οι δημοσκοπήσεις φέρνουν μπροστά τη Νέα Δημοκρατία, με δεύτερο κόμμα τη Δημοκρατική Αριστερά.
Η Ελλάδα χρειάζεται πολιτική σταθερότητα για να αντιστρέψει την πορεία της οικονομίας. Ωστόσο, δεν υπάρχει προφανής εταίρος μιας κυβέρνησης συνεργασίας για τον κ. Σαμαρά πέρα από τον ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, ο οποίος απολαμβάνει σήμερα για πρώτη φορά την εξουσία ως εταίρος της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Στο μεταξύ, οι ψηφοφόροι που μεγάλωσαν με την πολιτική των «φίλων», όπου οι σχέσεις με το κόμμα εξασφαλίζουν θέση στο Δημόσιο και προνόμια, νιώθουν προδομένοι. Ενα νέο λαϊκό κίνημα, το «Δεν πληρώνω», μπορεί να προσελκύσει ισχυρή στήριξη. Κέρδη μπορεί να έχουν και μικρότερα αριστερά κόμματα, όπως και η ακροδεξιά Χρυσή Αυγή. Εντέλει, το κατακερματισμένο και ολοένα πιο πολωμένο πολιτικό τοπίο της Ελλάδας μπορεί να γίνει το πραγματικό εμπόδιο για τις μεταρρυθμίσεις.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_10/02/2012_471879