ΔΟΨ: Τα δίκια της Ελλάδας

 Καρακούσης Αντώνης

Το ελληνικό οικονομικό πρόβλημα πάει από μήνα σε μήνα. Οπως όλα δείχνουν, η διαπραγμάτευση θα παραταθεί εκ νέου.

Δεν ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο και τίποτε δεν βεβαιώνει ότι θα βρει τη λύση του εντός του Οκτωβρίου. Οι διαπραγματεύσεις με την τρόικα κατά τα φαινόμενα θα σκαλώσουν και πάλι.

Οι περικοπές δαπανών που επέλεξε η κυβέρνηση συνεργασίας δεν ικανοποιούν τους εμπειρογνώμονες. Τις θεωρούν αβέβαιες και μη υποστηριζόμενες από μέτρα αποφασιστικά και ικανά να φέρουν τα προσδοκώμενα αποτελέσματα. Και κατά πάσα πιθανότητα θα απαιτήσουν την αντικατάστασή τους από ακόμη βιαιότερες περικοπές μισθών και συντάξεων, ίσως και από την επιβολή νέων φόρων.

Πράγμα που θα δοκιμάσει τις αντοχές των κομμάτων της συμμαχικής κυβέρνησης, επιτείνοντας τον πολιτικό κλονισμό που προκαλούν τα σκάνδαλα, η σκανδαλολογία και οι φήμες επί φημών που καίνε πρόσωπα και κόμματα.

Με άλλα λόγια, οι οιωνοί δεν είναι άριστοι. Οι ευρωπαίοι εταίροι θα θελήσουν να κερδίσουν χρόνο, δεν θα δώσουν οριστική λύση στο ελληνικό πρόβλημα, ούτε όλα τα χρήματα. Λίγες αναπνοές μόνο, ίσα-ίσα να μην πεθάνουμε. Δεν μας εμπιστεύονται και επιπλέον έχουν να χειρισθούν προβλήματα σημαντικότερων χωρών όπως η Ισπανία και η Ιταλία.

Το πιθανότερο να επιλέξουν καθυστέρηση με εμάς μέχρι να διαμορφώσουν μια συνολικότερη λύση για την κρίση χρέους στη Γηραιά Ηπειρο ή ακόμη χειρότερα να παρατείνουν την ομηρεία της Ελλάδας ως την προσεχή άνοιξη, οπότε αναμένεται να έχουν διαμορφωθεί οι νέοι κανανισμοί και να έχουν υιοθετηθεί αυτοματισμοί στην άσκηση της οικονομικής πολιτικής τους οποίους είτε θα αποδεχθούμε με όποιο κόστος, είτε δεν θα αντέξουμε.

Αυτό όμως σημαίνει ότι η Ελλάδα θα περάσει ένα βαρύ χειμώνα, από τον οποίο δύσκολα θα βγει ζωντανή. Με τη χρηματοδότηση περιορισμένη, βασικές υπηρεσίες θα υποχωρούν, κρίσιμα αγαθά θα λείπουν, μεγάλες επιχειρήσεις θα σβήνουν και τμήματα του πληθυσμού θα πέφτουν όλο και πιο χαμηλά, διαμορφώνοντας πεδίο γενικευμένης αμφισβήτησης και ακραίας αντίδρασης.

Είναι αυτή μια διαδικασία αργού θανάτου, την οποία η ελληνική πολιτική τάξη, όσο αναξιόπιστη κι αν είναι, δεν μπορεί να αποδεχθεί. Θα πρέπει να αντιδράσει το ταχύτερο.

Επειτα από τρία χρόνια κρίσης και διαρκούς υποχώρησης έχει διαμορφώσει ένα πεδίο δικαίου. Το οποίο επιτρέπει τόσο τη διεκδίκηση όσο και την επανάσταση έναντι δανειστών και εταίρων. Με άλλα λόγια, η λύση στο ελληνικό οικονομικό πρόβλημα δεν μπορεί να βραδύνει. Και αυτό πρέπει να γίνει καθαρό σε εταίρους και συμμάχους.

 

http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=477180