Η νέα συμφωνία για την Ελλάδα έχει δύο αναγνώσεις, σχολιάζει ο Zsolt Darvas του think tank Bruegel.
Η πρώτη είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο ρίσκο σε ό,τι αφορά την επιτυχία της πρωτοβουλίας για την επαναγορά ομολόγων, ενώ ο στόχος που τίθεται για μείωση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 δεν είναι αρκετά φιλόδοξος:
- Δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι λεπτομέρειες της πρωτοβουλίας για την επαναγορά ομολόγων, πέραν της ευχής αυτή να πραγματοποιηθεί σε τιμές που δεν θα είναι υψηλότερες των τιμών της 23ης Νοεμβρίου 2012 (δηλαδή από 25 έως 34 σεντς στο ευρώ για διάφορες λήξης των νέων ελληνικών ομολόγων). Από τη στιγμή όπου τα νέα ελληνικά ομόλογα διέπονται από τον βρετανικό νόμο και διαφυλάσσονται με μια συμφωνία συγχρηματοδότησης με το EFSF, τα κίνητρα που δίνονται στους ομολογιούχους να πουλήσουν τα ομόλογα που κατέχουν σε τόσο χαμηλές τιμές, πιθανότατα θα είναι λίγα. Το ΔΝΤ έθεσε ως όρο για τη συνέχιση της στήριξής του προς την Ελλάδα, μεταξύ άλλων, την επιτυχή έκβαση της επαναγοράς ομολόγων.
- Επίσης, ο πρότερος στόχος για χρέος στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 έχει αποδειχθεί ανεπαρκής για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και συνεπώς τον περιορισμό της πιθανότητας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Μια επανάληψη παρόμοιων στόχων είναι απίθανο να βοηθήσει. Απλώς θα παρατείνει την οικονομική και κοινωνική μιζέρια και την αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά τη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη ανάγνωση της συμφωνίας:
- Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέφρασαν την ισχυρή αποφασιστικότητά τους να διατηρήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και δήλωσαν ότι θα εξεταστούν «περαιτέρω μέτρα και βοήθεια» όταν η χώρα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, υπό την προϋπόθεση της εκπλήρωσης των όρων και προϋποθέσεων του προγράμματος χρηματοοικονομικής βοήθειας προς αυτήν.
Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει το κλίμα στην αγορά και συνεπώς να στηρίξει μια ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας, διότι οι μεγάλες συρρικνώσεις ακολουθούνταν από ταχείες ανακάμψεις και το ελληνικό ΑΕΠ έχει βουτήξει κατά σχεδόν ένα τέταρτο.
Ποια από τις δύο αναγνώσεις θα «δει» ο ιδιωτικός τομέας; «Φοβάμαι πως η πρώτη ανάγνωση θα είναι αυτή που θα κυριαρχήσει», λέει ο Darvas. «Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσαν να αποθαρρυνθούν ακόμα περισσότερο οι επενδύσεις, να συνεχιστεί η σταδιακή φυγή κεφαλαίων, οι οικονομικές επιδόσεις θα μπορούσαν να παραμείνουν ισχνές, η απασχόληση να μειωθεί ακόμα περισσότερο και να αυξηθεί η κοινωνική πίεση στην κυβέρνηση και στη Βουλή. Εν μέσω μιας παρατεταμένης ύφεσης, η τρέχουσα κυβέρνηση συνασπισμού μπορεί να καταρρεύσει, οδηγώντας σε εγχώρια πολιτική παράλυση και σε μια αλυσίδα γεγονότων που θα οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ, με καταστροφικές συνέπειες εντός και εκτός Ελλάδος».
Κατά τον ίδιο, για να γυρίσει το κλίμα από την πρώτη στη δεύτερη ανάγνωση θα χρειαστούν «μια τέλεια εφαρμογή και πολλή τύχη».
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/741529/Article.aspx
Η πρώτη είναι ότι υπάρχει ένα μεγάλο ρίσκο σε ό,τι αφορά την επιτυχία της πρωτοβουλίας για την επαναγορά ομολόγων, ενώ ο στόχος που τίθεται για μείωση του χρέους στο 124% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 δεν είναι αρκετά φιλόδοξος:
- Δεν έχουν ξεκαθαριστεί οι λεπτομέρειες της πρωτοβουλίας για την επαναγορά ομολόγων, πέραν της ευχής αυτή να πραγματοποιηθεί σε τιμές που δεν θα είναι υψηλότερες των τιμών της 23ης Νοεμβρίου 2012 (δηλαδή από 25 έως 34 σεντς στο ευρώ για διάφορες λήξης των νέων ελληνικών ομολόγων). Από τη στιγμή όπου τα νέα ελληνικά ομόλογα διέπονται από τον βρετανικό νόμο και διαφυλάσσονται με μια συμφωνία συγχρηματοδότησης με το EFSF, τα κίνητρα που δίνονται στους ομολογιούχους να πουλήσουν τα ομόλογα που κατέχουν σε τόσο χαμηλές τιμές, πιθανότατα θα είναι λίγα. Το ΔΝΤ έθεσε ως όρο για τη συνέχιση της στήριξής του προς την Ελλάδα, μεταξύ άλλων, την επιτυχή έκβαση της επαναγοράς ομολόγων.
- Επίσης, ο πρότερος στόχος για χρέος στο 120% του ΑΕΠ μέχρι το 2020 έχει αποδειχθεί ανεπαρκής για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης και συνεπώς τον περιορισμό της πιθανότητας εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη. Μια επανάληψη παρόμοιων στόχων είναι απίθανο να βοηθήσει. Απλώς θα παρατείνει την οικονομική και κοινωνική μιζέρια και την αβεβαιότητα σε ό,τι αφορά τη θέση της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Υπάρχει όμως και μια δεύτερη ανάγνωση της συμφωνίας:
- Οι Ευρωπαίοι ηγέτες εξέφρασαν την ισχυρή αποφασιστικότητά τους να διατηρήσουν την Ελλάδα εντός της ευρωζώνης και δήλωσαν ότι θα εξεταστούν «περαιτέρω μέτρα και βοήθεια» όταν η χώρα επιτύχει πρωτογενές πλεόνασμα, υπό την προϋπόθεση της εκπλήρωσης των όρων και προϋποθέσεων του προγράμματος χρηματοοικονομικής βοήθειας προς αυτήν.
Αυτό θα μπορούσε να βελτιώσει το κλίμα στην αγορά και συνεπώς να στηρίξει μια ταχεία ανάκαμψη της οικονομίας, διότι οι μεγάλες συρρικνώσεις ακολουθούνταν από ταχείες ανακάμψεις και το ελληνικό ΑΕΠ έχει βουτήξει κατά σχεδόν ένα τέταρτο.
Ποια από τις δύο αναγνώσεις θα «δει» ο ιδιωτικός τομέας; «Φοβάμαι πως η πρώτη ανάγνωση θα είναι αυτή που θα κυριαρχήσει», λέει ο Darvas. «Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσαν να αποθαρρυνθούν ακόμα περισσότερο οι επενδύσεις, να συνεχιστεί η σταδιακή φυγή κεφαλαίων, οι οικονομικές επιδόσεις θα μπορούσαν να παραμείνουν ισχνές, η απασχόληση να μειωθεί ακόμα περισσότερο και να αυξηθεί η κοινωνική πίεση στην κυβέρνηση και στη Βουλή. Εν μέσω μιας παρατεταμένης ύφεσης, η τρέχουσα κυβέρνηση συνασπισμού μπορεί να καταρρεύσει, οδηγώντας σε εγχώρια πολιτική παράλυση και σε μια αλυσίδα γεγονότων που θα οδηγήσει σε έξοδο από το ευρώ, με καταστροφικές συνέπειες εντός και εκτός Ελλάδος».
Κατά τον ίδιο, για να γυρίσει το κλίμα από την πρώτη στη δεύτερη ανάγνωση θα χρειαστούν «μια τέλεια εφαρμογή και πολλή τύχη».
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/741529/Article.aspx
No comments:
Post a Comment