New York Times: Το παρασκήνιο της επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων – Πώς η Ευρώπη πλήρωσε 2 δις ευρώ περισσότερα στα hedge funds – Ο ρόλος του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ταμείου (IIF) – Ποιοι κέρδισαν από τη διαδικασία

Στο παρασκήνιο του προγράμματος επαναγοράς του ελληνικού χρέους αναφέρονται σε δημοσίευμα τους οι New York Times, οι οποίοι επισημαίνουν ότι τα hedge funds κατάφεραν για άλλη μια φορά να "κερδίσουν" την Ε.Ε. στη "μάχη" της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους και να επιτύχουν αξιόλογα κέρδη μέσω της εν λόγω διαδικασίας.

Το δημοσίευμα επικεντρώνεται στο γεγονός ότι δεν αξιοποιήθηκε η ρήτρα συλλογικής δράσης (CAC’S) στην επαναγορά του ελληνικού χρέους, ενώ επιπλέον αφήνει αιχμές κατά του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), το οποίο – σύμφωνα με το δημοσίευμα – «έπαιξε με τους φόβους της Ευρώπης» με αποτέλεσμα το πρόγραμμα επαναγοράς ομολόγων να κοστίσει 2 δις ευρώ περισσότερα.
Όπως αναφέρεται, τον περασμένο Νοέμβριο ο αρμόδιος Επίτροπος για τις Οικονομικές και Νομισματικές Υποθέσεις, Olli Rehn έλαβε e-mail από τον Hakan Wohlin, ο οποίος υποστήριζε ότι η επιστράτευση των ρητρών συλλογικής δράσης (CAC’S) στην εξεταζόμενη από την Ευρωζώνη επαναγορά ελληνικού χρέους δεν θα προκαλούσε προβλήματα είτε στην Ελλάδα είτε στην Ευρωζώνη. Συγκεκριμένα, ο Wohlin πρότεινε στους Ευρωπαίους αξιωματούχους να υιοθετήσουν σκληρή στάση απέναντι στα ιδιωτικά κεφάλαια αντιστάθμισης κινδύνου που είχαν αγοράσει ελληνικά ομόλογα και τους προέτρεπε να χρησιμοποιήσουν τα CAC’S ώστε τα funds να πουλήσουν σε χαμηλότερη τιμή από ότι θα αποδέχονταν οικειοθελώς.
Κατά τον Wohlin η κίνηση αυτή ήταν «τελείως νόμιμη» και επιπλέον «δεν θα προκαλούσε αναστάτωση στις αγορές» ενώ στόχος της ήταν τα hedge funds να πουλήσουν στα επίπεδα των 28 με 30 λεπτών του ευρώ, αντί για 34 με 35 λεπτά του ευρώ που επιθυμούσαν τα hedge funds. Με αυτόν τον τρόπο, η Ελλάδα θα επιτύγχανε μια σημαντική μείωση του χρέους της με λογικό κόστος επεσήμαινε ο Wohlin, κατά τους New York Times.
Κατά το δημοσίευμα, η μη ενεργοποίηση των ρητρών συλλογικής δράσης αποτελεί μια ακόμα υπενθύμιση για το πώς οι ιδιώτες επενδυτές έχουν καταφέρει να εξουδετερώσουν τους Ευρωπαίους αξιωματούχους σε διάφορα στάδια της κρίσης χρέους. Αποτέλεσμα – σύμφωνα με το δημοσίευμα – ήταν όταν στις 12 Δεκεμβρίου ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα της επαναγοράς ελληνικών ομολόγων, η Ελλάδα να πιάσει μεν το στόχο της ελάφρυνσης κατά 21 δις ευρώ του χρέους της, αλλά οι μεγάλοι νικητές να είναι τα hedge funds, τα οποία εισέπραξαν υψηλότερα κέρδη από ότι ανέμεναν σε ένα πρόγραμμα διάσωσης της Ελλάδας που χρηματοδότησαν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι.
Οι New York Times επικαλούνται τον Mitu Gulati, έναν διαπρεπή νομικό του Duke University, ο οποίος επισημαίνει ότι με την ενεργοποίηση των CAC’S η Ευρώπη θα μπορούσε να εξοικονομήσει 2 δις ευρώ. «Δεν καταλαβαίνω γιατί δεν το έκαναν. Θα ήταν μια εύκολη συναλλαγή, κατά την οποία τα hedge funds θα εξακολουθούσαν να έχουν μεγάλα κέρδη» υπογραμμίζει ο Gulati.
Πάντως, εντύπωση προκαλεί και η «επίθεση» των New York Times κατά του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), για το ρόλο που διαδραμάτισε στο πρόγραμμα επαναγοράς των ελληνικών ομολόγων. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το IIF έπαιξε με τους φόβους των Βρυξελλών, της Ιταλίας και της Ισπανίας (πόσο μάλλον της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας που ετοιμάζονται να βγουν στις αγορές το 2013) ότι η σκληρή γραμμή προσέγγισης των hedge funds θα μπορούσε να δημιουργήσει άλλο ένα γύρο χάους στην αγορά, καθώς αν η Αθήνα ανάγκαζε τους ομολογιούχους να δεχτούν χαμηλότερες τιμές, οι επενδυτές θα σταματούσαν να αγοράζουν τα ομόλογα των ευρωπαϊκών χωρών που βρίσκονται υπό πίεση. Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι για αυτό το σκοπό ο επικεφαλής του IIF, Charles Dallara μετέβη στην Αθήνα στα μέσα Νοεμβρίου για να τονίσει στην κυβέρνηση ότι η επίκληση των ρητρών θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα και τη ζώνη του ευρώ.
Σημειώνεται πως για να ενεργοποιηθούν οι ρήτρες συλλογικής δράσης, πρέπει τα δύο τρίτα των επενδυτών να συμφωνήσουν με την τιμή προσφοράς. Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι θεώρησαν ότι δεν υπήρχε καμία βεβαιότητα ότι αυτό θα συμβεί. Σύμφωνα με τους New York Times στο e-mail του προς τον Rehn ο Wohlin υποστήριζε ότι δεν υπήρχε τίποτα ανησυχητικό με τη χρήση ρητρών συλλογικής δράσης και ότι οι ρήτρες χρησιμοποιούνται στις περισσότερες ασκήσεις αναδιάρθρωσης του χρέους και ότι οι επενδυτές θα περίμεναν η Ελλάδα να τις χρησιμοποιήσει.
Σύμφωνα με τους New York Times, οι μεγάλοι κερδισμένοι ήταν hedge funds από την Ευρώπη και τις ΗΠΑ, όπως τα Greylock Capital, Fir Tree, Brevan Howard και Third Point, τα οποία κατέγραψαν κέρδη έως και 100% από τις επενδύσεις τους σε ελληνικά ομόλογα.

http://www.bankingnews.gr/component/k2/item/71660-new-york-times-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%AE%CE%BD%CE%B9%CE%BF-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%AC%CF%82-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CF%8C%CE%B3%CF%89%CE%BD-%E2%80%93-%CF%80%CF%8E%CF%82-%CE%B7-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E%CF%80%CE%B7-%CF%80%CE%BB%CE%AE%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B5-2-%CE%B4%CE%B9%CF%82-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%83%CF%8C%CF%84%CE%B5%CF%81%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B1-hedge-funds-%E2%80%93-%CE%BF-%CF%81%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%B4%CE%B9%CE%B5%CE%B8%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CF%82-%CF%87%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%80%CE%B9%CF%83%CF%84%CF%89%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D-%CF%84%CE%B1%CE%BC%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-iif-%E2%80%93-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BF%CE%B9-%CE%BA%CE%AD%CF%81%CE%B4%CE%B9%CF%83%CE%B1%CE%BD-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%B1%CF%83%CE%AF%CE%B1



Για άγνωστες πτυχές της διαδικασίας επαναγοράς κάνουν λόγο οι NYT σε δημοσίευμά τους. Σύμφωνα με αυτό, τον προηγούμενο μήνα, και ενώ η Ελλάδα ετοιμαζόταν να προχωρήσει το σχέδιο της επαναγοράς για να μειώσει το χρέος της, ο επίτροπος Όλι Ρεν έλαβε ένα πολύ ενδιαφέρον e-mail.
Ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της Deutsche Bank, με εμπλοκή στη διαδικασία της επαναγοράς για λογαριασμό του ελληνικού δημοσίου, πρότεινε η Ευρώπη να τηρήσει σκληρή διαπραγματευτική γραμμή απέναντι στα hedge funds που είχαν αγοράσει ελληνικό χρέος. Καλούσε τους Ευρωπαίους να χρησιμοποιήσουν έναν νομικό μηχανισμό, τις ρήτρες συλλογικής ευθύνης, που θα ανάγκαζε τα hedge funds να πουλήσουν σε χαμηλότερη τιμή από αυτήν που θα αποδέχονταν εθελοντικά.

Η κίνηση ήταν απολύτως νόμιμη και δεν θα διατάρασσε τις αγορές, υποστήριξε ο Hakan Wohlin, το εν λόγω στέλεχος, σημειώνει η εφημερίδα. Και αναγκάζοντας τα hedge funds να πουλήσουν στα 28 - 30 σεντς ανά ευρώ ονομαστικής αξίας τα ομόλογα, αντί για 34 - 35 σεντς που ήθελαν, η Ελλάδα θα πετύχαινε σημαντική μείωση χρέους σε «λογικό» κόστος.
Όμως, και στην τελευταία αναμέτρηση με τους ιδιώτες πιστωτές της Ελλάδας, η Ευρώπη έκανε πίσω πρώτη, σημειώνουν οι New York Times. Όταν τα «φιλόδικα» hedge funds και τα μεγάλα χρηματοοικονομικά λόμπι προειδοποίησαν για κρίση στην αγορά, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι απέρριψαν τη σκληρή γραμμή.  
 

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε την επαναγορά και διέγραψε χρέος 21 δισ. ευρώ. Οι μεγάλοι νικητές ήταν τα hedge funds, που έγραψαν κέρδη υψηλότερα και από αυτά που περίμεναν, σε ένα ακόμα επεισόδιο ελληνικής διάσωσης που χρηματοδοτήθηκε από τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, σημειώνει η εφημερίδα.

Για ορισμένους ειδικούς πρόκειται για ένα ακόμα επεισόδιο που δείχνει πως οι ιδιώτες πιστωτές «τρίπλαραν» τους Ευρωπαίους σε διάφορα στάδια της κρίσης χρέους. Και έδειξε ότι κάθε φορά που θα υπάρξει στο μέλλον κάποιο σχέδιο μείωσης χρέους θα είναι όλο και ακριβότερο.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί το έκαναν», δηλώνει ο Mitu Gulati, ειδικός στα κρατικά χρέη στο πανεπιστήμιο του Duke, υποστηρίζοντας ότι η Ευρώπη θα μπορούσε να εξασφαλίσει όφελος έως και 2 δισ. ευρώ. «Θα ήταν μια εύκολη συναλλαγή και τα hedge funds θα έβγαιναν από αυτή με σημαντικό κέρδος».

Τα κεφάλαια αυτά έχουν κερδίσει σημαντικά από την κρίση στην Ευρώπη, κερδοσκοπώντας με τα ελληνικά ομόλογα ή αγοράζοντας senior χρέος των ισπανικών τραπεζών. Έχουν ποντάρει επιτυχημένα στο ότι η Ευρώπη θα προτιμήσει να πληρώσουν οι φορολογούμενοι για διασώσεις προκειμένου να εξασφαλίσουν τη συναίνεση των ιδιωτών πιστωτών.

Φέτος, τα επονομαζόμενα και κεφάλαια «γύπες», όπως το Dart Management, πληρώθηκαν στο 100% όταν αρνήθηκαν να υποστούν ζημίες στο πλαίσιο του PSI. Στους μεγάλους κερδισμένους περιλαμβάνονται τα Greylock Capital, FirTree, Brevan Howard και Third Point. Όλα αγόρασαν χρέος το καλοκαίρι και έγραψαν κέρδη 100% ή και περισσότερο.


Ο ρόλος του IIF Η εφημερίδα σημειώνει ότι πρέπει να ευχαριστήσουν το χρηματοοικονομικό λόμπι, και κυρίως το Institute of International Finance. Το IIF έπαιξε με τους φόρους των Βρυξελλών, της Ρώμης και της Μαδρίτης με μια σκληρή προσέγγιση ότι τα hedge funds θα δημιουργούσαν έναν ακόμα γύρο χάους στις χρηματαγορές. Η προειδοποίηση ήταν σαφής: αν η Αθήνα έθετε σε εφαρμογή νομικούς μηχανισμούς όπως η ενεργοποίηση της γνωστής ρήτρας συλλογικής ευθύνης (collective action clauses), για να αναγκάσει τους κατόχους ομολόγων να αποδεχθούν χαμηλότερες τιμές, τότε οι επενδυτές θα σταματούσαν να αγοράζουν ομόλογα των δοκιμαζόμενων ευρωπαϊκών χωρών. Αντιμέτωποι με αυτό το επιχείρημα στάθηκαν ο Wohlin της Deutsche Bank και ο Adam Lerrick, ένας πρώην τραπεζίτης και τώρα συνδεδεμένος με το American Enterprise Institute.

Υποστήριξαν ότι τα collective action clauses έχουν νόμιμη λειτουργία: να βοηθήσουν χώρες κοντά στη χρεοκοπία να πετύχουν αναδιάρθρωση χρέους με την πλειοψηφία των πιστωτών και ελάχιστη νομική φασαρία από επενδυτές που θέλουν να μείνουν εκτός της συμφωνίας. Όλα τα κράτη μέλη της ευρωζώνης που θα εκδώσουν χρέος από τον επόμενο χρόνο θα έχουν τέτοιες πρόνοιες στα συμβόλαια των ομολόγων τους και οι υποστηρικτές τους λένε ότι αυτό είναι απόδειξη ότι δεν προκαλούν αναταραχή στις αγορές. «Αν βρίσκονται μέσα στους κανόνες, δεν θα πρέπει να προκαλέσουν καμία αναταραχή», σημειώνει ο Jeromin Zettelmeyer, ειδικός για τα κρατικά χρέη στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Επενδύσεων.

Ο Wohlin, ο οποίος ήταν επικεφαλής χρηματοοικονομικός σύμβουλος της Ελλάδας στην επαναγορά, δήλωσε πως δεν μπορεί να σχολιάσει τις επαφές του με τους πελάτες, συμπεριλαμβανομένου του e-mail, μέρος του οποίου έχουν δει οι NYT. Υποστήριξε ότι, ενώ η χρήση των collective action clauses θα εξασφάλιζε μέγιστη μείωση χρέους, αυτή η κίνηση απαιτούσε οικονομική δέσμευση από την πλευρά της Ευρώπης, που η τελευταία δεν ήθελε να πάρει. «Η τιμή που πλήρωσε η Ελλάδα είναι εύλογη και η ‘δόξα’ θα πρέπει να πάει στον επίσημο τομέα που εκτέλεσε τη συναλλαγή, η οποία ήταν δίκαια για τους φορολογούμενους και δεν αναστάτωσε τις αγορές», σημειώνει.

Για να ενεργοποιηθούν τα collective action clauses πρέπει να συναινέσουν τα 2/3 των επενδυτών, και δεν υπήρχε η βεβαιότητα ότι αυτό θα γίνει, υποστηρίζουν Ευρωπαίοι αξιωματούχοι. Η εφημερίδα σημειώνει ότι αυτό ίσως ήταν εύκολο το καλοκαίρι, οπότε πλανιόταν ο φόβος του Grexit και τα ομόλογα υποχώρησαν στα 12 - 13 σεντς το ευρώ. Τότε αρκετοί επενδυτές άρχισαν να αγοράζουν, μετατρέποντας τα ελληνικά ομόλογα στο πιο δημοφιλές στοίχημα υψηλού ρίσκου. Η εφημερίδα υπενθυμίζει ότι εν συνεχεία υπήρξε η πρόταση το θέμα νέας αναδιάρθρωσης, αλλά ο επίσημος τομέας δεν δεχόταν «κούρεμα». Έτσι, το βάρος έπεσε στα 62 δισ. ευρώ χρέος που έχουν οι ιδιώτες.

Οι συνθήκες ήταν ιδανικές, σημειώνει η εφημερίδα. Το χρέος ήταν υπό διαπραγμάτευση με «έκπτωση» 75% επί της ονομαστικής αξίας και υπήρχαν επενδυτές έτοιμοι να πουλήσουν. Κυρίως, όμως, τα ομόλογα ήταν «ευλογημένα» με τις ρήτρες συλλογικής ευθύνης, που είχε σχεδιάσει ο Lee C. Buchheit της νομικής εταιρείας Cleary Gottlieb, της πλέον έμπειρης εταιρείας στο πώς να τυλίξει απείθαρχους επενδυτές σε ένα πρόγραμμα αναδιάρθρωσης.


Οι επενδυτές το περιμένουν
Στο e-mail προς τον Όλι Ρεν, ο Wohlin υποστήριξε πως δεν υπήρχε φόβος για τη χρήση των collective action clauses. Αντιθέτως, αυτές οι ρήτρες χρησιμοποιούνται στις περισσότερες αναδιαρθρώσεις χρέους και οι επενδυτές περιμένουν ότι η Ελλάδα θα τις χρησιμοποιήσει.
Ως έναν βαθμό ο Wohlin είχε δίκιο, σημειώνει η εφημερίδα. Καθώς τα στοιχήματα των hedge funds αυξάνονταν, οι νομικοί τους ετοίμαζαν τη στρατηγική τους ώστε να αντιμετωπίσουν κάτι τέτοιο.

Στο θέμα ενεπλάκη και ο Charles Dallara, του ΙΙF. Ηρθε στην Αθήνα για να πει στην κυβέρνηση ότι η χρήση τους θα ήταν καταστροφική για την Ελλάδα και την ευρωζώνη. Οι θέσεις του είχαν απήχηση. Και το σχέδιο προχώρησε καθαρά εθελοντικά, δίνοντας στα hedge funds το πλεονέκτημα. «Δεν θα απαντήσω καν στο τηλέφωνο, αν η τιμή είναι κάτω από τα 35 σεντς», δήλωσε κάτοχος μεγάλης ποσότητας ελληνικού χρέους»… 

http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/747618/Article.aspx