Η άλλη όψη του νομίσματος παρατηρείται στην Ιαπωνία

Πολλοί οικονομολόγοι υποστηρίζουν ότι η Ιαπωνία θα έπρεπε να υποδεχθεί μετά βαΐων και κλάδων την επιστροφή του πληθωρισμού. Κι αυτό γιατί η χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου βρίσκεται αντιμέτωπη με αποπληθωριστικές πιέσεις εδώ και τουλάχιστον δέκα χρόνια. Ακόμη και μετά την οικονομική ανάκαμψη, που ξεκίνησε το 2002, ο «αντιπληθωριστικός τρόπος σκέψης» έμεινε βαθιά ριζωμένος στους επιχειρηματικούς κύκλους της χώρας, κάτι που σημαίνει ότι οι εταιρείες θα χρειάζονταν να παλέψουν σκληρά για να αυξήσουν τις τιμές και να πληρώσουν μεγαλύτερους μισθούς στους εργαζομένους. Ελλείψει του θετικού αυτού κύκλου, όπου τα αυξημένα κέρδη οδηγούν σε μεγαλύτερες αποδοχές κι αυτές οδηγούν με τη σειρά τους σε μεγαλύτερη κατανάλωση και ούτε καθεξής, η ανάκαμψη της Ιαπωνίας βασίστηκε υπερβολικά πολύ στις εξαγωγές.
Μια έκρηξη του πληθωρισμού, τονίζουν ορισμένοι αναλυτές, θα αποτελούσε την τονωτική ένεση που χρειάζεται η οικονομία. Οι τιμές όντως βρίσκονται σε ανοδική πορεία. Ωστόσο, σχεδόν το σύνολο αυτής της αύξησης προέρχεται από τις τιμές των τροφίμων και του πετρελαίου, δύο αγαθά τα οποία η χώρα εισάγει. Κατ’ επέκταση, η αύξηση του πληθωρισμού δεν οφείλεται σε άνοδο της εγχώριας ζήτησης, αλλά ουσιαστικά αντιπροσωπεύει μη καλοδεχούμενη επιδείνωση της οικονομίας της χώρας σε ό,τι αφορά το εμπόριο. Η αξία των ιαπωνικών εξαγωγών σε σχέση με τις εισαγωγές έχει χειροτερέψει τα τελευταία τέσσερα χρόνια, όμως μέχρι πρόσφατα η αύξηση στον όγκο των πωλήσεων των εταιρειών της χώρας αντιστάθμιζε αυτό το έλλειμμα.
Η ανάκαμψη της οικονομίας βοηθούνταν από τις πολύ δυνατές εξαγωγές της πρώτα στην Κίνα και πιο πρόσφατα στην Ευρώπη και σε πετρελαιοπαραγωγές χώρες. Ωστόσο, η ζήτηση από την Ασία, η οποία απορροφά το 50% των εξαγωγών της Ιαπωνίας, έχει μειωθεί εφέτος. Σε απόλυτες αξίες οι εξαγωγές της στην Αμερική συρρικνώνονται. Και πλέον η άνοδος των εξαγωγών της στην Ευρώπη δείχνει να «κλυδωνίζεται». Την προηγούμενη εβδομάδα, στην τακτική συνεδρίασή της, η κεντρική τράπεζα κράτησε τα επιτόκια αμετάβλητα στο 0,5%. Ο Ρίτσαρντ Τζέραμ, αναλυτής στη Macquarie Capital Securities στο Τόκιο, επισημαίνει ότι το πραγματικό κόστος δανεισμού είναι πλέον σταθερά αρνητικό. Ολα αυτά συνηγορούν στην άποψη πως τίποτα δεν πρόκειται ν’ αλλάξει, τουλάχιστον άμεσα, στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου.
Η κεντρική τράπεζα δεν έχει μπορέσει ούτε κατά διάνοια να αυξήσει το κόστος δανεισμού με τον ρυθμό που θα ήθελε. Επιθυμία των τραπεζιτών, εδώ και πολύ καιρό, είναι η «ομαλοποίηση» της νομισματικής πολιτικής της χώρας με την αύξηση του βασικού επιτοκίου στο 2,5% με 3%. Ωστόσο, οι δυσμενείς οικονομικές συνθήκες στην εγχώρια και τη διεθνή αγορά συνεχώς «απαγορεύουν» μια τέτοια κίνηση. Μάλιστα, εκτός από την αδυναμία αύξησης των επιτοκίων, η κεντρική τράπεζα αναθεώρησε προς τα κάτω τις προβλέψεις της για το τρέχον οικονομικό έτος.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_20/07/2008_278307