Τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζει η Wind έρχονται να επιβεβαιώσουν την εκτίμηση ότι η τηλεφωνία, τόσο η σταθερή όσο και η κινητή, δεν είναι πλέον το Ελντοράντο της ελληνικής οικονομίας. Τα χρέη της εταιρείας είναι πλέον οκτώ φορές περισσότερα από τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων. Η Wind χρειάζεται κεφαλαιακή ένεση. Ετσι, πολλοί εκτιμούν ότι ακόμη κι αν κατορθώσει να αναδιαρθρώσει το χρέος της, θα πάρει μόνο πρόσκαιρη ανάσα. Στο τέλος θα υποχρεωθεί να κάνει αύξηση κεφαλαίου. Κι τότε όλα τα ενδεχόμενα για τη μετοχική της σύνθεση είναι ανοικτά. Κάποιοι ήδη βλέπουν έναν συνήθη ύποπτο την τελευταία διετία να κινείται. Κάποιοι άλλοι το αποκλείουν.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyepix_1_28/08/2009_327111
28.8.09
Ιαπωνία by ZZ
Βαριά ήττα αναμένει τους Φιλελεύθερους Δημοκράτες έπειτα από μισό αιώνα στην εξουσία, στις εκλογές που διεξάγονται την Κυριακή. Ενα από τα πλέον εδραιωμένα πολιτικά κόμματα στον κόσμο, το ιαπωνικό Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα (LDP) πολεμάει για την επιβίωσή του, χωρίς όμως ελπίδες. Το κόμμα κυβερνά την Ιαπωνία τα τελευταία 53 χρόνια, με ένα μικρό διάλειμμα 11 μηνών στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Σύμφωνα με δημοσκόπηση που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Ασάχι Σιμπούν» το αντιπολιτευόμενο Δημοκρατικό Κόμμα θα κατακτήσει τα δύο τρίτα των εδρών στην Κάτω Βουλή.
Εσχατη εξαγγελία εκ μέρους της κυβέρνησης, η φορολογική αμνηστία για τις επιχειρήσεις με στόχο τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων, αγνοήθηκε. Υπολογίζονται στα 1.700 δισ. δολάρια, οι επενδύσεις των Ιαπώνων ιδιωτών σε ξένες αξίες. Ομως, το LDP έχει δηλώσει ότι μόλις η οικονομία βελτιωθεί, θα επιβάλει μεγαλύτερο φόρο κατανάλωσης, που τώρα βρίσκεται στο 5%. Ετσι θέλει να δείξει ότι είναι υπεύθυνος διαχειριστής, ενώ ταυτόχρονα κατηγορεί το αντίπαλο Δημοκρατικό Κόμμα ότι δίνει κι αυτό πολυέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις, χωρίς να σχεδιάζει ταυτόχρονα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ομως, η δημοσκόπηση της «Ασάχι» δείχνει ότι οι ψηφοφόροι έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ικανότητα της αντιπολίτευσης να διαχειριστεί την οικονομία, από ό,τι στις ικανότητες αυτών που τώρα κυβερνούν.
Οι «τριγμοί» που κλυδωνίζουν και την Ιαπωνία έχουν πάρει κρίσιμες διαστάσεις καθώς οι χρεοκοπίες που σημείωσαν ανησυχητικό άλμα 24% τον περασμένο χρόνο - με θύματα κυρίως τις εισηγμένες επιχειρήσεις, συνεχίζονται. Το χρηματιστήριο του Tόκιο με την κατάρρευσή του τον χρόνο που πέρασε, προκάλεσε πολλά θύματα διαλύοντας επιχειρήσεις και τράπεζες και καταστρέφοντας την οικονομία. Ο δείκτης Nikkei των 225 κορυφαίων επιχειρήσεων σημείωσε το 2008 ετήσια πτώση-ρεκόρ 42,12%, τη χειρότερη στην 60-ετών ιστορία του. Πάντως, χθες, ο δείκτης κατέγραψε νέα μεγάλη πτώση 165,7 μονάδων (-1,56%).
Το παράδοξο είναι ότι το γιεν ενισχύθηκε χθες έναντι του δολαρίου και του ευρώ! Ομως, αναπόφευκτα, θα εξαναγκαστεί η νέα κυβέρνηση να προβεί σε παρεμβάσεις υποτίμησης του γιεν. Ομως θα προσπαθήσει να αποφύγει τις πρακτικές του παρελθόντος. Aξίζει να θυμίσω ότι η πολιτική των παρεμβάσεων τερματίστηκε τον Μάρτιο του 2004. Τότε, η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας ξόδεψε τους τρεις πρώτους μήνες (του 2004) 15 τρισ. γιεν, αφού είχε ήδη δαπανήσει στο σύνολο του 2003 το ποσό-ρεκόρ των 20 τρισ. γιεν (δηλαδή περίπου το διπλάσιο του τότε εμπορικού πλεονάσματός της).
Η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας με γενναίες ενέσεις ρευστότητας προσπαθεί να καταπολεμήσει την πιστωτική ασφυξία που σε συνδυασμό με τα άλματα του γιεν, πλήττει τις ιαπωνικές επιχειρήσεις, χωρίς όμως επιτυχία. Η τράπεζα έχει αγοράσει -για πρώτη φορά στην ιστορία της- ανασφάλιστους βραχυπρόθεσμους τίτλους που έχουν εκδοθεί από τις επιχειρήσεις, οι οποίες αντλούν βραχυπρόθεσμο δανεισμό μέσω της έκδοσης των τίτλων αυτών για να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές λειτουργίες τους. Και, επίσης, αύξησε στα 1,4 τρισ. γιεν την αξία των κρατικών ομολόγων που αγοράζει μηνιαίως.
Ενώ, ήδη, τα επιτόκια άγγιξαν το μηδέν αφού η Kεντρική Tράπεζα έχει μειώσει το βασικό επιτόκιο στο 0,10%. Να θυμίσω ότι τα επιτόκια της Ιαπωνίας παρέμειναν σε μηδενικά επίπεδα από τον Aύγουστο του 2000 έως τον Ιούλιο του 2006 όταν αυξήθηκαν για πρώτη φορά στο 0,25%(!) και ξανά για δεύτερη φορά στο 0,50% τον Φεβρουάριο του 2007 και φέτος τον Οκτώβριο μειώθηκαν στο 0,30%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_28/08/2009_327143
Εσχατη εξαγγελία εκ μέρους της κυβέρνησης, η φορολογική αμνηστία για τις επιχειρήσεις με στόχο τον επαναπατρισμό των κεφαλαίων, αγνοήθηκε. Υπολογίζονται στα 1.700 δισ. δολάρια, οι επενδύσεις των Ιαπώνων ιδιωτών σε ξένες αξίες. Ομως, το LDP έχει δηλώσει ότι μόλις η οικονομία βελτιωθεί, θα επιβάλει μεγαλύτερο φόρο κατανάλωσης, που τώρα βρίσκεται στο 5%. Ετσι θέλει να δείξει ότι είναι υπεύθυνος διαχειριστής, ενώ ταυτόχρονα κατηγορεί το αντίπαλο Δημοκρατικό Κόμμα ότι δίνει κι αυτό πολυέξοδες προεκλογικές υποσχέσεις, χωρίς να σχεδιάζει ταυτόχρονα μέτρα δημοσιονομικής πειθαρχίας. Ομως, η δημοσκόπηση της «Ασάχι» δείχνει ότι οι ψηφοφόροι έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στην ικανότητα της αντιπολίτευσης να διαχειριστεί την οικονομία, από ό,τι στις ικανότητες αυτών που τώρα κυβερνούν.
Οι «τριγμοί» που κλυδωνίζουν και την Ιαπωνία έχουν πάρει κρίσιμες διαστάσεις καθώς οι χρεοκοπίες που σημείωσαν ανησυχητικό άλμα 24% τον περασμένο χρόνο - με θύματα κυρίως τις εισηγμένες επιχειρήσεις, συνεχίζονται. Το χρηματιστήριο του Tόκιο με την κατάρρευσή του τον χρόνο που πέρασε, προκάλεσε πολλά θύματα διαλύοντας επιχειρήσεις και τράπεζες και καταστρέφοντας την οικονομία. Ο δείκτης Nikkei των 225 κορυφαίων επιχειρήσεων σημείωσε το 2008 ετήσια πτώση-ρεκόρ 42,12%, τη χειρότερη στην 60-ετών ιστορία του. Πάντως, χθες, ο δείκτης κατέγραψε νέα μεγάλη πτώση 165,7 μονάδων (-1,56%).
Το παράδοξο είναι ότι το γιεν ενισχύθηκε χθες έναντι του δολαρίου και του ευρώ! Ομως, αναπόφευκτα, θα εξαναγκαστεί η νέα κυβέρνηση να προβεί σε παρεμβάσεις υποτίμησης του γιεν. Ομως θα προσπαθήσει να αποφύγει τις πρακτικές του παρελθόντος. Aξίζει να θυμίσω ότι η πολιτική των παρεμβάσεων τερματίστηκε τον Μάρτιο του 2004. Τότε, η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας ξόδεψε τους τρεις πρώτους μήνες (του 2004) 15 τρισ. γιεν, αφού είχε ήδη δαπανήσει στο σύνολο του 2003 το ποσό-ρεκόρ των 20 τρισ. γιεν (δηλαδή περίπου το διπλάσιο του τότε εμπορικού πλεονάσματός της).
Η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας με γενναίες ενέσεις ρευστότητας προσπαθεί να καταπολεμήσει την πιστωτική ασφυξία που σε συνδυασμό με τα άλματα του γιεν, πλήττει τις ιαπωνικές επιχειρήσεις, χωρίς όμως επιτυχία. Η τράπεζα έχει αγοράσει -για πρώτη φορά στην ιστορία της- ανασφάλιστους βραχυπρόθεσμους τίτλους που έχουν εκδοθεί από τις επιχειρήσεις, οι οποίες αντλούν βραχυπρόθεσμο δανεισμό μέσω της έκδοσης των τίτλων αυτών για να εξυπηρετήσουν τις καθημερινές λειτουργίες τους. Και, επίσης, αύξησε στα 1,4 τρισ. γιεν την αξία των κρατικών ομολόγων που αγοράζει μηνιαίως.
Ενώ, ήδη, τα επιτόκια άγγιξαν το μηδέν αφού η Kεντρική Tράπεζα έχει μειώσει το βασικό επιτόκιο στο 0,10%. Να θυμίσω ότι τα επιτόκια της Ιαπωνίας παρέμειναν σε μηδενικά επίπεδα από τον Aύγουστο του 2000 έως τον Ιούλιο του 2006 όταν αυξήθηκαν για πρώτη φορά στο 0,25%(!) και ξανά για δεύτερη φορά στο 0,50% τον Φεβρουάριο του 2007 και φέτος τον Οκτώβριο μειώθηκαν στο 0,30%.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_28/08/2009_327143
Με κρατικά ομόλογα πληρώνει την εκκαθάριση τοξικών η Ιρλανδία
Reuters
Τρόπους αποτίμησης των 90 δισ. ευρώ σε προβληματικά δάνεια εμπορικών ακινήτων διερευνά η κυβέρνηση της Ιρλανδίας για την εκκαθάριση του κλάδου με την ίδρυση «κακής τράπεζας», δηλαδή της εθνικής υπηρεσίας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων (ΝΑΜΑ). Η συνολική ονομαστική αξία αυτών των δανείων, που βαραίνουν τους ισολογισμούς της Allied Irish Banks, της Bank of Ireland και άλλων τραπεζών της χώρας, ανέρχεται στα 90 δισ. ευρώ. Ο υπ. Οικονομικών, Μπράιαν Λένιχαν, τόνισε ότι θα αγοραστούν από τις τράπεζες σε χαμηλά επίπεδα, απαντώντας σε φόβους για την καταβολή υψηλού τιμήματος, την ώρα που οι τιμές των ακινήτων στη χώρα έχουν καταρρεύσει.
Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο της νομοθεσίας, η κυβέρνηση θα ανταλλάξει τα δάνεια αυτά με κρατικά ομόλογα, ενώ ζητείται η ιδέα καταβολής του αντιτίμου σε δύο φάσεις. Ο Πάτρικ Χόνοχαν, ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους για τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, προτείνει την πληρωμή του ελαχίστου κεφαλαίου που μπορεί να διασφαλιστεί από τα δάνεια με ομόλογα και το υπόλοιπο ποσό με ποσοστό συμμετοχής της ΝΑΜΑ.
Τρόπους αποτίμησης των 90 δισ. ευρώ σε προβληματικά δάνεια εμπορικών ακινήτων διερευνά η κυβέρνηση της Ιρλανδίας για την εκκαθάριση του κλάδου με την ίδρυση «κακής τράπεζας», δηλαδή της εθνικής υπηρεσίας διαχείρισης περιουσιακών στοιχείων (ΝΑΜΑ). Η συνολική ονομαστική αξία αυτών των δανείων, που βαραίνουν τους ισολογισμούς της Allied Irish Banks, της Bank of Ireland και άλλων τραπεζών της χώρας, ανέρχεται στα 90 δισ. ευρώ. Ο υπ. Οικονομικών, Μπράιαν Λένιχαν, τόνισε ότι θα αγοραστούν από τις τράπεζες σε χαμηλά επίπεδα, απαντώντας σε φόβους για την καταβολή υψηλού τιμήματος, την ώρα που οι τιμές των ακινήτων στη χώρα έχουν καταρρεύσει.
Σύμφωνα με το αρχικό σχέδιο της νομοθεσίας, η κυβέρνηση θα ανταλλάξει τα δάνεια αυτά με κρατικά ομόλογα, ενώ ζητείται η ιδέα καταβολής του αντιτίμου σε δύο φάσεις. Ο Πάτρικ Χόνοχαν, ένας από τους επικρατέστερους υποψηφίους για τη θέση του κεντρικού τραπεζίτη της χώρας, προτείνει την πληρωμή του ελαχίστου κεφαλαίου που μπορεί να διασφαλιστεί από τα δάνεια με ομόλογα και το υπόλοιπο ποσό με ποσοστό συμμετοχής της ΝΑΜΑ.
Υπάρχουν σκιές;
Καθώς φαίνεται, είμαστε κοντά στο πάτο και οι περισσότεροι οικονομικοί δείκτες δεν μπορούν παρά μόνο να πάνε επάνω. Έτσι το ράλλυ των τελευταίων μηνών δεν φαίνεται ότι μπορεί να διακοπεί έστω κι αν υπάρχουν πολύ καλοί λόγοι (μιλάμε για την Αμερική):
-οι τιμές των κατοικιών μπορεί να φαίνεται ότι αυξάνουν, στη πραγματικότητα συνεχίζουν να μειώνονται
-οι καταναλωτές συνεχίζουν να μειώνουν τις δαπάνες τους - σχετικό
-τα "θετικά" στοιχεία για το ΑΕΠ (-1% για το Q2 2009) αναμένεται να συνοδευτούν από "έκρηξη" κατά 2.6-3% στο Q3 2009, ένα νούμερο που αποκλείεται να σταθεροποιηθεί στη συνέχεια
-οι ισολογισμοί, ιδιαίτερα των τραπεζών, εμφανίζονται πολύ καλύτεροι σε σχέση με τα δάνεια που περιέχονται
Μια άνοδος 50%+ σε πέντε μήνες αποτελεί οδηγό για τον κάθε επενδυτή, κάθε μέρα νέα κέρδη.
Καλό θα ήταν βέβαια να έχουμε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος χωρίς να χρειάζεται η κάθε FED να γράφει τσεκ σε όποιον έχει ανάγκη...
Τι είναι αυτό που μπορεί να σκιάσει τον ορίζοντα;
Σίγουρα το Νο.1 είναι η αγορά κατοικιάς. Η εμπειρία των προηγούμενων παρόμοιων περιόδων δείχνει ότι:
α. οι τιμές πιάνουν πάτο όταν οι πτωχεύσεις των ιδιοκτητών πιάσουν ταβάνι
β. οι τιμές των κατοικιών πιάνουν πάτο μετά το ταβάνι στην ανεργία
Τα στοιχεία για την ανεργία, από την άλλη, δεν φαίνεται ότι μπορούν πλέον να φοβήσουν τις αγορές, όμως έστω 300,000 νέοι άνεργοι κάθε μήνα, είναι μάλλον απογοητευτικό και επηρεάζει όλα τα μεγέθη. Κι ας έχουμε στο νου και το φόβο που φωλιάζει βλέποντας τι παθαίνει ο απέναντι.
Άλλες εκτιμήσεις κάνουν για πληθωρισμό που ...έρχεται, κυρίως από τις τιμές της ενέργειας. Για να το σκεφτεί κάποιος καλύτερα ας πάρει παράδειγμα από τις τιμές της βενζίνης στην Ελλάδα: $140/βαρ.-€1,30/λίτρο πέρυσι, σήμερα $70 και €1,10 αντίστοιχα. Αυτό μπορεί να φέρει αναπάντεχα πληθωρισμό καθώς δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα οι τιμές της ενέργειας να συμμετέχουν τόσο πολύ στη δημιουργία πληθωρισμού. Και να έχουμε το άχαρο φαινόμενο αναιμικής ανάπτυξης με υψηλότερο πληθωρισμό το 2010...
Οπότε, αναμένεται οι τιμές της ενέργειας θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο τους μήνες που έρχονται, ίσως μάλιστα να αποδειχτούν ο κυριότερος αντίπαλος της ανόδου των αγορών, σε συνδυασμό με τον αντίκτυπο που θα έχουν στα αμερικανικά ομόλογα χρέους.
-οι τιμές των κατοικιών μπορεί να φαίνεται ότι αυξάνουν, στη πραγματικότητα συνεχίζουν να μειώνονται
-οι καταναλωτές συνεχίζουν να μειώνουν τις δαπάνες τους - σχετικό
-τα "θετικά" στοιχεία για το ΑΕΠ (-1% για το Q2 2009) αναμένεται να συνοδευτούν από "έκρηξη" κατά 2.6-3% στο Q3 2009, ένα νούμερο που αποκλείεται να σταθεροποιηθεί στη συνέχεια
-οι ισολογισμοί, ιδιαίτερα των τραπεζών, εμφανίζονται πολύ καλύτεροι σε σχέση με τα δάνεια που περιέχονται
Μια άνοδος 50%+ σε πέντε μήνες αποτελεί οδηγό για τον κάθε επενδυτή, κάθε μέρα νέα κέρδη.
Καλό θα ήταν βέβαια να έχουμε μάθει από τα λάθη του παρελθόντος χωρίς να χρειάζεται η κάθε FED να γράφει τσεκ σε όποιον έχει ανάγκη...
Τι είναι αυτό που μπορεί να σκιάσει τον ορίζοντα;
Σίγουρα το Νο.1 είναι η αγορά κατοικιάς. Η εμπειρία των προηγούμενων παρόμοιων περιόδων δείχνει ότι:
α. οι τιμές πιάνουν πάτο όταν οι πτωχεύσεις των ιδιοκτητών πιάσουν ταβάνι
β. οι τιμές των κατοικιών πιάνουν πάτο μετά το ταβάνι στην ανεργία
Τα στοιχεία για την ανεργία, από την άλλη, δεν φαίνεται ότι μπορούν πλέον να φοβήσουν τις αγορές, όμως έστω 300,000 νέοι άνεργοι κάθε μήνα, είναι μάλλον απογοητευτικό και επηρεάζει όλα τα μεγέθη. Κι ας έχουμε στο νου και το φόβο που φωλιάζει βλέποντας τι παθαίνει ο απέναντι.
Άλλες εκτιμήσεις κάνουν για πληθωρισμό που ...έρχεται, κυρίως από τις τιμές της ενέργειας. Για να το σκεφτεί κάποιος καλύτερα ας πάρει παράδειγμα από τις τιμές της βενζίνης στην Ελλάδα: $140/βαρ.-€1,30/λίτρο πέρυσι, σήμερα $70 και €1,10 αντίστοιχα. Αυτό μπορεί να φέρει αναπάντεχα πληθωρισμό καθώς δεν συμβαίνει μόνο στην Ελλάδα οι τιμές της ενέργειας να συμμετέχουν τόσο πολύ στη δημιουργία πληθωρισμού. Και να έχουμε το άχαρο φαινόμενο αναιμικής ανάπτυξης με υψηλότερο πληθωρισμό το 2010...
Οπότε, αναμένεται οι τιμές της ενέργειας θα παίξουν πολύ σημαντικό ρόλο τους μήνες που έρχονται, ίσως μάλιστα να αποδειχτούν ο κυριότερος αντίπαλος της ανόδου των αγορών, σε συνδυασμό με τον αντίκτυπο που θα έχουν στα αμερικανικά ομόλογα χρέους.
27.8.09
A comment on House Prices
Το αναδημοσιεύω - όχι ολόκληρο - καθώς θεωρώ απόλυτα αξιόπιστη τη κρίση του Calculated Risk
I re-post part of a Calculated Risk post as I highly trust their judge.
I've seen story after story today suggesting the bottom is in for house prices.This isn't like 2005 when it was almost certain that prices would fall, and fall sharply. Now we are much closer to the bottom than to the top in prices (for some metrics, see House Prices: Real Prices, Price-to-Rent, and Price-to-Income)
It seems there are many more foreclosures coming.
And the Fitch report yesterday suggests few of these delinquent homeowners will cure.
That seems to mean rising foreclosures, and more distressed inventory.
The MBA Chief Economist Jay Brinkmann thinks foreclosures will peak at the end of
2010.Historically prices bottom about the same time as foreclosure activity peaks. Maybe it will be different this time - maybe the modification programs will significantly reduce foreclosures - maybe prices will bottom before foreclosures peak ... but I'll go with the normal pattern.
Right now the months-of-supply in many of these areas is well into double figures, suggesting further price declines.
And on unemployment: most forecasts are for unemployment to rise into next year some time. Historically house prices do not bottom until after unemployment peaks. That seems especially likely now since so many homeowners are underwater. Once again I'll go with the normal pattern.
I could be wrong - this isn't as certain as in 2005 - but I don't think house prices have bottomed. If I'm proven wrong, I'll be the first to admit it.
Best to all.
http://www.calculatedriskblog.com/2009/08/comment-on-house-prices.html
I re-post part of a Calculated Risk post as I highly trust their judge.
I've seen story after story today suggesting the bottom is in for house prices.This isn't like 2005 when it was almost certain that prices would fall, and fall sharply. Now we are much closer to the bottom than to the top in prices (for some metrics, see House Prices: Real Prices, Price-to-Rent, and Price-to-Income)
It seems there are many more foreclosures coming.
And the Fitch report yesterday suggests few of these delinquent homeowners will cure.
That seems to mean rising foreclosures, and more distressed inventory.
The MBA Chief Economist Jay Brinkmann thinks foreclosures will peak at the end of
2010.Historically prices bottom about the same time as foreclosure activity peaks. Maybe it will be different this time - maybe the modification programs will significantly reduce foreclosures - maybe prices will bottom before foreclosures peak ... but I'll go with the normal pattern.
Right now the months-of-supply in many of these areas is well into double figures, suggesting further price declines.
And on unemployment: most forecasts are for unemployment to rise into next year some time. Historically house prices do not bottom until after unemployment peaks. That seems especially likely now since so many homeowners are underwater. Once again I'll go with the normal pattern.
I could be wrong - this isn't as certain as in 2005 - but I don't think house prices have bottomed. If I'm proven wrong, I'll be the first to admit it.
Best to all.
http://www.calculatedriskblog.com/2009/08/comment-on-house-prices.html
ΗΠΑ: Αρνητικός ρυθμός ανάπτυξης 1% το β' τρίμηνο
Αρχίζει να χαλαρώνει ο κλοιός της οικονομικής ύφεσης στις Ηνωμένες Πολιτείες –γεγονός που υποδηλώνουν τα στοιχεία του ΑΕΠ που δόθηκαν σήμερα στη δημοσιότητα από το Υπουργείο Εμπορίου.
Το δεύτερο τρίμηνο του έτους, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν υποχώρησε κατά 1% (σε ετησιοποιημένη βάση), έναντι της βουτιάς 6,4% που είχε σημειώσει η αμερικανική οικονομία το πρώτο τρίμηνο του 2009.
Αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας κατά 1% είχε προβλέψει και η κυβέρνηση στις εκτιμήσεις της που δημοσιεύτηκαν πριν ένα μήνα. Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά τρίμηνη συρρίκνωση που παρατηρείται πρώτη φορά μετά τη Μεγάλη Ύφεση.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/27/1707014.htm
Το δεύτερο τρίμηνο του έτους, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν υποχώρησε κατά 1% (σε ετησιοποιημένη βάση), έναντι της βουτιάς 6,4% που είχε σημειώσει η αμερικανική οικονομία το πρώτο τρίμηνο του 2009.
Αρνητικό ρυθμό ανάπτυξης της οικονομίας κατά 1% είχε προβλέψει και η κυβέρνηση στις εκτιμήσεις της που δημοσιεύτηκαν πριν ένα μήνα. Πρόκειται για την τέταρτη κατά σειρά τρίμηνη συρρίκνωση που παρατηρείται πρώτη φορά μετά τη Μεγάλη Ύφεση.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/27/1707014.htm
Αμετάβλητα τα επιτόκια για αρκετό διάστημα ακόμη
Σε έρευνα του Reuters η πλειονότητα «βλέπει» διατήρηση του βασικού επιτοκίου στο 1% έως και το δεύτερο τρίμηνο του 2010 και σταδιακή αύξηση στο 1,25% στο τρίτο και στο 1,5% στο τέταρτο τρίμηνο.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/27/1706639.htm
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/27/1706639.htm
26.8.09
Roach: Λάθος η ανανέωση της θητείας Bernanke
Ο κ. Barack Obama κατέληξε σε μία από τις σημαντικότερες ετυμηγορίες του για την περίοδο μετά την κρίση: ο κ. Ben Bernanke θα παραμείνει για μία δεύτερη θητεία στην προεδρία της Fed. Πρόκειται για μία μονόπλευρη απόφαση. Αν και ο επικεφαλής της Fed αξίζει συγχαρητήρια για την δημιουργικότητά του και το κουράγιο του να οργανώσει μία ασυνήθιστα επιθετική νομισματική πολιτική χαλάρωσης, είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι οι αποφάσεις που ελήφθησαν πριν από την κρίση, συνέβαλαν σημαντικά στο να φθάσουμε στην χειρότερη ύφεση από την δεκαετία του ’30 έως και σήμερα. Είναι το ίδιο εάν για έναν γιατρό που κατηγορήθηκε για καλή διάγνωση, κατόπιν δοθεί βραβείο γιατί ανακάλυψε μία θαυματουργή θεραπεία. Πιθανώς ο ασθενής να χρειάζεται έναν νέο γιατρό. Ο κ. Bernanke έκανε τρία βασικά λάθη την περίοδο προ της κατάρρευσης της Lehman: Πρώτον και κυριότερο παρέμεινε προσκολλημένος στην «φιλοσοφική αντίληψη» ότι οι κεντρικές τράπεζες θα πρέπει να μην εξετάζουν οτιδήποτε έχει σχέση με τη δημιουργία «φούσκας». Σε αυτό το θέμα, ακολούθησε την στάση του προκατόχου του –δημιουργού μίας σειράς από «φούσκες», του κ. Alan Greenspan-ο οποίος υποστήριζε ότι οι κεντρικές τράπεζες οφείλουν να «καθαρίζουν» το χάος που δημιουργείται μετά από το «σκάσιμο» μίας «φούσκας» παρά να δρουν πριν αυτή δημιουργηθεί.
Με βάση αυτή την αντίληψη, τόσο ο κ. Bernanke όσο και ο κ. Greenspan, κατέληξαν σε λανθασμένα συμπεράσματα και εφαρμογή λανθασμένων πολιτικών. Εκ των υστέρων, η παροχή υψηλής ρευστότητας από την Fed στο διάστημα 2001-2003, απόφαση την οποία ο κ. Bernanke στήριξε με θέρμη, δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες που δημιούργησαν την «φούσκα» στην αγορά ακινήτων αλλά και στις πιστωτικές αγορές. Δεύτερον, ο κ. Bernanke ήταν ο ιδεολογικός πρωταθλητής της αμυντικής τακτικής που έκανε λόγω για «διεθνή κορεσμό αποταμιεύσεων», γεγονός που «αθώωνε» τις ΗΠΑ από την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούσαν σε «φούσκα» και «έδειχνε» ως υπαίτιους για όλα τα κακά τους Ασιάτες αποταμιευτές. Αν και κανείς δεν αρνείται την ύπαρξη ισχυρής ζήτησης για επένδυση σε αμερικανικές μετοχές από ξένους επενδυτές, είναι παράλογο να κατηγορούμε τους άλλους για την ασύδοτη συμπεριφορά των Αμερικανών. Οι Ασιάτες που αύξαναν τις αποταμιεύσεις τους δεν φταίνε σε καμία περίπτωση για την ανεύθυνη στάση των Αμερικανών να δημιουργούν υψηλή μόχλευση και να «φτιάχνουν φούσκα» στην αγορά ακινήτων και να χρησιμοποιούν τα κεφάλαια από αυτή την «φούσκα» για να αυξάνουν τις καταναλωτικές τους δαπάνες. Η στάση του κ. Bernanke αποτελεί απόδειξη της άρνησης των Αμερικανών να «κοιταχθούν στον καθρέφτη» και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τρίτον, ο κ. Bernanke αποτελεί «προϊόν» από το ίδιο «τόπι υφάσματος», των φιλελεύθερων των αγορών, που οδήγησε την Fed στο χάος. Στηριζόμενος στην άποψη του κ. Greenspan ότι οι αγορές ξέρουν περισσότερα από τις αρχές ελέγχου, ο κ. Bernanke ουσιαστικά ακύρωσε τη δυνατότητα της Fed να ασκεί καθήκοντα ελέγχου. Η έκρηξη στα εμπορεύματα, η υπερβολική μόχλευση και οι «σκιώδης» τράπεζες είναι φαινόμενα τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι κ. Bernanke και Greenspan είχαν αποφασίσει να αντισταθούν. Όμως δεν το έπραξαν. Αποτέλεσμα ένα περίπλοκο και ασταθές σύστημα να αφεθεί χωρίς έλεγχο. Ξεχνώντας αυτά τα λάθη ο κ. Obama πιθανώς να αποφάσισε πρόωρα να δώσει στον κ. Bernanke τα εύσημα για την ανακάλυψη της «θαυματουργής θεραπείας». Κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων εάν η στρατηγική της Fed θα είναι επιτυχημένη. Το χειρότερο σημείο της κρίσης στις ΗΠΑ μοιάζει να έχει «περιοριστεί» προς το παρόν. Όμως η σταθερότητα κάθε ανάκαμψη μετά από μία φούσκα δεν είναι ποτέ βέβαιη. Αν δεν το πιστεύετε ρωτήστε τους Ιάπωνες 20 χρόνια μετά την δική τους «φούσκα». Αν και οι αγορές έχουν ζαλιστεί από την ελπίδα της οικονομικής ανάκαμψης –κατά ένα μέρος λόγω και της θετικής υποδοχής του κ. Bernanke στο συνέδριο του Jackson Hole- υπάρχουν ακόμη αρκετοί λόγοι για να πιστεύουμε ότι η ανάκαμψη των ΗΠΑ θα είναι αναιμική και εύθραυστη. Οι Αμερικανοί καταναλωτές βρίσκονται ακόμη στην αρχή της προσπάθειάς τους να «μαζέψουν» τα χρέη τους και να αποκαταστήσουν τις αποταμιεύσεις τους. Θα είναι το αποκορύφωμα του παραλογισμού να δώσουμε εύσημα στον κ. Bernanke για μία ανάκαμψη που δεν έχει φθάσει ακόμη. Όμως τα εύσημα στον κ. Bernanke αποτελούν μία ακόμη απόδειξη του «πρόχειρου» τρόπου με τους οποίους λαμβάνει αποφάσεις η Ουάσινγκτον. Την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δήλωση του κ. Greenspan, σε ομιλία του το 2004, ότι: «η στρατηγική μας να «βρίσκουμε» τις συνέπειες μίας «φούσκας» και όχι την ίδια την «φούσκα» είναι απόλυτα επιτυχημένη». Ο ενθουσιασμός με τον οποίο ο κ. Obama υποστηρίζει ότι η ύφεση έχει περάσει, μάλλον θα αποδειχθεί το ίδιο πρόωρος. Η ανανέωση της θητείας Bernanke είναι μία καλή ευκαιρία να εξετασθεί ο ρόλος που ασκεί η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Ο κ. Obama έχει προσφέρει νέες δυνάμεις στην διοίκηση της Fed, κυρίως για τη διαχείριση των κινδύνων. Πριν από 10 μήνες από την ίδια στήλη υποστήριζα ότι η Fed δεν θα πρέπει να έχει τόσο μεγάλη δύναμη. Ως «μαθητής» του Μεγάλου Κραχ, ο κ. Bernanke θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα. Όμως απέφυγε να θέσει σε εφαρμογή ακόμη και πολιτικές τις οποίες ο ίδιος είχε υποδείξει ως ορθές σε μελέτες του. Η υφήλιος έχει ανάγκη από κεντρικούς τραπεζίτες που μπορούν να αποφύγουν τα προβλήματα, όχι από κεντρικούς τραπεζίτες που ειδικεύονται στην «γιατρειά» μετά την κρίση. Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο δεν θα έπρεπε να υπάρξει παράταση της θητείας του. Μάλλον θα πρέπει να αφήσουμε το debate για το όλο θέμα να «βγει» στην επιφάνεια. * Ο κ. Stephen Roach είναι πρόεδρος της Morgan Stanley Asia και συγγραφέας του βιβλίου "The Next Asia", το οποίο θα εκδοθεί τον επόμενο μήνα.
ΠΗΓΗ: FT.com
Με βάση αυτή την αντίληψη, τόσο ο κ. Bernanke όσο και ο κ. Greenspan, κατέληξαν σε λανθασμένα συμπεράσματα και εφαρμογή λανθασμένων πολιτικών. Εκ των υστέρων, η παροχή υψηλής ρευστότητας από την Fed στο διάστημα 2001-2003, απόφαση την οποία ο κ. Bernanke στήριξε με θέρμη, δημιούργησε τις κατάλληλες συνθήκες που δημιούργησαν την «φούσκα» στην αγορά ακινήτων αλλά και στις πιστωτικές αγορές. Δεύτερον, ο κ. Bernanke ήταν ο ιδεολογικός πρωταθλητής της αμυντικής τακτικής που έκανε λόγω για «διεθνή κορεσμό αποταμιεύσεων», γεγονός που «αθώωνε» τις ΗΠΑ από την εφαρμογή πολιτικών που οδηγούσαν σε «φούσκα» και «έδειχνε» ως υπαίτιους για όλα τα κακά τους Ασιάτες αποταμιευτές. Αν και κανείς δεν αρνείται την ύπαρξη ισχυρής ζήτησης για επένδυση σε αμερικανικές μετοχές από ξένους επενδυτές, είναι παράλογο να κατηγορούμε τους άλλους για την ασύδοτη συμπεριφορά των Αμερικανών. Οι Ασιάτες που αύξαναν τις αποταμιεύσεις τους δεν φταίνε σε καμία περίπτωση για την ανεύθυνη στάση των Αμερικανών να δημιουργούν υψηλή μόχλευση και να «φτιάχνουν φούσκα» στην αγορά ακινήτων και να χρησιμοποιούν τα κεφάλαια από αυτή την «φούσκα» για να αυξάνουν τις καταναλωτικές τους δαπάνες. Η στάση του κ. Bernanke αποτελεί απόδειξη της άρνησης των Αμερικανών να «κοιταχθούν στον καθρέφτη» και να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Τρίτον, ο κ. Bernanke αποτελεί «προϊόν» από το ίδιο «τόπι υφάσματος», των φιλελεύθερων των αγορών, που οδήγησε την Fed στο χάος. Στηριζόμενος στην άποψη του κ. Greenspan ότι οι αγορές ξέρουν περισσότερα από τις αρχές ελέγχου, ο κ. Bernanke ουσιαστικά ακύρωσε τη δυνατότητα της Fed να ασκεί καθήκοντα ελέγχου. Η έκρηξη στα εμπορεύματα, η υπερβολική μόχλευση και οι «σκιώδης» τράπεζες είναι φαινόμενα τα οποία θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι κ. Bernanke και Greenspan είχαν αποφασίσει να αντισταθούν. Όμως δεν το έπραξαν. Αποτέλεσμα ένα περίπλοκο και ασταθές σύστημα να αφεθεί χωρίς έλεγχο. Ξεχνώντας αυτά τα λάθη ο κ. Obama πιθανώς να αποφάσισε πρόωρα να δώσει στον κ. Bernanke τα εύσημα για την ανακάλυψη της «θαυματουργής θεραπείας». Κανείς δεν γνωρίζει εκ των προτέρων εάν η στρατηγική της Fed θα είναι επιτυχημένη. Το χειρότερο σημείο της κρίσης στις ΗΠΑ μοιάζει να έχει «περιοριστεί» προς το παρόν. Όμως η σταθερότητα κάθε ανάκαμψη μετά από μία φούσκα δεν είναι ποτέ βέβαιη. Αν δεν το πιστεύετε ρωτήστε τους Ιάπωνες 20 χρόνια μετά την δική τους «φούσκα». Αν και οι αγορές έχουν ζαλιστεί από την ελπίδα της οικονομικής ανάκαμψης –κατά ένα μέρος λόγω και της θετικής υποδοχής του κ. Bernanke στο συνέδριο του Jackson Hole- υπάρχουν ακόμη αρκετοί λόγοι για να πιστεύουμε ότι η ανάκαμψη των ΗΠΑ θα είναι αναιμική και εύθραυστη. Οι Αμερικανοί καταναλωτές βρίσκονται ακόμη στην αρχή της προσπάθειάς τους να «μαζέψουν» τα χρέη τους και να αποκαταστήσουν τις αποταμιεύσεις τους. Θα είναι το αποκορύφωμα του παραλογισμού να δώσουμε εύσημα στον κ. Bernanke για μία ανάκαμψη που δεν έχει φθάσει ακόμη. Όμως τα εύσημα στον κ. Bernanke αποτελούν μία ακόμη απόδειξη του «πρόχειρου» τρόπου με τους οποίους λαμβάνει αποφάσεις η Ουάσινγκτον. Την ίδια στιγμή κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τη δήλωση του κ. Greenspan, σε ομιλία του το 2004, ότι: «η στρατηγική μας να «βρίσκουμε» τις συνέπειες μίας «φούσκας» και όχι την ίδια την «φούσκα» είναι απόλυτα επιτυχημένη». Ο ενθουσιασμός με τον οποίο ο κ. Obama υποστηρίζει ότι η ύφεση έχει περάσει, μάλλον θα αποδειχθεί το ίδιο πρόωρος. Η ανανέωση της θητείας Bernanke είναι μία καλή ευκαιρία να εξετασθεί ο ρόλος που ασκεί η νομισματική πολιτική των ΗΠΑ. Ο κ. Obama έχει προσφέρει νέες δυνάμεις στην διοίκηση της Fed, κυρίως για τη διαχείριση των κινδύνων. Πριν από 10 μήνες από την ίδια στήλη υποστήριζα ότι η Fed δεν θα πρέπει να έχει τόσο μεγάλη δύναμη. Ως «μαθητής» του Μεγάλου Κραχ, ο κ. Bernanke θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα. Όμως απέφυγε να θέσει σε εφαρμογή ακόμη και πολιτικές τις οποίες ο ίδιος είχε υποδείξει ως ορθές σε μελέτες του. Η υφήλιος έχει ανάγκη από κεντρικούς τραπεζίτες που μπορούν να αποφύγουν τα προβλήματα, όχι από κεντρικούς τραπεζίτες που ειδικεύονται στην «γιατρειά» μετά την κρίση. Και μόνο γι’ αυτόν τον λόγο δεν θα έπρεπε να υπάρξει παράταση της θητείας του. Μάλλον θα πρέπει να αφήσουμε το debate για το όλο θέμα να «βγει» στην επιφάνεια. * Ο κ. Stephen Roach είναι πρόεδρος της Morgan Stanley Asia και συγγραφέας του βιβλίου "The Next Asia", το οποίο θα εκδοθεί τον επόμενο μήνα.
ΠΗΓΗ: FT.com
Ψήφος εμπιστοσύνης σε Μπερνάνκι
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ πρότεινε την ανανέωση της θητείας του επικεφαλής της Fed
Τα προσόντα, η ιδιοσυγκρασία, το κουράγιο και η δημιουργικότητα του Μπεν Μπερνάνκι δικαιώνουν την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ να ταχθεί υπέρ της ανανέωσης της θητείας του ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της χώρας (Fed). Αυτά δήλωσε λίγο ώς πολύ ο ίδιος ο κ. Μπαράκ Ομπάμα, αν και αρκετά μέλη του Δημοκρατικού κόμματος και του Κογκρέσου έχουν διαφωνήσει κατά καιρούς με τους χειρισμούς της Fed στην αντιμετώπιση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Σε ανεπίσημη ανακοίνωσή του από τη νήσο Μάρθας Βίνιαρντ, εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο κ. Μπερνάνκι εξετέλεσε με επιτυχία τα καθήκοντά του εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που έχει περάσει η χώρα και ολόκληρος ο κόσμος.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_26/08/2009_326831
Τα προσόντα, η ιδιοσυγκρασία, το κουράγιο και η δημιουργικότητα του Μπεν Μπερνάνκι δικαιώνουν την απόφαση του προέδρου των ΗΠΑ να ταχθεί υπέρ της ανανέωσης της θητείας του ως προέδρου της Ομοσπονδιακής Τράπεζας της χώρας (Fed). Αυτά δήλωσε λίγο ώς πολύ ο ίδιος ο κ. Μπαράκ Ομπάμα, αν και αρκετά μέλη του Δημοκρατικού κόμματος και του Κογκρέσου έχουν διαφωνήσει κατά καιρούς με τους χειρισμούς της Fed στην αντιμετώπιση της τρέχουσας οικονομικής κρίσης. Σε ανεπίσημη ανακοίνωσή του από τη νήσο Μάρθας Βίνιαρντ, εξέφρασε την πεποίθηση ότι ο κ. Μπερνάνκι εξετέλεσε με επιτυχία τα καθήκοντά του εν μέσω της χειρότερης οικονομικής κρίσης που έχει περάσει η χώρα και ολόκληρος ο κόσμος.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_26/08/2009_326831
Aναλυση: Η βασίλισσα Ελισάβετ ζητεί πειστικές απαντήσεις για την κρίση
Bloomberg
Ενα νέο παιχνίδι διασκεδάζει τους Βρετανούς διανοούμενους τις τελευταίες εβδομάδες, η προσπάθεια να εξηγήσουν την οικονομική κρίση στη βασίλισσα Ελισάβετ.
Τον Νοέμβριο, η βασίλισσα επισκέφθηκε το πανεπιστήμιο London School of Economics. Εκεί, έκανε την εξής απλή ερώτηση: Πώς και οι απανταχού οικονομολόγοι δεν πρόσεξαν πως μια πιστωτική κρίση ήταν έτοιμη να ξεσπάσει; Τον περασμένο μήνα, η Βρετανική Ακαδημία ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών συγκέντρωσε ομάδα ειδικών για να της δώσουν μια εξήγηση. Τον Αύγουστο, συστάθηκε άλλη επιτροπή διανοουμένων, προκειμένου να παράσχει εναλλακτική άποψη στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Με τον ρυθμό αυτό, ο κάθε οικονομολόγος της χώρας θα έχει διαθέσιμη και άλλη θεωρία για την Αυτής Μεγαλειότητα.
Η άσκηση δεν ήταν επί ματαίω. Η οικονομική επιστήμη έχει αποτύχει να εξηγήσει γιατί δεν προβλέφθηκε η οικονομική κρίση της τελευταίας διετίας. Χρειάζεται περισσότερη δουλειά. Αν δεν μπορούν οι οικονομολόγοι, τότε η επιστήμη τους βρίσκεται σε θλιβερή κατάσταση.
Κατά την περυσινή επίσκεψη της βασίλισσας στο LSE, οι καθηγητές βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Κανείς από τους ειδικούς του δεν είχε δει τα σύννεφα να συγκεντρώνονται στον ορίζοντα. Ούτε μπόρεσαν να επικαλεσθούν έναν πειστικό λόγο για την αποτυχία τους να δώσουν απαντήσεις. Αλλωστε, κανένα πανεπιστήμιο δεν μπόρεσε να το κάνει.
Η Βρετανική Ακαδημία έστειλε στη βασίλισσα ανοιχτή επιστολή, γραμμένη από τον Τιμ Μπέσλι, καθηγητή του LSE και μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας, και τον Πίτερ Χένεσι, ιστορικό του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η επιστολή δεν πρόσφερε κάτι καινούργιο, συνόψιζε όμως ικανοποιητικά πώς βρέθηκε σε τέτοια θέση η παγκόσμια οικονομία. Επρόκειτο «κυρίως για αποτυχία της συλλογικής φαντασίας πολλών ευφυών ανθρώπων, τόσο στη χώρα όσο και διεθνώς, να κατανοήσουν τους κινδύνους για το σύστημα στο σύνολό του». Δεν έμειναν, βέβαια, όλοι ικανοποιημένοι. Η εταιρεία συμβούλων Abundancy Partners συγκέντρωσε δική της ομάδα πανεπιστημιακών, περιβαλλοντολόγων και διανοουμένων, οι οποίοι έστειλαν άλλη επιστολή στη βασίλισσα, προωθώντας μια «πράσινη» ανάλυση της κρίσης και δίνοντας έμφαση στην κουλτούρα της υπερκατανάλωσης.
Είναι ένα παιχνίδι στο οποίο όλοι μπορούν να συμμετάσχουν. Αναμφίβολα, κάθε τμήμα οικονομικών στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου θα ετοιμάζει τη δική του θεωρία, πρόθυμο να τη στείλει στο Μπάκιγχαμ. Η δημόσια συζήτηση, πάντως, μαρτυρά κάτι. Η βασίλισσα, με την αυτοπεποίθηση που της χαρίζει μισός αιώνας στον θρόνο, προσδιόρισε ένα πρόβλημα. Γνωρίζουμε ότι τα τραπεζικά μπόνους ενθάρρυναν ένα σύστημα υπερβολικής ανάληψης ρίσκου. Δεν γνωρίζουμε, ωστόσο, γιατί οι χρηματοοικονομικές εταιρείες πρόσφεραν τόσο άφθονο χρήμα στο προσωπικό τους και ένιωθαν υποχρεωμένες να αναλάβουν τόσο υπερβολικό ρίσκο με τα κεφάλαιά τους. Παρά τα όσα έχουν ειπωθεί για το θέμα, κανείς δεν μπορεί να πει γιατί δεν αποφεύχθηκε η πιστωτική κρίση. Το ερώτημα που έθεσε η βασίλισσα είναι αυτό που θέτουν όλοι. Απλώς η προσπάθεια να δοθεί απάντηση στη βασίλισσα υπήρξε πιο επίπονη.
Ενα νέο παιχνίδι διασκεδάζει τους Βρετανούς διανοούμενους τις τελευταίες εβδομάδες, η προσπάθεια να εξηγήσουν την οικονομική κρίση στη βασίλισσα Ελισάβετ.
Τον Νοέμβριο, η βασίλισσα επισκέφθηκε το πανεπιστήμιο London School of Economics. Εκεί, έκανε την εξής απλή ερώτηση: Πώς και οι απανταχού οικονομολόγοι δεν πρόσεξαν πως μια πιστωτική κρίση ήταν έτοιμη να ξεσπάσει; Τον περασμένο μήνα, η Βρετανική Ακαδημία ανθρωπιστικών και κοινωνικών επιστημών συγκέντρωσε ομάδα ειδικών για να της δώσουν μια εξήγηση. Τον Αύγουστο, συστάθηκε άλλη επιτροπή διανοουμένων, προκειμένου να παράσχει εναλλακτική άποψη στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ. Με τον ρυθμό αυτό, ο κάθε οικονομολόγος της χώρας θα έχει διαθέσιμη και άλλη θεωρία για την Αυτής Μεγαλειότητα.
Η άσκηση δεν ήταν επί ματαίω. Η οικονομική επιστήμη έχει αποτύχει να εξηγήσει γιατί δεν προβλέφθηκε η οικονομική κρίση της τελευταίας διετίας. Χρειάζεται περισσότερη δουλειά. Αν δεν μπορούν οι οικονομολόγοι, τότε η επιστήμη τους βρίσκεται σε θλιβερή κατάσταση.
Κατά την περυσινή επίσκεψη της βασίλισσας στο LSE, οι καθηγητές βρέθηκαν σε δύσκολη θέση. Κανείς από τους ειδικούς του δεν είχε δει τα σύννεφα να συγκεντρώνονται στον ορίζοντα. Ούτε μπόρεσαν να επικαλεσθούν έναν πειστικό λόγο για την αποτυχία τους να δώσουν απαντήσεις. Αλλωστε, κανένα πανεπιστήμιο δεν μπόρεσε να το κάνει.
Η Βρετανική Ακαδημία έστειλε στη βασίλισσα ανοιχτή επιστολή, γραμμένη από τον Τιμ Μπέσλι, καθηγητή του LSE και μέλος της Επιτροπής Νομισματικής Πολιτικής της Τράπεζας της Αγγλίας, και τον Πίτερ Χένεσι, ιστορικό του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Η επιστολή δεν πρόσφερε κάτι καινούργιο, συνόψιζε όμως ικανοποιητικά πώς βρέθηκε σε τέτοια θέση η παγκόσμια οικονομία. Επρόκειτο «κυρίως για αποτυχία της συλλογικής φαντασίας πολλών ευφυών ανθρώπων, τόσο στη χώρα όσο και διεθνώς, να κατανοήσουν τους κινδύνους για το σύστημα στο σύνολό του». Δεν έμειναν, βέβαια, όλοι ικανοποιημένοι. Η εταιρεία συμβούλων Abundancy Partners συγκέντρωσε δική της ομάδα πανεπιστημιακών, περιβαλλοντολόγων και διανοουμένων, οι οποίοι έστειλαν άλλη επιστολή στη βασίλισσα, προωθώντας μια «πράσινη» ανάλυση της κρίσης και δίνοντας έμφαση στην κουλτούρα της υπερκατανάλωσης.
Είναι ένα παιχνίδι στο οποίο όλοι μπορούν να συμμετάσχουν. Αναμφίβολα, κάθε τμήμα οικονομικών στα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου θα ετοιμάζει τη δική του θεωρία, πρόθυμο να τη στείλει στο Μπάκιγχαμ. Η δημόσια συζήτηση, πάντως, μαρτυρά κάτι. Η βασίλισσα, με την αυτοπεποίθηση που της χαρίζει μισός αιώνας στον θρόνο, προσδιόρισε ένα πρόβλημα. Γνωρίζουμε ότι τα τραπεζικά μπόνους ενθάρρυναν ένα σύστημα υπερβολικής ανάληψης ρίσκου. Δεν γνωρίζουμε, ωστόσο, γιατί οι χρηματοοικονομικές εταιρείες πρόσφεραν τόσο άφθονο χρήμα στο προσωπικό τους και ένιωθαν υποχρεωμένες να αναλάβουν τόσο υπερβολικό ρίσκο με τα κεφάλαιά τους. Παρά τα όσα έχουν ειπωθεί για το θέμα, κανείς δεν μπορεί να πει γιατί δεν αποφεύχθηκε η πιστωτική κρίση. Το ερώτημα που έθεσε η βασίλισσα είναι αυτό που θέτουν όλοι. Απλώς η προσπάθεια να δοθεί απάντηση στη βασίλισσα υπήρξε πιο επίπονη.
25.8.09
Aνάλυση: Ο «ρεϊγκανισμός» ζει και βασιλεύει στην Ουάσιγκτον
The New York Times
Η δημόσια συζήτηση για την παράλληλη δημόσια περίθαλψη στις ΗΠΑ υπήρξε αποκαρδιωτική για πολλούς λόγους. Ισως η πιο απογοητευτική διάσταση για τους προοδευτικούς, ωστόσο, να ήταν η έκταση στην οποία κέρδισαν έδαφος οι αντιτιθέμενοι στις περισσότερες επιλογές -στο Κογκρέσο, αν όχι στην ευρύτερη κοινωνία- απλώς επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά πως η παράλληλη περίθαλψη θα ήταν, αλίμονο, κυβερνητικό πρόγραμμα.
Απ’ ό,τι φαίνεται, η Ουάσιγκτον διέπεται ακόμα από ρεϊγκανισμό -μια ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η κρατική παρέμβαση είναι πάντα κακή. Πείτε με αφελή, ήλπιζα όμως ότι η αποτυχία του ρεϊγκανισμού στην πράξη θα τον καταργούσε. Τελικά, αποδεικνύεται πως πρόκειται για ένα δόγμα-ζόμπι: παρότι θα έπρεπε να είναι νεκρό, επανέρχεται ξανά και ξανά.
Ας εξηγήσουμε γιατί η εποχή Ρέιγκαν θα έπρεπε να έχει τελειώσει. Πρώτα απ’ όλα, ακόμα και πριν από τη σημερινή κρίση, τα «Reaganomics», η οικονομική πολιτική του Ρόναλντ Ρέιγκαν, είχαν αποτύχει να δώσουν αυτό που υποσχέθηκαν.
Θυμάστε πώς θα βελτίωναν τη ζωή του καθενός οι χαμηλότεροι φόροι στα υψηλά εισοδήματα και η απορρύθμιση που δημιούργησε τη «μαγεία της αγοράς»; Ε, λοιπόν, αυτό δεν συνέβη. Σίγουρα, οι πλούσιοι επωφελήθηκαν τα μέγιστα: τα πραγματικά εισοδήματα του πλουσιότερου 0,01% του αμερικανικού πληθυσμού επταπλασιάσθηκαν μεταξύ 1980 και 2007. Ομως, το πραγματικό εισόδημα της μέσης οικογένειας αυξήθηκε μόλις κατά 22%. Αλλωστε, τα μεγαλύτερα από αυτά τα κέρδη επετεύχθησαν στη διάρκεια της προεδρίας Κλίντον. Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους υπήρξε ο πρώτος αρχηγός αμερικανικής κυβέρνησης μετά τον Χούβερ στη διάρκεια της θητείας του οποίου η κλασική οικογένεια δεν βελτίωσε σημαντικά το εισόδημά της.
Υπάρχει, επίσης, και το... έλασσον ζήτημα της χειρότερης ύφεσης μετά τη δεκαετία του ’30.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για την οικονομική καταστροφή της τελευταίας διετίας. Εν ολίγοις, όμως, το εξής: ότι οι πολιτικοί που υπήρξαν θιασώτες του ρεϊγκανισμού διέλυσαν τους κανόνες του Νιου Ντιλ που είχαν αποτρέψει τραπεζικές κρίσεις επί μισό αιώνα, πιστεύοντας πως οι αγορές θα φρόντιζαν οι ίδιες τον εαυτό τους. Αποτέλεσμα, να γίνει το τραπεζικό σύστημα ευάλωτο σε μια κρίση τύπου 1930 - η οποία ήλθε.
Οπως προείπα, η δημόσια συζήτηση για την παράλληλη δημόσια περίθαλψη υπήρξε καταθλιπτική στην κενολογία της. Οι αντίπαλοι μιας τέτοιας εναλλακτικής λύσης -όχι μόνο Ρεπουμπλικανοί- δεν πρόσφεραν συνεκτικά επιχειρήματά εναντίον της. Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Μπεν Νέλσον προειδοποίησε πως, αν υφίστατο σήμερα τέτοια επιλογή, οι Αμερικανοί θα την προτιμούσαν από την ιδιωτική περίθαλψη - κάτι που ο ίδιος θεωρεί εξ ορισμού κακό, και όχι ως εύλογη εξέλιξη σε περίπτωση που το κυβερνητικό πρόγραμμα ήταν πράγματι καλύτερο από αυτό που πρόσφεραν οι ιδιωτικές εταιρείες.
Σε άλλα μέτωπα, οι προσπάθειες ενίσχυσης των κανόνων εποπτείας των τραπεζών χάνουν επίσης έδαφος, καθώς το αντεπιχείρημα είναι πως κάτι τέτοιο θα εμποδίσει την καινοτομία - αυτό λίγους μήνες αφότου τα θαύματα της καινοτομίας έφεραν το τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα κατάρρευσης. Γιατί, λοιπόν, δεν πεθαίνουν αυτές οι ιδέες-ζόμπι; Ισως γιατί πίσω τους βρίσκονται πολλά χρήματα. Τεράστια κεφάλαια της ασφαλιστικής βιομηχανίας ρέουν προς Δημοκρατικούς όπως ο κ. Νέλσον, οι οποίοι εμποδίζουν την έγκριση του νομοσχεδίου. Πρέπει, όμως, να κατηγορήσουμε και τον πρόεδρο Ομπάμα, που χαιρέτιζε τον ρεϊγκανισμό πριν από τις εκλογές και δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπίσει τον φονταμενταλισμό των οπαδών του ιδιωτικού τομέα «πάση θυσία». Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Δεν γνωρίζω. Εχω, όμως, την αίσθηση ότι χάνεται μια κρίσιμη ευκαιρία.
Η δημόσια συζήτηση για την παράλληλη δημόσια περίθαλψη στις ΗΠΑ υπήρξε αποκαρδιωτική για πολλούς λόγους. Ισως η πιο απογοητευτική διάσταση για τους προοδευτικούς, ωστόσο, να ήταν η έκταση στην οποία κέρδισαν έδαφος οι αντιτιθέμενοι στις περισσότερες επιλογές -στο Κογκρέσο, αν όχι στην ευρύτερη κοινωνία- απλώς επαναλαμβάνοντας ξανά και ξανά πως η παράλληλη περίθαλψη θα ήταν, αλίμονο, κυβερνητικό πρόγραμμα.
Απ’ ό,τι φαίνεται, η Ουάσιγκτον διέπεται ακόμα από ρεϊγκανισμό -μια ιδεολογία σύμφωνα με την οποία η κρατική παρέμβαση είναι πάντα κακή. Πείτε με αφελή, ήλπιζα όμως ότι η αποτυχία του ρεϊγκανισμού στην πράξη θα τον καταργούσε. Τελικά, αποδεικνύεται πως πρόκειται για ένα δόγμα-ζόμπι: παρότι θα έπρεπε να είναι νεκρό, επανέρχεται ξανά και ξανά.
Ας εξηγήσουμε γιατί η εποχή Ρέιγκαν θα έπρεπε να έχει τελειώσει. Πρώτα απ’ όλα, ακόμα και πριν από τη σημερινή κρίση, τα «Reaganomics», η οικονομική πολιτική του Ρόναλντ Ρέιγκαν, είχαν αποτύχει να δώσουν αυτό που υποσχέθηκαν.
Θυμάστε πώς θα βελτίωναν τη ζωή του καθενός οι χαμηλότεροι φόροι στα υψηλά εισοδήματα και η απορρύθμιση που δημιούργησε τη «μαγεία της αγοράς»; Ε, λοιπόν, αυτό δεν συνέβη. Σίγουρα, οι πλούσιοι επωφελήθηκαν τα μέγιστα: τα πραγματικά εισοδήματα του πλουσιότερου 0,01% του αμερικανικού πληθυσμού επταπλασιάσθηκαν μεταξύ 1980 και 2007. Ομως, το πραγματικό εισόδημα της μέσης οικογένειας αυξήθηκε μόλις κατά 22%. Αλλωστε, τα μεγαλύτερα από αυτά τα κέρδη επετεύχθησαν στη διάρκεια της προεδρίας Κλίντον. Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους υπήρξε ο πρώτος αρχηγός αμερικανικής κυβέρνησης μετά τον Χούβερ στη διάρκεια της θητείας του οποίου η κλασική οικογένεια δεν βελτίωσε σημαντικά το εισόδημά της.
Υπάρχει, επίσης, και το... έλασσον ζήτημα της χειρότερης ύφεσης μετά τη δεκαετία του ’30.
Πολλά θα μπορούσαμε να πούμε για την οικονομική καταστροφή της τελευταίας διετίας. Εν ολίγοις, όμως, το εξής: ότι οι πολιτικοί που υπήρξαν θιασώτες του ρεϊγκανισμού διέλυσαν τους κανόνες του Νιου Ντιλ που είχαν αποτρέψει τραπεζικές κρίσεις επί μισό αιώνα, πιστεύοντας πως οι αγορές θα φρόντιζαν οι ίδιες τον εαυτό τους. Αποτέλεσμα, να γίνει το τραπεζικό σύστημα ευάλωτο σε μια κρίση τύπου 1930 - η οποία ήλθε.
Οπως προείπα, η δημόσια συζήτηση για την παράλληλη δημόσια περίθαλψη υπήρξε καταθλιπτική στην κενολογία της. Οι αντίπαλοι μιας τέτοιας εναλλακτικής λύσης -όχι μόνο Ρεπουμπλικανοί- δεν πρόσφεραν συνεκτικά επιχειρήματά εναντίον της. Ο Δημοκρατικός γερουσιαστής Μπεν Νέλσον προειδοποίησε πως, αν υφίστατο σήμερα τέτοια επιλογή, οι Αμερικανοί θα την προτιμούσαν από την ιδιωτική περίθαλψη - κάτι που ο ίδιος θεωρεί εξ ορισμού κακό, και όχι ως εύλογη εξέλιξη σε περίπτωση που το κυβερνητικό πρόγραμμα ήταν πράγματι καλύτερο από αυτό που πρόσφεραν οι ιδιωτικές εταιρείες.
Σε άλλα μέτωπα, οι προσπάθειες ενίσχυσης των κανόνων εποπτείας των τραπεζών χάνουν επίσης έδαφος, καθώς το αντεπιχείρημα είναι πως κάτι τέτοιο θα εμποδίσει την καινοτομία - αυτό λίγους μήνες αφότου τα θαύματα της καινοτομίας έφεραν το τραπεζικό σύστημα στα πρόθυρα κατάρρευσης. Γιατί, λοιπόν, δεν πεθαίνουν αυτές οι ιδέες-ζόμπι; Ισως γιατί πίσω τους βρίσκονται πολλά χρήματα. Τεράστια κεφάλαια της ασφαλιστικής βιομηχανίας ρέουν προς Δημοκρατικούς όπως ο κ. Νέλσον, οι οποίοι εμποδίζουν την έγκριση του νομοσχεδίου. Πρέπει, όμως, να κατηγορήσουμε και τον πρόεδρο Ομπάμα, που χαιρέτιζε τον ρεϊγκανισμό πριν από τις εκλογές και δεν έκανε τίποτα για να αντιμετωπίσει τον φονταμενταλισμό των οπαδών του ιδιωτικού τομέα «πάση θυσία». Πού θα καταλήξουν όλα αυτά; Δεν γνωρίζω. Εχω, όμως, την αίσθηση ότι χάνεται μια κρίσιμη ευκαιρία.
24.8.09
S&P500 PE Ratio
Από ότι γράφουν οι τύποι που το παρακολουθούν, ο S&P500 με τα κέρδη του Q2 μέσα έφτασε στο 144 ενώ την Παρασκευή κάθισε στο 129...
Πολύ ωραία παραδείγματα χρησιμότητας και επεξήγησης του δείκτη από όπου αναφέρεται:
Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση για την ύπαρξη ασυνήθιστα υψηλών Ρ/Ε αφορά εταιρίες που χαρακτηρίζονται από ιδιαίτερα υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ο λόγος είναι ότι οι επιδόσεις τους, όσον αφορά τα μελλοντικά τους κέρδη, αναμένεται να είναι σημαντικά μεγαλύτερες σε σχέση με τις επιδόσεις των τελευταίων ετών.
Προφανώς το σύνολο των εταιρειών του S&P500 αναμένεται να παρουσιάσει υψηλούς/υψηλότατους ρυθμούς ανάπτυξης.
Wen Jiabao: “Ας μην είμαστε τυφλά αισιόδοξοι για την ανάκαμψη”
Ο πρωθυπουργός της Κίνας Wen Jiabao, προειδοποίησε τους πολίτες να μην είναι “τυφλά αισιόδοξοι” σχετικά με την οικονομική ανάκαμψη που έχει πραγματοποιηθεί έως τώρα φέτος, η οποία δεν αποτέλεσε εύκολο κατόρθωμα, όπως ανέφερε το Συμβούλιο Επικρατείας της χώρας.
Ο Wen δήλωσε πως οι πιέσεις από την αδύναμη εξωτερική ζήτηση ενδέχεται να συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας της αβεβαιότητας από την παγκόσμια οικονομική κρίση, και οι επιδράσεις κάποιων εγχώριων βραχυχρόνιων πολιτικών μπορεί σταδιακά να εξασθενήσουν.
Επανέλαβε πως η Κίνα πρέπει να διατηρήσει τη σταθερότητα στις μακροοικονομικές πολιτικές, ήτοι τη συγκρατημένοι νομισματική της πολιτική και την ενεργή δημοσιονομική πολιτική.
http://www.capital.gr/News.asp?id=799619
Ο Wen δήλωσε πως οι πιέσεις από την αδύναμη εξωτερική ζήτηση ενδέχεται να συνεχιστούν για μεγάλο χρονικό διάστημα εξαιτίας της αβεβαιότητας από την παγκόσμια οικονομική κρίση, και οι επιδράσεις κάποιων εγχώριων βραχυχρόνιων πολιτικών μπορεί σταδιακά να εξασθενήσουν.
Επανέλαβε πως η Κίνα πρέπει να διατηρήσει τη σταθερότητα στις μακροοικονομικές πολιτικές, ήτοι τη συγκρατημένοι νομισματική της πολιτική και την ενεργή δημοσιονομική πολιτική.
http://www.capital.gr/News.asp?id=799619
6+1 λόγοι αναιμικής ανάκαμψης της οικονομίας
Η παγκόσμια οικονομία αρχίζει να ξεπερνά την χειρότερη ύφεση και χρηματοοικονομική κρίση από το Μεγάλο Κραχ έως και σήμερα. Το δ’ τρίμηνο του 2008 και το α’ τρίμηνο του 2009, οι οικονομίες των ανεπτυγμένων χωρών εμφάνισαν πορεία ανάλογη με αυτή της εποχής του Μεγάλου Κραχ. Στα τέλη του 2008, οι αρχές, οι οποίες είχαν «μείνει πίσω» στις αντιδράσεις τους, αποφάσισαν να παρέμβουν και να χρησιμοποιήσουν όλα τα όπλα που είχαν στη διάθεσή τους. Οι προσπάθειες πέτυχαν και η ελεύθερη πτώση άρχισε να «μαζεύεται». Υπάρχουν, όμως, τρεις βασικές ερωτήσεις για να απαντηθούν:
Πότε θα ολοκληρωθεί η ύφεση;
Ποιο θα είναι το «σχήμα» της ανάκαμψης;
Υπάρχουν φόβοι για υποτροπιασμό;
Σε ό,τι αφορά την πρώτη ερώτηση, όλα υποδεικνύουν ότι η παγκόσμια οικονομία θα σταματήσει να «πέφτει» στο β’ εξάμηνο του 2009. Σε ορισμένες ανεπτυγμένες οικονομίες (ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία και άλλα μέλη της ευρωζώνης) και ορισμένες αναδυόμενες αγορές η ανάκαμψη δεν θα καταφθάσει πριν από τα τέλη του 2009. Σε κάποιες άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες (Αυστραλία, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία) και στις περισσότερες αναδυόμενες (Ινδία, Κίνα, Βραζιλία και άλλες χώρες Ασίας και Λ. Αμερικής) η ανάκαμψη έχει, ήδη, ξεκινήσει.
Στην δεύτερη ερώτηση η διαμάχη είναι μεταξύ αυτών –που είναι και οι περισσότεροι- οι οποίοι αναμένουν ανάκαμψη σχήματος «V», δηλαδή ταχεία ανάκαμψη και αυτών –μεταξύ των οποίων και εγώ- που «βλέπουν» ανάκαμψη σχήματος «U», δηλαδή πρώτα κάποια τρίμηνα πολύ καλής πορείας και κατόπιν αναιμική ανάπτυξη για αρκετά μεγάλο διάστημα.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους είμαι υπέρ της ανάκαμψης σχήματος "U".
Πρώτον η απασχόληση υποχωρεί με ταχύτητα σε ΗΠΑ και αλλού. Στις ανεπτυγμένες οικονομίες η ανεργία αναμένεται ότι θα ξεπεράσει το 10% εντός του 2010. Πρόκειται για μία δυσάρεστη είδηση τόσο για τις ζημίες των τραπεζών, όσο και για τους εργαζόμενους, οι οποίοι μεταξύ όλων των άλλων χάνουν και την δυνατότητα να αναπτύξουν ή να εφαρμόσουν τις ικανότητές τους.
Δεύτερον, η κρίση ήταν κρίση αξιοπιστίας και όχι απλά ρευστότητας, ενώ η πραγματική απομόχλευση δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, καθώς οι ζημίες των χρηματοοικονομικών ομίλων «κοινωνικοποιήθηκαν», τις ανέλαβαν οι κρατικές μηχανές και τις φόρτωσαν στους προϋπολογισμούς τους. Ως εκ τούτου η δυνατότητα των τραπεζών να παράσχουν νέες χορηγήσεις, είτε προς καταναλωτές είτε προς επιχειρήσεις, είναι περιορισμένη.
Τρίτον, στις χώρες με υψηλά ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, οι καταναλωτές θα πρέπει να μειώσουν ακόμη περισσότερο τις δαπάνες τους και να στραφούν στην αποταμίευση. Την ίδια στιγμή είναι αντιμέτωποι με ένα πραγματικό σοκ, βλέποντας τις τιμές ακινήτων να υποχωρούν, τα εισοδήματα να περιορίζονται και την ανεργία να αυξάνει.
Τέταρτον, το χρηματοοικονομικό σύστημα –παρά την στήριξη- δεν έχει επουλώσει τις πληγές του. Το μεγαλύτερο μέρος του «σκιώδους» τραπεζικού συστήματος έχει εξαφανιστεί, ενώ οι παραδοσιακές τράπεζες ταλανίζονται από τρισ. δολάρια επισφαλειών, με την κεφαλαιακή τους επάρκεια να παραμένει χαμηλή.
Πέμπτον, η χαμηλή κερδοφορία –εξαιτίας υψηλών χρεών και κινδύνων χρεοκοπίας, χαμηλής ανάπτυξης και «ανθεκτικών» αποπληθωριστικών πιέσεων στα περιθώρια κέρδους- θα περιορίσουν την διάθεση των επιχειρήσεων να αυξήσουν την παραγωγή τους, να προσλάβουν νέο προσωπικό και να επενδύσουν.
Έκτον, η υψηλή μόχλευση των κρατικών μηχανών, με τα τεράστια ελλείμματα να θέτουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη. Τα «πακέτα στήριξης» θα μειωθούν και τότε ο ιδιωτικός τομέας θα κληθεί να αποτελέσει, εκ νέου, στήριγμα της οικονομίας.
Έβδομον, η μείωση των παγκόσμιων ανισορροπιών σημαίνει ότι χώρες με υψηλά ελλείμματα όπως οι ΗΠΑ θα πλήξουν χώρες με υψηλά πλεονάσματα, οι οποίες στηρίζονται στην εξαγωγική δραστηριότητα (Κίνα, Γερμανία και Ιαπωνία).
Εάν η εγχώρια ζήτηση δεν ενισχυθεί με ταχύτητα στις χώρες με πλεόνασμα, τότε η παγκόσμια ανάπτυξη θα καταστεί ακόμη πιο αναιμική. Υπάρχουν και δύο λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε διπλή ύφεση σχήματος «W».
Πρώτον οι κίνδυνοι από τις «πολιτικές εξόδου» των κρατών από τα «πακέτα στήριξης» και των κεντρικών τραπεζών από την επιθετική πολιτική (είτε νομισματική είτε ποσοτική). Οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο δίλημμα: εάν αποφασίσουν να ασχοληθούν σοβαρά με τα υψηλά ελλείμματα θα πρέπει να αυξήσουν τους φόρους, να μειώσουν τις δαπάνες και «μαζέψουν» την υπερβάλλουσα ρευστότητα, δηλαδή να υποσκάψουν την πορεία της ανάκαμψης. Εάν, όμως, διατηρήσουν υψηλά ελλείμματα, οι ομολογιακές αγορές θα τις τιμωρήσουν. Κατόπιν οι προοπτικές του πληθωρισμού θα ενισχυθούν, τα yields στα κρατικά ομόλογα μακροχρόνιας ωρίμανσης θα αυξηθούν, το κόστος δανεισμού θα ενισχυθεί και θα οδηγηθούμε σε στασιμοπληθωρισμό.
Ένας ακόμη λόγος για διπλή ύφεση, είναι το γεγονός ότι οι τιμές πετρελαίου, ενέργειας και τροφίμων αρχίζουν να ενισχύονται πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι υποδεικνύουν τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα. Πέρυσι, η αναρρίχηση του πετρελαίου στα 147 δολάρια αποτέλεσε το κομβικό σημείο για την παγκόσμια οικονομία, δυσχεραίνοντας τις συνθήκες στο εμπόριο και προκαλώντας οικονομικό σοκ στις χώρες εισαγωγής πετρελαίου.
Η παγκόσμια οικονομία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ανάλογου τύπου σοκ, σε περίπτωση που το πετρέλαιο ξεπεράσει εκ νέου τα 100 δολάρια.
Εν κατακλείδι, η ανάκαμψη θα είναι αναιμική και χαμηλότερη από τον μέσο όρο που είχε καταγραφεί στο παρελθόν για τις ανεπτυγμένες οικονομίες, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί «διπλός πάτος» ύφεσης.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd.
All rights reserved.
Πότε θα ολοκληρωθεί η ύφεση;
Ποιο θα είναι το «σχήμα» της ανάκαμψης;
Υπάρχουν φόβοι για υποτροπιασμό;
Σε ό,τι αφορά την πρώτη ερώτηση, όλα υποδεικνύουν ότι η παγκόσμια οικονομία θα σταματήσει να «πέφτει» στο β’ εξάμηνο του 2009. Σε ορισμένες ανεπτυγμένες οικονομίες (ΗΠΑ, Βρετανία, Ισπανία, Ιταλία και άλλα μέλη της ευρωζώνης) και ορισμένες αναδυόμενες αγορές η ανάκαμψη δεν θα καταφθάσει πριν από τα τέλη του 2009. Σε κάποιες άλλες ανεπτυγμένες οικονομίες (Αυστραλία, Γερμανία, Γαλλία και Ισπανία) και στις περισσότερες αναδυόμενες (Ινδία, Κίνα, Βραζιλία και άλλες χώρες Ασίας και Λ. Αμερικής) η ανάκαμψη έχει, ήδη, ξεκινήσει.
Στην δεύτερη ερώτηση η διαμάχη είναι μεταξύ αυτών –που είναι και οι περισσότεροι- οι οποίοι αναμένουν ανάκαμψη σχήματος «V», δηλαδή ταχεία ανάκαμψη και αυτών –μεταξύ των οποίων και εγώ- που «βλέπουν» ανάκαμψη σχήματος «U», δηλαδή πρώτα κάποια τρίμηνα πολύ καλής πορείας και κατόπιν αναιμική ανάπτυξη για αρκετά μεγάλο διάστημα.
Υπάρχουν αρκετοί λόγοι για τους οποίους είμαι υπέρ της ανάκαμψης σχήματος "U".
Πρώτον η απασχόληση υποχωρεί με ταχύτητα σε ΗΠΑ και αλλού. Στις ανεπτυγμένες οικονομίες η ανεργία αναμένεται ότι θα ξεπεράσει το 10% εντός του 2010. Πρόκειται για μία δυσάρεστη είδηση τόσο για τις ζημίες των τραπεζών, όσο και για τους εργαζόμενους, οι οποίοι μεταξύ όλων των άλλων χάνουν και την δυνατότητα να αναπτύξουν ή να εφαρμόσουν τις ικανότητές τους.
Δεύτερον, η κρίση ήταν κρίση αξιοπιστίας και όχι απλά ρευστότητας, ενώ η πραγματική απομόχλευση δεν έχει ακόμη ξεκινήσει, καθώς οι ζημίες των χρηματοοικονομικών ομίλων «κοινωνικοποιήθηκαν», τις ανέλαβαν οι κρατικές μηχανές και τις φόρτωσαν στους προϋπολογισμούς τους. Ως εκ τούτου η δυνατότητα των τραπεζών να παράσχουν νέες χορηγήσεις, είτε προς καταναλωτές είτε προς επιχειρήσεις, είναι περιορισμένη.
Τρίτον, στις χώρες με υψηλά ελλείμματα τρεχουσών συναλλαγών, οι καταναλωτές θα πρέπει να μειώσουν ακόμη περισσότερο τις δαπάνες τους και να στραφούν στην αποταμίευση. Την ίδια στιγμή είναι αντιμέτωποι με ένα πραγματικό σοκ, βλέποντας τις τιμές ακινήτων να υποχωρούν, τα εισοδήματα να περιορίζονται και την ανεργία να αυξάνει.
Τέταρτον, το χρηματοοικονομικό σύστημα –παρά την στήριξη- δεν έχει επουλώσει τις πληγές του. Το μεγαλύτερο μέρος του «σκιώδους» τραπεζικού συστήματος έχει εξαφανιστεί, ενώ οι παραδοσιακές τράπεζες ταλανίζονται από τρισ. δολάρια επισφαλειών, με την κεφαλαιακή τους επάρκεια να παραμένει χαμηλή.
Πέμπτον, η χαμηλή κερδοφορία –εξαιτίας υψηλών χρεών και κινδύνων χρεοκοπίας, χαμηλής ανάπτυξης και «ανθεκτικών» αποπληθωριστικών πιέσεων στα περιθώρια κέρδους- θα περιορίσουν την διάθεση των επιχειρήσεων να αυξήσουν την παραγωγή τους, να προσλάβουν νέο προσωπικό και να επενδύσουν.
Έκτον, η υψηλή μόχλευση των κρατικών μηχανών, με τα τεράστια ελλείμματα να θέτουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη. Τα «πακέτα στήριξης» θα μειωθούν και τότε ο ιδιωτικός τομέας θα κληθεί να αποτελέσει, εκ νέου, στήριγμα της οικονομίας.
Έβδομον, η μείωση των παγκόσμιων ανισορροπιών σημαίνει ότι χώρες με υψηλά ελλείμματα όπως οι ΗΠΑ θα πλήξουν χώρες με υψηλά πλεονάσματα, οι οποίες στηρίζονται στην εξαγωγική δραστηριότητα (Κίνα, Γερμανία και Ιαπωνία).
Εάν η εγχώρια ζήτηση δεν ενισχυθεί με ταχύτητα στις χώρες με πλεόνασμα, τότε η παγκόσμια ανάπτυξη θα καταστεί ακόμη πιο αναιμική. Υπάρχουν και δύο λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε διπλή ύφεση σχήματος «W».
Πρώτον οι κίνδυνοι από τις «πολιτικές εξόδου» των κρατών από τα «πακέτα στήριξης» και των κεντρικών τραπεζών από την επιθετική πολιτική (είτε νομισματική είτε ποσοτική). Οι κυβερνήσεις αντιμετωπίζουν ένα τεράστιο δίλημμα: εάν αποφασίσουν να ασχοληθούν σοβαρά με τα υψηλά ελλείμματα θα πρέπει να αυξήσουν τους φόρους, να μειώσουν τις δαπάνες και «μαζέψουν» την υπερβάλλουσα ρευστότητα, δηλαδή να υποσκάψουν την πορεία της ανάκαμψης. Εάν, όμως, διατηρήσουν υψηλά ελλείμματα, οι ομολογιακές αγορές θα τις τιμωρήσουν. Κατόπιν οι προοπτικές του πληθωρισμού θα ενισχυθούν, τα yields στα κρατικά ομόλογα μακροχρόνιας ωρίμανσης θα αυξηθούν, το κόστος δανεισμού θα ενισχυθεί και θα οδηγηθούμε σε στασιμοπληθωρισμό.
Ένας ακόμη λόγος για διπλή ύφεση, είναι το γεγονός ότι οι τιμές πετρελαίου, ενέργειας και τροφίμων αρχίζουν να ενισχύονται πολύ πιο γρήγορα απ’ ότι υποδεικνύουν τα θεμελιώδη οικονομικά δεδομένα. Πέρυσι, η αναρρίχηση του πετρελαίου στα 147 δολάρια αποτέλεσε το κομβικό σημείο για την παγκόσμια οικονομία, δυσχεραίνοντας τις συνθήκες στο εμπόριο και προκαλώντας οικονομικό σοκ στις χώρες εισαγωγής πετρελαίου.
Η παγκόσμια οικονομία μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με ένα ανάλογου τύπου σοκ, σε περίπτωση που το πετρέλαιο ξεπεράσει εκ νέου τα 100 δολάρια.
Εν κατακλείδι, η ανάκαμψη θα είναι αναιμική και χαμηλότερη από τον μέσο όρο που είχε καταγραφεί στο παρελθόν για τις ανεπτυγμένες οικονομίες, χωρίς να μπορεί να αποκλεισθεί «διπλός πάτος» ύφεσης.
ΠΗΓΗ: FT.com
Copyright The Financial Times Ltd.
All rights reserved.
M. Whitney: Θα κλείσουν πάνω από 300 τράπεζες
Περισσότερες από 300 αμερικανικές τράπεζες "θα βάλουν λουκέτο" εντός των επόμενων μηνών, σύμφωνα, τουλάχιστον, με τη γνωστή αναλύτρια κ. Meredith Whitney. Σε συνέντευξή της στο Bloomberg η κ. Whitney, τονίζει ότι "θα δούμε περισσότερες από 300 καταρρεύσεις τραπεζών. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις βρίσκονται αντιμέτωπες με 'πάγωμα' των χορηγήσεων". Μία από τις βασικές αιτίες που θα οδηγήσει σε αυτό το οδυνηρό αποτέλεσμα είναι η αύξηση των επισφαλειών, πορεία απόλυτα φυσιολογική κατά την κ. Whitney, με δεδομένη τη συνεχιζόμενη ενίσχυση της ανεργίας στις ΗΠΑ. Πάντως, υποστήριξε ότι "ο απόλυτος πανικός" που έφερε η χρηματοπιστωτική κρίση έχει περάσει, πρόσθεσε όμως πως "τα οικονομικά μεγέθη αρκετών τραπεζών μπορεί να φαίνονται και να είναι εντάξει για κάποιο διάστημα, αλλά ο πραγματικός υποστηρικτικής της οικονομίας, δηλαδή ο καταναλωτής δεν πρόκειται να επιστρέψει σύντομα στην αγορά". Σημειώνεται ότι οι αμερικανικές αρχές έχουν κλείσει 77 χρηματοπιστωτικά ιδρύματα από τις αρχές του έτους.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/535151/ArticleNewsWorld.aspx
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/535151/ArticleNewsWorld.aspx
Stiglitz: "Κινδυνεύει" η αξιοπιστία του δολαρίου
Ο ρόλος του δολαρίου ως "αξιόπιστο νόμισμα", κυρίως, για τα συναλλαγματικά αποθέματα είναι σε κίνδυνο, σύμφωνα με τον κορυφαίο οικονομολόγο κ. Joseph Stiglitz. "Υπάρχει ανάγκη ενός παγκόσμιου συστήματος συναλλαγματικών αποθεμάτων", υπογράμμισε ο κ. Stiglitz σε συνέδριο στην Bangkok, ο οποίος υποστήριξε ότι η πρόσφατη κρίση σήμανε το "τέλος του καπιταλισμού όπως εφαρμόζεται στις ΗΠΑ". Σύμφωνα με τον βραβευμένο με Νόμπελ Οικονομίας κ. Stiglitz, η Fed δεν θα μπορέσει και τόσο εύκολα να "απορροφήσει" την υπερβάλλουσα ρευστότητα από το σύστημα, ενώ η συνεχιζόμενη ροή κεφαλαίων από τις Κεντρικές Τράπεζες και το Δημόσιο, ανά την υφήλιο, μπορεί να δημιουργήσει κάποιες "φούσκες". "Το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα λειτουργεί χάρις στα κεφάλαια που έχει λάβει από το κράτος. Χρειάζονται, όμως, επιπλέον συντονισμένες ενέργειες για να αντιμετωπιστεί η κρίση, ενώ οι G20 οφείλουν να αποδείξουν ότι μπορούν να χειριστούν αρκετά δομικά προβλήματα", υποστήριξε ο κ. Stiglitz.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/534993/ArticleNewsWorld.aspx
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/534993/ArticleNewsWorld.aspx
21.8.09
Μαζικά δάνεια «α λα καρτ» από φθινόπωρο
Από το ερχόμενο φθινόπωρο αναμένεται ότι θα ξεκινήσει μαζικότερα και στην Ελλάδα ο θεσμός των επιτοκίων «α λα καρτ», που αποτελεί συνήθη τακτική στο εξωτερικό. Μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας, οι τράπεζες χορηγούν δάνεια με διαφορετικό κόστος ανά πελάτη, αναλόγως της φερεγγυότητας και της πραγματικής οικονομικής κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Για το σκοπό αυτό γίνεται περισσότερο εκτεταμένη χρήση των δυνατοτήτων και των στοιχείων που παρέχει στα μέλη της ΕΕΤ το διατραπεζικό σύστημα «Τειρεσίας».
Οι τράπεζες αξιοποιούν στοιχεία τόσο της «μαύρης» όσο και της «λευκής λίστας» του συστήματος, προκειμένου να εντοπίσουν πόσα δάνεια και κάρτες έχει ο υποψήφιος πελάτης, σε πόσες τράπεζες, πόσο τακτικός είναι στην αποπληρωμή των υποχρεώσεων του, αλλά και σε ποια οικονομική κατάσταση βρίσκεται πραγματικά. Με βάση την κοινή συνισταμένη, που προκύπτει από όλα τα παραπάνω, αποφασίζει για το αν θα του χορηγήσει τελικώς το δάνειο ή την κάρτα και με ποιους όρους. Εννοείται ότι όσο πιο εχέγγυος είναι όσο μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια διαθέτει, τόσο πιο ασφαλές θα είναι το δάνειο. Οπότε και το κόστος του (επιτόκιο) θα πέφτει.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμόδιων τραπεζικών στελεχών, η διαφορά από (καλό) δάνειο σε (κακό) δάνειο θα μπορεί να φτάσει έως και στις 3 ποσοστιαίες μονάδες, αναλόγως των περιπτώσεων. Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τυπικά ο θεσμός των «α λα καρτ» δανείων έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται και στη χώρα από τον Ιούλιο, όμως, το καλοκαίρι θα κυλήσει περισσότερο ως πιλοτικό διάστημα, ενώ η ουσιαστική εφαρμογή του νέου μέτρου θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο.
kathimerini.gr
Οι τράπεζες αξιοποιούν στοιχεία τόσο της «μαύρης» όσο και της «λευκής λίστας» του συστήματος, προκειμένου να εντοπίσουν πόσα δάνεια και κάρτες έχει ο υποψήφιος πελάτης, σε πόσες τράπεζες, πόσο τακτικός είναι στην αποπληρωμή των υποχρεώσεων του, αλλά και σε ποια οικονομική κατάσταση βρίσκεται πραγματικά. Με βάση την κοινή συνισταμένη, που προκύπτει από όλα τα παραπάνω, αποφασίζει για το αν θα του χορηγήσει τελικώς το δάνειο ή την κάρτα και με ποιους όρους. Εννοείται ότι όσο πιο εχέγγυος είναι όσο μεγαλύτερη οικονομική επιφάνεια διαθέτει, τόσο πιο ασφαλές θα είναι το δάνειο. Οπότε και το κόστος του (επιτόκιο) θα πέφτει.
Σύμφωνα με εκτιμήσεις αρμόδιων τραπεζικών στελεχών, η διαφορά από (καλό) δάνειο σε (κακό) δάνειο θα μπορεί να φτάσει έως και στις 3 ποσοστιαίες μονάδες, αναλόγως των περιπτώσεων. Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι τυπικά ο θεσμός των «α λα καρτ» δανείων έχει ξεκινήσει να εφαρμόζεται και στη χώρα από τον Ιούλιο, όμως, το καλοκαίρι θα κυλήσει περισσότερο ως πιλοτικό διάστημα, ενώ η ουσιαστική εφαρμογή του νέου μέτρου θα ξεκινήσει από τον Σεπτέμβριο.
kathimerini.gr
19.8.09
Twenty Percent of Spanish Mortgages Now Considered To Be High Risk
According to an article which appeared in the Spanish newspaper Expansion this morning, one in five Spanish mortgages is now considered as being high risk and liable to become “non performing”.
πηγή
Περί τα 2,8 δισ. δολ. θα κοστίσει στις ΗΠΑ η πτώχευση της Colonial
Στην ΒΒ&Τ περιουσιακά στοιχεία της τράπεζας - Στο 5% τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια 150 μικρομεσαίων τραπεζών
Bloomberg, AP, AFP
Στις 77 ανέρχονται πλέον οι αμερικανικές τράπεζες που κήρυξαν πτώχευση από τις αρχές του έτους, μετά και την κατάσχεση της Colonial BankGroup από το κράτος την Παρασκευή. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τραπεζική πτώχευση του 2009 και μια από τις δαπανηρότερες μετά την περυσινή κατάρρευση της WashingtoMutual, καθώς αναμένεται να κοστίσει στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλειας Καταθέσεων (FDIC) περί τα 2,8 δισ. δολάρια. Την κατάσχεση ακολούθησε η εσπευσμένη πώληση καταστημάτων και καταθέσεων της Colonial στην BB&T Corporation, περιφερειακή τράπεζα που αναδύθηκε από την κρίση ως ένας εκ των ισχυρότερων παικτών της αγοράς. Η ΒΒ&Τ θα αγοράσει περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 22 δισ. δολαρίων της Colonial, η οποία διέθετε ενεργητικό 25 δισ. δολ. και καταθέσεις 20 δισεκατομμυρίων. Η FDIC θα διαθέσει το υπόλοιπο ποσό αργότερα, μετά τη συμφωνία που υπέγραψε με την ΒΒ&Τ για την κοινή ανάληψη των ζημιών, οι οποίες καλύπτουν περιουσιακά στοιχεία περίπου 15 δισ. δολαρίων. Η ίδια η ΒΒ&Τ ανακοίνωσε χθες σχέδια αύξησης μετοχικού κεφαλαίου κατά 750 εκατ. δολάρια. Οπως γίνεται σαφές, μπορεί οι κολοσσοί της Γουόλ Στριτ να επανέρχονται δριμύτεροι από την κρίση, όμως κίνδυνοι ελλοχεύουν ακόμα για πολλά μικρομεσαία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που παραμένουν δέσμια εσφαλμένων επενδύσεων. Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αναλογούν στο 5% και πλέον των συνολικών για περισσότερες από 150 εισηγμένες μικρομεσαίες αμερικανικές τράπεζες. Το επίπεδο αυτό θεωρείται ότι θα έπρεπε να έχει κάνει τέτοιες προβληματικές τράπεζες να καταρρεύσουν. Βάσει των στοιχείων του Bloomberg, που καταρτίστηκαν πριν από την κατάρρευση της Colonial, η τράπεζα αυτή συγκαταλεγόταν στα τρία ιδρύματα για τα οποία τέτοια τοξικά δάνεια αναλογούν τουλάχιστον στο 6,5% και παρέμεναν ανοιχτά. Σημειωτέον ότι, πλην της Colonial, οι αμερικανικές αρχές κατάσχεσαν την Παρασκευή τέσσερις μικρές τράπεζες στην Πενσιλβάνια, τη Νεβάδα και την Αριζόνα, εν μέσω προβλέψεων πως ο αριθμός των πτωχεύσεων μπορεί κάλλιστα να φθάσει τις αρκετές εκατοντάδες εντός του ερχόμενου 18μήνου. Τέτοιου είδους κίνδυνοι φαίνεται πως έπεισαν την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ να παρατείνει κατά 3 - 6 μήνες το πρόγραμμα TALF για τη στήριξη των πιστωτικών αγορών. Το πρόγραμμα, που σχεδιάστηκε για να προστατεύσει τον κλάδο εμπορικών ακινήτων από την αύξηση των επισφαλειών και την κατάρρευση των τιμών και του οποίου τα κεφάλαια ανέρχονται στο 1 τρισ. δολ., θα εκπνεύσει στις 30 Ιουνίου 2010 για τους νεοεκδοθέντες ενυπόθηκους τίτλους, αντί της 31ης Δεκεμβρίου που προβλεπόταν έως τώρα. Για τους υπόλοιπους ενυπόθηκους τιτλους που πωλήθηκαν πριν από την 1η Ιανουαρίου, η ισχύς του προγράμματος θα λήξει στις 31 Μαρτίου 2010.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_18/08/2009_325900
Bloomberg, AP, AFP
Στις 77 ανέρχονται πλέον οι αμερικανικές τράπεζες που κήρυξαν πτώχευση από τις αρχές του έτους, μετά και την κατάσχεση της Colonial BankGroup από το κράτος την Παρασκευή. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη τραπεζική πτώχευση του 2009 και μια από τις δαπανηρότερες μετά την περυσινή κατάρρευση της WashingtoMutual, καθώς αναμένεται να κοστίσει στην Ομοσπονδιακή Εταιρεία Ασφάλειας Καταθέσεων (FDIC) περί τα 2,8 δισ. δολάρια. Την κατάσχεση ακολούθησε η εσπευσμένη πώληση καταστημάτων και καταθέσεων της Colonial στην BB&T Corporation, περιφερειακή τράπεζα που αναδύθηκε από την κρίση ως ένας εκ των ισχυρότερων παικτών της αγοράς. Η ΒΒ&Τ θα αγοράσει περιουσιακά στοιχεία αξίας περίπου 22 δισ. δολαρίων της Colonial, η οποία διέθετε ενεργητικό 25 δισ. δολ. και καταθέσεις 20 δισεκατομμυρίων. Η FDIC θα διαθέσει το υπόλοιπο ποσό αργότερα, μετά τη συμφωνία που υπέγραψε με την ΒΒ&Τ για την κοινή ανάληψη των ζημιών, οι οποίες καλύπτουν περιουσιακά στοιχεία περίπου 15 δισ. δολαρίων. Η ίδια η ΒΒ&Τ ανακοίνωσε χθες σχέδια αύξησης μετοχικού κεφαλαίου κατά 750 εκατ. δολάρια. Οπως γίνεται σαφές, μπορεί οι κολοσσοί της Γουόλ Στριτ να επανέρχονται δριμύτεροι από την κρίση, όμως κίνδυνοι ελλοχεύουν ακόμα για πολλά μικρομεσαία χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, που παραμένουν δέσμια εσφαλμένων επενδύσεων. Σύμφωνα με στοιχεία του Bloomberg, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια αναλογούν στο 5% και πλέον των συνολικών για περισσότερες από 150 εισηγμένες μικρομεσαίες αμερικανικές τράπεζες. Το επίπεδο αυτό θεωρείται ότι θα έπρεπε να έχει κάνει τέτοιες προβληματικές τράπεζες να καταρρεύσουν. Βάσει των στοιχείων του Bloomberg, που καταρτίστηκαν πριν από την κατάρρευση της Colonial, η τράπεζα αυτή συγκαταλεγόταν στα τρία ιδρύματα για τα οποία τέτοια τοξικά δάνεια αναλογούν τουλάχιστον στο 6,5% και παρέμεναν ανοιχτά. Σημειωτέον ότι, πλην της Colonial, οι αμερικανικές αρχές κατάσχεσαν την Παρασκευή τέσσερις μικρές τράπεζες στην Πενσιλβάνια, τη Νεβάδα και την Αριζόνα, εν μέσω προβλέψεων πως ο αριθμός των πτωχεύσεων μπορεί κάλλιστα να φθάσει τις αρκετές εκατοντάδες εντός του ερχόμενου 18μήνου. Τέτοιου είδους κίνδυνοι φαίνεται πως έπεισαν την κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ να παρατείνει κατά 3 - 6 μήνες το πρόγραμμα TALF για τη στήριξη των πιστωτικών αγορών. Το πρόγραμμα, που σχεδιάστηκε για να προστατεύσει τον κλάδο εμπορικών ακινήτων από την αύξηση των επισφαλειών και την κατάρρευση των τιμών και του οποίου τα κεφάλαια ανέρχονται στο 1 τρισ. δολ., θα εκπνεύσει στις 30 Ιουνίου 2010 για τους νεοεκδοθέντες ενυπόθηκους τίτλους, αντί της 31ης Δεκεμβρίου που προβλεπόταν έως τώρα. Για τους υπόλοιπους ενυπόθηκους τιτλους που πωλήθηκαν πριν από την 1η Ιανουαρίου, η ισχύς του προγράμματος θα λήξει στις 31 Μαρτίου 2010.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_18/08/2009_325900
18.8.09
Τράπεζα Πειραιώς: Νέες τιτλοποιήσεις ύψους 3,5 δισ. €
Νέες τιτλοποιήσεις δανείων, συνολικού ύψους € 3,5 δισεκ, ολοκλήρωσε επιτυχώς ο Ομιλος της Τράπεζας Πειραιώς ανεβάζοντας το συνολικό ύψος σε € 5,1 δισεκ. από την αρχή του έτους.
...
Οι τίτλοι με διαβάθμιση AAA και των 3 τιτλοποιήσεων είναι αποδεκτοί για αναχρηματοδότηση από την ΕΚΤ.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/18/1703317.htm
ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΩΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ
...
Οι τίτλοι με διαβάθμιση AAA και των 3 τιτλοποιήσεων είναι αποδεκτοί για αναχρηματοδότηση από την ΕΚΤ.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/18/1703317.htm
ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΠΩΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΟ ΚΟΣΜΟ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ
Υποχώρηση Ομπάμα για κρατικό ΕΣΥ
Ανοιχτή η προοπτική συμβιβασμού με τους Ρεπουμπλικανούς, που ενδεχομένως θα εξοργίσει τους υποστηρικτές του Αμερικανού προέδρου
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Την πρόθεσή του να εγκαταλείψει το επίμαχο σχέδιο για την κρατική ασφάλιση και να δεχθεί τη δημιουργία ασφαλιστικών συνεταιρισμών των καταναλωτών εξέφρασε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, αντιμέτωπος με κλιμακούμενες αντιδράσεις έναντι των προτάσεών του για την εκ βάθρων ανανέωση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης.
Υποχωρώντας μπροστά στις πιέσεις των Ρεπουμπλικανών και προσφέροντας πολιτική κάλυψη στους φορολογικά συντηρητικούς Δημοκρατικούς, η κυβέρνηση Ομπάμα διεμήνυσε την Κυριακή ότι είναι έτοιμη να εγκαταλείψει την ιδέα για έναν κρατικό ασφαλιστικό φορέα. Η στροφή Ομπάμα αφήνει ανοιχτή την προοπτική ενός συμβιβασμού με τους Ρεπουμπλικανούς, που ενδεχομένως θα εξοργίσει τους προοδευτικούς υποστηρικτές του Αμερικανού προέδρου, αλλά θα μπορούσε να εξασφαλίσει αναγκαία διέξοδο σ' ένα πολύ σημαντικό ζήτημα της εσωτερικής πολιτικής.
Αξιωματούχοι από αμφότερα τα πολιτικά κόμματα συζητούν το θέμα διεκδικώντας παραχωρήσεις, ενώ το Κογκρέσο θα κληθεί να μελετήσει τις σχετικές προτάσεις τον Σεπτέμβριο μετά τη θερινή διακοπή του Αυγούστου. Αντιμέτωποι με δύσπιστα ακροατήρια, οι βουλευτές και ο Λευκός Οίκος ψάχνουν την πλέον κατάλληλη οδό προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των 46 εκατομμυρίων ανασφάλιστων Αμερικανών με το μικρότερο δυνατόν πολιτικό κόστος.
Δεν άφησε περιθώρια
Με δηλώσεις που έκανε την Κυριακή στο CNκαι στο ABC, η υπουργός Υγείας, Κάθλιν Σιμπέλιους, δεν άφησε περιθώρια αμφιβολιών για την ήδη διαφαινόμενη υποχώρηση της κυβέρνησης. Η κυβερνητική πρόταση για την ιδιωτική περίθαλψη, είπε η κ. Σιμπέλιους, δεν αποτελεί το πιο «σημαντικό στοιχείο» του σχεδίου αναμόρφωσης του συστήματος υγείας. Ο Λευκός Οίκος θα είναι ανοιχτός σε συνεργασίες, υπογράμμισε η υπουργός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι Δημοκρατικοί είναι έτοιμοι να συμβιβαστούν.
Σύμφωνα με τις προτάσεις του Δημοκρατικού γερουσιαστή, Κεντ Κόνραντ της Βόρειας Ντακότας, μη κερδοσκοπικοί συνεταιρισμοί ιδιοκτησίας καταναλωτών θα μπορούσαν να πωλούν ασφάλιση σε ανταγωνιστική βάση με τις ιδιωτικές εταιρείες, λειτουργώντας με τον τρόπο που λειτουργούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, ειδικά στις αγροτικές πολιτείες, όπως η δική του. Με αρχική κυβερνητική υποστήριξη ύψους τριών έως τεσσάρων δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι συνεταιρισμοί θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο πλαίσιο μιας κρατικής δομής με κρατικές θυγατρικές, αλλά ανεξάρτητα από την κυβέρνηση. Θα υποχρεούνται να διατηρούν επαρκή κεφάλαια, όπως οι ιδιωτικές εταιρίες ώστε να είναι καλυμμένοι σε περίπτωση αυξημένων αιτημάτων.
Η συζήτηση όμως βρίσκεται ακόμη στην αρχή, με πολλούς αναλυτές να προβλέπουν σκληρή μάχη κατά τις σχετικές εργασίες του Κογκρέσου από τον Σεπτέμβριο. Χθες, ο πρώην επικεφαλής των Δημοκρατικών και κορυφαία προσωπικότητα στην προοδευτική πτέρυγα του κόμματος, Χάουαρντ Ντιν, εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες για το αν μπορεί πράγματι να υπάρξει ουσιαστική μεταρρύθμιση του υγειονομικού συστήματος χωρίς άμεσο κυβερνητικό ρόλο. Ο κ. Ντιν απηύθυνε έκκληση στην κυβέρνηση Ομπάμα να εμμείνει στις αρχικές της θέσεις, σύμφωνα με τις οποίες ένας κρατικός φορέας είναι αναγκαίος για οποιαδήποτε γνήσια αλλαγή. Μιλώντας στις πρωινές ειδήσεις, ενώ ήδη είχαν πυκνώσει οι ενδείξεις για την υπαναχώρηση της κυβέρνησης Ομπάμα, ο Χάουαρντ Ντιν υπογράμμισε ότι ο άμεσος ρόλος της κυβέρνησης είναι η αρχή και το τέλος μιας μεταρρύθμισης στον τομέα της υγείας. «Δεν θα έπρεπε να ξοδεύουμε 60 δισεκατομμύρια το χρόνο, επιχορηγώντας τη βιομηχανία των ασφαλειών», τόνισε.
«Νομίζω ότι θα υπάρξει ένας ανταγωνιστής για την ιδιωτική ασφάλιση και αυτό είναι το πιο σημαντικό», είχε δηλώσει την Κυριακή η κ. Σιμπέλιους, υποστηρίζοντας τη νέα γραμμή. Στο θέμα αναφέρθηκε και ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, ο οποίος όμως αρνήθηκε να εξηγήσει εάν η ιδέα για έναν κρατικό φορέα έχει αποκλειστεί. «Εκείνο που προέχει είναι να έχουμε επιλογή και ανταγωνισμό στην αγορά των ασφαλειών», σημείωσε. Μία ημέρα νωρίτερα, ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα είχε κατεβάσει αισθητά τον πήχυ. «Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κρατικός φορέας, είτε τον αποκτήσουμε είτε όχι, δεν θα είναι το επίκεντρο της μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος, σε ομιλία του στο Κολοράντο το Σάββατο. «Είναι ένα κομμάτι, ένα μέρος της μεταρρύθμισης».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_26_18/08/2009_325963
ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ. Την πρόθεσή του να εγκαταλείψει το επίμαχο σχέδιο για την κρατική ασφάλιση και να δεχθεί τη δημιουργία ασφαλιστικών συνεταιρισμών των καταναλωτών εξέφρασε ο Αμερικανός πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα, αντιμέτωπος με κλιμακούμενες αντιδράσεις έναντι των προτάσεών του για την εκ βάθρων ανανέωση του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης.
Υποχωρώντας μπροστά στις πιέσεις των Ρεπουμπλικανών και προσφέροντας πολιτική κάλυψη στους φορολογικά συντηρητικούς Δημοκρατικούς, η κυβέρνηση Ομπάμα διεμήνυσε την Κυριακή ότι είναι έτοιμη να εγκαταλείψει την ιδέα για έναν κρατικό ασφαλιστικό φορέα. Η στροφή Ομπάμα αφήνει ανοιχτή την προοπτική ενός συμβιβασμού με τους Ρεπουμπλικανούς, που ενδεχομένως θα εξοργίσει τους προοδευτικούς υποστηρικτές του Αμερικανού προέδρου, αλλά θα μπορούσε να εξασφαλίσει αναγκαία διέξοδο σ' ένα πολύ σημαντικό ζήτημα της εσωτερικής πολιτικής.
Αξιωματούχοι από αμφότερα τα πολιτικά κόμματα συζητούν το θέμα διεκδικώντας παραχωρήσεις, ενώ το Κογκρέσο θα κληθεί να μελετήσει τις σχετικές προτάσεις τον Σεπτέμβριο μετά τη θερινή διακοπή του Αυγούστου. Αντιμέτωποι με δύσπιστα ακροατήρια, οι βουλευτές και ο Λευκός Οίκος ψάχνουν την πλέον κατάλληλη οδό προκειμένου να καλύψουν τις ανάγκες των 46 εκατομμυρίων ανασφάλιστων Αμερικανών με το μικρότερο δυνατόν πολιτικό κόστος.
Δεν άφησε περιθώρια
Με δηλώσεις που έκανε την Κυριακή στο CNκαι στο ABC, η υπουργός Υγείας, Κάθλιν Σιμπέλιους, δεν άφησε περιθώρια αμφιβολιών για την ήδη διαφαινόμενη υποχώρηση της κυβέρνησης. Η κυβερνητική πρόταση για την ιδιωτική περίθαλψη, είπε η κ. Σιμπέλιους, δεν αποτελεί το πιο «σημαντικό στοιχείο» του σχεδίου αναμόρφωσης του συστήματος υγείας. Ο Λευκός Οίκος θα είναι ανοιχτός σε συνεργασίες, υπογράμμισε η υπουργός, αφήνοντας να εννοηθεί ότι οι Δημοκρατικοί είναι έτοιμοι να συμβιβαστούν.
Σύμφωνα με τις προτάσεις του Δημοκρατικού γερουσιαστή, Κεντ Κόνραντ της Βόρειας Ντακότας, μη κερδοσκοπικοί συνεταιρισμοί ιδιοκτησίας καταναλωτών θα μπορούσαν να πωλούν ασφάλιση σε ανταγωνιστική βάση με τις ιδιωτικές εταιρείες, λειτουργώντας με τον τρόπο που λειτουργούν οι αγροτικοί συνεταιρισμοί, ειδικά στις αγροτικές πολιτείες, όπως η δική του. Με αρχική κυβερνητική υποστήριξη ύψους τριών έως τεσσάρων δισεκατομμυρίων δολαρίων, οι συνεταιρισμοί θα μπορούσαν να δημιουργηθούν στο πλαίσιο μιας κρατικής δομής με κρατικές θυγατρικές, αλλά ανεξάρτητα από την κυβέρνηση. Θα υποχρεούνται να διατηρούν επαρκή κεφάλαια, όπως οι ιδιωτικές εταιρίες ώστε να είναι καλυμμένοι σε περίπτωση αυξημένων αιτημάτων.
Η συζήτηση όμως βρίσκεται ακόμη στην αρχή, με πολλούς αναλυτές να προβλέπουν σκληρή μάχη κατά τις σχετικές εργασίες του Κογκρέσου από τον Σεπτέμβριο. Χθες, ο πρώην επικεφαλής των Δημοκρατικών και κορυφαία προσωπικότητα στην προοδευτική πτέρυγα του κόμματος, Χάουαρντ Ντιν, εξέφρασε σοβαρές αμφιβολίες για το αν μπορεί πράγματι να υπάρξει ουσιαστική μεταρρύθμιση του υγειονομικού συστήματος χωρίς άμεσο κυβερνητικό ρόλο. Ο κ. Ντιν απηύθυνε έκκληση στην κυβέρνηση Ομπάμα να εμμείνει στις αρχικές της θέσεις, σύμφωνα με τις οποίες ένας κρατικός φορέας είναι αναγκαίος για οποιαδήποτε γνήσια αλλαγή. Μιλώντας στις πρωινές ειδήσεις, ενώ ήδη είχαν πυκνώσει οι ενδείξεις για την υπαναχώρηση της κυβέρνησης Ομπάμα, ο Χάουαρντ Ντιν υπογράμμισε ότι ο άμεσος ρόλος της κυβέρνησης είναι η αρχή και το τέλος μιας μεταρρύθμισης στον τομέα της υγείας. «Δεν θα έπρεπε να ξοδεύουμε 60 δισεκατομμύρια το χρόνο, επιχορηγώντας τη βιομηχανία των ασφαλειών», τόνισε.
«Νομίζω ότι θα υπάρξει ένας ανταγωνιστής για την ιδιωτική ασφάλιση και αυτό είναι το πιο σημαντικό», είχε δηλώσει την Κυριακή η κ. Σιμπέλιους, υποστηρίζοντας τη νέα γραμμή. Στο θέμα αναφέρθηκε και ο εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου, Ρόμπερτ Γκιμπς, ο οποίος όμως αρνήθηκε να εξηγήσει εάν η ιδέα για έναν κρατικό φορέα έχει αποκλειστεί. «Εκείνο που προέχει είναι να έχουμε επιλογή και ανταγωνισμό στην αγορά των ασφαλειών», σημείωσε. Μία ημέρα νωρίτερα, ο ίδιος ο Μπαράκ Ομπάμα είχε κατεβάσει αισθητά τον πήχυ. «Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο κρατικός φορέας, είτε τον αποκτήσουμε είτε όχι, δεν θα είναι το επίκεντρο της μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος, σε ομιλία του στο Κολοράντο το Σάββατο. «Είναι ένα κομμάτι, ένα μέρος της μεταρρύθμισης».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_26_18/08/2009_325963
17.8.09
Ο Κέινς σώζει τους μονεταριστές...
...
σήμερα φαίνεται να έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια τέτοια προοπτική, δηλαδή η περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης, θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την αγορά. Οι ίδιοι οι μονεταριστές δείχνουν να εγκαταλείπουν σιγά σιγά τις θέσεις τους μπροστά στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Το παράδοξο όμως είναι ότι, ενώ στην κεϊνσιανή θεωρία η ενεργός ζήτηση πραγματοποιείται μέσω του κράτους, άμεσα, δηλαδή το κράτος δαπανά για δημόσια έργα, αύξηση των μισθών και διασφάλιση των ανέργων, σήμερα, η ενεργός ζήτηση διαμεσολαβείται από τις τράπεζες προκειμένου να εισέλθει στην όλη διαδικασία και ο τόκος, δηλαδή το τραπεζικό κέρδος. Το κράτος δεν δαπανά πλέον για δημόσιες επενδύσεις και αντί να αυξάνει τους μισθούς και να διασφαλίζει τους ανέργους, δηλαδή να εξασφαλίζει ένα αυξημένο επίπεδο ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά, προτρέπει τις τράπεζες να δανείζουν περισσότερο χρήμα υποθηκεύοντας μέσω του κέρδους των τραπεζών (τόκος) την αυριανή αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Αν σε αυτήν την ιδιάζουσα θεωρητική προσέγγιση προστεθούν και κάποιες τρέχουσες παραφωνίες για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, φαίνεται πως οι υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων συμπεριφέρονται ως μαθητευόμενοι μάγοι, αρνούμενοι να απεγκλωβιστούν από τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις. Η οικονομική κρίση όμως δεν υπολογίζει ιδεολογίες και συμφέροντα. Παράγει απλώς θύματα και φαίνεται πως και σ' αυτόν τον πόλεμο η εργασία και η μικρή κατανάλωση θα πληρώσει και πάλι το βαρύτερο τίμημα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/08/2009_325809
σήμερα φαίνεται να έχει γίνει πλέον κατανοητό ότι μια τέτοια προοπτική, δηλαδή η περαιτέρω μείωση της αγοραστικής δύναμης, θα είχε καταστροφικές συνέπειες για την αγορά. Οι ίδιοι οι μονεταριστές δείχνουν να εγκαταλείπουν σιγά σιγά τις θέσεις τους μπροστά στη νέα πραγματικότητα που διαμορφώνεται. Το παράδοξο όμως είναι ότι, ενώ στην κεϊνσιανή θεωρία η ενεργός ζήτηση πραγματοποιείται μέσω του κράτους, άμεσα, δηλαδή το κράτος δαπανά για δημόσια έργα, αύξηση των μισθών και διασφάλιση των ανέργων, σήμερα, η ενεργός ζήτηση διαμεσολαβείται από τις τράπεζες προκειμένου να εισέλθει στην όλη διαδικασία και ο τόκος, δηλαδή το τραπεζικό κέρδος. Το κράτος δεν δαπανά πλέον για δημόσιες επενδύσεις και αντί να αυξάνει τους μισθούς και να διασφαλίζει τους ανέργους, δηλαδή να εξασφαλίζει ένα αυξημένο επίπεδο ζήτησης προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά, προτρέπει τις τράπεζες να δανείζουν περισσότερο χρήμα υποθηκεύοντας μέσω του κέρδους των τραπεζών (τόκος) την αυριανή αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Αν σε αυτήν την ιδιάζουσα θεωρητική προσέγγιση προστεθούν και κάποιες τρέχουσες παραφωνίες για τη μείωση του εργάσιμου χρόνου, φαίνεται πως οι υποστηρικτές αυτών των αντιλήψεων συμπεριφέρονται ως μαθητευόμενοι μάγοι, αρνούμενοι να απεγκλωβιστούν από τις ιδεολογικές τους αγκυλώσεις. Η οικονομική κρίση όμως δεν υπολογίζει ιδεολογίες και συμφέροντα. Παράγει απλώς θύματα και φαίνεται πως και σ' αυτόν τον πόλεμο η εργασία και η μικρή κατανάλωση θα πληρώσει και πάλι το βαρύτερο τίμημα.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/08/2009_325809
«H ανάκαμψη θα χρειασθεί δύο χρόνια»
Με επαίνους για την αμερικανική κυβέρνηση και την επιτυχία της να αποτρέψει μια δεύτερη Μεγάλη Υφεση αλλά και με προειδοποιήσεις κάθε άλλο παρά καθησυχαστικές, ο καθηγητής Οικονομικών στο Πρίνστον και κάτοχος Νομπέλ Οικονομίας, Πoλ Κρούγκμαν, σκιαγράφησε αυτήν την εβδομάδα μια μάλλον ζοφερή εικόνα της παγκόσμιας οικονομίας με μερικές πινελιές αισιοδοξίας. Οπως προειδοποίησε, η ανάκαμψη θα αργήσει τουλάχιστον δύο χρόνια και συνέκρινε την εικόνα της παγκόσμιας οικονομίας με μια «παγκοσμιοποιημένη εκδοχή της Ιαπωνίας όπως ήταν τη χαμένη δεκαετία του 1990», στη διάρκεια της οποίας υπήρχαν θύλακες ύφεσης και μια παρατεταμένη περίοδος χαμηλής ανάπτυξης.
Η ομιλία που έδωσε στη Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας κατέληξε σε απολύτως ορθολογιστικές συστάσεις για επέκταση των μέτρων τόνωσης της οικονομίας και επιβολή αυστηρών ρυθμίσεων της οικονομικής δραστηριότητας.
Με υφέρπουσα απαισιοδοξία, ωστόσο, εναπόθεσε στον Θεό τις ελπίδες του για την έξοδο από την κρίση, διότι «στην παρούσα φάση δεν μπορούμε να προσβλέπουμε σε ανάπτυξη βασιζόμενη στις εξαγωγές, εκτός κι αν βρούμε άλλον πλανήτη να εξάγουμε». Με εξίσου πικρό χιούμορ, άλλωστε, ευχήθηκε να μην καταφύγουμε στη «στρατηγική» εξόδου από τη Μεγάλη Υφεση του 1930, που έμεινε γνωστή ως… Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αναλόγου ύφους ήταν η στήλη του την περασμένη εβδομάδα στους New York Times, στην οποία επικαλέστηκε το τελευταίο κύμα στοιχείων που καταδεικνύει πως η οικονομία των ΗΠΑ «έχει κάνει μερικά βήματα πίσω από το χείλος του γκρεμού» αλλά επισήμανε παράλληλα τη θλιβερή εικόνα της αμερικανικής αγοράς εργασίας και την ανάγκη να βρεθούν θέσεις εργασίας για περίπου εννέα εκατομμύρια άτομα.
Πλέκοντας το εγκώμιο της κυβέρνησης Ομπάμα, μολονότι αρχικά την είχε επικρίνει χαρακτηρίζοντας λίαν ανεπαρκείς τις δέσμες μέτρων στήριξης της οικονομίας, εκτίμησε ότι έσωσε την Αμερική από τη Μεγάλη Υφεση επειδή σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα δεν μείωσε τις δαπάνες όταν είδε τα έσοδά της να υποχωρούν.
Μολονότι δεν απέφυγε ούτε στο άρθρο του ούτε στην ομιλία του τις ανησυχητικές συγκρίσεις και αναλογίες με την ύφεση του 1930, τόνισε πως τότε δεν είχαν ληφθεί μέτρα τόνωσης της οικονομίας. Κατέληξε, πάντως, επαναλαμβάνοντας την ανησυχία του για την οικονομία και ιδιαίτερα για την κατάσταση στην αγορά απασχόλησης, καθώς η ανεργία αναμένεται να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα για αρκετό ακόμη καιρό.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/08/2009_325794
Η ομιλία που έδωσε στη Κουάλα Λουμπούρ της Μαλαισίας κατέληξε σε απολύτως ορθολογιστικές συστάσεις για επέκταση των μέτρων τόνωσης της οικονομίας και επιβολή αυστηρών ρυθμίσεων της οικονομικής δραστηριότητας.
Με υφέρπουσα απαισιοδοξία, ωστόσο, εναπόθεσε στον Θεό τις ελπίδες του για την έξοδο από την κρίση, διότι «στην παρούσα φάση δεν μπορούμε να προσβλέπουμε σε ανάπτυξη βασιζόμενη στις εξαγωγές, εκτός κι αν βρούμε άλλον πλανήτη να εξάγουμε». Με εξίσου πικρό χιούμορ, άλλωστε, ευχήθηκε να μην καταφύγουμε στη «στρατηγική» εξόδου από τη Μεγάλη Υφεση του 1930, που έμεινε γνωστή ως… Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αναλόγου ύφους ήταν η στήλη του την περασμένη εβδομάδα στους New York Times, στην οποία επικαλέστηκε το τελευταίο κύμα στοιχείων που καταδεικνύει πως η οικονομία των ΗΠΑ «έχει κάνει μερικά βήματα πίσω από το χείλος του γκρεμού» αλλά επισήμανε παράλληλα τη θλιβερή εικόνα της αμερικανικής αγοράς εργασίας και την ανάγκη να βρεθούν θέσεις εργασίας για περίπου εννέα εκατομμύρια άτομα.
Πλέκοντας το εγκώμιο της κυβέρνησης Ομπάμα, μολονότι αρχικά την είχε επικρίνει χαρακτηρίζοντας λίαν ανεπαρκείς τις δέσμες μέτρων στήριξης της οικονομίας, εκτίμησε ότι έσωσε την Αμερική από τη Μεγάλη Υφεση επειδή σε αντίθεση με τον ιδιωτικό τομέα δεν μείωσε τις δαπάνες όταν είδε τα έσοδά της να υποχωρούν.
Μολονότι δεν απέφυγε ούτε στο άρθρο του ούτε στην ομιλία του τις ανησυχητικές συγκρίσεις και αναλογίες με την ύφεση του 1930, τόνισε πως τότε δεν είχαν ληφθεί μέτρα τόνωσης της οικονομίας. Κατέληξε, πάντως, επαναλαμβάνοντας την ανησυχία του για την οικονομία και ιδιαίτερα για την κατάσταση στην αγορά απασχόλησης, καθώς η ανεργία αναμένεται να παραμείνει σε υψηλά επίπεδα για αρκετό ακόμη καιρό.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/08/2009_325794
Πρόταση
Του Νοτη Α. Μηταρακη*
Εχω εκφράσει και στο παρελθόν την πρότασή μου σχετικά με τη δημιουργία Ταμείου Διαχείρισης Εθνικού Πλούτου (sovereign wealth fund) με στόχο τη βελτίωση των αποδόσεων και τη στρατηγική ανάπτυξη της οικονομίας. Ενα τέτοιο ταμείο θα μπορούσε να λειτουργήσει με τη μορφή Αμοιβαίου Κεφαλαίου, με κινητές (και ακίνητες) αξίες του Δημοσίου, των Ασφαλιστικών Ταμείων και των Ιδρυμάτων του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Θεωρώ ότι η δημιουργία ενός τέτοιου ταμείου με τη συμμετοχή τεχνοκρατών υπό τον έλεγχο της Βουλής, είναι αναγκαία για να διασφαλισθεί η επένδυση του εθνικού μας πλούτου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
* Είναι τέως πρόεδρος Ενωσης Ελλήνων Τραπεζιτών Μ. Βρετανίας
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_15/08/2009_325808
Kαλή η πρόταση περιμένουμε να διαβάσουμε και το σκοπό
Εχω εκφράσει και στο παρελθόν την πρότασή μου σχετικά με τη δημιουργία Ταμείου Διαχείρισης Εθνικού Πλούτου (sovereign wealth fund) με στόχο τη βελτίωση των αποδόσεων και τη στρατηγική ανάπτυξη της οικονομίας. Ενα τέτοιο ταμείο θα μπορούσε να λειτουργήσει με τη μορφή Αμοιβαίου Κεφαλαίου, με κινητές (και ακίνητες) αξίες του Δημοσίου, των Ασφαλιστικών Ταμείων και των Ιδρυμάτων του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Θεωρώ ότι η δημιουργία ενός τέτοιου ταμείου με τη συμμετοχή τεχνοκρατών υπό τον έλεγχο της Βουλής, είναι αναγκαία για να διασφαλισθεί η επένδυση του εθνικού μας πλούτου με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.
* Είναι τέως πρόεδρος Ενωσης Ελλήνων Τραπεζιτών Μ. Βρετανίας
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_2_15/08/2009_325808
Kαλή η πρόταση περιμένουμε να διαβάσουμε και το σκοπό
14.8.09
Κατανομή εισοδήματος - φόροι
πηγή
Brad DeLong:
That means that the top 1-10,000 of the American income distribution receives 6% of pretax household income--meaning that their average income is 600 times that of the average.
Time for a more progressive income taz, is what I am saying...
Μερβιν Κινγκ : Προάγγελος κακών ειδήσεων (επιβεβαίωση)
Αρκετά θορυβημένος από τις διαφαινόμενες ισχνές προοπτικές της βρετανικής οικονομίας, ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ, προειδοποίησε στη διάρκεια της εβδομάδας ότι η ανάκαμψη θα αργήσει πολύ, θα είναι αργή και μέχρις ότου σημειωθεί η ύφεση θα έχει μεγάλο ανθρώπινο κόστος. Προειδοποίησε, παράλληλα, τις αγορές ότι βιάζονται υπερβολικά να προεξοφλήσουν αυξήσεις των επιτοκίων της στερλίνας, καθώς το βάθος της ύφεσης και η υποχώρηση του πληθωρισμού σε επίπεδα κάτω του στόχου του 2% αποκλείουν την επιβολή περιοριστικής νομισματικής πολιτικής στο εγγύς μέλλον.
Δεδομένου, πάντως, ότι αυτό προβλέπει η βρετανική νομοθεσία σε περιπτώσεις που δεν επιτυγχάνεται ο στόχος για τον πληθωρισμό, ο κ. Κινγκ ανακοίνωσε πως εντός του έτους θα αποστείλει στον υπουργό Οικονομικών Αλιστερ Ντάρλινγκ, εκτενή αναφορά για τους λόγους για τους οποίους ο πληθωρισμός στη Βρετανία υποχώρησε στο 1,8% το β’ τρίμηνο του έτους. Παραδέχθηκε, τέλος, πως οι βρετανικές τράπεζες έχουν ακόμη πολύ δρόμο για να τακτοποιήσουν τους ισολογισμούς τους, να βρουν νέους πόρους χρηματοδότησης και να μην έχουν ανάγκη την αρωγή του κράτους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_14/08/2009_325692
Δεδομένου, πάντως, ότι αυτό προβλέπει η βρετανική νομοθεσία σε περιπτώσεις που δεν επιτυγχάνεται ο στόχος για τον πληθωρισμό, ο κ. Κινγκ ανακοίνωσε πως εντός του έτους θα αποστείλει στον υπουργό Οικονομικών Αλιστερ Ντάρλινγκ, εκτενή αναφορά για τους λόγους για τους οποίους ο πληθωρισμός στη Βρετανία υποχώρησε στο 1,8% το β’ τρίμηνο του έτους. Παραδέχθηκε, τέλος, πως οι βρετανικές τράπεζες έχουν ακόμη πολύ δρόμο για να τακτοποιήσουν τους ισολογισμούς τους, να βρουν νέους πόρους χρηματοδότησης και να μην έχουν ανάγκη την αρωγή του κράτους.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_14/08/2009_325692
us macro 13-8-09
ΗΠΑ: Απρόσμενη μείωση των λιανικών πωλήσεων τον Ιούλιο
οι λιανικές πωλήσεις υποχώρησαν κατά 0,1%, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, απογοητεύοντας τους οικονομολόγους αν και πολλοί κάνουν λόγο για μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο του προγράμματος στις λιανικές πωλήσεις Αυγούστου. Οι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του Dow Jones Newswires, ανέμεναν αύξηση των πωλήσεων σε ποσοστό 0,8% τον Ιούλιο. Τον προηγούμενο μήνα το μέγεθος είχε σημειώσει άνοδο 0,8% με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία.
Νέο ρεκόρ σημείωσαν οι κατασχέσεις κατοικιών στις ΗΠΑ τον Ιούλιο
Ανοδο-ρεκόρ σημείωσαν τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια τον Ιούλιο στις ΗΠΑ, παρά τα προγράμματα ενίσχυσης για την αποφυγή των κατασχέσεων.
Οι κατασχέσεις κατοικιών, οι οποίες έχουν ασκήσει τεράστιες πιέσεις στην αγορά κατοικίας και την οικονομία, αυξήθηκαν κατά 7% τον Ιούλιο σε σχέση με τον Ιούνιο και 32% σε ετήσια βάση, καθώς ένα νοικοκυριό ανά 355 με στεγαστικό δάνειο έλαβε ειδοποίηση κατάσχεσης, όπως ανακοίνωσε η RealtyTrac την Πέμπτη.
Οι ειδοποιήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν αθέτηση συμβολαίου, δημοπρασίες και κατασχέσεις από τράπεζες, έχουν αυξηθεί εξαιτίας, κυρίως, της ανεργίας.
Καθώς οι αναλυτές προβλέπουν περαιτέρω αύξηση της ανεργίας τους επόμενους μήνες, εκφράζονται φόβοι ότι την ίδια πορεία θα ακολουθήσουν και οι κατασχέσεις.
Newsroom ΔΟΛ
οι λιανικές πωλήσεις υποχώρησαν κατά 0,1%, σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εμπορίου των ΗΠΑ, απογοητεύοντας τους οικονομολόγους αν και πολλοί κάνουν λόγο για μεγαλύτερο θετικό αντίκτυπο του προγράμματος στις λιανικές πωλήσεις Αυγούστου. Οι οικονομολόγοι που συμμετείχαν σε δημοσκόπηση του Dow Jones Newswires, ανέμεναν αύξηση των πωλήσεων σε ποσοστό 0,8% τον Ιούλιο. Τον προηγούμενο μήνα το μέγεθος είχε σημειώσει άνοδο 0,8% με βάση τα αναθεωρημένα στοιχεία.
Νέο ρεκόρ σημείωσαν οι κατασχέσεις κατοικιών στις ΗΠΑ τον Ιούλιο
Ανοδο-ρεκόρ σημείωσαν τα μη εξυπηρετούμενα στεγαστικά δάνεια τον Ιούλιο στις ΗΠΑ, παρά τα προγράμματα ενίσχυσης για την αποφυγή των κατασχέσεων.
Οι κατασχέσεις κατοικιών, οι οποίες έχουν ασκήσει τεράστιες πιέσεις στην αγορά κατοικίας και την οικονομία, αυξήθηκαν κατά 7% τον Ιούλιο σε σχέση με τον Ιούνιο και 32% σε ετήσια βάση, καθώς ένα νοικοκυριό ανά 355 με στεγαστικό δάνειο έλαβε ειδοποίηση κατάσχεσης, όπως ανακοίνωσε η RealtyTrac την Πέμπτη.
Οι ειδοποιήσεις, οι οποίες περιλαμβάνουν αθέτηση συμβολαίου, δημοπρασίες και κατασχέσεις από τράπεζες, έχουν αυξηθεί εξαιτίας, κυρίως, της ανεργίας.
Καθώς οι αναλυτές προβλέπουν περαιτέρω αύξηση της ανεργίας τους επόμενους μήνες, εκφράζονται φόβοι ότι την ίδια πορεία θα ακολουθήσουν και οι κατασχέσεις.
Newsroom ΔΟΛ
Walter της D.B.: Προειδοποιεί για ανάκαμψη τύπου "triple-U"
Μερικοί από εμάς μιλάνε ήδη για ανάκαμψη τύπου ΄W΄. Εγώ θα αναφερθώ σε πιθανή ανάκαμψη τύπου ΄triple U΄ γιατί υπάρχουν τόσες πολλές οικονομίες που πασχίζουν να εξέλθουν από την ύφεση”.
"Υπάρχουν λίγες χώρες που δεν έχουν προβεί σε μείωση εργατικού δυναμικού, που ενώ βρέθηκαν αντιμέτωπες με δραματική πτώση των πωλήσεων, διατήρησαν τις θέσεις εργασίας γιατί πίστευαν ότι η ύφεση θα ήταν πολύ ρηχή” τόνισε ο Walter. “Τώρα οι χώρες αυτές θα πρέπει να απολύσουν κόσμο. Αυτό θα αυξήσει την ανεργία έχοντας πιθανή αρνητική επίπτωση στις λιανικές πωλήσεις”, συμπλήρωσε. Παράλληλα εξέφρασε την ανησυχία του για τις συνεχιζόμενες πιέσεις στο δολάριο.
Ενώ ο Λευκός Οίκος εστιάζει σε θέματα όπως το σύστημα της υγεινομικής περίθαλψης βάζοντας τη στρατηγική εξόδου από τη δημοσιονομική πολιτική σε δεύτερη μοίρα, εγείρονται πολλές ανησυχίες για την κατεύθυνση του αμερικανικού νομίσματος. “Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος σχετικά με την επιφυλακτικότητα εκείνων των επενδυτών που επένδυσαν πολλά, πραγματικά πολλά στο δολάριο”, όπως οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες, οι Άραβες και οι Ρώσοι, είπε.
http://www.capital.gr/News.asp?id=794523
"Υπάρχουν λίγες χώρες που δεν έχουν προβεί σε μείωση εργατικού δυναμικού, που ενώ βρέθηκαν αντιμέτωπες με δραματική πτώση των πωλήσεων, διατήρησαν τις θέσεις εργασίας γιατί πίστευαν ότι η ύφεση θα ήταν πολύ ρηχή” τόνισε ο Walter. “Τώρα οι χώρες αυτές θα πρέπει να απολύσουν κόσμο. Αυτό θα αυξήσει την ανεργία έχοντας πιθανή αρνητική επίπτωση στις λιανικές πωλήσεις”, συμπλήρωσε. Παράλληλα εξέφρασε την ανησυχία του για τις συνεχιζόμενες πιέσεις στο δολάριο.
Ενώ ο Λευκός Οίκος εστιάζει σε θέματα όπως το σύστημα της υγεινομικής περίθαλψης βάζοντας τη στρατηγική εξόδου από τη δημοσιονομική πολιτική σε δεύτερη μοίρα, εγείρονται πολλές ανησυχίες για την κατεύθυνση του αμερικανικού νομίσματος. “Είμαι εξαιρετικά ανήσυχος σχετικά με την επιφυλακτικότητα εκείνων των επενδυτών που επένδυσαν πολλά, πραγματικά πολλά στο δολάριο”, όπως οι Κινέζοι, οι Ιάπωνες, οι Άραβες και οι Ρώσοι, είπε.
http://www.capital.gr/News.asp?id=794523
Η συνωμοσία της Wall: Το Μεγάλο Κραχ του 2012
Για τις διακοπές
Προσθέτοντας την χρηματιστηριακή «θεωρία συνωμοσίας» στις κινδυνολογίες όσων προβλέπουν το «τέλος του κόσμου» το 2012, ο αρθρογράφος του MarketWatch, Paul B. Farrell προβλέπει ότι το απόλυτο οικονομικοκοινωνικό κραχ θα επέλθει σε τρία χρόνια. «Κάτι υπάρχει στον αέρα… Το νοιώθεις… Ερχεται ένας νέος «ταύρος»; Ισως -αλλα θα είναι ένας ταύρος μαινόμενος, που θα αφήσει πίσω του κι άλλα συντρίμμια,» πιστεύει ο Paul B. Farrell. ΝΕΟΣ ΤΑΥΡΟΣ, ΝΕΑ ΦΟΥΣΚΑ, ΝΕΟ ΚΡΑΧΟ αναλυτής εκτιμά ότι ένας κύκλος φούσκας έχει ήδη αρχίσει να σχηματίζεται. «Νοιώθεις την ένταση της ενέργειας να «φουσκώνει» όπως ήταν πριν τα γκρεμίσματα του 1998, του 2000 και του 2007. Τα προβλήματα της παράνοιας των dot-com, δεν τα λύσαμε ποτέ. Κάναμε τα πράγματα χειρότερα, γαλουχώντας την καταστροφή των subprime πιστωτικών παραγώγων με φθηνό χρήμα, την οικονομική ιδεολογία «Reaganomics» και δύο δαπανηρούς πολέμους. Δεν μάθαμε ποτέ το μάθημά μας, δεν λύσαμε κανένα πρόβλημα. Σήμερα, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται.» Μέσα στην φασαρία, τονίζει ο αναλυτής, η συνωμοσία της Wall Street έχει φορτώσει τους φορολογούμενους με 23,7 τρισ. δολάρια σε καινούργια χρέη, από διασώσεις. Ο λογαριασμός θα πρέπει κάποια στιγμή να πληρωθεί. Για την ώρα, η φούσκα φουσκώνει, χάρη στις τράπεζες της Wall Street που αποδεικνύονται, όχι «πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν» αλλά «πολύ άπληστες για να καταρρεύσουν.»
Προσθέτοντας την χρηματιστηριακή «θεωρία συνωμοσίας» στις κινδυνολογίες όσων προβλέπουν το «τέλος του κόσμου» το 2012, ο αρθρογράφος του MarketWatch, Paul B. Farrell προβλέπει ότι το απόλυτο οικονομικοκοινωνικό κραχ θα επέλθει σε τρία χρόνια. «Κάτι υπάρχει στον αέρα… Το νοιώθεις… Ερχεται ένας νέος «ταύρος»; Ισως -αλλα θα είναι ένας ταύρος μαινόμενος, που θα αφήσει πίσω του κι άλλα συντρίμμια,» πιστεύει ο Paul B. Farrell. ΝΕΟΣ ΤΑΥΡΟΣ, ΝΕΑ ΦΟΥΣΚΑ, ΝΕΟ ΚΡΑΧΟ αναλυτής εκτιμά ότι ένας κύκλος φούσκας έχει ήδη αρχίσει να σχηματίζεται. «Νοιώθεις την ένταση της ενέργειας να «φουσκώνει» όπως ήταν πριν τα γκρεμίσματα του 1998, του 2000 και του 2007. Τα προβλήματα της παράνοιας των dot-com, δεν τα λύσαμε ποτέ. Κάναμε τα πράγματα χειρότερα, γαλουχώντας την καταστροφή των subprime πιστωτικών παραγώγων με φθηνό χρήμα, την οικονομική ιδεολογία «Reaganomics» και δύο δαπανηρούς πολέμους. Δεν μάθαμε ποτέ το μάθημά μας, δεν λύσαμε κανένα πρόβλημα. Σήμερα, η κατάσταση συνεχίζει να επιδεινώνεται.» Μέσα στην φασαρία, τονίζει ο αναλυτής, η συνωμοσία της Wall Street έχει φορτώσει τους φορολογούμενους με 23,7 τρισ. δολάρια σε καινούργια χρέη, από διασώσεις. Ο λογαριασμός θα πρέπει κάποια στιγμή να πληρωθεί. Για την ώρα, η φούσκα φουσκώνει, χάρη στις τράπεζες της Wall Street που αποδεικνύονται, όχι «πολύ μεγάλες για να καταρρεύσουν» αλλά «πολύ άπληστες για να καταρρεύσουν.»
ΗΠΑ: 150 τράπεζες στα πρόθυρα κατάρρευσης
Περισσότερες από 150 εισηγμένες τράπεζες των ΗΠΑ βρίσκονται ένα βήμα πριν από την κατάρρευση, καθώς είναι αντιμέτωπες με «τοξικά πάγια» που αντιστοιχούν στο 5% των συνολικών περιουσιακών τους στοιχείων. Οι αμερικανικές αρχές θεωρούν ότι το εν λόγω ποσοστό είναι ιδιαίτερα υψηλό, και όσες τράπεζες το «αγγίξουν» εισέρχονται αυτόματα σε κατάσταση υψηλής ετοιμότητας προς κατάρρευση. Βάσει στοιχείων του Bloomberg περί των 300 τραπεζών έχουν ανακοινώσει –έως τα τέλη Ιουνίου- ότι το 3% ή και ακόμη περισσότερο των δανείων που έχουν παράσχει είναι μη εξυπηρετούμενα. Οι μεγαλύτερες τράπεζες στις οποίες το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων φθάνει στο 5% των συνολικών χορηγήσεων είναι οι Marshall & Ilsley και Synovus Financial Corp. «Όταν το ποσοστό των μη εξυπηρετούμενων δανείων φθάνει στο 3% αρχίζουμε να ανησυχούμε. Όταν αγγίζει το 5% ξεκινά ο συναγερμός, καθώς η τράπεζα εντάσσεται αυτόματα σε αυτές που θα δυσκολευθούν πολύ να επιβιώσουν» τονίζει ο κ. Walter Mix, πρώην επικεφαλής στο υπ. Οικονομίας της Πολιτείας της Καλιφόρνια.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/534041/ArticleNewsWorld.aspx
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/534041/ArticleNewsWorld.aspx
13.8.09
Goldman Lays Out Economic Recovery Scenario
Goldman Sachs’ economists lay out several key economic signs they expect to confirm their forecast that the economy will begin to recover during the next six months.
Goldman expects annualized industrial production to rise 5%-6%, and for the ISM index to move above 50 within next couple months. In next six months, home sales, single-family starts and residential construction should all increase; retail sales should continue to rise at an average pace of 0.3% a month; and there should be a more definitive drop in jobless claims and a stabilization in payrolls.
The firm sees a 3% annualized GDP growth in the second half, then slowing to 2% in 1Q10
http://blogs.wsj.com/marketbeat/2009/08/12/goldman-lays-out-economic-recovery-scenario/
Goldman expects annualized industrial production to rise 5%-6%, and for the ISM index to move above 50 within next couple months. In next six months, home sales, single-family starts and residential construction should all increase; retail sales should continue to rise at an average pace of 0.3% a month; and there should be a more definitive drop in jobless claims and a stabilization in payrolls.
The firm sees a 3% annualized GDP growth in the second half, then slowing to 2% in 1Q10
http://blogs.wsj.com/marketbeat/2009/08/12/goldman-lays-out-economic-recovery-scenario/
panorama
Information received since the Federal Open Market Committee met in June suggests that economic activity is leveling out. Conditions in financial markets have improved further in recent weeks. Household spending has continued to show signs of stabilizing but remains constrained by ongoing job losses, sluggish income growth, lower housing wealth, and tight credit. Businesses are still cutting back on fixed investment and staffing but are making progress in bringing inventory stocks into better alignment with sales. Although economic activity is likely to remain weak for a time, the Committee continues to anticipate that policy actions to stabilize financial markets and institutions, fiscal and monetary stimulus, and market forces will contribute to a gradual resumption of sustainable economic growth in a context of price stability.
The prices of energy and other commodities have risen of late. However, substantial resource slack is likely to dampen cost pressures, and the Committee expects that inflation will remain subdued for some time.
In these circumstances, the Federal Reserve will employ all available tools to promote economic recovery and to preserve price stability. The Committee will maintain the target range for the federal funds rate at 0 to 1/4 percent and continues to anticipate that economic conditions are likely to warrant exceptionally low levels of the federal funds rate for an extended period. As previously announced, to provide support to mortgage lending and housing markets and to improve overall conditions in private credit markets, the Federal Reserve will purchase a total of up to $1.25 trillion of agency mortgage-backed securities and up to $200 billion of agency debt by the end of the year. In addition, the Federal Reserve is in the process of buying $300 billion of Treasury securities. To promote a smooth transition in markets as these purchases of Treasury securities are completed, the Committee has decided to gradually slow the pace of these transactions and anticipates that the full amount will be purchased by the end of October. The Committee will continue to evaluate the timing and overall amounts of its purchases of securities in light of the evolving economic outlook and conditions in financial markets. The Federal Reserve is monitoring the size and composition of its balance sheet and will make adjustments to its credit and liquidity programs as warranted.
Voting for the FOMC monetary policy action were: Ben S. Bernanke, Chairman; William C. Dudley, Vice Chairman; Elizabeth A. Duke; Charles L. Evans; Donald L. Kohn; Jeffrey M. Lacker; Dennis P. Lockhart; Daniel K. Tarullo; Kevin M. Warsh; and Janet L. Yellen.
FED Release Date: August 12, 2009 The prices of energy and other commodities have risen of late. However, substantial resource slack is likely to dampen cost pressures, and the Committee expects that inflation will remain subdued for some time.
In these circumstances, the Federal Reserve will employ all available tools to promote economic recovery and to preserve price stability. The Committee will maintain the target range for the federal funds rate at 0 to 1/4 percent and continues to anticipate that economic conditions are likely to warrant exceptionally low levels of the federal funds rate for an extended period. As previously announced, to provide support to mortgage lending and housing markets and to improve overall conditions in private credit markets, the Federal Reserve will purchase a total of up to $1.25 trillion of agency mortgage-backed securities and up to $200 billion of agency debt by the end of the year. In addition, the Federal Reserve is in the process of buying $300 billion of Treasury securities. To promote a smooth transition in markets as these purchases of Treasury securities are completed, the Committee has decided to gradually slow the pace of these transactions and anticipates that the full amount will be purchased by the end of October. The Committee will continue to evaluate the timing and overall amounts of its purchases of securities in light of the evolving economic outlook and conditions in financial markets. The Federal Reserve is monitoring the size and composition of its balance sheet and will make adjustments to its credit and liquidity programs as warranted.
Voting for the FOMC monetary policy action were: Ben S. Bernanke, Chairman; William C. Dudley, Vice Chairman; Elizabeth A. Duke; Charles L. Evans; Donald L. Kohn; Jeffrey M. Lacker; Dennis P. Lockhart; Daniel K. Tarullo; Kevin M. Warsh; and Janet L. Yellen.
1. κατανάλωση νοικοκυριών
2. επενδύσεις (αγορές) επιχειρήσεων σε πάγια - αποθέματα επιχειρήσεων
3. πληθωρισμός(=ανάπτυξη) χαμηλός παρά την ενέργεια
4. τα επιτόκια χαμηλά απροσδιορίστου
5. quantitive easing = $1.75trillion, Οκτ.-Δεκ. 09
6. ο ισολογισμός της FED παρατηρείται
Recession and FED cuts Vs employment
Κατά τα άλλα, οι αμερικάνικες τράπεζες κερδίζουν περίπου $40 billions από τις προμήθειες λογαριασμών overdraft και ένα κάποιος θέλει να αποταμιεύσει θα πρέπει να ανοίξει νέο λογαρισμό...Ενώ, εάν οι μετοχές κάνουν 100% σε λιγότερο από ένα χρόνο, αφού ακόμα απέχουμε άλλο τόσο από τα υψηλά των προηγούμενων ετών, δεν υπάρχει καμία φούσκα...
12.8.09
Ρουμπίνι: Παραμένει ο κίνδυνος ύφεσης-Ρίσκο η άνοδος του πετρελαίου
Την πεποίθηση πως η παγκόσμια οικονομία εξακολουθεί να κινδυνεύει από μια ύφεση με δυο χαμηλά σημεία (τύπου W) εάν το πετρέλαιο κινηθεί προς τα 100 δολάρια το βαρέλι, εξέφρασε ο γνωστός οικονομολόγος Νούριελ Ρουμπίνι, προσθέτοντας ότι τα τεράστια ελλείμματα των ΗΠΑ ενδέχεται να τρομάξουν τους επενδυτές.
Μιλώντας στο CNBC ο κ. Ρουμπίνι ξεκαθάρισε ότι το ρίσκο μιας δεύτερης Μεγάλης Ύφεσης έχει σχεδόν εξαλειφθεί λόγω των συντονισμένων κινήσεων των κεντρικών τραπεζών και των κυβερνήσεων, με μειώσεις επιτοκίων και πακέτα στήριξης. Παρόλα αυτά όπως είπε "βρισκόμαστε στη μέση της χειρότερης κρίσης των τελευταίων 60 ετών και το χρηματιστήριο, με το πρόσφατο ράλι, ίσως να βιάζεται να προεξοφλήσει μια ανάκαμψη", τόνισε ο αναλυτής, προσθέτοντας ότι βλέπει ακόμη ρίσκα για τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα μεγάλα ελλείμματα των ΗΠΑ, ενδέχεται να ανησυχήσουν τους επενδυτές κάποια στιγμή μέσα στο 2010 και να αποτραβηχτούν από τα κρατικά ομόλογα, ωθώντας υψηλότερα τις αποδόσεις. Όπως είπε, ένα ακόμη μεγάλο ρίσκο είναι και μια άνοδος της τιμής του πετρελαίου κοντά στα 100 δολάρια το βαρέλι. Το σοκ για την παγκόσμια οικονομία, σημείωσε, θα είναι αντίστοιχο του περυσινού, όταν το πετρέλαιο "έπιασε" τα 145 δολάρια το βαρέλι.
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι η όποια διόρθωση για τις μετοχές δεν θα είναι τέτοια που να ωθήσει τον δείκτη S&P 500 προς τις 666 μονάδες.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&pubid=14331137
Μιλώντας στο CNBC ο κ. Ρουμπίνι ξεκαθάρισε ότι το ρίσκο μιας δεύτερης Μεγάλης Ύφεσης έχει σχεδόν εξαλειφθεί λόγω των συντονισμένων κινήσεων των κεντρικών τραπεζών και των κυβερνήσεων, με μειώσεις επιτοκίων και πακέτα στήριξης. Παρόλα αυτά όπως είπε "βρισκόμαστε στη μέση της χειρότερης κρίσης των τελευταίων 60 ετών και το χρηματιστήριο, με το πρόσφατο ράλι, ίσως να βιάζεται να προεξοφλήσει μια ανάκαμψη", τόνισε ο αναλυτής, προσθέτοντας ότι βλέπει ακόμη ρίσκα για τα χρηματοοικονομικά ιδρύματα.
Σύμφωνα με τον ίδιο, τα μεγάλα ελλείμματα των ΗΠΑ, ενδέχεται να ανησυχήσουν τους επενδυτές κάποια στιγμή μέσα στο 2010 και να αποτραβηχτούν από τα κρατικά ομόλογα, ωθώντας υψηλότερα τις αποδόσεις. Όπως είπε, ένα ακόμη μεγάλο ρίσκο είναι και μια άνοδος της τιμής του πετρελαίου κοντά στα 100 δολάρια το βαρέλι. Το σοκ για την παγκόσμια οικονομία, σημείωσε, θα είναι αντίστοιχο του περυσινού, όταν το πετρέλαιο "έπιασε" τα 145 δολάρια το βαρέλι.
Ωστόσο, υπογράμμισε ότι η όποια διόρθωση για τις μετοχές δεν θα είναι τέτοια που να ωθήσει τον δείκτη S&P 500 προς τις 666 μονάδες.
http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=13903&subid=2&pubid=14331137
Διαμαρτυρία για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση
«Θα δουλέψω για το έλλειμμα» γράφει το πανό που κρατάει με αποφασιστικότητα η εξάχρονη μικρή της φωτογραφίας, που μάλλον δεν γνωρίζει τι σημαίνει έλλειμμα αλλά έχει δεχθεί τη νουθεσία του πατέρα της εναντίον της μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας, διότι θεωρεί ότι θα εκτινάξει περαιτέρω το δημοσιονομικό έλλειμμα των ΗΠΑ. Κόρη και πατέρας εξέφρασαν τη διαφωνία τους στο επίμαχο σχέδιο του Αμερικανού προέδρου μαζί με το πλήθος που συγκεντρώθηκε έξω από το λύκειο του Πόρτσμουθ, όπου μίλησε χθες ο Μπαράκ Ομπάμα για την αναγκαιότητα μιας μεταρρύθμισης του συστήματος υγείας.
11.8.09
Αρχείο
ΗΠΑ: Αύξηση της παραγωγικότητας κατά 6,4%
Από το αρχείο
Ωστόσο, απλώς, έτσι για την ιστορία έχω μια απορία. Πώς είναι δυνατόν αυτή η οικονομία που πέτυχε να μεγαλουργήσει δημιουργώντας το «Νέο πρότυπο οικονομίας» (New paradigm), δηλαδή το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ στην παραγωγικότητα της αμερικανικής οικονομίας, να έχει μισογκρεμιστεί; Το «θαύμα» της παραγωγικότητας -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- είχε αναγνωρισθεί και από τον ίδιο τον Αλαν Γκρίνσπαν. Οντως, ο κίνδυνος της βίαιας ανακοπής των ρυθμών ανάπτυξης έχει συρρικνώσει επικινδύνως την οικονομία.
4/3/2001- ΖΖ
Λοιπόν, το «θαύμα» της παραγωγικότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζεται! Βεβαίως όχι με τους ίδιους θεαματικούς ρυθμούς, ωστόσο με άνοδο που έκανε αίσθηση στις αγορές! Λοιπόν, η παραγωγικότητα -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- παρουσίασε χθες σημαντικό ρυθμό ανόδου το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους, παρά το γεγονός της ραγδαίας εξασθένησης της αμερικανικής οικονομίας. Να επισημανθεί πως η επίδοση της αύξησης της παραγωγικότητας στο σύνολο του περασμένου έτους, ήταν η καλύτερη από το 1983! Η διαπίστωση αυτή είναι και πολύτιμη και πολυσήμαντη, καθώς διαφαίνεται πως η δυναμική της παραγωγικότητας, στην οποία οφείλεται το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ της αμερικανικής οικονομίας, δεν έχει χάσει τη φόρα της. Ωστόσο, οι βιομηχανικές παραγγελίες παρουσίασαν δραματική πτώση τον Ιανουάριο στις ΗΠΑ. Τα στοιχεία αυτά ερμηνεύθηκαν ότι καθιστούν ευκολότερη τη θέση της FED στην επόμενη κρίσιμη συνεδρίαση της Επιτροπής FOMC στις 20 Μαρτίου.
7/3/2001-ΖΖ
Η ανάλυση του επικεφαλής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η πρώτη φράση της ανακοίνωσης που εξέδωσε χθες το συμβούλιο της Fed υπογράμμιζε ως μείζονα κίνδυνο για την αμερικανική οικονομία τις «συνεχείς πιέσεις στα περιθώρια κέρδους». Ο κ. Greenspan αναγνωρίζει ότι ο νέος κύκλος ανάπτυξης θα πρέπει να στηριχθεί σε μια πιο ζωηρή κερδοφορία των τεράστιων κεφαλαίων που διαθέτουν οι επιχειρήσεις. Η αποδοτικότητα των κεφαλαίων που υπερσυσσωρεύθηκαν είναι το ζητούμενο και για την υποστήριξη των χρηματιστηριακών τιμών και την εκκίνηση ενός νέου κύκλου επενδύσεων.
Επιστρέφουμε στους παλιούς καλούς νόμους της πραγματικής οικονομίας. Για να κάνουν οι επιχειρήσεις να «γεννήσουν» κέρδη τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει και, ταυτοχρόνως, να μειώσουν την υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα, που κινδυνεύει να μείνει ανενεργή, η λύση είναι: μια συνταρακτική άνοδος της παραγωγικότητας. Αν όμως η τεχνολογία δεν την προσφέρει, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια, τότε η προσαρμογή θα είναι σκληρή. Προφανώς για τους εργαζομένους.
25/3/2001-ΖΖ
Όλα αυτά ενώ περιμένουμε το ανακοινωθέν της FED του Ben, του οποίου η φρασεολογία πάντοτε επηρεάζει.
Αύξηση 6,4% παρουσίασε η παραγωγικότητα στις ΗΠΑ το δεύτερο τρίμηνο, καθώς οι επιχειρήσεις μείωσαν τις εργατοώρες, σύμφωνα με τα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου Εργασίας.
Πρόκειται για τη μεγαλύτερη αύξηση που καταγράφεται σε διάστημα σχεδόν έξι ετών. Οι εκτιμήσεις των οικονομολόγων έκαναν λόγο για αύξηση της παραγωγικότητας κατά 5,4%.
Το μοναδιαίο κόστος εργασίας μειώθηκε κατά 5,8% - καταγράφοντας τη μεγαλύτερη πτώση των τελευταίων εννέα ετών.
Από το αρχείο
Ωστόσο, απλώς, έτσι για την ιστορία έχω μια απορία. Πώς είναι δυνατόν αυτή η οικονομία που πέτυχε να μεγαλουργήσει δημιουργώντας το «Νέο πρότυπο οικονομίας» (New paradigm), δηλαδή το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ στην παραγωγικότητα της αμερικανικής οικονομίας, να έχει μισογκρεμιστεί; Το «θαύμα» της παραγωγικότητας -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- είχε αναγνωρισθεί και από τον ίδιο τον Αλαν Γκρίνσπαν. Οντως, ο κίνδυνος της βίαιας ανακοπής των ρυθμών ανάπτυξης έχει συρρικνώσει επικινδύνως την οικονομία.
4/3/2001- ΖΖ
Λοιπόν, το «θαύμα» της παραγωγικότητας στις Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζεται! Βεβαίως όχι με τους ίδιους θεαματικούς ρυθμούς, ωστόσο με άνοδο που έκανε αίσθηση στις αγορές! Λοιπόν, η παραγωγικότητα -δηλαδή η ανά ώρα παραγωγή των Αμερικανών εργαζομένων εκτός του αγροτικού τομέα- παρουσίασε χθες σημαντικό ρυθμό ανόδου το τελευταίο τρίμηνο του περασμένου έτους, παρά το γεγονός της ραγδαίας εξασθένησης της αμερικανικής οικονομίας. Να επισημανθεί πως η επίδοση της αύξησης της παραγωγικότητας στο σύνολο του περασμένου έτους, ήταν η καλύτερη από το 1983! Η διαπίστωση αυτή είναι και πολύτιμη και πολυσήμαντη, καθώς διαφαίνεται πως η δυναμική της παραγωγικότητας, στην οποία οφείλεται το τεχνολογικώς τροφοδοτούμενο μπουμ της αμερικανικής οικονομίας, δεν έχει χάσει τη φόρα της. Ωστόσο, οι βιομηχανικές παραγγελίες παρουσίασαν δραματική πτώση τον Ιανουάριο στις ΗΠΑ. Τα στοιχεία αυτά ερμηνεύθηκαν ότι καθιστούν ευκολότερη τη θέση της FED στην επόμενη κρίσιμη συνεδρίαση της Επιτροπής FOMC στις 20 Μαρτίου.
7/3/2001-ΖΖ
Η ανάλυση του επικεφαλής της αμερικανικής κεντρικής τράπεζας βρίσκεται ένα βήμα μπροστά. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι η πρώτη φράση της ανακοίνωσης που εξέδωσε χθες το συμβούλιο της Fed υπογράμμιζε ως μείζονα κίνδυνο για την αμερικανική οικονομία τις «συνεχείς πιέσεις στα περιθώρια κέρδους». Ο κ. Greenspan αναγνωρίζει ότι ο νέος κύκλος ανάπτυξης θα πρέπει να στηριχθεί σε μια πιο ζωηρή κερδοφορία των τεράστιων κεφαλαίων που διαθέτουν οι επιχειρήσεις. Η αποδοτικότητα των κεφαλαίων που υπερσυσσωρεύθηκαν είναι το ζητούμενο και για την υποστήριξη των χρηματιστηριακών τιμών και την εκκίνηση ενός νέου κύκλου επενδύσεων.
Επιστρέφουμε στους παλιούς καλούς νόμους της πραγματικής οικονομίας. Για να κάνουν οι επιχειρήσεις να «γεννήσουν» κέρδη τα κεφάλαια που έχουν συγκεντρώσει και, ταυτοχρόνως, να μειώσουν την υπερβάλλουσα παραγωγική ικανότητα, που κινδυνεύει να μείνει ανενεργή, η λύση είναι: μια συνταρακτική άνοδος της παραγωγικότητας. Αν όμως η τεχνολογία δεν την προσφέρει, όπως συνέβη τα τελευταία χρόνια, τότε η προσαρμογή θα είναι σκληρή. Προφανώς για τους εργαζομένους.
25/3/2001-ΖΖ
Όλα αυτά ενώ περιμένουμε το ανακοινωθέν της FED του Ben, του οποίου η φρασεολογία πάντοτε επηρεάζει.
Η Fed, τα μηδενικά επιτόκια και ο κίνδυνος του πληθωρισμού
ZZ
Η καταστροφή αποφεύχθηκε αλλά η αμερικανική οικονομία δεν βρίσκεται σε πορεία σταθερής ανάκαμψης. Ομως, η Αμερική διασώθηκε από μια δεύτερη «Μεγάλη Υφεση» παρόμοια με την Great Depression του 1930, επισημαίνει τώρα ο μέχρι πρότινος εξαιρετικά απαισιόδοξος Πολ Κρούγκμαν. Οι ενδείξεις σταθεροποίησης που παρουσιάζει η αμερικανική οικονομία, αντιληπτές πλέον (σχεδόν) από τους πάντες. Ωστόσο, το μείζον πρόβλημα της ανεργίας υπαρκτό. Την Παρασκευή τα στοιχεία για την απασχόληση του μηνός Ιουλίου έδειξαν αμυδρή υποχώρηση του ποσοστού ανεργίας στο 9,4% (από 9,5%), όμως δεν συνοδεύτηκαν με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Από την έναρξη της κρίσης πριν από δύο χρόνια, χάθηκαν 6,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, έχοντας ανεβάσει στα 15 εκατ. τον αριθμό των ανέργων Αμερικανών, εξέλιξη που αποτελεί βαθιά πληγή και ντροπή για την Αμερική.
Οντως, η αμερικανική οικονομία έχει προσφέρει στοιχεία που δημιούργησαν έντονες ελπίδες αισιοδοξίας στη Wall Street και ανακούφιση στη Fed. Οι παρενέργειες από τη «φούσκα» της αμερικανικής στεγαστικής πίστης και το πιστωτικό κραχ, που έχει διαλύσει τον ιστό της κοινωνίας και της οικονομίας, έχουν σχεδόν ξεπεραστεί. Και σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο μέτωπο του υποτονικού (ακόμη) πληθωρισμού έχουν αποθερμάνει τους φόβους επενδυτών και κεντρικών τραπεζιτών. Σήμερα, ξεκινά η κρίσιμη διήμερη συνεδρίαση της Fed’s Open Market Comittee (FOMC), η οποία είναι το αρμόδιο συμβούλιο για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής της Kεντρικής Tράπεζας των Hνωμένων Πολιτειών, και οι πάντες έχουν στρέψει την προσοχή τους στην Ουάσιγκτον όπου και η έδρα της. Η «γλώσσα» του ανακοινωθέντος που εκδίδεται μετά τη λήξη των συνεδριάσεων του συμβουλίου της FOMC και η ερμηνεία του, έχει πάντα εξαιρετική σημασία επειδή φέρει τη σφραγίδα του προέδρου της Fed. Ως εκ τούτου το ανακοινωθέν του Mπεν Mπερνάνκι, δηλαδή η «γλώσσα» με την οποία ο Aμερικανός κεντρικός τραπεζίτης θα μεταφέρει το μήνυμά του προς τους καταναλωτές, επενδυτές και επιχειρήσεις για την αμερικανική οικονομία, την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό που καθορίζουν τη νομισματική πολιτική.
Ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκι, έχει προειδοποιήσει ότι δεν θα αλλάξει νομισματική πολιτική εάν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες στην αγορά εργασίας. Ηδη, όπως τόνισε και στο Κογκρέσο, η νομισματική πολιτική της Τράπεζας θα παραμείνει χαλαρή για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο. Δηλαδή, τα επιτόκια στις ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κυμαίνονται σε μηδενικά επίπεδα, λόγω των υποτονικών πληθωριστικών πιέσεων που ασκούνται στην οικονομία. Στη Wall Street, οι περισσότεροι εκτιμούν πως αυτό σημαίνει τουλάχιστον μέχρι και το 2010.
Η Fed έχει ήδη εκφράσει την πρόθεσή της για έξοδο από τις μη συμβατικές στρατηγικές, που αφορούν κυρίως τις αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου. Η αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930, που έχει δικαιολογήσει την υιοθέτηση ριζοσπαστικών μεθόδων όπως της «quantitative easing», αποτελεί γεγονός. Πώς, όμως, και πότε θα γίνει η αντίστροφη μέτρηση; Θα δούμε... Η Fed, πάντως, πιέζεται από πολλά μέλη του Κογκρέσου να εξηγήσει με ποιο τρόπο σκοπεύει να επιβάλει αυστηρότερη νομισματική πολιτική. Αγωνιούν εξαιτίας της διόγκωσης του ισολογισμού της Fed, που χρηματοδότησε αφειδώς δάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και αγορές ομολόγων τυπώνοντας νέο χρήμα. Και όλος ο κόσμος γνωρίζει πως ο πληθωρισμός είναι το αποτέλεσμα που έχεις όταν τυπώνεις χρήμα. Στην πραγματικότητα ο πληθωρισμός προκύπτει όταν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά. Το αν θα δημιουργηθεί πληθωρισμός θα εξαρτηθεί από το αν θα αυξήσει η Fed τα επιτόκια εγκαίρως περιορίζοντας τη ζήτηση για πίστωση.
Η καταστροφή αποφεύχθηκε αλλά η αμερικανική οικονομία δεν βρίσκεται σε πορεία σταθερής ανάκαμψης. Ομως, η Αμερική διασώθηκε από μια δεύτερη «Μεγάλη Υφεση» παρόμοια με την Great Depression του 1930, επισημαίνει τώρα ο μέχρι πρότινος εξαιρετικά απαισιόδοξος Πολ Κρούγκμαν. Οι ενδείξεις σταθεροποίησης που παρουσιάζει η αμερικανική οικονομία, αντιληπτές πλέον (σχεδόν) από τους πάντες. Ωστόσο, το μείζον πρόβλημα της ανεργίας υπαρκτό. Την Παρασκευή τα στοιχεία για την απασχόληση του μηνός Ιουλίου έδειξαν αμυδρή υποχώρηση του ποσοστού ανεργίας στο 9,4% (από 9,5%), όμως δεν συνοδεύτηκαν με τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Από την έναρξη της κρίσης πριν από δύο χρόνια, χάθηκαν 6,7 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, έχοντας ανεβάσει στα 15 εκατ. τον αριθμό των ανέργων Αμερικανών, εξέλιξη που αποτελεί βαθιά πληγή και ντροπή για την Αμερική.
Οντως, η αμερικανική οικονομία έχει προσφέρει στοιχεία που δημιούργησαν έντονες ελπίδες αισιοδοξίας στη Wall Street και ανακούφιση στη Fed. Οι παρενέργειες από τη «φούσκα» της αμερικανικής στεγαστικής πίστης και το πιστωτικό κραχ, που έχει διαλύσει τον ιστό της κοινωνίας και της οικονομίας, έχουν σχεδόν ξεπεραστεί. Και σε συνδυασμό με τις εξελίξεις στο μέτωπο του υποτονικού (ακόμη) πληθωρισμού έχουν αποθερμάνει τους φόβους επενδυτών και κεντρικών τραπεζιτών. Σήμερα, ξεκινά η κρίσιμη διήμερη συνεδρίαση της Fed’s Open Market Comittee (FOMC), η οποία είναι το αρμόδιο συμβούλιο για τη χάραξη της νομισματικής πολιτικής της Kεντρικής Tράπεζας των Hνωμένων Πολιτειών, και οι πάντες έχουν στρέψει την προσοχή τους στην Ουάσιγκτον όπου και η έδρα της. Η «γλώσσα» του ανακοινωθέντος που εκδίδεται μετά τη λήξη των συνεδριάσεων του συμβουλίου της FOMC και η ερμηνεία του, έχει πάντα εξαιρετική σημασία επειδή φέρει τη σφραγίδα του προέδρου της Fed. Ως εκ τούτου το ανακοινωθέν του Mπεν Mπερνάνκι, δηλαδή η «γλώσσα» με την οποία ο Aμερικανός κεντρικός τραπεζίτης θα μεταφέρει το μήνυμά του προς τους καταναλωτές, επενδυτές και επιχειρήσεις για την αμερικανική οικονομία, την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό που καθορίζουν τη νομισματική πολιτική.
Ο πρόεδρος της Fed, Μπεν Μπερνάνκι, έχει προειδοποιήσει ότι δεν θα αλλάξει νομισματική πολιτική εάν δεν βελτιωθούν οι συνθήκες στην αγορά εργασίας. Ηδη, όπως τόνισε και στο Κογκρέσο, η νομισματική πολιτική της Τράπεζας θα παραμείνει χαλαρή για μια παρατεταμένη χρονική περίοδο. Δηλαδή, τα επιτόκια στις ΗΠΑ θα συνεχίσουν να κυμαίνονται σε μηδενικά επίπεδα, λόγω των υποτονικών πληθωριστικών πιέσεων που ασκούνται στην οικονομία. Στη Wall Street, οι περισσότεροι εκτιμούν πως αυτό σημαίνει τουλάχιστον μέχρι και το 2010.
Η Fed έχει ήδη εκφράσει την πρόθεσή της για έξοδο από τις μη συμβατικές στρατηγικές, που αφορούν κυρίως τις αγορές μακροπρόθεσμων ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου. Η αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930, που έχει δικαιολογήσει την υιοθέτηση ριζοσπαστικών μεθόδων όπως της «quantitative easing», αποτελεί γεγονός. Πώς, όμως, και πότε θα γίνει η αντίστροφη μέτρηση; Θα δούμε... Η Fed, πάντως, πιέζεται από πολλά μέλη του Κογκρέσου να εξηγήσει με ποιο τρόπο σκοπεύει να επιβάλει αυστηρότερη νομισματική πολιτική. Αγωνιούν εξαιτίας της διόγκωσης του ισολογισμού της Fed, που χρηματοδότησε αφειδώς δάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και αγορές ομολόγων τυπώνοντας νέο χρήμα. Και όλος ο κόσμος γνωρίζει πως ο πληθωρισμός είναι το αποτέλεσμα που έχεις όταν τυπώνεις χρήμα. Στην πραγματικότητα ο πληθωρισμός προκύπτει όταν η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά. Το αν θα δημιουργηθεί πληθωρισμός θα εξαρτηθεί από το αν θα αυξήσει η Fed τα επιτόκια εγκαίρως περιορίζοντας τη ζήτηση για πίστωση.
10.8.09
M. Mobius: Έρχεται διόρθωση 30% στις μετοχές
Υποχώρηση 30% έχουν μπροστά τους οι μετοχές παγκοσμίως, μετά από την ανάκαμψή τους από τα χαμηλά πολλών ετών και καθώς οι εταιρίες αυξάνουν τις προσφορές τίτλων, προέβλεψε ο επικεφαλής της Templeton, κ. Mark Mobius.
"Όταν έχεις αυτές τις ταχείες αυξήσεις, σχεδόν χωρίς διόρθωση, θα έχεις σίγουρα διόρθωση σε κάποιο σημείο, οπότε μπορούμε να περιμένουμε αρκετή μεταβλητότητα", είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Κουάλα Λουμπούρ. Ο MSCI World Index κέρδισε 54% από τα χαμηλά του Μαρτίου καθώς περισσότερα από 2 τρισ. δολ. κυβερνητικών δαπανών παγκοσμίως τόνωσαν τη ζήτηση και αναζωογόνησαν τις μεταπωλήσεις μετοχών. Χαρακτηριστικό είναι, γράφει το Bloomberg, πως κατά τις μεγαλύτερες φετινές δημόσιες προσφορές η China State Construction Engineering Corp. και η βραζιλιάνικη θυγατρική της Visa, VisaNet, συγκέντρωσαν περίπου 11.9 δισ. δολάρια.
"Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις μετοχές είναι είναι οι αυξήσεις των δημοσίων προσφορών και οι εκδόσεις ομολόγων", ανέφερε. Επίσης ο κ. Mobius πρόσθεσε: "Οι επενδυτές θα πουλάνε για να πάρουν νέες μετοχές και αυτό θα επηρεάσει τις τιμές. Η διόρθωση μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε, πιθανότατα και φέτος".
Επιπλέον, έκανε κάποιες εκτιμήσεις λέγοντας: "Μπορεί να μη δούμε ολόκληρη τη διόρθωση ταυτόχρονα. Ίσως να μη δούμε απότομη υποχώρηση κατά 20%. Μπορεί να έχουμε πτώση 10% εδώ, μετά μια άνοδο 5%, ύστερα ακόμη 10%. Θα δείτε αυτού του είδους τη μεταβλητότητα στις αγορές".
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/533259/ArticleNewsWorld.aspx
O TYΠΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ ΣΩΣΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ
13-10-2008: M. Mobius: Είμαστε κοντά στα χαμηλά των αγορών
ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ
23-3-2009: Mobius: Νέα bull market σε αναδυόμενες
ΝΟΜΙΖΩ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΕ
ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ (ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ) ΗΤΑΝ ΚΑΠΩΣ ΠΙΟ ..ΓΡΗΓΟΡΟΣ
18-4-2008: Mobius: "Η κρίση πλησιάζει στο τέλος της"
"Όταν έχεις αυτές τις ταχείες αυξήσεις, σχεδόν χωρίς διόρθωση, θα έχεις σίγουρα διόρθωση σε κάποιο σημείο, οπότε μπορούμε να περιμένουμε αρκετή μεταβλητότητα", είπε σε συνέντευξη που παραχώρησε στην Κουάλα Λουμπούρ. Ο MSCI World Index κέρδισε 54% από τα χαμηλά του Μαρτίου καθώς περισσότερα από 2 τρισ. δολ. κυβερνητικών δαπανών παγκοσμίως τόνωσαν τη ζήτηση και αναζωογόνησαν τις μεταπωλήσεις μετοχών. Χαρακτηριστικό είναι, γράφει το Bloomberg, πως κατά τις μεγαλύτερες φετινές δημόσιες προσφορές η China State Construction Engineering Corp. και η βραζιλιάνικη θυγατρική της Visa, VisaNet, συγκέντρωσαν περίπου 11.9 δισ. δολάρια.
"Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τις μετοχές είναι είναι οι αυξήσεις των δημοσίων προσφορών και οι εκδόσεις ομολόγων", ανέφερε. Επίσης ο κ. Mobius πρόσθεσε: "Οι επενδυτές θα πουλάνε για να πάρουν νέες μετοχές και αυτό θα επηρεάσει τις τιμές. Η διόρθωση μπορεί να συμβεί οποτεδήποτε, πιθανότατα και φέτος".
Επιπλέον, έκανε κάποιες εκτιμήσεις λέγοντας: "Μπορεί να μη δούμε ολόκληρη τη διόρθωση ταυτόχρονα. Ίσως να μη δούμε απότομη υποχώρηση κατά 20%. Μπορεί να έχουμε πτώση 10% εδώ, μετά μια άνοδο 5%, ύστερα ακόμη 10%. Θα δείτε αυτού του είδους τη μεταβλητότητα στις αγορές".
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/533259/ArticleNewsWorld.aspx
O TYΠΟΣ ΔΕΙΧΝΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΑ ΣΩΣΤΕΣ ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ
13-10-2008: M. Mobius: Είμαστε κοντά στα χαμηλά των αγορών
ΗΤΑΝ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΨΥΧΡΑΙΜΟΣ
23-3-2009: Mobius: Νέα bull market σε αναδυόμενες
ΝΟΜΙΖΩ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΔΕ
ΣΤΟ ΠΑΡΑΚΑΤΩ (ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ) ΗΤΑΝ ΚΑΠΩΣ ΠΙΟ ..ΓΡΗΓΟΡΟΣ
18-4-2008: Mobius: "Η κρίση πλησιάζει στο τέλος της"
η ύφεση 2008-2009 τελείωσε ΙΙ
Παρά τις φωνές που σημειώνουν ότι ίσως τα προβλήματα δεν τελείωσαν (sic), η τελευταία παρατήρηση της ανεργίας περιείχε καλά νέα.
Δεν είναι να σταθεί κάποιος στον αναστεναγμό ανακούφισης του πλανητάρχη, ο "δικός" μου δείκτης παρατηρώ ότι έχει μια μικρή θετική εξέλιξη: οι συνολικές ώρες εργασίας στη βιομηχανία σταθεροποιήθηκαν. Μάλιστα, η εβδομάδα - σε άθροισμα ωρών - στη βιομηχανία αυξήθηκε από 39.5 σε 39.8 ώρες/εβδομάδα ενώ οι υπερωρίες σε 2.9 από 2.8 ώρες/εβδομάδα το προηγούμενο τρίμηνο. Η ανάλυση σημειώνει ότι ο βιομηχανικός κλάδος παραγωγής αυτοκινήτων ήταν αυτός που οδήγησε στη σταθεροποίηση.
Από την ανακοίνωση και μόνο των μεγεθών που σχετίζονται με την απασχόληση δεν είναι δυνατόν να εξαχθεί απόλυτη βεβαιότητα ότι "τα χειρότερα/οξύτερα είναι πίσω μας" όμως έχουν ανακοινωθεί αρκετοί δείκτες που δείχνουν σταθεροποίηση - τουλάχιστον όχι κάθετη πτώση όπως πριν μερικούς μήνες.
Ας έχουμε όμως στο νου μας ότι η οικονομική περίοδος που διανύουμε χαρακτηρίζεται καλύτερα από το παρακάτω σχήμα:
Η στρατηγική του «helicopter money» και οι αξιότιμοι κεντρικοί τραπεζίτες
ZZ
Τα «απύθμενα» προβλήματα των οικονομιών δεν έχουν τέλος, καθώς οι εμπορικές τράπεζες δεν έχουν επαναλάβει ακόμη τη δανειακή τροφοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Και με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς να επιπλέουν ήδη σε πελάγη χρεών, ουδείς μπορεί να επαναπαύεται με τη σκέψη ότι θα μπορούν να δανείζονται περισσότερα με τα μηδενικά επιτόκια και το «τζάμπα» χρήμα. Εχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από το χρηματοπιστωτικό κραχ και το δίχτυ που περιέβαλλε με προστασία και ασφάλεια τις οικονομίες, έχει φθαρεί θανάσιμα.
Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας κ. ά., αφού εξήντλησαν το οπλοστάσιό τους με τα συμβατικά όπλα, πήραν πρόσθετα ανορθόδοξα μέτρα τυπώνοντας νέο χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες.
Δηλαδή εφαρμόζουν τη στρατηγική του «helicopter money» για την αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930. Η ρήση «helicopter money» αποδίδεται στον σημαντικό διανοητή της οικονομικής επιστήμης Μίλτον Φρίντμαν, πατέρα του μονεταρισμού, που δημιούργησε τη διάσημη Σχολή του Σικάγου και το 1976 έλαβε το Νομπέλ Οικονομίας. Και χρησιμοποιήθηκε λεκτικά από τον Αμερικανό κεντρικό τραπεζίτη Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος αποκαλείται «helicopter Ben». Τον ίδιο τίτλο διεκδικεί από προχθές και ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ.
Πάντως, η στρατηγική αυτή δεν απέδωσε όταν εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία τη «μαύρη δεκαετία» του 1990. Μια πολιτική που αυξάνει ποσοτικά την προσφορά χρήματος (quantitative easing) και που οδηγεί αναπόφευκτα στη μετατροπή του χρέους σε ρευστό (δηλαδή στη διαβόητη πολιτική του «monetizing the debt»).
Η Fed εκτυπώνει αφειδώς -και χωρίς όρια- νέο χρήμα και συνεχίζει τη δανειακή ενίσχυση των καταναλωτών, των μικρών επιχειρήσεων, των σπουδαστών και των εκατομμυρίων των Αμερικανών που αδυνατούν να εξασφαλίσουν νέο στεγαστικό δάνειο. Η Τράπεζα της Αγγλίας είναι η πρώτη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που χρησιμοποίησε τη quantitative easing. Προχθές Πέμπτη, ανακοίνωσε ότι εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών να επεκτείνει την πολιτική της quantitative easing, δηλαδή αυξάνει τις αγορές ομολόγων του βρετανικού Δημοσίου κατά 50 δισ. στερλίνες (ή 85 δισ. δολάρια) συνολικώς στα 175 δισ. στερλίνες (από 125 δισ. στερλίνες).
Οι δραματικές εξελίξεις της ύφεσης, η λαίλαπα της ανεργίας και η απειλή του αποπληθωρισμού (deflation) έχουν παγιδέψει με βίαιο και πρωτοφανή τρόπο τις οικονομίες. Ο αποπληθωρισμός είναι η πλέον ύπουλη εξέλιξη για μια οικονομία. Αν συμβεί θα χαθούν τα πάντα καθώς εγκλωβίζεται η χώρα -όπως η Iαπωνία- σε έναν φαύλο κύκλο πτώσης των τιμών, των μισθών και των κερδών που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό. Φανταστείτε το μέγεθος της αποτυχίας όταν ήδη έχουν παρέλθει δύο χρόνια κρίσης και οι κεντρικοί τραπεζίτες εξακολουθούν και ρίχνουν χρήμα στο τραπεζικό σύστημα. Και η κατάσταση γίνεται απελπιστική καθώς βρίσκεται σε έξαρση το «σύνδρομο της ανεργίας». Τα 15 εκατ. ανέργων Αμερικανών αποτελούν βαθιά πληγή και ντροπή για την Αμερική.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης δεν ελέγχουν πλέον τη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Μπορούν να δώσουν αφειδώς ρευστότητα στο σύστημα (και το κάνουν αφειδώς). Αλλά η έξοδος κινδύνου από τη στρατηγική αυτή κρύβει πολλές παγίδες. Οι «ειδικοί» αναγνωρίζουν τον κίνδυνο. Αλλά, έτσι όπως είχε εξελιχθεί το πράγμα, κανείς δεν τολμάει να κάνει πίσω, καθώς όλοι έχουν αυτοπαγιδευτεί...
Τα «απύθμενα» προβλήματα των οικονομιών δεν έχουν τέλος, καθώς οι εμπορικές τράπεζες δεν έχουν επαναλάβει ακόμη τη δανειακή τροφοδότηση των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών. Και με τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς να επιπλέουν ήδη σε πελάγη χρεών, ουδείς μπορεί να επαναπαύεται με τη σκέψη ότι θα μπορούν να δανείζονται περισσότερα με τα μηδενικά επιτόκια και το «τζάμπα» χρήμα. Εχουν συμπληρωθεί δύο χρόνια από το χρηματοπιστωτικό κραχ και το δίχτυ που περιέβαλλε με προστασία και ασφάλεια τις οικονομίες, έχει φθαρεί θανάσιμα.
Οι κεντρικές τράπεζες των ΗΠΑ, της Ευρωζώνης, της Βρετανίας, της Ιαπωνίας, της Ελβετίας κ. ά., αφού εξήντλησαν το οπλοστάσιό τους με τα συμβατικά όπλα, πήραν πρόσθετα ανορθόδοξα μέτρα τυπώνοντας νέο χρήμα για να σώσουν τις οικονομίες.
Δηλαδή εφαρμόζουν τη στρατηγική του «helicopter money» για την αντιμετώπιση της χειρότερης ύφεσης από το 1930. Η ρήση «helicopter money» αποδίδεται στον σημαντικό διανοητή της οικονομικής επιστήμης Μίλτον Φρίντμαν, πατέρα του μονεταρισμού, που δημιούργησε τη διάσημη Σχολή του Σικάγου και το 1976 έλαβε το Νομπέλ Οικονομίας. Και χρησιμοποιήθηκε λεκτικά από τον Αμερικανό κεντρικό τραπεζίτη Μπεν Μπερνάνκι, ο οποίος αποκαλείται «helicopter Ben». Τον ίδιο τίτλο διεκδικεί από προχθές και ο διοικητής της Τράπεζας της Αγγλίας, Μέρβιν Κινγκ.
Πάντως, η στρατηγική αυτή δεν απέδωσε όταν εφαρμόστηκε στην Ιαπωνία τη «μαύρη δεκαετία» του 1990. Μια πολιτική που αυξάνει ποσοτικά την προσφορά χρήματος (quantitative easing) και που οδηγεί αναπόφευκτα στη μετατροπή του χρέους σε ρευστό (δηλαδή στη διαβόητη πολιτική του «monetizing the debt»).
Η Fed εκτυπώνει αφειδώς -και χωρίς όρια- νέο χρήμα και συνεχίζει τη δανειακή ενίσχυση των καταναλωτών, των μικρών επιχειρήσεων, των σπουδαστών και των εκατομμυρίων των Αμερικανών που αδυνατούν να εξασφαλίσουν νέο στεγαστικό δάνειο. Η Τράπεζα της Αγγλίας είναι η πρώτη ευρωπαϊκή κεντρική τράπεζα που χρησιμοποίησε τη quantitative easing. Προχθές Πέμπτη, ανακοίνωσε ότι εξουσιοδοτήθηκε από το υπουργείο Οικονομικών να επεκτείνει την πολιτική της quantitative easing, δηλαδή αυξάνει τις αγορές ομολόγων του βρετανικού Δημοσίου κατά 50 δισ. στερλίνες (ή 85 δισ. δολάρια) συνολικώς στα 175 δισ. στερλίνες (από 125 δισ. στερλίνες).
Οι δραματικές εξελίξεις της ύφεσης, η λαίλαπα της ανεργίας και η απειλή του αποπληθωρισμού (deflation) έχουν παγιδέψει με βίαιο και πρωτοφανή τρόπο τις οικονομίες. Ο αποπληθωρισμός είναι η πλέον ύπουλη εξέλιξη για μια οικονομία. Αν συμβεί θα χαθούν τα πάντα καθώς εγκλωβίζεται η χώρα -όπως η Iαπωνία- σε έναν φαύλο κύκλο πτώσης των τιμών, των μισθών και των κερδών που οδηγεί στον οικονομικό μαρασμό. Φανταστείτε το μέγεθος της αποτυχίας όταν ήδη έχουν παρέλθει δύο χρόνια κρίσης και οι κεντρικοί τραπεζίτες εξακολουθούν και ρίχνουν χρήμα στο τραπεζικό σύστημα. Και η κατάσταση γίνεται απελπιστική καθώς βρίσκεται σε έξαρση το «σύνδρομο της ανεργίας». Τα 15 εκατ. ανέργων Αμερικανών αποτελούν βαθιά πληγή και ντροπή για την Αμερική.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι κεντρικές τράπεζες της Δύσης δεν ελέγχουν πλέον τη ρευστότητα του παγκόσμιου συστήματος. Μπορούν να δώσουν αφειδώς ρευστότητα στο σύστημα (και το κάνουν αφειδώς). Αλλά η έξοδος κινδύνου από τη στρατηγική αυτή κρύβει πολλές παγίδες. Οι «ειδικοί» αναγνωρίζουν τον κίνδυνο. Αλλά, έτσι όπως είχε εξελιχθεί το πράγμα, κανείς δεν τολμάει να κάνει πίσω, καθώς όλοι έχουν αυτοπαγιδευτεί...
7.8.09
αύξηση τιμών
Με τον ταχύτερο ρυθμό των τελευταίων σχεδόν οκτώ ετών μειώθηκαν οι τιμές παραγωγού στη Βρετανία τον Ιούλιο, υποδηλώνοντας πως επίκειται μεγάλη μείωση των τιμών καταναλωτή.
Σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της χώρας, οι τιμές παραγωγού υποχώρησαν κατά 1,3% σε ετήσια βάση, καταγράφοντας τη μεγαλύτερη μείωση από το Νοέμβριο του 2001. Σε μηνιαία βάση, ενισχύθηκαν κατά 0,3%.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/07/1699973.htm
«Η αύξηση του Eurozone Future Inflation Gauge αρχίζει να μετριάζει τους φόβους αποπληθωρισμού στην Ευρώπη», αναφέρει το ECRI στην ανακοίνωσή του.'
Η πορεία του δείκτη επιβεβαιώνει τις εκτιμήσεις του προέδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), Ζαν-Κλοντ Τρισέ, ο οποίος εκτίμησε χθες ότι η πτώση των τιμών καταναλωτή θα είναι προσωρινή.
http://www.naftemporiki.gr/news/static/09/08/07/1699968.htm
Εγχωρίως καταφέρνουμε να απολαμβάνουμε αποπληθωρισμό με αυξήσεις των τιμών παραγωγού και στη συνέχεια του καταναλωτή...
Μάλλον είναι μοντέλο για οικονομικά εγχειρίδια!
Η λογική λέει βέβαια ότι η ΕΕ ακολουθεί με καθυστέρηση - ίσως και ενός έτους - τη φάση συρρίκνωσης της οικονομίας των ΗΠΑ, η οποία κυριαρχείται από την αφερεγγυότητα κυρίως των αγοραστών δανείων όλων των κατηγοριών. Στη συνέχεια είχαμε τις μεγάλες εταιρείες - κάποιες διασώθηκαν, πολλές πήραν νέα πίστωση - όμως τώρα έρχεται η σειρά για ασφυξία των πιο μικρών επιχειρήσεων σε συνδυασμό με την "οικονομία" που κάνουν οι καταναλωτές (αύξηση αποταμίευσης).
Εγχωρίως, ξαναζούμε την εποχή του "ξυστό", από τους πιο σίγουρους τρόπους εύρεσης μετρητού από το κράτος, μια ουσιαστική διαφοροποίηση από το σύνολο των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων των τελευταίων 15 ετών. Μάλιστα πρόκειται για δύο άδειες: Σωκράτης και Τζίγγερ;
Μπορεί η αρχή του τέλους να είναι εδώ (ο Μπους έκανε πολύ περισσότερες θετικές σκέψεις) όμως επειδή προφανώς το σχέδιο ΔΕΝ έπιασε: Την επέκταση του προγράμματος έκδοσης χρήματος στα 175 δισ. στερλίνες quantitative easing, σαφώς πέραν του αρχικά προβλεπόμενου των 150 δισ., αποφάσισε η Τράπεζα της Αγγλίας διοχετεύοντας ακόμη 50 δισ. στερλίνες στη βρετανική οικονομία.
6.8.09
Ρεκόρ συναλλαγών NYSE στη μετοχή της Citigroup
Αριθμός ρεκόρ μετοχών της Citigroup, 347 εκατομμύρια τίτλοι, άλλαξαν χέρια την Τετάρτη, ξεπερνώντας κατά πολύ τον μεγαλύτερο ημερήσιο όγκο συναλλαγών μιας μετοχής που έχει καταγραφεί στο New York Stock Exchange, όπως ανακοίνωσε το χρηματιστήριο μετά το κλείσιμο της χθεσινής συνεδρίασης.
Η μετοχή της Citigroup, η οποία έχει κάνει και τα δύο προηγούμενα ρεκόρ όγκου συναλλαγών στο NYSE, έκλεισε 10,2% υψηλότερα στα 3,58 δολάρια. Στο ξεκίνημα της συνεδρίασης, η τράπεζα εισήγαγε πρόγραμμα πώλησης πενταετών χρεογράφων ύψους 2,5 δισ. δολαρίων.
Στα δύο προηγούμενα ρεκόρ, η Citigroup εξασφάλισε όγκους 142 εκατ. τεμαχίων στις 31 Ιουλίου και 106 εκατ. τεμαχίων στις 29 Ιουλίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Big Board.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/532842/ArticleNewsWorld.aspx#
Η μετοχή της Citigroup, η οποία έχει κάνει και τα δύο προηγούμενα ρεκόρ όγκου συναλλαγών στο NYSE, έκλεισε 10,2% υψηλότερα στα 3,58 δολάρια. Στο ξεκίνημα της συνεδρίασης, η τράπεζα εισήγαγε πρόγραμμα πώλησης πενταετών χρεογράφων ύψους 2,5 δισ. δολαρίων.
Στα δύο προηγούμενα ρεκόρ, η Citigroup εξασφάλισε όγκους 142 εκατ. τεμαχίων στις 31 Ιουλίου και 106 εκατ. τεμαχίων στις 29 Ιουλίου, σύμφωνα με την ανακοίνωση του Big Board.
http://www.euro2day.gr/news/world/125/articles/532842/ArticleNewsWorld.aspx#
Subscribe to:
Posts (Atom)
