Eurozone plays ‘beggar my neighbour’

Αυτά γράφει ο Martin Wolf στους FT.
Ότι
the eurozone is moving towards fiscal tightening, with the offset, at least for the moment, of a weaker exchange rate. Americans will see this as a “beggar my neighbour” policy, unlikely to help global rebalancing. How much it will detract from world recovery is unclear. But it will not help.

Despite today’s gloom and doom, the eurozone will probably survive. But the view that everything would now be fine had fiscal rules been followed is wrong. The private sector’s irresponsibility was the biggest failing. Now, the emphasis is again on fiscal tightening. If this is to work, there must also be growth. Will the austerity itself deliver the growth, as some hope? I doubt it. The hair shirt alone will wear badly.

Αν το πάμε κάπως διαφορετικά, θα έπρεπε να έχουμε fiscal easing, κυρίως με τύπωμα, όπως θα επιθυμούσε η Αμερική. Συνδυαστικά, περιοριστικές ρυθμίσεις έναντι των "απερισκεψιών" του ιδιωτικού (τραπεζικού και όχι μόνο) τομέα. Και βέβαια ανάπτυξη... Από που ούτε αυτός γράφει... Ίσως μέσω εξαγωγών σε εξωγήινους ή εποικισμό άλλου πλανήτη ή λιβάδια στις ερήμους της Μέσης Ανατολής.

Συνεπώς, ο στόχος λέγεται Γερμανία και ΕΚΤ, ως "κοινή παγκόσμια αντιμετώπιση" του ζητήματος, που το δήλωσαν και οι Κινέζοι και βέβαια η μπάλα παίρνει όλη την ΟΝΕ - φέτος το λέμε "χρέος", ύστερα από τα περσινά της Ανατολικής Ευρώπης και τα προπέρσινα των subprime που έχουν αγοράσει όλες οι ευρωπαϊκές τράπεζες.

Δηλαδή, θα πρέπει να (πλέον) να υποταχθούν οι Γερμανοί... οι οποίοι δε δείχνουν να καταλαβαίνουν ότι μαζί με τους Κινέζους αποτελούν τα μεγαλύτερα ψάρια σε παγκόσμιο επίπεδο καθώς ΑΥΤΟΙ είναι οι ΠΛΕΟΝΑΣΜΑΤΙΚΟΙ και όλοι οι υπολοιποι ελλειμματικοί...

Και όχι μόνο δεν δείχνουν να καταλαβαίνουν αλλά έχουμε πάλι εφημερίδες να δημοσιεύουν "θεωρίες ζωτικού χώρου" με βόρειο και νότιο ευρώ... (λινκ ελληνικό - γερμανικό, λέει και διάφορα σενάρια για την Ελλάδα)

Όλα αυτά στις πιθανότητες που έχει το σύστημα να διατηρήσει το τρόπο που λειτουργεί.