ING ΙΜ: "Οι Ευρωπαϊκές μετοχές είναι φθηνές, αλλά"...

«Μετά την διόρθωση του Μαΐου, οι μετοχές της Ευρώπης εμφανίζονται φθηνές από ιστορικής άποψης. Με την αναλογία P/E να κυμαίνεται σε χαμηλότερα επίπεδα από τον ιστορικό μέσο όρο και με πολλές εταιρείες να αποδίδουν μερισματικές αποδόσεις υψηλότερες από τις αποδόσεις των ομολόγων τους, υπάρχουν αρκετές ευκαιρίες γύρω μας», αναφέρει ο στρατηγικός αναλυτής της ING Investment Management Europe, Ad van Tiggelen.

«Επιπλέον, η παγκόσμια οικονομία ανακάμπτει και οι εταιρικοί ισολογισμοί εμφανίζονται δυνατοί. Επομένως, οι μετοχές φαίνονται να έχουν τιμωρηθεί σκληρά σε σχέση με τις αβεβαιότητες για τα κρατικά χρέη της Ευρωζώνης. Μήπως οι επενδυτές είναι υπερβολικοί στις ανησυχίες τους;

Οι αγορές λειτουργούν προεξοφλητικά και σαφέστατα δεν ενστερνίζονται τις προβλέψεις των αναλυτών για τα εταιρικά κέρδη κατά το 2011. Θα μπορούσε πραγματικά κανείς να αναρωτηθεί εάν οι αναλυτές λαμβάνουν υπόψη τους σε επαρκή βαθμό τις αρνητικές επιπτώσεις των μέτρων που πρόκειται να λάβουν μέσα στο 2011 οι Ευρωπαϊκές χώρες για την αντιμετώπιση του χρέους τους. Αλλά ακόμα και αν ακολουθήσει και δεύτερη φάση ύφεσης και επιτευχθεί λιγότερη και από τη μισή αύξηση της κερδοφορίας του 20% που έχει προβλεφθεί, οι μετοχές θα συνεχίσουν να εμφανίζονται αρκετά φθηνές», αναφέρει ο αναλυτής της ING IM.

«Μπορεί να υπάρχει μία βαθύτερη ανησυχία; Σχετικά με μία απειλή η οποία αντιμετωπίζεται κυρίως με άρνηση, αλλά κρύβεται σαν μυθικό τέρας στην θάλασσα του χρέους; Μία απειλή, που θα μπορούσε να δικαιολογήσει αποτιμήσεις μετοχών κάτω από τον μακροπρόθεσμο μέσο όρο; Μία απειλή που αποκαλείται ‘αποπληθωρισμός’;

Στην πραγματικότητα οι ανησυχίες για τον πληθωρισμό ακούγονται πιο δυνατά, ιδιαίτερα όταν οι κεντρικές τράπεζες θέτουν σε λειτουργία την εκτύπωση νέου χρήματος. Ακόμα και έτσι, τόσο οι αποδόσεις στη λήξη των ομολόγων, όσο και τα δεδομένα του πληθωρισμού υποχωρούν τουλάχιστον στις ΗΠΑ και την Ευρωζώνη. Οι άνθρωποι τείνουν να ξεχνούν ότι η εκτύπωση νέου χρήματος δεν δημιουργεί πληθωρισμό, αλλά μόνο οι δαπάνες. Όσο οι καταναλωτές παραμένουν προσεκτικοί και περισσότερο αποταμιεύουν παρά ξοδεύουν, δεν τίθεται θέμα πληθωρισμού.

Σε έναν κόσμο πλούσιο σε χρέη, οι χώρες έχουν το κίνητρο να δημιουργήσουν πληθωρισμό προκειμένου να εξέλθουν από το βάρος του χρέους. Ωστόσο, δεν δημιουργείται πληθωρισμός κατά παραγγελία, πράγμα που οι Ιάπωνες το γνωρίζουν καλά! Ένας από τους λόγους του πεισματάρη αποπληθωρισμού στην Ιαπωνία είναι η γήρανση του πληθυσμού.

Μία γηράσκουσα κοινωνία, βαθμιαία χρειάζεται λιγότερα καινούργια σπίτια και αυτοκίνητα, λιγότερα προϊόντα εντάσεως εργασίας/εμπορευμάτων (που τροφοδοτούν σε μεγάλο βαθμό τον πληθωρισμό). Αντιθέτως, μία γηράσκουσα κοινωνία χρειάζεται τεράστια ποσά επενδύσεων χαμηλού κινδύνου, προκειμένου να διασφαλίσει ένα σταθερό εισόδημα για όλους τους συνταξιούχους», σημειώνει ο Ad van Tiggelen.

«Επομένως, οι Ιάπωνες εξακολουθούν να αγοράζουν ευχαρίστως τα κρατικά τους ομόλογα, ακόμα και αν η ονομαστική απόδοσή τους μετά βίας ξεπερνά το 1%. Άλλωστε, αν ο αποπληθωρισμός είναι 2%, η πραγματική απόδοση των ομολόγων ανέρχεται στο 3%.

Πώς όλα τα παραπάνω είναι σχετικά με το θέμα μας; Αυτή τη στιγμή τα δημογραφικά της Ευρωζώνης έχουν την ίδια εικόνα με της Ιαπωνίας στις αρχές της δεκαετίας του 90. Μία κοινωνία που γερνάει, και οι αντιπληθωριστικές τάσεις που τη συνοδεύουν, αρχίζουν να γίνονται πραγματικότητα και στην Ευρώπη. Επιπλέον, το μοντέλο δαπάνης που ακολουθούν οι μεγάλης σημασίας Γερμανοί καταναλωτές μας θυμίζει αυτό που βιώσαμε στην Ιαπωνία. Η πραγματική ανάπτυξη της κατανάλωσης στη Γερμανία είναι στάσιμη για δέκα χρόνια και τα χαρακτηριστικά της συμπεριφοράς των Γερμανών εμφανίζουν ομοιότητες με αυτά των Ιαπώνων. Και οι δύο λαοί επιζητούν –πάνω από τον μέσο όρο- να έχουν έλεγχο της ζωής τους και του μέλλοντός τους, και σε οικονομικούς όρους. Πλέον για αυτούς, η αποταμίευση εκδηλώνεται ως πιο φυσική αντίδραση από την δαπάνη. Βεβαίως, δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτή την οικονομική συντηρητικότητα, αλλά οι Ιάπωνες απέδειξαν ότι αποτελεί μία συνταγή για αποπληθωρισμό.

Επομένως, ίσως τα τρέχοντα χαμηλά επίπεδα απόδοσης των Γερμανικών ομολόγων να μην είναι μόνο το αποτέλεσμα μίας στροφής των επενδυτών σε ένα ασφαλές καταφύγιο, αλλά και οι πρώτες ενδείξεις αποπληθωριστικών τάσεων μεταπολεμικά. Σε αυτή την περίπτωση, οι αποτιμήσεις των μετοχών πραγματικά θα πρέπει να είναι σε χαμηλότερα επίπεδα από τον ιστορικό τους μέσο όρο. Στην περίπτωση αυτή, ακόμα και αποδόσεις στη λήξη κάτω από το 3% μπορούν να δικαιολογηθούν. Ο χρόνος θα δείξει, αλλά η τρέχουσα συμπεριφορά των χρηματαγορών μπορεί να είναι περισσότερο λογική από ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά».

http://www.capital.gr/News.asp?id=982238

________________________

Toν παρακολουθώ αυτόν τον αναλυτή και μου αρέσει ο τρόπος που προσπαθεί να αποτυπώσει τις σκέψεις του.
Σήμερα μου αρέσει που ασχολείται με ένα από τα αγαπημένα μου που είναι το δημογραφικό. Σε αυτό ενδεχόμενα να συμφωνήσουν και όχι ασχολούνται με κύματα.
Μου λύνει - εν μέρει - και μια απορία που είχα σχετικά με τον πληθωρισμό αλλά σίγουρα είναι κι άλλα.
Κάποια στιγμή πρέπει να μελετήσω ξανά τι έχει γράψει παλαιότερα - ο ασφαλέστερος τρόπος για μένα.

Σκόρπιες σκέψεις δικές μου.