Το νωρίτερο δυνατόν θα πρέπει η Ελλάδα να επιδιώξει τη συμφωνία με τους πιστωτές για «ήπια» αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους της χώρας, τονίζει ανάλυση του Reuters (IFR).
Όπως επισημαίνει, εντείνονται τα σενάρια περί συμφωνίας στην Ε.Ε. που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το συνολικό χρέος της, ύψους 350 δις. δολ. Εάν προχωρήσει η συμφωνία, η Ελλάδα θα αποτελέσει και την πρώτη δυτικοευρωπαϊκή χώρα που αναδιαρθρώνει το χρέος της τα τελευταία 60 χρόνια.
Όσο περισσότερο περιμένει η Ελλάδα, τόσο περισσότερες «υποχρεώσεις» της περνούν στα χέρια της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, περιορίζοντας τα περιθώρια ελιγμών.
Είναι ξεκάθαρο, σημειώνει η ανάλυση, ότι είναι περισσότερο θέμα του «πότε» παρά του «αν» θα προχωρήσει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, σχολιάζοντας πως όσο συντομότερα ολοκληρωθεί η συμφωνία, «τόσο το καλύτερο».
Η καθυστέρηση καθιστά ολοένα και πιο προβληματική την επιβεβλημένη αναδιάρθρωση, καθώς όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται τα 110 δις. του δανείου διάσωσης για την αποπληρωμή ομολόγων που ωριμάζουν, τόσο μεταφέρεται τελικώς το χρέος της Ελλάδας στα χέρια των χωρών της ΕΕ και του ΔΝΤ.
«Σε δυο χρόνια, τα 2/3 του χρέους ενδέχεται να έχουν περάσει από τους ομολογιούχους στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ», υπογραμμίζει ένας αναλυτής αναδιαρθρώσεων, προσθέτοντας πως «εάν προσπαθήσεις να προχωρήσεις σε αναδιάρθρωση τότε, οι επιλογές θα είναι περιορισμένες. Θα ήταν καλύτερα να δράσεις τώρα, παρά να παραχωρήσεις τον ουσιαστικό έλεγχο της διαδικασίας σε αυτούς τους πιστωτές».
Με λίγα λόγια, σε μια τέτοια πιθανότητα, οι εταίροι της Ελλάδας στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ θα έχουν τον πρώτο λόγο σε όποια μελλοντική αναδιάρθρωση, στη δομή χρέους της χώρας και ως εκ τούτου, στην πρόσβασή της στις αγορές, υπογραμμίζει η ανάλυση.
Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε μια συμφωνία με τους πιστωτές «το συντομότερο δυνατόν». «Οι πολιτικοί μπορεί να συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης αλλά εν τέλει, οι αγορές θα καθορίσουν το τι θα συμβεί. Είτε Ε.Ε. και ΔΝΤ θα καταλήξουν να ελέγχουν το σύνολο του χρέους της Ελλάδας ή το συνολικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί», υποστηρίζει έτερος αναλυτής αναδιαρθρώσεων.
Η «εθελούσια ανταλλαγή» και οι ...άσοι της ΕΚΤ
Μπορεί η αναδιάρθρωση στο Ελληνικό χρέος να αποτελεί μια ιδιαίτερα «λεπτή» διαδικασία, αλλά σχεδόν το 90% του χρέους βρίσκεται σε ομόλογα σταθερού επιτοκίου σε ευρώ, που διέπονται από την Ελληνική νομοθεσία.
Όπως αναφέρει η ανάλυση, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει τη νομοθεσία, εισάγοντας ρήτρες συλλογικής ευθύνης, δεσμεύοντας έτσι τους ομολογιούχους που δεν θα συμφωνούν σε αλλαγή των όρων στα ομόλογα.
Πολλοί αναλυτές καταλήγουν ότι μια «εθελούσια πρόταση ανταλλαγής» είναι η πιο πιθανή λύση στο ζήτημα της ελληνικής αναδιάρθρωσης. «Κατά τη γνώμη μου, εάν γίνει κάτι, θα λάβει τη μορφή της ΄ήπιας αναδιάρθρωσης΄, όπως μια πρόταση ανταλλαγής τίτλων που θα διατηρεί το κεφάλαιο αλλά θα επιμηκύνει την ωρίμανση και θα περιλαμβάνει μείωση επιτοκίου», σημειώνει ο Max Ziff, επικεφαλής της Houlihan Lokey.
Σε μια τέτοια περίπτωση, στο παιχνίδι της τελικής συμφωνίας με τους ομολογιούχους, όλους τους …άσους τους ελέγχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναφέρει ο κ. Ziff. «Η ΕΚΤ μπορεί να δηλώσει απλώς ότι θα κάνει αποδεκτά για αναχρηματοδότηση μόνο τα νέα ομόλογα που θα προκύψουν από τη συμφωνία, κάτι που θα αναγκάσει τις τράπεζες να αποδεχτούν την ανταλλαγή».
Οι ελληνικές τράπεζες
Το σενάριο της αναδιάρθρωσης με διατήρηση του αρχικού κεφαλαίου, σε αντίθεση με πιθανό "κούρεμα", θεωρείται ευνοϊκό για τις τράπεζες καθώς δεν οδηγεί σε απομείωση αξίας ενεργητικού, αν και η συνολική απόδοση της επένδυσης μειώνεται μέσω της επιμύκυνσης και των μειωμένων κουπονιών.
"Οι πιέσεις από τον τραπεζικό κλάδο για αυτή τη μορφή της αναδιάρθρωσης ίσως αποδειχθούν πειστικές", σχολιάζει ο κ. Ziff.
Σημειώνεται ότι οι ελληνικές τράπεζεςε ελέγχουν περίπου 60 δισ. ή το 25% του συνολικού χρέους της χώρας ενώ σημαντικά ποσά ελέγχουν οι ευρωπαϊκές ΚΒC, Monte dei Paschi di Siena, Commerzbank, Intesa Sanpaolo, Erste και Credit Agricole.
Ένα μεγάλο "κούρεμα" θα αναγκάσει πολλές τράπεζες σε αυξήσεις κεφαλαίου, εν όψει και των stress tests του Ιουνίου, αναφέρει η ανάλυση.
Παράλληλα, o A. Tσιριγώτης, αναλυτής της Mediobanca αναφέρει ότι η πλέον εκτεθειμένη ελληνική τράπεζα είναι η Εθνική, η οποία όμως με Core Tier I ύψους 11,9%, είναι σχετικά καλυμμένη σε ενδεχόμενο "κούρεμα".
Η Πειραιώς ενδέχεται να απαιτηθεί να αυξήσει τους κεφαλαιακούς της δείκτες, εάν επιβληθεί "κούρεμα" ελληνικών ομολόγων άνω του 20%.
Οι Εurobank και Alpha Bank έχουν μικρότερα χαρτοφυλάκια ελληνικών τίτλων, σημειώνει η ανάλυση.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/635030/Article.aspx
Όπως επισημαίνει, εντείνονται τα σενάρια περί συμφωνίας στην Ε.Ε. που θα επιτρέψει στην Ελλάδα να αναδιαρθρώσει το συνολικό χρέος της, ύψους 350 δις. δολ. Εάν προχωρήσει η συμφωνία, η Ελλάδα θα αποτελέσει και την πρώτη δυτικοευρωπαϊκή χώρα που αναδιαρθρώνει το χρέος της τα τελευταία 60 χρόνια.
Όσο περισσότερο περιμένει η Ελλάδα, τόσο περισσότερες «υποχρεώσεις» της περνούν στα χέρια της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, περιορίζοντας τα περιθώρια ελιγμών.
Είναι ξεκάθαρο, σημειώνει η ανάλυση, ότι είναι περισσότερο θέμα του «πότε» παρά του «αν» θα προχωρήσει η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, σχολιάζοντας πως όσο συντομότερα ολοκληρωθεί η συμφωνία, «τόσο το καλύτερο».
Η καθυστέρηση καθιστά ολοένα και πιο προβληματική την επιβεβλημένη αναδιάρθρωση, καθώς όσο περισσότερο χρησιμοποιούνται τα 110 δις. του δανείου διάσωσης για την αποπληρωμή ομολόγων που ωριμάζουν, τόσο μεταφέρεται τελικώς το χρέος της Ελλάδας στα χέρια των χωρών της ΕΕ και του ΔΝΤ.
«Σε δυο χρόνια, τα 2/3 του χρέους ενδέχεται να έχουν περάσει από τους ομολογιούχους στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ», υπογραμμίζει ένας αναλυτής αναδιαρθρώσεων, προσθέτοντας πως «εάν προσπαθήσεις να προχωρήσεις σε αναδιάρθρωση τότε, οι επιλογές θα είναι περιορισμένες. Θα ήταν καλύτερα να δράσεις τώρα, παρά να παραχωρήσεις τον ουσιαστικό έλεγχο της διαδικασίας σε αυτούς τους πιστωτές».
Με λίγα λόγια, σε μια τέτοια πιθανότητα, οι εταίροι της Ελλάδας στην Ε.Ε. και το ΔΝΤ θα έχουν τον πρώτο λόγο σε όποια μελλοντική αναδιάρθρωση, στη δομή χρέους της χώρας και ως εκ τούτου, στην πρόσβασή της στις αγορές, υπογραμμίζει η ανάλυση.
Ως εκ τούτου, η Ελλάδα θα πρέπει να προχωρήσει σε μια συμφωνία με τους πιστωτές «το συντομότερο δυνατόν». «Οι πολιτικοί μπορεί να συνεχίσουν να λένε ότι δεν υπάρχει θέμα αναδιάρθρωσης αλλά εν τέλει, οι αγορές θα καθορίσουν το τι θα συμβεί. Είτε Ε.Ε. και ΔΝΤ θα καταλήξουν να ελέγχουν το σύνολο του χρέους της Ελλάδας ή το συνολικό χρέος θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί», υποστηρίζει έτερος αναλυτής αναδιαρθρώσεων.
Η «εθελούσια ανταλλαγή» και οι ...άσοι της ΕΚΤ
Μπορεί η αναδιάρθρωση στο Ελληνικό χρέος να αποτελεί μια ιδιαίτερα «λεπτή» διαδικασία, αλλά σχεδόν το 90% του χρέους βρίσκεται σε ομόλογα σταθερού επιτοκίου σε ευρώ, που διέπονται από την Ελληνική νομοθεσία.
Όπως αναφέρει η ανάλυση, η ελληνική κυβέρνηση μπορεί να αλλάξει τη νομοθεσία, εισάγοντας ρήτρες συλλογικής ευθύνης, δεσμεύοντας έτσι τους ομολογιούχους που δεν θα συμφωνούν σε αλλαγή των όρων στα ομόλογα.
Πολλοί αναλυτές καταλήγουν ότι μια «εθελούσια πρόταση ανταλλαγής» είναι η πιο πιθανή λύση στο ζήτημα της ελληνικής αναδιάρθρωσης. «Κατά τη γνώμη μου, εάν γίνει κάτι, θα λάβει τη μορφή της ΄ήπιας αναδιάρθρωσης΄, όπως μια πρόταση ανταλλαγής τίτλων που θα διατηρεί το κεφάλαιο αλλά θα επιμηκύνει την ωρίμανση και θα περιλαμβάνει μείωση επιτοκίου», σημειώνει ο Max Ziff, επικεφαλής της Houlihan Lokey.
Σε μια τέτοια περίπτωση, στο παιχνίδι της τελικής συμφωνίας με τους ομολογιούχους, όλους τους …άσους τους ελέγχει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, αναφέρει ο κ. Ziff. «Η ΕΚΤ μπορεί να δηλώσει απλώς ότι θα κάνει αποδεκτά για αναχρηματοδότηση μόνο τα νέα ομόλογα που θα προκύψουν από τη συμφωνία, κάτι που θα αναγκάσει τις τράπεζες να αποδεχτούν την ανταλλαγή».
Οι ελληνικές τράπεζες
Το σενάριο της αναδιάρθρωσης με διατήρηση του αρχικού κεφαλαίου, σε αντίθεση με πιθανό "κούρεμα", θεωρείται ευνοϊκό για τις τράπεζες καθώς δεν οδηγεί σε απομείωση αξίας ενεργητικού, αν και η συνολική απόδοση της επένδυσης μειώνεται μέσω της επιμύκυνσης και των μειωμένων κουπονιών.
"Οι πιέσεις από τον τραπεζικό κλάδο για αυτή τη μορφή της αναδιάρθρωσης ίσως αποδειχθούν πειστικές", σχολιάζει ο κ. Ziff.
Σημειώνεται ότι οι ελληνικές τράπεζεςε ελέγχουν περίπου 60 δισ. ή το 25% του συνολικού χρέους της χώρας ενώ σημαντικά ποσά ελέγχουν οι ευρωπαϊκές ΚΒC, Monte dei Paschi di Siena, Commerzbank, Intesa Sanpaolo, Erste και Credit Agricole.
Ένα μεγάλο "κούρεμα" θα αναγκάσει πολλές τράπεζες σε αυξήσεις κεφαλαίου, εν όψει και των stress tests του Ιουνίου, αναφέρει η ανάλυση.
Παράλληλα, o A. Tσιριγώτης, αναλυτής της Mediobanca αναφέρει ότι η πλέον εκτεθειμένη ελληνική τράπεζα είναι η Εθνική, η οποία όμως με Core Tier I ύψους 11,9%, είναι σχετικά καλυμμένη σε ενδεχόμενο "κούρεμα".
Η Πειραιώς ενδέχεται να απαιτηθεί να αυξήσει τους κεφαλαιακούς της δείκτες, εάν επιβληθεί "κούρεμα" ελληνικών ομολόγων άνω του 20%.
Οι Εurobank και Alpha Bank έχουν μικρότερα χαρτοφυλάκια ελληνικών τίτλων, σημειώνει η ανάλυση.
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/635030/Article.aspx
No comments:
Post a Comment