ZZ
Αναμφίβολα, το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένο, αναποτελεσματικό, αναξιόπιστο, διεφθαρμένο. Οι αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας είναι δομικές και είναι χρόνιες. Τις γνωρίζαμε όλοι, αλλά τώρα οι συνέπειες είναι μόνο δυστυχία και φτώχεια. Οι εξουσίες και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του συστήματος μέχρι πότε θα χρησιμοποιούν τα μεγάλα ψέματα σαν όχημα για τις μισές αλήθειες; Η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν ήδη περιέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικές τιμωρίας, έστω και ως διαπιστώσεις των ιθυνόντων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οντως, δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου... Ομως, αυτή η χώρα δεν θέλει να σωθεί... λένε ορισμένοι. Eγώ τώρα τι να πω... Οπως σαρκαστικά έλεγε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, «μακροπρόθεσμα, είμαστε όλοι νεκροί» («In the long run we are all dead»).
Η παταγώδης αποτυχία της (τέως) κυβέρνησης Παπανδρέου να ελέγξει το «βαθύ κράτος» έχει μεταφέρει όλο το κοινωνικό και οικονομικό βάρος της προσαρμογής του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος ευλόγως καταρρέει. Η αποτυχία είναι κυρίως πολιτική. Η διαφορά είναι ότι οι ξένοι υποδεικνύουν και μια λύση: αφού δεν μπορείτε να ελέγξετε το κράτος, χρεοκοπήστε όλοι μαζί, να τελειώνουμε! Η «κρίση του αιώνα» που βιώνουμε μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για να ασχοληθούμε με την ουσία της πολιτικής και να απορρίψουμε το δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» που έθεσε χωρίς αιδώ ο τέως πρωθυπουργός ως φλέγον αξιακό ζήτημα της «σωτηρίας» της χώρας. Ομως, οι αξίες καταστρέφονται. «Προχωρήστε σε στάση πληρωμών», συνιστούν οι ξένοι ειδήμονες...
Το έλλειμμα της κυβέρνησης είναι βαθιά πολιτικό, όπως έχει επισημάνει από μακρού ο «Economist». Στην παρούσα συγκυρία, οι ειδήμονες ασχολούνται επισταμένως με την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας. Το ενδεχόμενο να σφάλλουν κατά τρόπο τραγικό έχοντας διαμορφώσει τη συνταγή του Μνημονίου –για τη σωτηρία μας– τώρα τους απασχολεί.
Ουδείς μπορεί να ξορκίσει την εξόφθαλμη αλήθεια που λέγαμε κι εμείς και τώρα ομολογεί ο κ. Βενιζέλος: «Δυστυχώς, όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος του Μνημονίου δεν επιβεβαιώθηκαν. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για το μέγεθος της ύφεσης, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για τον χρόνο επανόδου στις διεθνείς αγορές, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις σε σχέση με τη δημοσιονομική προσαρμογή, γιατί δημοσιονομική προσαρμογή υπό συνθήκες διογκούμενης και σωρευμένης ύφεσης και με αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους δεν μπορείς να πετύχεις εύκολα».
Ολα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας υποδηλώνουν μια βαθύτερη ύφεση από αυτή που αρχικά αναμενόταν(!), αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση Τόμσεν. Η Ελλάδα έχει φτάσει στο όριό της, σχετικά με το τι μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αύξησης των φόρων, οπότε θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της –στο πρόγραμμα λιτότητας που υπάρχει– στις περικοπές των δαπανών. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν κατώτερες των προσδοκιών, ενώ πρόσθεσε πως αυτή τη στιγμή είναι ασαφές εάν θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας το επόμενο έτος. Στην έκθεση Τόμσεν καταγγέλλεται;
Δυσκολίες στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης παρουσίασαν οι ελληνικές αρχές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μένοντας πίσω σε πολλούς από τους στόχους που είχαν τεθεί, τονίζει η έκθεση του ΔΝΤ για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Επίσης, αναφέρεται ότι η ανησυχία των αγορών έχει ενταθεί από την τελευταία αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Ολα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας υποδηλώνουν μια βαθύτερη ύφεση από αυτή που αρχικά αναμενόταν, με πιο κρίσιμο απ’ όλα την ανεργία που καλπάζει.
Το έλλειμμα στο τέλος του 2011 θα κυμανθεί στο 10% του ΑΕΠ, το οποίο παραμένει ακόμα υψηλό. Η απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες το διάστημα Σεπτεμβρίου - Νοεμβρίου έχει αγγίξει τα 15 δισ. ευρώ. Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών συνεχίζει να δέχεται ισχυρά πλήγματα λόγω της έκθεσής τους σε ελληνικά ομόλογα και του προγράμματος PSI.
__________________________________________
το πρωϊ έγραψα τις σύντομες δικές μου εντυπώσεις από την έκθεση ΔΝΤ
σημειώνω ότι η έκθεση αυτή εγκρίθηκε από τις ελληνικές αρχές πριν δημοσιοποιηθεί
διαφωνώ με τη Ζέζα στο ότι οι ευθύνες είναι προς μόνο μία πλευρά, πχ "παταγώδης αποτυχία της (τέως) κυβέρνησης Παπανδρέου να ελέγξει το «βαθύ κράτος» έχει μεταφέρει όλο το κοινωνικό και οικονομικό βάρος της προσαρμογής του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα"
δεν νομίζω πχ ότι ο εγχώριος ιδιωτικός τομέας είναι λιγότερο διεφθαρμένος από τον δημόσιο, ούτε ότι λειτουργεί ..καλύτερα...
η πολιτική ευθύνη ανήκει στη πολιτική ελίτ συνολικά: αυτή υπέκυψε καθολικά τους ψηφοθηρικούς εκβιασμούς των πολλών του 2001 και μετά... απλά δεν ήξερε με τι ακριβώς έμπλεκε (νομισματική ένωση) και είχε ένα καλό αβάτζο (ΟΑ04), το οποίο όμως ξεθώριασε ΠΡΙΝ κάν αρχίσει (Τζέκος-Κεντέρης-Θάνου)
τα υπόλοιπα είναι ιστορία
τη ζούμε
και ανώ υπάρχουν πολλοί που δε θέλουν να τη ζήσουν άλλο, καθώς βρίσκονται ΗΔΗ σε τραγική κατάσταση, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού βρίσκεται σε κατάθλιψη χωρίς να επιζητεί να κοιτάξει τη πραγματικότητα που και το ίδιο δημιούργησε (ζητει καθαρση χωρίς αναγνώριση των έστω μικρών ευθυνών του)
υ.γ. η παρακάτω φώτο είναι ενδεικτική της τελευταίας μου πρότασης
Αναμφίβολα, το ελληνικό κράτος είναι υπερχρεωμένο, αναποτελεσματικό, αναξιόπιστο, διεφθαρμένο. Οι αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας είναι δομικές και είναι χρόνιες. Τις γνωρίζαμε όλοι, αλλά τώρα οι συνέπειες είναι μόνο δυστυχία και φτώχεια. Οι εξουσίες και οι προπαγανδιστικοί μηχανισμοί του συστήματος μέχρι πότε θα χρησιμοποιούν τα μεγάλα ψέματα σαν όχημα για τις μισές αλήθειες; Η δημοσιονομική κρίση στην Ελλάδα έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο και η τραγική κατάσταση στην οποία έχουν ήδη περιέλθει νοικοκυριά και επιχειρήσεις δεν αντιμετωπίζεται με πολιτικές τιμωρίας, έστω και ως διαπιστώσεις των ιθυνόντων του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Οντως, δυσοίωνες είναι οι εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου... Ομως, αυτή η χώρα δεν θέλει να σωθεί... λένε ορισμένοι. Eγώ τώρα τι να πω... Οπως σαρκαστικά έλεγε ο Τζον Μέιναρντ Κέινς, «μακροπρόθεσμα, είμαστε όλοι νεκροί» («In the long run we are all dead»).
Η παταγώδης αποτυχία της (τέως) κυβέρνησης Παπανδρέου να ελέγξει το «βαθύ κράτος» έχει μεταφέρει όλο το κοινωνικό και οικονομικό βάρος της προσαρμογής του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος ευλόγως καταρρέει. Η αποτυχία είναι κυρίως πολιτική. Η διαφορά είναι ότι οι ξένοι υποδεικνύουν και μια λύση: αφού δεν μπορείτε να ελέγξετε το κράτος, χρεοκοπήστε όλοι μαζί, να τελειώνουμε! Η «κρίση του αιώνα» που βιώνουμε μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ευκαιρία για να ασχοληθούμε με την ουσία της πολιτικής και να απορρίψουμε το δίλημμα «Μνημόνιο ή χρεοκοπία» που έθεσε χωρίς αιδώ ο τέως πρωθυπουργός ως φλέγον αξιακό ζήτημα της «σωτηρίας» της χώρας. Ομως, οι αξίες καταστρέφονται. «Προχωρήστε σε στάση πληρωμών», συνιστούν οι ξένοι ειδήμονες...
Το έλλειμμα της κυβέρνησης είναι βαθιά πολιτικό, όπως έχει επισημάνει από μακρού ο «Economist». Στην παρούσα συγκυρία, οι ειδήμονες ασχολούνται επισταμένως με την άθλια κατάσταση της οικονομίας μας. Το ενδεχόμενο να σφάλλουν κατά τρόπο τραγικό έχοντας διαμορφώσει τη συνταγή του Μνημονίου –για τη σωτηρία μας– τώρα τους απασχολεί.
Ουδείς μπορεί να ξορκίσει την εξόφθαλμη αλήθεια που λέγαμε κι εμείς και τώρα ομολογεί ο κ. Βενιζέλος: «Δυστυχώς, όλες οι θεμελιώδεις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές προγνώσεις του αρχικού προγράμματος του Μνημονίου δεν επιβεβαιώθηκαν. Δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για το μέγεθος της ύφεσης, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις για τον χρόνο επανόδου στις διεθνείς αγορές, δεν επιβεβαιώθηκαν οι προγνώσεις σε σχέση με τη δημοσιονομική προσαρμογή, γιατί δημοσιονομική προσαρμογή υπό συνθήκες διογκούμενης και σωρευμένης ύφεσης και με αυξημένο κόστος εξυπηρέτησης του δημοσίου χρέους δεν μπορείς να πετύχεις εύκολα».
Ολα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας υποδηλώνουν μια βαθύτερη ύφεση από αυτή που αρχικά αναμενόταν(!), αναφέρει χαρακτηριστικά η έκθεση Τόμσεν. Η Ελλάδα έχει φτάσει στο όριό της, σχετικά με το τι μπορεί να επιτευχθεί μέσω της αύξησης των φόρων, οπότε θα πρέπει να επικεντρώσει τις προσπάθειές της –στο πρόγραμμα λιτότητας που υπάρχει– στις περικοπές των δαπανών. Οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις της Ελλάδας μέχρι σήμερα ήταν κατώτερες των προσδοκιών, ενώ πρόσθεσε πως αυτή τη στιγμή είναι ασαφές εάν θα πρέπει να ληφθούν νέα μέτρα λιτότητας το επόμενο έτος. Στην έκθεση Τόμσεν καταγγέλλεται;
Δυσκολίες στην εφαρμογή του προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης παρουσίασαν οι ελληνικές αρχές κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, μένοντας πίσω σε πολλούς από τους στόχους που είχαν τεθεί, τονίζει η έκθεση του ΔΝΤ για την αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Επίσης, αναφέρεται ότι η ανησυχία των αγορών έχει ενταθεί από την τελευταία αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας. Ολα τα μεγέθη της ελληνικής οικονομίας υποδηλώνουν μια βαθύτερη ύφεση από αυτή που αρχικά αναμενόταν, με πιο κρίσιμο απ’ όλα την ανεργία που καλπάζει.
Το έλλειμμα στο τέλος του 2011 θα κυμανθεί στο 10% του ΑΕΠ, το οποίο παραμένει ακόμα υψηλό. Η απόσυρση καταθέσεων από τις τράπεζες το διάστημα Σεπτεμβρίου - Νοεμβρίου έχει αγγίξει τα 15 δισ. ευρώ. Η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών συνεχίζει να δέχεται ισχυρά πλήγματα λόγω της έκθεσής τους σε ελληνικά ομόλογα και του προγράμματος PSI.
__________________________________________
το πρωϊ έγραψα τις σύντομες δικές μου εντυπώσεις από την έκθεση ΔΝΤ
σημειώνω ότι η έκθεση αυτή εγκρίθηκε από τις ελληνικές αρχές πριν δημοσιοποιηθεί
διαφωνώ με τη Ζέζα στο ότι οι ευθύνες είναι προς μόνο μία πλευρά, πχ "παταγώδης αποτυχία της (τέως) κυβέρνησης Παπανδρέου να ελέγξει το «βαθύ κράτος» έχει μεταφέρει όλο το κοινωνικό και οικονομικό βάρος της προσαρμογής του Μνημονίου στον ιδιωτικό τομέα"
δεν νομίζω πχ ότι ο εγχώριος ιδιωτικός τομέας είναι λιγότερο διεφθαρμένος από τον δημόσιο, ούτε ότι λειτουργεί ..καλύτερα...
η πολιτική ευθύνη ανήκει στη πολιτική ελίτ συνολικά: αυτή υπέκυψε καθολικά τους ψηφοθηρικούς εκβιασμούς των πολλών του 2001 και μετά... απλά δεν ήξερε με τι ακριβώς έμπλεκε (νομισματική ένωση) και είχε ένα καλό αβάτζο (ΟΑ04), το οποίο όμως ξεθώριασε ΠΡΙΝ κάν αρχίσει (Τζέκος-Κεντέρης-Θάνου)
τα υπόλοιπα είναι ιστορία
τη ζούμε
και ανώ υπάρχουν πολλοί που δε θέλουν να τη ζήσουν άλλο, καθώς βρίσκονται ΗΔΗ σε τραγική κατάσταση, ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού βρίσκεται σε κατάθλιψη χωρίς να επιζητεί να κοιτάξει τη πραγματικότητα που και το ίδιο δημιούργησε (ζητει καθαρση χωρίς αναγνώριση των έστω μικρών ευθυνών του)
υ.γ. η παρακάτω φώτο είναι ενδεικτική της τελευταίας μου πρότασης
4 comments:
Νομίζω πως υπερβάλλεις για τη διαφθορά, δε θυμάμαι να μου έχουν ζητήσει ποτέ φακελάκι η γρογορόσημο σε ιδιωτική εταιρεία και αν το έκανε κάποιος το πιθανότερο θα ήταν να απολυθεί την επόμενη μέρα και να βρεθεί κατηγορούμενος σε δικαστήριο. Δεν μιλάμε για μίζες και προμήθειες, μιλάμε για τις καθημερινές συναλλαγές. Η διαφθορά στο δημόσιο υπάρχει από το ψηλότερο μέχρι το χαμηλότερο επίπεδο. Για την αναποτελεσματικότητα επίσης, μπορεί να έχω σιχτιρίσει πολλές φορές π.χ. με τις τράπεζες ή τις εταιρείες κινητής τηλεφωνίες αλλά οι εμπειρίες μου στην εφορία παραμένουν ανεπανάληπτες. Εξάλλου δε νομίζω πως θα επιζούσε ιδιωτική εταιρεία με τα χάλια του δημοσίου, απλά και μόνο λόγω κόστους. Γραφειοκρατία και διαφθορά κοστίζουν πάρα πολύ.
Επίσης διαφωνώ εντελώς με τη Ζήκου, όπως συνήθως. Η άποψη πως η κυβέρνηση απέτυχε γιατί δεν τα έβαλε με το "βαθύ κράτος" βασίζεται στην, απόλυτα κυρίαρχη στην Ελλάδα, βολονταριστική άποψη της πολιτικής. Στον πραγματικό κόσμο όμως δεν αρκούν οι αποφάσεις για να γίνουν οι πράξεις. Π.χ. η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι πρότζεκτ δεκαετίας με τεράστιες πρακτικές δυσκολίες. Πρέπει να χτίσεις πληροφοριακή υποδομή, διοικητικές δομές, μηχανισμούς ελέγχου για να ξεριζώσεις τη διαφθορά, να αλλάξεις την κουλτούρα των ανθρώπων και από την άλλη πλευρά να περιορίσεις τις συναλλαγές σε μετρητό, να βρεις μηχανισμούς καταγραφής των οικονομικών συναλλαγών πιο αποτελεσματικούς από τις αποδείξεις, να δημιουργήσεις νομικούς κανόνες για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, να εκσυγχρονίσεις την ίδια την απονομή δικαιοσύνης και άλλα που δεν μπορώ καν να τα φανταστώ. Όταν ξέρουμε - και πλέον το ξέρουμε τεκμηριωμένα - πως η δημόσια διοίκηση στη χώρα είναι τριτοκοσμική δεν μπορούμε να περιμένουμε από καμία κυβέρνηση να προχωρήσει καμία μεταρρύθμιση. Όχι φυσικά πως θέλουν: το πολιτικό προσωπικό είναι άθλιο διερθαρμένο, καμία αντίρρηση σ' αυτό. Να μου πεις πως η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού της δημόσιας διοίκησης θα το δεχτώ αλλά δεν θα ήταν πολύ διαφορετική η εξέλιξη των πραγμάτων ακόμα κι αν είχε κάνει γιατί δεν υπήρχε αρκετός χρόνος για να ολοκήρωθούν και να αποδώσουν οι άπειρες μικρές αλλαγές που πρέπει να γίνουν. Εδώ ένα ERP βάζεις σε μια εταιρεία και θέλει 6 μήνες (μετρημένο) να ομαλοποιηθεί η λειτουργία της, περιμένει η Ζήκου σε ένα χρόνο να φτιάξει το μπουρδέλο η Ελλάδα κράτος, να μαζέψει τους φόρους, να νικήσει τη διαφθορά; Εξάλλου, ρεαλιστικά, ποια κυβέρνηση θα περιμέναμε να είχε κάνει περισσότερα; Γιαυτό σου λέω συνεχώς πως κριτική της Ζήκου είναι καθαρά κομματική. Το μήνυμα είναι ο Παπανδρέου δεν τα κατάφερε, φέρτε τον Σαμαρά να τα καταφέρει, και το πρόβλημα είναι πως αυτή είναι λάθος διάγνωση και, συνεπακόλουθα, λάθος θεραπεία.
καλημέρα
φίλοι μου "πωλητές" δανείων, στις καλές εποχές έπαιρναν, κάποιοί μάλιστα ζήταγαν, 50 για καταναλωτικό 1000
φίλος μου έλεγε τις προάλλες για το γίνεται σε ιδιωτικό κτέο
αλλού, μίζα προϊσταμενου προμηθειών για να δώσει τη δουλειά
έχω δεκάδες παραδείγματα του "αγίου" ιδιωτικού τομέα
συμφωνώ, το δημόσιο δεν τα έκανε όταν έπρεπε, σήμερα τι να ζητήσεις
όμως και αυτά που έκανε, πχ όσα erp έβαλε, ΔΕΝ επικοινωνούν μεταξύ τους -και εγώ λέω ότι αυτό έγινε μάλλον επίτηδες
Φαίνεται να πιστεύεις πως υπάρχει κάποιος κεντρικός σχεδιασμός στον εκσυγχρονισμό της μηχανογράφησης. Αυτό είναι το ακριβώς το αντίθετο από αυτό που συμβαίνει. Στην πραγματικότητα μπορεί ακόμα και το κάθε νοσοκομείο η ο κάθε δήμος να κάνει δικό του διαγωνισμό για μηχανογραφικό σύστημα χωρίς να ασχολείται καθόλου τι κάνει ο δίπλα. Αυτή η έλλειψη οργάνωσης και σχεδιασμού είναι ο ένας λόγος που η μηχανογράφηση είναι τόσο κατακερματισμένη. Ο άλλος λόγος είναι πως όταν γίνονται μεγάλοι διαγωνισμοί κατεβαίνουν οι μεγάλοι εργολάβοι με διαφορετικές πλατφόρμες και επειδή η πίτα πρέπει να μοιραστεί για να μην υπάρχει πρόβλημα καταλήγουν με διαφορετικά συστήματα σε διαφορετικές υπηρεσίες ή ακόμα και στην ίδια υπηρεσία σε διαφορετικό μέρος της Ελλάδας. Μύλος, αλλά αν δεν το κάνουν έτσι αρχίζουν οι ενστάσεις και τα δημοσιεύματα και αφενός κανένας δεν τολμά να βάλει υπογραφή για να μην τον κράξουν οι μιντιάρχες που δεν πήραν το κοψίδι τους αφετέρου οι διαγωνισμοί τραβάνε χρόνια και μπορεί να ακυρωθούν στο τέλος. Αυτά στα λέω από προσωπικές εμπειρίες. Δεν είναι επειδή κάποιοι δε θέλουν τα συστήματα να μιλάνε μεταξύ τους, είναι επειδή είμαστε το μπουρδέλο που ξέρω και ξέρεις.
αυτό μου κάνει ;)
"όταν γίνονται μεγάλοι διαγωνισμοί κατεβαίνουν οι μεγάλοι εργολάβοι με διαφορετικές πλατφόρμες και επειδή η πίτα πρέπει να μοιραστεί για να μην υπάρχει πρόβλημα καταλήγουν με διαφορετικά συστήματα σε διαφορετικές υπηρεσίες ή ακόμα και στην ίδια υπηρεσία σε διαφορετικό μέρος της Ελλάδας"
Post a Comment