«Κρυμμένος θησαυρός» που θα μπορούσε να μας βγάλει από την κρίση

Ένας σπάνιος «θησαυρός» που θα μπορούσε να βγάλει τη χώρα μας από την οικονομική κρίση κρύβεται στα ελληνικά εδάφη. Τον … άσσο που κρύβει η Ελλάδα στο μανίκι της, σύμφωνα με έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, αποτελούν πλούσια κοιτάσματα ορυκτών μεταξύ των οποίων χρυσός, χαλκός και νικέλιο.

Η αφθονία σπάνιων ορυκτών έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον μεγάλων «παιχτών» του εξωτερικού, η χώρα όμως σε σύνολο 177 χωρών βρίσκεται μόλις στην 57η θέση όσον αφορά τη δυνατότητα προσέλκυσης επενδύσεων που σχετίζονται με τους Φυσικούς Πόρους.

Έκθεση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, που δημοσιεύτηκε χθες, αποκαλύπτει μεταξύ άλλων ότι «βάσει ερευνών και εξορύξεων σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας, η χώρα κάθεται επάνω σε μία πλάκα με δεκάδες εξαιρετικά σπάνια ορυκτά με εφαρμογή στην βαριά βιομηχανία, αεροναυπηγική κλπ. τα οποία τα διαθέτει και σε μεγάλες ποσότητες».

Πράγμα που σημαίνει ότι θα μπορούσε να εξελιχθεί σε ένα νέο «Ελ Ντοράντο».

Στην έκθεση αποκαλύπτεται η ύπαρξη χουντίτη (μοναδική παγκοσμίως η ύπαρξη του εν λόγω υλικού που χρησιμοποιείται για την κατάσβεση πυρκαγιών και ως αντιπυρικό υλικό στις οικοδομές), ενώ η χώρας μας είναι πρώτη στην προμήθεια βωξίτη, νικελίου, περλίτη και στην εξαγωγή ακατέργαστου μαγνησίου στην Ευρώπη και παράλληλα δεύτερη στην Ευρώπη και πέμπτη σε όλο τον κόσμο στην παραγωγή λιγνίτη.

Όπως επίσης αναφέρεται στην έκθεση του ΟΗΕ, ο τομέας των εξορύξεων στην Ελλάδα αποτελεί σημαντικό κομμάτι της οικονομικής δραστηριότητας καθώς αντιπροσωπεύει το 3% – 5% του ΑΕΠ, ενώ απασχολεί επισήμως 20.000 άτομα και ανεπισήμως 60.000 εργαζομένους. Ειδικότερα, ο λιγνίτης προμηθεύει 21 σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, δηλαδή το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα.

Είναι χαρακτηριστικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, ότι το 2009 η συνολική παραγωγή του ορυκτού πλούτου ήταν περίπου 63 εκατομμύρια τόνοι, ενώ σύμφωνα με εκτιμήσεις υπολογίζεται ότι συνολικά οι πωλήσεις σε ορυκτά και μέταλλα ανέρχονται ετησίως στα 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ.

Βέβαια, η παραγωγή το 2009 σημείωσε σημαντική πτώση, που αποδίδεται στην ύφεση. Τη στιγμή που η παραγωγή βωξίτη, για παράδειγμα, το 2008 ανήλθε στους 2,1 εκατομμύρια τόνους, το 2009 έπεσε στους 1,9.

Από την έκθεση του ΟΗΕ προκύπτει, τέλος, ότι στην Ελλάδα υπάρχουν σημαντικά αποθέματα σε ορυκτά, τα οποία η χώρα έχει πάψει να εκμεταλλεύεται ή δεν έχει ασχοληθεί ποτέ με αυτά. Πρόκειται, μεταξύ άλλων, για τον πηλό, τον ασβεστόλιθο, το σχιστόλιθο, την καολίνη και το γύψο.

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=26516&subid=2&pubid=112893113 


______________________________________________________


λιγνίτης: ΔΕΗ (1952 και μετά)
βωξίτης: Αλουμίνιο (1960, Πεσινέ)
καολίνη-περλίτης: Βαρυτίνης (1934)


το κράτος έχει τα δικαιώματα ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ φυσικών πόρων, τα οποία έχει πουλήσει στις εταιρείες αυτές...
ΚΑΙ ΣΤΑ ΤΡΙΑ η Ελλάς είναι από τις σπουδαιότερες χώρες παγκοσμίως...


το κράτος εισπράττει το σωστό αντίτιμο από αυτές τις εταιρείες;