Πόσο θα διαρκέσει η κρίση

Εχθές άκουσα μια μικρή ανάλυση για το θέμα. Η απάντηση είναι σε δύο λέξεις: "δύο γενιές".
Αποκλείεται, να φωνάζω... Α-Π-Ο-Κ-Λ-Ε-Ι-Ε-Τ-Α-Ι-!

Μόνο μου επιχείρημα είναι ότι η διαδρομή 1908-1912-1914-1929-1933-1939-1945 θα γίνει οπωσδήποτε σε γρηγορότερο χρόνο από 33-37 έτη. Γιατί ο χρόνος τρέχει πιο γρήγορα σε σχέση με τότε. Αυτό αισθανόμαστε.

Η παραπάνω αντίληψη του χρόνο έχει σίγουρα μια αβεβαιότητα, όταν το μόνο βέβαιο από την αρχή της κρίσης είναι ότι οι πιο απαισιόδοξες απόψεις απόδεικνύονται "βασικό" ή "καλό" σενάριο... Η πραγματικότητα γράφεται ακόμα χειρότερη...

Προκειμένου όμως να υπερασπιστώ το "αποκλείεται", έψαξα να βρω εάν κάποιος είχε τολμήσει να τζογάρει, προς απάντηση, σε κάτι περισσότερο από "μια γενιά". Βρήκα, δυστυχώς.

18/11/2010 - Α. Παπαχελάς: «Δύο γενιές μπορεί να επηρεάσει η κρίση»
Στην ομιλία του, με τίτλο «η Ελλάδα και η πρόκληση της κρίσης», ο κ. Παπαχελάς αναφέρθηκε τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στην τρέχουσα οικονομική, πολιτική και κοινωνική κρίση, που καλείται να αντιμετωπίσει αλλά και στους παράγοντες που οδηγούν είτε σε αισιόδοξες είτε σε απαισιόδοξες σκέψεις τους αναλυτές σχετικά με τις προοπτικές της.
Ο ομιλητής αφού τόνισε την κρισιμότητα της σημερινής πολιτικής συγκυρίας, υποστήριξε την ανάγκη συνεργασίας των πολιτικών φορέων της χώρας ως αναγκαία προϋπόθεση εξόδου από την κρίση.
Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Παπαχελάς, η παρούσα φάση της πολιτικής και οικονομικής ζωής είναι δυνατό να επιδράσει στην εξέλιξη της χώρας καθορίζοντας τη ζωή δύο ή και περισσοτέρων γεγεών, όπως έγινε στο παρελθόν και με τη μικρασιατική καταστροφή και με τη διετία 1965-7 και με τη μεταπολίτευση. Μεταξύ των αρνητικών συνεπειών που μπορεί να προκύψουν, ο ομιλητής κατέγραψε τον κίνδυνο αλλαγής της στάσης των διεθνών αγορών εξαιτίας μίας ενδεχόμενης πολιτικής  και οικονομικλής αστάθειας  αλλά και θέματα όπως ο κίνδυνος μεταναστευσης ή κινητικότητας προς άλλες χώρες μίας σημαντικής μερίδας νέων εργαζομένων ή πτυχιούχων που διαθέτουν ήδη διεθνή εμπειρία.
Τέλος αναφερόμενος στο ζήτημα της λήψης καθοριστικών πολιτικών αποφάσεων ικανών να ανταποκρίνονται στην ανάγκη για διαφάνεια, ο κ. Παπαχελάς υποστήριξε την ανάγκη απλούστευσης της ελληνικής νομοθεσίας με τρόπο που δε θα επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες.

Εάν κάποιος το 1912 οραματιζόταν Τιτανικούς, βαλκανικούς πολέμους, Α'ΠΠ, καθεστώς Βαϊμάρης, κραχ, Χίτλερ και στο βάθος Β'ΠΠ, θα τον θεωρούσαν γραφικό.