Ανιση η αποκατάσταση της ροής κεφαλαίων με τον αποκλεισμό των μικρότερων
The Economist
Οι παράγοντες του τραπεζικού κλάδου διαπιστώνουν θετικά, αν και ισχνά, σημάδια στη ροή κεφαλαίων της χονδρικής τραπεζικής, δηλαδή στην αγορά που η μία τράπεζα δανείζει την άλλη με συναλλαγές ομολόγων. Οι εορτασμοί, όμως, μπορεί να είναι πρώιμοι. Η αποκατάσταση της ροής κεφαλαίων στη χονδρική τραπεζική είναι άνιση. Οι μικρότερες τράπεζες δεν επωφελούνται στον ίδιο βαθμό με τις μεγαλύτερες. Και αυτό το χάσμα μεταξύ ισχυρών και ανίσχυρων τραπεζών μπορεί να αποδίδεται στην πεποίθηση πως ορισμένοι όμιλοι δεν δύνανται να οδηγηθούν σε χρεοκοπία διότι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα.
Βελτίωση σημειώνεται, ειδικότερα, από δύο σκοπιές.
Κατ’ αρχάς, οι τράπεζες μπορούν να εκδίδουν ομόλογα με μεγάλη ωρίμαση και σε ισχυρά νομίσματα όπως δολάρια, κάτι που ήταν απαγορευτικό έως πρόσφατα. Αρκετές τράπεζες, όπως η ισπανική BBVA, η γαλλική BNP Paribas και η ελβετική Societe Generale, έχουν πουλήσει ομόλογα σε δολάρια τις τελευταίες εβδομάδες, κινήσεις που υποδεικνύουν την επαναλειτουργία αγορών μετά ένα 18μήνο. (Η αγορά τραπεζικών ομολόγων σε ευρώ άνοιξε εκ νέου στις αρχές του έτους, αλλά οι τράπεζες θα πρέπει να καταβάλουν υψηλό επιτόκιο.)
Μια δεύτερη και σημαντική παράμετρος για την ευρωστία των τραπεζών είναι η πτώση του κόστους δανεισμού. Το κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών έχει υποχωρήσει σε επίπεδα χαμηλότερα των ομολόγων υψηλής βαθμολογίας που έχουν εκδώσει επιχειρηματικοί όμιλοι. «Είναι μια καλή εξέλιξη», παρατηρεί ο Χιου βαν Στίνις της Morgan Stanley.
Πράγματι, είναι μια καλή εξέλιξη. Οι αγορές κεφαλαίων είναι βασική πηγή χρηματοδότησης για τις τράπεζες, που τους επιτρέπει να δανείζουν περισσότερα χρήματα από τις καταθέσεις που διαθέτουν στους ισολογισμούς τους, συγχρονίζοντας καλύτερα την ωρίμαση, δηλαδή τη λήξη, των περιουσιακών τους στοιχείων με τις υποχρεώσεις τους. (Στο ενεργητικό των τραπεζών περιλαμβάνεται στο χαρτοφυλάκιο δανείων και πιστώσεων.) Ετσι διευκολύνεται η ροή πίστωσης από τις τράπεζες προς τις επιχειρήσεις, καθώς οι επενδυτές τραπεζικών ομολόγων ζητούν χαμηλότερα επιτόκια από τα εταιρικά ομόλογα. Σημειώνεται ότι η ακινητοποίηση κεφαλαίων στις αγορές ομολόγων μπορεί να αποσταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, διότι οι τράπεζες δεν μπορούν να εκδώσουν νέα ομόλογα για να πληρώσουν τα υφιστάμενα.
Η αναγέννηση της χονδρικής τραπεζικής οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στις ενέργειες των κεντρικών τραπεζών του πλούσιου κόσμου. Τα τριετή δάνεια που παρείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τα Προγράμματα Μακροπρόθεσμης Αναχρηματοδότησης στα τέλη του 2011 και τις αρχές του 2012 μείωσαν τον κίνδυνο κατάρρευσης των αφερέγγυων τραπεζών που δεν μπορούσαν να δανειστούν από τους ανταγωνιστές τους. Η πρόσφατη δέσμευση της ΕΚΤ να αγοράσει απεριόριστο όγκο κρατικών ομολόγων στην Ευρώπη έχει περιορίσει τον κίνδυνο «αποβολής» των περιφερειακών οικονομιών όπως είναι η Ισπανία από το ευρώ. Εξίσου θετικές είναι οι παρεμβάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και της Τράπεζας της Αγγλίας, οδηγώντας σε πτώση τις αποδόσεις των αμερικανικών και βρετανικών ομολόγων, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να επιδιώκουν υψηλότερα κέρδη σε άλλα προϊόντα.
Αυτή η αναγέννηση, όμως, στην αγορά τραπεζικών ομολόγων έχει περιοριστεί στις τράπεζες των ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης και τους τραπεζικούς κολοσσούς στην περιφέρεια. Μικρότερες τράπεζες, όμως, παραμένουν λίγο έως πολύ αποκλεισμένες από τις αγορές, γεγονός που αναχαιτίζει τον δανεισμό στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δηλαδή τη ραχοκοκαλιά μιας οικονομίας του ανεπτυγμένου κόσμου.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_26/10/2012_499845
The Economist
Οι παράγοντες του τραπεζικού κλάδου διαπιστώνουν θετικά, αν και ισχνά, σημάδια στη ροή κεφαλαίων της χονδρικής τραπεζικής, δηλαδή στην αγορά που η μία τράπεζα δανείζει την άλλη με συναλλαγές ομολόγων. Οι εορτασμοί, όμως, μπορεί να είναι πρώιμοι. Η αποκατάσταση της ροής κεφαλαίων στη χονδρική τραπεζική είναι άνιση. Οι μικρότερες τράπεζες δεν επωφελούνται στον ίδιο βαθμό με τις μεγαλύτερες. Και αυτό το χάσμα μεταξύ ισχυρών και ανίσχυρων τραπεζών μπορεί να αποδίδεται στην πεποίθηση πως ορισμένοι όμιλοι δεν δύνανται να οδηγηθούν σε χρεοκοπία διότι διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στο ευρύτερο τραπεζικό σύστημα.
Βελτίωση σημειώνεται, ειδικότερα, από δύο σκοπιές.
Κατ’ αρχάς, οι τράπεζες μπορούν να εκδίδουν ομόλογα με μεγάλη ωρίμαση και σε ισχυρά νομίσματα όπως δολάρια, κάτι που ήταν απαγορευτικό έως πρόσφατα. Αρκετές τράπεζες, όπως η ισπανική BBVA, η γαλλική BNP Paribas και η ελβετική Societe Generale, έχουν πουλήσει ομόλογα σε δολάρια τις τελευταίες εβδομάδες, κινήσεις που υποδεικνύουν την επαναλειτουργία αγορών μετά ένα 18μήνο. (Η αγορά τραπεζικών ομολόγων σε ευρώ άνοιξε εκ νέου στις αρχές του έτους, αλλά οι τράπεζες θα πρέπει να καταβάλουν υψηλό επιτόκιο.)
Μια δεύτερη και σημαντική παράμετρος για την ευρωστία των τραπεζών είναι η πτώση του κόστους δανεισμού. Το κόστος χρηματοδότησης των τραπεζών έχει υποχωρήσει σε επίπεδα χαμηλότερα των ομολόγων υψηλής βαθμολογίας που έχουν εκδώσει επιχειρηματικοί όμιλοι. «Είναι μια καλή εξέλιξη», παρατηρεί ο Χιου βαν Στίνις της Morgan Stanley.
Πράγματι, είναι μια καλή εξέλιξη. Οι αγορές κεφαλαίων είναι βασική πηγή χρηματοδότησης για τις τράπεζες, που τους επιτρέπει να δανείζουν περισσότερα χρήματα από τις καταθέσεις που διαθέτουν στους ισολογισμούς τους, συγχρονίζοντας καλύτερα την ωρίμαση, δηλαδή τη λήξη, των περιουσιακών τους στοιχείων με τις υποχρεώσεις τους. (Στο ενεργητικό των τραπεζών περιλαμβάνεται στο χαρτοφυλάκιο δανείων και πιστώσεων.) Ετσι διευκολύνεται η ροή πίστωσης από τις τράπεζες προς τις επιχειρήσεις, καθώς οι επενδυτές τραπεζικών ομολόγων ζητούν χαμηλότερα επιτόκια από τα εταιρικά ομόλογα. Σημειώνεται ότι η ακινητοποίηση κεφαλαίων στις αγορές ομολόγων μπορεί να αποσταθεροποιήσει το χρηματοπιστωτικό σύστημα, διότι οι τράπεζες δεν μπορούν να εκδώσουν νέα ομόλογα για να πληρώσουν τα υφιστάμενα.
Η αναγέννηση της χονδρικής τραπεζικής οφείλεται, κατά κύριο λόγο, στις ενέργειες των κεντρικών τραπεζών του πλούσιου κόσμου. Τα τριετή δάνεια που παρείχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τα Προγράμματα Μακροπρόθεσμης Αναχρηματοδότησης στα τέλη του 2011 και τις αρχές του 2012 μείωσαν τον κίνδυνο κατάρρευσης των αφερέγγυων τραπεζών που δεν μπορούσαν να δανειστούν από τους ανταγωνιστές τους. Η πρόσφατη δέσμευση της ΕΚΤ να αγοράσει απεριόριστο όγκο κρατικών ομολόγων στην Ευρώπη έχει περιορίσει τον κίνδυνο «αποβολής» των περιφερειακών οικονομιών όπως είναι η Ισπανία από το ευρώ. Εξίσου θετικές είναι οι παρεμβάσεις της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ και της Τράπεζας της Αγγλίας, οδηγώντας σε πτώση τις αποδόσεις των αμερικανικών και βρετανικών ομολόγων, με αποτέλεσμα οι επενδυτές να επιδιώκουν υψηλότερα κέρδη σε άλλα προϊόντα.
Αυτή η αναγέννηση, όμως, στην αγορά τραπεζικών ομολόγων έχει περιοριστεί στις τράπεζες των ισχυρών οικονομιών της Ευρώπης και τους τραπεζικούς κολοσσούς στην περιφέρεια. Μικρότερες τράπεζες, όμως, παραμένουν λίγο έως πολύ αποκλεισμένες από τις αγορές, γεγονός που αναχαιτίζει τον δανεισμό στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δηλαδή τη ραχοκοκαλιά μιας οικονομίας του ανεπτυγμένου κόσμου.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_26/10/2012_499845
No comments:
Post a Comment