Συνοψίζω ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο.
Πρόκειται για την γνωστή σχέση μεταξύ αμερικάνικου ελλείμματος του ισοζυγίου πληρωμών και χρηματοδότησης του από αλλοδαπούς επενδυτές, ένα debate που κρατάει από τις αρχές του '80 που εμφανίστηκε το θέμα.
Στοιχεία Ιανουαρίου 2008 των κινήσεων κεφαλαίου προς την Αμερική.
Στοιχεία Ιουνίου 2007 των κινήσεων - για σύγκριση
Συμπέρασματα/βήματα:
1. Η Αμερική - περισσότερο από ποτέ - βασίζεται για την χρηματοδότηση του ελλείμματος στις ξένες κεντρικές τράπεζες. Αλλά και στα sovereign wealth funds.
2. Οι αλλοδαπές κεντρικές τράπεζες επιθυμούν πλέον την όσο το δυνατόν μικρότερη έκθεση σε ρίσκο και ειδικά σε σύγκριση με το παρελθόν. Κατά κύριο λόγο επιθυμούν να κατέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο "ασφαλή" επενδυτικά προϊόντα, ενώ ο κίνδυνος να σταματήσουν να υπομένουν ζημιές αυξάνει...
3. Η μικρότερη επιθυμητή έκθεση των "δανειστών" σε ρίσκο μεταφράζεται σε πτώση των αποδόσεων των ομολόγων μέχρι το μηδέν... (Το έχω ξανα-σχολιάσει - "fly to safety")
4. Το TED spread λόγω των βημάτων 1-2-3-4 πιέζεται ακόμα περισσότερο... επιδείνωνεται δηλαδή το πρόβλημα...
5. Σημαντικό! Στο άρθρο σχολιάζεται μια νέα τάση των Κινέζων να διαφοροποιούνται από τα αποθέματα δολλαρίων... Ενώ και ορισμένες κεντρικές Τράπεζες της Ασίας - των μικρότερων κρατών - αναζητούν διαφοροποίηση από την Αμερική και επιθυμούν να επενδύσουν περισσότερο στην περιοχή τους, ώστε να απολαύσουν και μεγαλύτερη απόδοση στο $1τρις που διαθέτουν.
Μιας και πιάσαμε το θέμα, μερικά νούμερα, των αποθεμάτων δολλαρίων/κατοχή αμερικάνικων assets από αλλαδαπούς:
Ταϋλάνδη: $100δις - ρεκόρ ever, ειδικά μετά την κρίση του '97
Βραζιλία: $200δις
Ρωσία: $500δις - πτώχευση το '98!
Λογικό είναι, όσο μεγαλώνουν τα χρωστούμενα, τόσο να μεγαλώνει κι η ισχύς των δανειστών αλλά και η "ανησυχία" του δανειζόμενου...
No comments:
Post a Comment