Από τη δεκαετία του 1970, στη μητρόπολη του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, είχε επικρατήσει η άποψη πως ο κρατικός παρεμβατισμός στην οικονομία επιδρά ανασταλτικά στην ανάπτυξη μιας χώρας. Τα επιχειρήματα των υποστηρικτών της φαίνονταν πειστικά: ο μεγάλος κρατικός τομέας αποθαρρύνει τις ιδιωτικές επενδύσεις, τα προγράμματα κοινωνικής προστασίας είναι αναποτελεσματικά και κάνουν τους ανθρώπους εξαρτημένους κι όλα αυτά μαζί περιορίζουν την παραγωγικότητα. Με τα χρόνια, στην άποψη αυτή προσχώρησαν και τα δύο μεγάλα κόμματα της Αμερικής, καθώς και τα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά κόμματα της Ευρώπης. Εκτοτε, όμως, μια σειρά από έρευνες που έκαναν στις οικονομίες πλούσιων χωρών σε όλον τον κόσμο διακεκριμένοι οικονομολόγοι καταλήγουν στο συμπέρασμα πως ο αυξημένος κρατικός ρόλος στην οικονομία δεν οδηγεί αυτόματα στην επιβράδυνση της οικονομικής ανάπτυξης (παρ’ εκτός αν υπάρχει κακοδιαχείριση).
Καλά θα κάνουν να αποδεχθούν την άποψη ότι το κράτος είναι μέσα στη ζωή μας και είναι μάλιστα απαραίτητο για μια υγιή οικονομία. Η παρατεταμένη επίθεση της νεοφιλελεύθερης ιδεολογίας του «μικρού κράτους» φαίνεται να πλησιάζει στο τέλος της. Ιδού και η νέμεσή της: ανήμπορη να αντιμετωπίσει μια οικονομική κρίση που την προκάλεσε η ίδια, επιστρατεύει το κράτος για να τη διαχειριστεί. Απλώς ουτοπίες...
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_13/09/2009_329152
No comments:
Post a Comment