Μπόνους και ελλείμματα

Το τελικό ανακοινωθέν αντικατοπτρίζει την κατ΄ αρχάς συμφωνία των «20» ισχυρών σε δύο φλέγοντα θέματα, μετά βέβαια από σκληρότατο παζάρι μεταξύ των μελών της: τον περιορισμό των εξωφρενικών, εν μέσω κρίσης, μπόνους και γενικότερα των αμοιβών των στελεχών του χρηματοπιστωτικού κλάδου, και τη διατήρηση των τρέχοντων- αλλά έντονα αμφισβητούμενων- προγραμμάτων τόνωσης της οικονομίας.

Οσον αφορά τα μπόνους, το G20 απέρριψε, κατόπιν σθεναρής αντίστασης των ΗΠΑ, τις προτάσεις Σαρκοζί για πραγματικό «ψαλίδι», προκρίνοντας αντ΄ αυτού πιο... ημίαιμες λύσεις: αντί να περικόψουν ή έστω να επιβάλουν άκαμπτες οροφές στα μπόνους και στις αμοιβές των κατ΄ εξοχήν υπευθύνων της κρίσης, προκρίνουν λύσεις όπως τη μετάθεση των μπόνους σε άλλα έτη, τη σύνδεσή τους με τα συνολικά κέρδη των εταιρειών τους και τη δυνατότητα «ανάκτησής» τους, αν τα κέρδη μειωθούν στην πορεία. Σύμφωνα με το σχέδιο απόφασης, το G20 ζητεί συγκεκριμένα «τον περιορισμό των μπόνους σε ένα ποσοστό επί των καθαρών κερδών των τραπεζικών ιδρυμάτων, όταν απειλείται το υγιές επίπεδο κεφαλαιοποίησης», διευκρινίζοντας ότι τα νέα μέτρα θα ισχύσουν για τα μπόνους του 2009, που καταβάλλονται στις αρχές του 2010.

Στην ουσία, οι διαφορές παραμένουν αγεφύρωτες: οι Ευρωπαίοι επιδιώκουν τον περιορισμό των τραπεζικών μπόνους, που τροφοδοτούν την οργή της κοινής γνώμης κατά των τραπεζών, αλλά και των αδύναμων να παρέμβουν κυβερνήσεων, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Βρετανία παραμένουν αντίθετες με την επιβολή περιορισμών, συνεχίζοντας να υπερασπίζονται τα (ιδιωτικά) συμφέροντα των πανίσχυρων χρηματοπιστωτικών τους «λόμπι».

Οπως συνήθως συμβαίνει άλλωστε με αυτού του τύπου τις «γενικές» συμφωνίες, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες· και οι λεπτομέρειες δεν αποσαφηνίστηκαν ούτε χθες, αφού στην πραγματικότητα επικρατούν αντίθετες απόψεις για το θέμα όχι μόνον ανάμεσα στις ΗΠΑ και την ΕΕ, αλλά και εντός του ευρωπαϊκού «στρατοπέδου».

http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=17&artId=274215&dt=27/09/2009