Δραματική μείωση των συντάξεων σε ποσοστά άνω του 30%, συγκριτικά με τα σημερινά επίπεδα, θα επιφέρουν με την πλήρη ωρίμασή τους οι μεταβολές που προωθεί το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης στη δομή του ασφαλιστικού συστήματος. Εάν ο στόχος της μεταρρύθμισης είναι να διατηρηθεί η δημόσια συνταξιοδοτική δαπάνη, το έτος 2030, στο ύψος των δαπανών του 2008, όπως δήλωσε ο κ. Λοβέρδος στη Βουλή, και να μην υπερβαίνει το ποσό των 14 δισ. ευρώ (4,8% του ΑΕΠ) τότε η εικόνα των μελλοντικών συντάξεων είναι πραγματικά ζοφερή.
Με δεδομένο ότι από το 2020 έως το 2029 θα αρχίσει το δεύτερο μεγάλο κύμα μαζικών αποχωρήσεων των ασφαλισμένων που εντάχθηκαν στο σύστημα μετά το 1992 (βάσει δημογραφικών προβολών της αναλογιστικής μελέτης του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ), η συγκράτηση της δαπάνης είτε θα διασφαλιστεί με μείωση των συντάξεων, είτε με παράταση των ηλικιακών ορίων συνταξιοδότησης.
Πρακτικά, σύμφωνα με τις σχεδιαζόμενες αλλαγές, η μεταβολή του τρόπου υπολογισμού της σύνταξης, που σήμερα βασίζεται είτε στον μέσο όρο της πενταετίας, είτε στην καλύτερη διετία, είτε ακόμη και στον τελευταίο χρόνο εργασίας, θα αρχίσει να ολοκληρώνεται το 2030. Ως βάση υπολογισμού, για την απονομή ανταποδοτικής σύνταξης, θα λαμβάνεται υπόψη το σύνολο των χρόνων που απαρτίζουν τον εργασιακό βίο. Η μέθοδος υπολογισμού της ανταποδοτικής σύνταξης με συντελεστές που θα καταμετρούν το ειδικό βάρος κάθε έτους εργασίας, θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2018 αλλά μόνο για ένα τμήμα της προϋπηρεσίας, δηλαδή για τα 10 έως 15 χρόνια. Για το υπόλοιπο τμήμα θα ισχύσει ο υφιστάμενος τρόπος υπολογισμού.
Το σχέδιο νόμου γράφεται. Επικεφαλής της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής είναι ο ίδιος ο υπουργός Εργασίας, ο οποίος έχει ζητήσει τη σύγκληση άτυπου υπουργικού Συμβουλίου, έτσι ώστε να παρουσιάσει μετά το Πάσχα σχεδόν το σύνολο των διατάξεων που με ένα τρόπο σκιαγράφησε την περασμένη εβδομάδα στη συνεδρίαση της αρμόδιας κοινοβουλευτικής Επιτροπής. Πάντως, εάν προοπτικά και μέχρι το 2030 οι σχεδιαζόμενες αλλαγές οδηγήσουν σε μια 40ετή προϋπηρεσία, κανείς δεν γνωρίζει πώς θα επιβιώσει το σύστημα μέχρι το 2013. Το έτος αυτό καταγράφεται (από τη μη δημοσιοποιημένη αναλογιστική μελέτη των ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ) ως το χρονικό σημείο εκδήλωσης της μεγάλης οικονομικής δυσπραγίας των Ταμείων.
Ομως, αλλαγές δρομολογούνται και στα εργασιακά. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανοίγει ξανά το 65ωρο. Χθες ζήτησε τις απόψεις των αντιπροσώπων των εργαζομένων και των εργοδοτών σχετικά με τις επιλογές για την επανεξέταση των κανόνων της σχετικά με τον χρόνο εργασίας, ανοίγοντας και πάλι το κεφάλαιο για την περίφημη «ρήτρα αυτοεξαίρεσης» που μπορεί να οδηγήσει σε αύξηση του χρόνου εργασίας σε έως και 65 ώρες εβδομαδιαίως. Ενα χρόνο μετά το αδιέξοδο που σημειώθηκε τον Απρίλιο του 2009, αναφορικά με τη στενότερη οριοθέτηση του χρόνου εργασίας από τις ατομικές συμβάσεις, ξεκινά ένας νέος γύρος με έμφαση στην παροχή ευελιξίας και στις επιχειρήσεις που συνεχίζουν να πλήττονται από την κρίση.
Σε αυτή την οικονομική συγκυρία η προσπάθεια ελαστικοποίησης του χρόνου εργασίας συμπίπτει με την κρίση στην απασχόληση που προσέθεσε 7 εκατομμύρια επιπλέον ανέργους στην Ευρώπη (επισήμως, πάνω από 170.000 στην Ελλάδα).
Ολα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι, ενώ από τη μια πλευρά το νέο ασφαλιστικό θα υποχρεώνει σε παράταση του χρόνου εργασίας, ταυτοχρόνως η ανεύρεση εργασίας, τουλάχιστον για την προσεχή τριετία, θα αναδεικνύεται σε ένα δύσκολο στοίχημα που ακόμη κι όταν κάποιος το κερδίζει, θα στερείται τις παλαιές βεβαιότητες, δηλαδή το οκτάωρο και τις συλλογικές συμβάσεις.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_28/03/2010_395719
No comments:
Post a Comment