Το πάρτι στην αγορά ομολόγων θα τελειώσει άσχημα

Bloomberg

Οπως οι μεθυσμένοι σε ένα πάρτι, έτσι και οι αγορές ομολόγων αρχίζουν να σκοντάφτουν στα τραπέζια, να αφηγούνται τολμηρά ανέκδοτα, να μιλούν πολύ δυνατά και να χύνουν ποτά. Οι καλεσμένοι που είναι νηφάλιοι καλά θα κάνουν να απομακρυνθούν βιαστικά, προτού αρχίσουν ο κραυγές και η ερωτική εξομολόγηση στα... βάζα. Μήπως πιστεύατε πως τα κονδύλια επείγουσας βοήθειας των 950 δισ. ευρώ, που αποφάσισαν από κοινού να διαθέσουν η Ευρωπαϊκή Ενωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ήταν η απάντηση στην κρίση χρέους της Ευρώπη; Μήπως περιμένατε οι Κεντρικές Τράπεζες να διακόψουν τη διάθεση κεφαλαίων, εφόσον αποκαταστάθηκε η δανειοδότηση εκ μέρους των τραπεζών;

Η Ιρλανδία, λόγου χάριν, η οποία με υπερηφάνεια ανέμειξε τα συστατικά του δικού της φαρμάκου λιτότητας, κατάπιε το χάπι και δεν ζήτησε ούτε λίγη ζάχαρη για ευκολία, σήμερα καταβάλλει το ρεκόρ των 3,8 ποσοστιαίων μονάδων άνω του επιτοκίου της Γερμανίας για τα δεκαετή της ομόλογα. Τα spreads των ελληνικών ομολόγων, απ’ όπου πήγασε η κρίση, έχουν εκτιναχθεί στις 9,5 ποσοστιαίες μονάδες, αγγίζοντας και πάλι επίπεδα–ρεκόρ. Εν τω μεταξύ, οι ΗΠΑ και η Γερμανία απολαμβάνουν το χαμηλότερο κόστος δανεισμού στην ιστορία τους. Η σχιζοφρένεια αυτή ακολουθεί ένα μοντέλο, το οποίο έγινε γνωστό κατά τη διάρκεια της κρίσης και το τέλος του παιχνιδιού προβλέψιμο. Καταρχάς, οι υποτιθέμενες καλές τράπεζες είχαν διαχωριστεί από τις αναμφίβολα τοξικές, έως ότου αποκαλύφθηκε πως όλες ήταν εξίσου κακές. Στη συνέχεια, το χρηματοπιστωτικό σύστημα θεωρήθηκε ότι διασώθηκε από τις κυβερνήσεις, έως ότου η ψυχρή λογική απέδειξε ότι ο κίνδυνος απλώς μετατοπίστηκε, δεν εξαλείφθηκε.

Τώρα, οι αγορές ομολόγων διαφοροποιούνται μεταξύ των δημοσιονομικά ανεύθυνων κυβερνήσεων και όσων, φαινομενικά πολύ ισχυρών, μπορούν να αναχαιτίσουν τη λαίλαπα. Αυτή η προσέγγισή τους μάλλον είναι παραπλανητική.

Οταν γίνεται έφοδος στον οίκο ανοχής, συλλαμβάνεται μέχρι και ο πιανίστας. Ολες οι κυβερνήσεις έχουν κηλιδωθεί από τα σφάλματα της υπερχρέωσης και της σπατάλης, πόσω μάλλον εάν υπάρξει υποτροπή σε νέα ύφεση και δυσκολευθούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους.

Η δε αγορά εταιρικών ομολόγων μοιάζει περισσότερο με ένα αναμενόμενο ατύχημα. Οι επενδυτές αποφάσισαν να δανείσουν 400 εκατ. δολάρια για περίοδο τριάντα χρόνων τον αμερικανικό κολοσσό κατασκευής εργαλείων και εργαλειομηχανών, τον γνωστό Black & Decker. Θα τους καταβληθεί επιτόκιο 5,2% από την εταιρεία, η οποία επωμίζεται συνολικό χρέος της τάξεως των 4,5 δισ. δολαρίων υπό τη μορφή ομολόγων και δανείων, σύμφωνα με τα στοιχεία του Bloomberg. Αποστολή των επενδυτών σε πάγια περιουσιακά στοιχεία είναι να εξισορροπούν τον κίνδυνο με την απόδοσή του. Το προαναφερθέν επιτόκιο παρομοιάζεται με μία αθλίως ανεπαρκή απόδοση για έναν μάλλον μεγάλο κίνδυνο.

Την επόμενη εβδομάδα κλείνουν δύο χρόνια από την κατάρρευση της Lehman Brothers. Δυστυχώς, η αγορά ομολόγων δείχνει πως η επενδυτική κοινότητα δεν διδάχθηκε από τις περιπέτειές της τα τελευταία χρόνια, που κατέληξαν στη χειρότερη χρεοκοπία της ιστορίας. Το πρόβλημα με την επομένη ημέρα του μεθυσιού είναι ότι όταν ξεχαστεί, η προοπτική μιας νέας μέθης μοιάζει με καλή ιδέα. Το πάρτι στην αγορά ομολόγων θα τελειώσει άσχημα.