«Ζήτημα τιμής» φαίνεται πως ήταν για την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) το ενδεχόμενο εμπλοκής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα και εν γένει στην Ευρωζώνη. Παρά τις επανειλημμένες προειδοποιήσεις για την ελληνική κρίση, η ΕΚΤ πίστευε ακόμα και μέχρι τον Φεβρουάριο του 2010 ότι δεν θα χρειαστεί να παρέμβει το ΔΝΤ και πως το όποιο πρόβλημα προκύψει, μπορεί να αντιμετωπιστεί από την Ευρώπη. Μάλιστα, στελέχη της γερμανικής κυβέρνησης σημείωναν ότι η ΕΚΤ δεν θα αφήσει το ΔΝΤ να συμμετάσχει στη διάσωση της Ελλάδας, όταν οι ίδιοι δεν το απέκλειαν. Από τα τηλεγραφήματα των Wikileaks που φέρνει στο «φως» σήμερα η «Κ», προκύπτει ότι από τις αρχές Μαρτίου 2009 έως και τα τέλη του ίδιου έτους υπήρξαν δύο τουλάχιστον «κρούσεις» του αμερικανικού προξενείου της Φρανκφούρτης στην ΕΚΤ, με κεντρικό ζήτημα την κρίση στην Ελλάδα και την Ευρώπη.
ΡευστότηταΣτις 5 Μαρτίου 2009, ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Ερικ Μάγερ, συζήτησε με αντιπροσωπεία αξιωματούχων της ΕΚΤ, μεταξύ των οποίων και ο σημερινός εκπρόσωπος της ΕΚΤ στην αποστολή της τρόικας στην Ελλάδα, κ. Κλάους Μαζούχ. Στα επίμονα ερωτήματα των Αμερικανών για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας κάποιου κράτους - μέλους της Ευρωζώνης (και ειδικά μιας εκ των Ελλάδας και Ιταλίας), τα στελέχη της ΕΚΤ διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους ότι κάτι τέτοιο είναι «απίθανο». Μάλιστα, πέρασαν και στην «αντεπίθεση», αναφέροντάς τους ότι η κίνηση της ΕΚΤ να παρέχει απεριόριστη ρευστότητα στις ευρωπαϊκές χώρες θα έφερνε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τους χειρισμούς των ΗΠΑ στην αμερικανική κρίση. Δέκα μήνες αργότερα, σύμφωνα με το τηλεγράφημα 09FRANKFURT32 που υπογράφει ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Φρανκφούρτη με τίτλο «Η στρατηγική εξόδου της ΕΚΤ και η αντίδραση στην Ελλάδα», στελέχη της ΕΚΤ παραδέχονται πως χρειάζεται να εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα στην Ελλάδα «τύπου ΔΝΤ», αλλά χωρίς να συμμετάσχει το ίδιο το Ταμείο. Οπως φαίνεται από τις συζητήσεις που περιγράφονται στο ίδιο τηλεγράφημα, η Ελλάδα βρισκόταν ήδη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ΕΚΤ επειδή όπως σημειώνει το μέλος του διοικητικού της συμβουλίου, κ. Γ. Σταρκ «η Ελλάδα είναι και έχει υπάρξει μία καταστροφή εδώ και χρόνια».
Ο ίδιος σημειώνει ότι η Ελλάδα «δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι τώρα» σε αντίθεση με την Ιρλανδία, υπενθυμίζοντας την αύξηση κατά 100% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τα αναξιόπιστα στατιστικά στοιχεία και την εκτόξευση του ελλείμματος κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Πάντως, οι εκτιμήσεις της ΕΚΤ φαίνεται πως κάθε άλλο παρά ρεαλιστικές ήταν, αφού ακόμη και στα τέλη του 2009 ο κ. Σταρκ θεωρούσε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα πρόγραμμα «τύπου ΔΝΤ», χωρίς καμία παροχή δανείων, παρά μόνο με την επιβολή αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_03/04/2011_437967
_____________________________________________
Bλέπουμε τη χρησιμότητα της δημοσιοποίησης όσων ξέθαψε το γουϊκιληκς: αυτοί που αντιστέκονταν στην εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν η ΕΚΤ!
Από αυτό και μόνο μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι η ΕΚΤ γνώριζε το μέγεθος του προβλήματος των ευρωπαϊκών τραπεζών, ενδεχόμενα και από τα όσα είδαν τα μάτια λόγω της κρίσης στην Ανατολική Ευρώπη που κατέρρευσε πρώτη. Επιπλέον - πιθανολογώ - ότι η ΕΚΤ δεν ήθελε οι αντίπαλοι της, ειδικά από το σκέλος των αμερικάνικων τραπεζών-κορακιών, να μάθουν την έκταση των προβλημάτων του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, καθώς, όπως και προφανώς έγινε, θα το χρησιμοποιούσαν προς όφελός τους.
Με δύο λόγια, όπως συμβαινει συνήθως, τα προβλήματα είναι απείρως μεγαλύτερα από όσο προσπαθούν να τα "μικρύνουν".
Τέλος, ο ΓΑΠ ήθελε εμπλοκή ΔΝΤ από την αρχή, η ΕΚΤ ήταν, τελικά, που αντιδρούσε σθεναρά.
ΡευστότηταΣτις 5 Μαρτίου 2009, ο υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ κ. Ερικ Μάγερ, συζήτησε με αντιπροσωπεία αξιωματούχων της ΕΚΤ, μεταξύ των οποίων και ο σημερινός εκπρόσωπος της ΕΚΤ στην αποστολή της τρόικας στην Ελλάδα, κ. Κλάους Μαζούχ. Στα επίμονα ερωτήματα των Αμερικανών για το ενδεχόμενο χρεοκοπίας κάποιου κράτους - μέλους της Ευρωζώνης (και ειδικά μιας εκ των Ελλάδας και Ιταλίας), τα στελέχη της ΕΚΤ διαβεβαίωναν σε όλους τους τόνους ότι κάτι τέτοιο είναι «απίθανο». Μάλιστα, πέρασαν και στην «αντεπίθεση», αναφέροντάς τους ότι η κίνηση της ΕΚΤ να παρέχει απεριόριστη ρευστότητα στις ευρωπαϊκές χώρες θα έφερνε πολύ καλύτερα αποτελέσματα από τους χειρισμούς των ΗΠΑ στην αμερικανική κρίση. Δέκα μήνες αργότερα, σύμφωνα με το τηλεγράφημα 09FRANKFURT32 που υπογράφει ο πρόξενος των ΗΠΑ στη Φρανκφούρτη με τίτλο «Η στρατηγική εξόδου της ΕΚΤ και η αντίδραση στην Ελλάδα», στελέχη της ΕΚΤ παραδέχονται πως χρειάζεται να εφαρμοστεί κάποιο πρόγραμμα στην Ελλάδα «τύπου ΔΝΤ», αλλά χωρίς να συμμετάσχει το ίδιο το Ταμείο. Οπως φαίνεται από τις συζητήσεις που περιγράφονται στο ίδιο τηλεγράφημα, η Ελλάδα βρισκόταν ήδη στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος της ΕΚΤ επειδή όπως σημειώνει το μέλος του διοικητικού της συμβουλίου, κ. Γ. Σταρκ «η Ελλάδα είναι και έχει υπάρξει μία καταστροφή εδώ και χρόνια».
Ο ίδιος σημειώνει ότι η Ελλάδα «δεν έχει κάνει τίποτα μέχρι τώρα» σε αντίθεση με την Ιρλανδία, υπενθυμίζοντας την αύξηση κατά 100% των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων, τα αναξιόπιστα στατιστικά στοιχεία και την εκτόξευση του ελλείμματος κατά τους πρώτους μήνες της διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Πάντως, οι εκτιμήσεις της ΕΚΤ φαίνεται πως κάθε άλλο παρά ρεαλιστικές ήταν, αφού ακόμη και στα τέλη του 2009 ο κ. Σταρκ θεωρούσε ότι η Ελλάδα χρειάζεται ένα πρόγραμμα «τύπου ΔΝΤ», χωρίς καμία παροχή δανείων, παρά μόνο με την επιβολή αυστηρής δημοσιονομικής προσαρμογής.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_03/04/2011_437967
_____________________________________________
Bλέπουμε τη χρησιμότητα της δημοσιοποίησης όσων ξέθαψε το γουϊκιληκς: αυτοί που αντιστέκονταν στην εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν η ΕΚΤ!
Από αυτό και μόνο μπορεί κάποιος να καταλάβει ότι η ΕΚΤ γνώριζε το μέγεθος του προβλήματος των ευρωπαϊκών τραπεζών, ενδεχόμενα και από τα όσα είδαν τα μάτια λόγω της κρίσης στην Ανατολική Ευρώπη που κατέρρευσε πρώτη. Επιπλέον - πιθανολογώ - ότι η ΕΚΤ δεν ήθελε οι αντίπαλοι της, ειδικά από το σκέλος των αμερικάνικων τραπεζών-κορακιών, να μάθουν την έκταση των προβλημάτων του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, καθώς, όπως και προφανώς έγινε, θα το χρησιμοποιούσαν προς όφελός τους.
Με δύο λόγια, όπως συμβαινει συνήθως, τα προβλήματα είναι απείρως μεγαλύτερα από όσο προσπαθούν να τα "μικρύνουν".
Τέλος, ο ΓΑΠ ήθελε εμπλοκή ΔΝΤ από την αρχή, η ΕΚΤ ήταν, τελικά, που αντιδρούσε σθεναρά.
No comments:
Post a Comment