Αγοράζουν από κατασχεθέντα διαμερίσματα στη Φλόριντα έως βίλες 2 εκατ. δολ. στο Βιετνάμ
Αρχές Ιουνίου, στο Χονγκ Κονγκ, ήταν τουλάχιστον 3.000 οι Κινέζοι που επισκέφθηκαν τη διήμερη έκθεση κατοικίας. Στόχος, να επιλέξουν μια επενδυτική ευκαιρία ή ένα δεύτερο σπίτι, κατά προτίμηση εκτός της χώρας, όπου οι τιμές έχουν εκτιναχθεί κατά 26% στη Σαγκάη και κατά 28% στο Πεκίνο. Δεν είναι οι μόνοι. Σε πόλεις με ισχυρό το κινεζικό στοιχείο, όπως το Σίδνεϊ, η Σιγκαπούρη και το Σαν Φρανσίσκο, ανθούν οι οργανωμένες επισκέψεις σε Κινέζους κτηματομεσίτες για τον ίδιο σκοπό. Ξεκινώντας πολύ αργότερα από τους συμπατριώτες τους στο Χονγκ Κονγκ, την πλουσιότερη διοικητική περιφέρεια της χώρας και με ευκολότερα μετατρέψιμο νόμισμα, οι Κινέζοι αγοράζουν ωστόσο τα πάντα. Από κατασχεθέντα διαμερίσματα 68.000 δολαρίων στη Φλόριντα μέχρι παραθαλάσσιες βίλες –ενίοτε ημιτελείς ακόμη– 2 εκατ. δολαρίων στο Βιετνάμ. Η δε αναζήτηση ευκαιριών επιταχύνθηκε τους τελευταίους επτά μήνες, καθώς οι κυβερνήσεις Χονγκ Κονγκ και Πεκίνου επέβαλαν όρια τόσο στις αγορές όσο και στη χρηματοδότηση, μέτρα που έχουν ήδη αρχίσει να αποθερμαίνουν τις αγορές τους. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιανουάριο η Κίνα αύξησε την ελάχιστη προκαταβολή για αγορές δεύτερης κατοικίας από 50% σε 60%, έπειτα από 19 συναπτές μηνιαίες αυξήσεις. Διαμόρφωσε δε τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια για δεύτερη κατοικία στο 110% του επιτοκίου αναφοράς, ενώ όρισε ως «ποινή» για όσους πωλούν μέσα σε πέντε χρόνια από την αγορά την πληρωμή ολόκληρου του φόρου συναλλαγής.
Η έννοια της επένδυσης στην αγορά κατοικίας για τους Κινέζους είναι ταυτόσημη της δυνατότητας οικοδόμησης, εκμετάλλευσης του ακινήτου και χρήσης του με τη συνταξιοδότηση. Μετά το Χονγκ Κονγκ, όπου οι αγορές από κατοίκους της ενδοχώρας συνέβαλαν στην άνοδο των τιμών, με αποτέλεσμα την επιβολή περιορισμών, τα πρωτεία στην επιλογή κατέχει η Βρετανία, για την Ευρώπη. Ακολουθούν όμως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Τουρκία, που σύμφωνα με κτηματομεσιτικούς κύκλους «απέχουν μόλις 6-12 μήνες από την πραγματική άνθηση». Ιδίως η Κωνσταντινούπολη –προσθέτουν– όπου «οι προοπτικές της οικονομίας είναι ισχυρές, η τουριστική βιομηχανία αναπτύσσεται, τα επιτόκια είναι χαμηλά, ο τόπος σπουδαίος και ο όγκος των στεγαστικών δανείων αυξάνεται».
Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, οι Κινέζοι συνέβαλαν στην αύξηση των πωλήσεων κατοικιών –και επακολούθως των τιμών– στη Σίλικον Βάλεϊ και τη Χαβάη, αλλά και στο Λας Βέγκας και στη Νέα Υόρκη. Οι αγορές τους ευθύνονται για το 9% των συνολικών αγορών κατοικιών από ξένους το 12μηνο που έληξε τον Μάρτιο, τόσο του 2010 όσο και του 2011, έναντι 5% το αντίστοιχο του 2009. Στο Βανκούβερ του Καναδά, με την αντίστοιχη συρροή Κινέζων, οι τιμές εκτινάχθηκαν κατά 32% τον Μάρτιο έναντι του Φεβρουαρίου.
Το συνάλλαγμαΤο ετήσιο όριο αγοράς ξένου συναλλάγματος για τους Κινέζους πολίτες ανέρχεται στα 50.000 δολάρια. Είναι ένα εμπόδιο που δεν μπορούν να ξεπεράσουν όλοι. Οπως παραδέχονται κύκλοι της αγοράς, «οι περισσότεροι αγοραστές είναι πλούσιοι και έχουν γραφεία στο Χονγκ Κονγκ, στην Κουάλα Λουμπούρ ή τη Σιγκαπούρη, όπου δεν υπάρχουν συναλλαγματικοί έλεγχοι, επομένως μπορούν να αγοράζουν μέσω των υπεράκτιων λογαριασμών των εταιρειών τους». Στις περισσότερες περιπτώσεις, πάντως, η πληρωμή γίνεται σε μετρητά.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/06/2011_445723
Αρχές Ιουνίου, στο Χονγκ Κονγκ, ήταν τουλάχιστον 3.000 οι Κινέζοι που επισκέφθηκαν τη διήμερη έκθεση κατοικίας. Στόχος, να επιλέξουν μια επενδυτική ευκαιρία ή ένα δεύτερο σπίτι, κατά προτίμηση εκτός της χώρας, όπου οι τιμές έχουν εκτιναχθεί κατά 26% στη Σαγκάη και κατά 28% στο Πεκίνο. Δεν είναι οι μόνοι. Σε πόλεις με ισχυρό το κινεζικό στοιχείο, όπως το Σίδνεϊ, η Σιγκαπούρη και το Σαν Φρανσίσκο, ανθούν οι οργανωμένες επισκέψεις σε Κινέζους κτηματομεσίτες για τον ίδιο σκοπό. Ξεκινώντας πολύ αργότερα από τους συμπατριώτες τους στο Χονγκ Κονγκ, την πλουσιότερη διοικητική περιφέρεια της χώρας και με ευκολότερα μετατρέψιμο νόμισμα, οι Κινέζοι αγοράζουν ωστόσο τα πάντα. Από κατασχεθέντα διαμερίσματα 68.000 δολαρίων στη Φλόριντα μέχρι παραθαλάσσιες βίλες –ενίοτε ημιτελείς ακόμη– 2 εκατ. δολαρίων στο Βιετνάμ. Η δε αναζήτηση ευκαιριών επιταχύνθηκε τους τελευταίους επτά μήνες, καθώς οι κυβερνήσεις Χονγκ Κονγκ και Πεκίνου επέβαλαν όρια τόσο στις αγορές όσο και στη χρηματοδότηση, μέτρα που έχουν ήδη αρχίσει να αποθερμαίνουν τις αγορές τους. Υπενθυμίζεται ότι τον Ιανουάριο η Κίνα αύξησε την ελάχιστη προκαταβολή για αγορές δεύτερης κατοικίας από 50% σε 60%, έπειτα από 19 συναπτές μηνιαίες αυξήσεις. Διαμόρφωσε δε τα επιτόκια στα στεγαστικά δάνεια για δεύτερη κατοικία στο 110% του επιτοκίου αναφοράς, ενώ όρισε ως «ποινή» για όσους πωλούν μέσα σε πέντε χρόνια από την αγορά την πληρωμή ολόκληρου του φόρου συναλλαγής.
Η έννοια της επένδυσης στην αγορά κατοικίας για τους Κινέζους είναι ταυτόσημη της δυνατότητας οικοδόμησης, εκμετάλλευσης του ακινήτου και χρήσης του με τη συνταξιοδότηση. Μετά το Χονγκ Κονγκ, όπου οι αγορές από κατοίκους της ενδοχώρας συνέβαλαν στην άνοδο των τιμών, με αποτέλεσμα την επιβολή περιορισμών, τα πρωτεία στην επιλογή κατέχει η Βρετανία, για την Ευρώπη. Ακολουθούν όμως η Γερμανία, η Ιταλία, η Ισπανία και η Τουρκία, που σύμφωνα με κτηματομεσιτικούς κύκλους «απέχουν μόλις 6-12 μήνες από την πραγματική άνθηση». Ιδίως η Κωνσταντινούπολη –προσθέτουν– όπου «οι προοπτικές της οικονομίας είναι ισχυρές, η τουριστική βιομηχανία αναπτύσσεται, τα επιτόκια είναι χαμηλά, ο τόπος σπουδαίος και ο όγκος των στεγαστικών δανείων αυξάνεται».
Στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού, οι Κινέζοι συνέβαλαν στην αύξηση των πωλήσεων κατοικιών –και επακολούθως των τιμών– στη Σίλικον Βάλεϊ και τη Χαβάη, αλλά και στο Λας Βέγκας και στη Νέα Υόρκη. Οι αγορές τους ευθύνονται για το 9% των συνολικών αγορών κατοικιών από ξένους το 12μηνο που έληξε τον Μάρτιο, τόσο του 2010 όσο και του 2011, έναντι 5% το αντίστοιχο του 2009. Στο Βανκούβερ του Καναδά, με την αντίστοιχη συρροή Κινέζων, οι τιμές εκτινάχθηκαν κατά 32% τον Μάρτιο έναντι του Φεβρουαρίου.
Το συνάλλαγμαΤο ετήσιο όριο αγοράς ξένου συναλλάγματος για τους Κινέζους πολίτες ανέρχεται στα 50.000 δολάρια. Είναι ένα εμπόδιο που δεν μπορούν να ξεπεράσουν όλοι. Οπως παραδέχονται κύκλοι της αγοράς, «οι περισσότεροι αγοραστές είναι πλούσιοι και έχουν γραφεία στο Χονγκ Κονγκ, στην Κουάλα Λουμπούρ ή τη Σιγκαπούρη, όπου δεν υπάρχουν συναλλαγματικοί έλεγχοι, επομένως μπορούν να αγοράζουν μέσω των υπεράκτιων λογαριασμών των εταιρειών τους». Στις περισσότερες περιπτώσεις, πάντως, η πληρωμή γίνεται σε μετρητά.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economyagor_1_15/06/2011_445723
No comments:
Post a Comment