Την κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές τράπεζες, λόγω του κινδύνου χρεοκοπίας της χώρας περιγράφει σε άρθρο του το περιοδικό Economist, σημειώνοντας ότι ακόμη και σε περίπτωση που η χώρα δεν χρεοκοπήσει, το περιβάλλον στο οποίο πρέπει να δραστηριοποιηθούν δεν αφήνει πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Η θεώρηση που θέλει τις τράπεζες να είναι “κακοποιοί” έχει σε μεγάλο βαθμό αφομοιωθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τονίζει το Economist. Σε αυτή τη θεώρηση, όπως και σε πολλές άλλες, η Ελλάδα αποτελεί ακραίο παράδειγμα. Είναι δύσκολο να μιλήσεις στις ελληνικές τράπεζες και να μην σε κάνουν να τις λυπηθείς, προσθέτει.
Οι τράπεζες τα πήγαν αρκετά καλά κατά τη χρηματοπιστωτική κρίση της περιόδου 2007-08. Αντί να βασίζονται στις “ενέσεις” του κράτους, το ρεύμα ήταν αντίθετο, καθώς οι αγορές κρατικών ομολόγων από τις τράπεζες έγιναν ο πιο σίγουρος τρόπος χρηματοδότησης της ελληνικής κυβέρνησης. Το περιοδικό υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με τραπεζικό στέλεχος, οι εν λόγω αγορές έχουν γίνει πλέον καταναγκαστικές έως ένα βαθμό, με την κυβέρνηση να απειλεί με ανάληψη των καταθέσεων που διατηρούν οι κρατικές εταιρείες στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν κάνουν αυτό που πρέπει.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα, ο κίνδυνος χρεοκοπίας καθιστά τους ισολογισμούς των τραπεζών εξαιρετικά “εύφλεκτους”, καθώς έχουν ήδη καταγράψει απομειώσεις λόγω της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανταλλαγή ομολόγων, ενώ ο κίνδυνος περαιτέρω αναδιάρθρωσης διατηρείται.
Οι χρηματοδοτήσεις αποτελούν ένα ακόμη “αγκάθι”, αναφέρει το Economist. Οι εκροές καταθέσεων συνεχίζονται, με την Credit Suisse να εκτιμά ότι οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν μειωθεί σε ποσοστό 10% την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου καθώς ο κόσμος φοβάται την κατάρρευση των τραπεζών.
Η ΕΚΤ από την πλευρά της, τις κρατά ζωντανές, ωστόσο μειώνει κάθε τόσο... την παροχή οξυγόνου, αποτιμώντας τακτικά την αξία των ενέχυρων που δίνουν οι τράπεζες. Η πτωτική τάση της αξίας των ενέχυρων κάνεςι τις τράπεζες να μην θέλουν να “σπαταλήσουν” τα χρήματα που παίρνουν σε μεσοπρόθεσμες χορηγήσεις, οι οποίες ωστόσο είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Αντιθέτως, η οικονομία συρρικνώνεται, επιδεινώνοντας το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ η επιθεώρηση της Blackrock ίσως οδηγήσει τις τράπεζες σε εξεύρεση νέων κεφαλαίων αργότερα μέσα στο έτος.
Οι ίδιοι οι τραπεζίτες, συνεχίζει το Economist, δεν επιθυμούν τη χρεοκοπία της Ελλάδας, καθώς ενδεχόμενη αναδιάρθρωση θα “εξαφανίσει” τα κεφάλαιά τους, ενώ ανώτερα στελέχη υποστηρίζουν ότι η απειλή της χρεοκοπίας είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσουν και άλλες μεταρρυθμίσεις.
Αν τελικά η χώρα δεν χρεοκοπήσει, το μέλλον των τραπεζών συνεχίζει να δείχνει γεμάτο προκλήσεις. Οι Alpha Bank και Eurobank συμφώνησαν ήδη να συγχωνευθούν, δραστηριότητες στο εξωτερικό πωλούνται, ενώ οι λειτουργία η τραπεζών διενεργείται με ένα αρκετά περιορισμένο στόχο. Να διασφαλιστεί επαρκές εισόδημα για να καλυφθούν οι προβλέψεις για επισφάλειες και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να προκαλέσει ένα αίσθημα συμπόνοιας.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1287520
Η θεώρηση που θέλει τις τράπεζες να είναι “κακοποιοί” έχει σε μεγάλο βαθμό αφομοιωθεί στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, τονίζει το Economist. Σε αυτή τη θεώρηση, όπως και σε πολλές άλλες, η Ελλάδα αποτελεί ακραίο παράδειγμα. Είναι δύσκολο να μιλήσεις στις ελληνικές τράπεζες και να μην σε κάνουν να τις λυπηθείς, προσθέτει.
Οι τράπεζες τα πήγαν αρκετά καλά κατά τη χρηματοπιστωτική κρίση της περιόδου 2007-08. Αντί να βασίζονται στις “ενέσεις” του κράτους, το ρεύμα ήταν αντίθετο, καθώς οι αγορές κρατικών ομολόγων από τις τράπεζες έγιναν ο πιο σίγουρος τρόπος χρηματοδότησης της ελληνικής κυβέρνησης. Το περιοδικό υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με τραπεζικό στέλεχος, οι εν λόγω αγορές έχουν γίνει πλέον καταναγκαστικές έως ένα βαθμό, με την κυβέρνηση να απειλεί με ανάληψη των καταθέσεων που διατηρούν οι κρατικές εταιρείες στην περίπτωση που οι τράπεζες δεν κάνουν αυτό που πρέπει.
Όποια και αν είναι τα κίνητρα, ο κίνδυνος χρεοκοπίας καθιστά τους ισολογισμούς των τραπεζών εξαιρετικά “εύφλεκτους”, καθώς έχουν ήδη καταγράψει απομειώσεις λόγω της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στην ανταλλαγή ομολόγων, ενώ ο κίνδυνος περαιτέρω αναδιάρθρωσης διατηρείται.
Οι χρηματοδοτήσεις αποτελούν ένα ακόμη “αγκάθι”, αναφέρει το Economist. Οι εκροές καταθέσεων συνεχίζονται, με την Credit Suisse να εκτιμά ότι οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα έχουν μειωθεί σε ποσοστό 10% την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου καθώς ο κόσμος φοβάται την κατάρρευση των τραπεζών.
Η ΕΚΤ από την πλευρά της, τις κρατά ζωντανές, ωστόσο μειώνει κάθε τόσο... την παροχή οξυγόνου, αποτιμώντας τακτικά την αξία των ενέχυρων που δίνουν οι τράπεζες. Η πτωτική τάση της αξίας των ενέχυρων κάνεςι τις τράπεζες να μην θέλουν να “σπαταλήσουν” τα χρήματα που παίρνουν σε μεσοπρόθεσμες χορηγήσεις, οι οποίες ωστόσο είναι απαραίτητες για την ανάπτυξη της οικονομίας.
Αντιθέτως, η οικονομία συρρικνώνεται, επιδεινώνοντας το πρόβλημα των μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενώ η επιθεώρηση της Blackrock ίσως οδηγήσει τις τράπεζες σε εξεύρεση νέων κεφαλαίων αργότερα μέσα στο έτος.
Οι ίδιοι οι τραπεζίτες, συνεχίζει το Economist, δεν επιθυμούν τη χρεοκοπία της Ελλάδας, καθώς ενδεχόμενη αναδιάρθρωση θα “εξαφανίσει” τα κεφάλαιά τους, ενώ ανώτερα στελέχη υποστηρίζουν ότι η απειλή της χρεοκοπίας είναι ο καλύτερος τρόπος για να περάσουν και άλλες μεταρρυθμίσεις.
Αν τελικά η χώρα δεν χρεοκοπήσει, το μέλλον των τραπεζών συνεχίζει να δείχνει γεμάτο προκλήσεις. Οι Alpha Bank και Eurobank συμφώνησαν ήδη να συγχωνευθούν, δραστηριότητες στο εξωτερικό πωλούνται, ενώ οι λειτουργία η τραπεζών διενεργείται με ένα αρκετά περιορισμένο στόχο. Να διασφαλιστεί επαρκές εισόδημα για να καλυφθούν οι προβλέψεις για επισφάλειες και αυτό από μόνο του είναι αρκετό για να προκαλέσει ένα αίσθημα συμπόνοιας.
http://www.capital.gr/News.asp?id=1287520
No comments:
Post a Comment