Βέβαια μέχρι την ανακοίνωση του, θα εξαντληθούν όλα τα περιθώρια πίεσης για πρόσθετα μέτρα ώστε να διασφαλιστεί η αποκλιμάκωση του ελλείμματος κατά 4 εκατοστιαίες μονάδες. Θα εξαντληθούν επίσης και όλα τα περιθώρια πολιτικής και λεκτικής στήριξης της χώρας μας από την Ευρώπη. Ο μηχανισμός δηλαδή, θα λειτουργήσει ως τελευταία εναλλακτική.
Οπως αναφέρει κορυφαίος παράγοντας της ΕΕ, οι μέχρι τώρα διεργασίες μεταξύ της Κομισιόν, του προεδρείου του Eurogroup και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας καταλήγουν σε ένα σχέδιο -ασπίδα που θα ξετυλίγεται σε τρία στάδια.
Το πρώτο στάδιο αφορά την περίπτωση που η Ελλάδα ή άλλη χώρα χρειαστεί άμεση χρηματική στήριξη και αντιμετωπίζει προβλήματα να δανειστεί από τις αγορές. Τότε, και αφού η Ελλάδα το ζητήσει επισήμως, χώρες όπως η Γερμανία η Γαλλία το Λουξεμβούργο και η Ολλανδία, μέσω κρατικής τράπεζας τους, θα αγοράσουν ελληνικά ομόλογα με χαμηλό επιτόκιο ώστε να εισρεύσει χρήμα στην Ελληνική αγορά.
Πίσω από τις κλειστές πόρτες η Γερμανία και η Γαλλία έχουν εκφράσει την διάθεση τους να διαθέσουν από 5 δισεκ ευρώ η κάθε μία για την αγορά ελληνικών ομολόγων. Για 4 δισεκ. ευρώ κάνει λόγο το Λουξεμβούργο. Η κίνηση αυτή, εφόσον αποφασιστεί, θα βαφτιστεί ως «ασπίδα προστασίας» και όχι δάνειο ώστε να παρακαμφθούν οι απαγορεύσεις της Ευρωπαικής Συνθήκης για διμερή στήριξη.
Το δεύτερο στάδιο αφορά την δημιουργία ευρωομολόγου που θεωρείται μεσοπρόθεσμος στόχος λόγω της πολυπλοκότητας της έκδοσης του. Στην έκδοση του θα συμμετέχουν και οι 16 χώρες τις ευρωζώνης ανάλογα με το ποσοστό του ΑΕΠ τους και την συνεισφορά τους στον κοινοτικό προυπολογισμό. Το επιτόπιο αναμένεται να είναι το μέσο επίπεδο των 16 την ημέρα της έκδοσης. Όπως υποστηρίζει η ίδια πηγή «το ευρωομόλογο θα προχωρήσει σε περίπτωση που η πίεση των αγορών συνεχιστεί μεσοπρόθεσμα και επεκταθεί και σε άλλες χώρες.
Η εικόνα θα ξεκαθαρίσει μέσα Μαρτίου όταν θα συζητηθούν τα προγράμματα σταθερότητας της Ισπανίας και της Πορτογαλίας που θεωρητικά βρίσκονται στην ίδια κατάσταση με την Ελλάδα». Εξετάζεται επίσης κατα πόσο θα μπορεί η ευρωζώνη να λειτουργήσει ως εγγυήτρια δύναμη των ελληνικών ομολόγων.
Το τρίτο στάδιο που είναι μακροπρόθεσμο έχει να κάνει με την δημιουργία Ευρωπαικού Νομισματικού Ταμείου ώστε «να μην χρειαστεί ποτέ να ανοίξει η πόρτα ευρωζώνης στο ΔΝΤ» Με προτροπή του γαλλογερμανικού άξονα, ο επίτροπος για νομισματικές και οικονομικές υποθέσεις Ολι Ρεν έχει εξουσιοδοτηθεί να μελετήσει την δημιουργία ευρωπαϊκής οικονομικής διακυβέρνησης που θα ελέγχει, θα συντονίζει και θα παρεμβαίνει στα δημοσιονομικά της κάθε χώρας όταν θα αντιλαμβάνεται «ότι κινδυνεύει η ευρωζώνη».
Σύμφωνα με το άρθρο 136 της νέας συνθήκης της Λισσαβόνας, ο έλεγχος πλέον στους προϋπολογισμούς της κάθε χώρας θα είναι αυξημένος ακόμα και σε περιόδους ανάπτυξης και οικονομικής σταθερότητας. Ετσι, με πρόφαση τους κινδύνους αποσταθεροποίησης της ΟΝΕ και την δημιουργία ενός Ευρωπαϊκού Νομισματικού ταμείου οι «μεγάλες χώρες» επιθυμούν να έχουν την μερίδα του λέοντος σε μια οικονομική διακυβέρνηση της ΕΕ, η οποία θα ελέγχει όχι μόνο το νέο Ταμείο αλλά ουσιαστικά την Κομισιόν και την ΕΚΤ.
Οι πολιτικές ζυμώσεις δίνουν και παίρνουν και τις πρώτες ενδείξεις θα τις δούμε στην εαρινή σύνοδο κορυφής του Μαρτίου, όπου ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζ.Μπαρόζο θα παρουσιάσει τα πρώτα αποτελέσματα της έκθεσης Ρεν.
Και ενώ όλες οι χώρες φαίνεται να συμφωνούν στην δημιουργία του Ευρωπαϊκού Ταμείου, διαφωνούν ως προς την οικονομική διακυβέρνηση. Ισπανία, Ιταλία και Πορτογαλία φοβούνται ότι με αυτό τον τρόπο θα χωριστεί η ΕΕ στον πλούσιο Βορά και στον φτωχό Νότο και ότι μια χώρα όπως η Γερμανία θα μπορεί να παρεμβαίνει στις εθνικές οικονομικές πολιτικές ανά πάσα στιγμή.
Πάντως όποια χώρα και να κάνει χρήση κάποιο από τα τρία στάδια, θα πρέπει να είναι έτοιμη να κάνει σκληρές υποχωρήσεις καθώς οι εγγυήσεις του πακέτου στήριξης θα συνοδεύονται και από αυστηρότατους όρους μακροχρόνιας διάρκειας. Όπως υποστηρίζει ο κορυφαίος παράγοντας, «οι χώρες που θα λαμβάνουν την βοήθεια θα πρέπει να είναι διατεθειμένες να προσαρμόσουν την οικονομική τους πολιτική προς την λογική των πλεονασματικών προϋπολογισμών μέσα σε λίγα χρόνια».
http://www.euro2day.gr/news/economy/124/articles/571056/Article.aspx
______________
Το ευρωομόλογο δείχνει ότι:
1. στόχος είναι πράγματι το ευρώ, και αυτό έγινε κατανοητό
2. η ΟΝΕ κάνει ένα βήμα πιο πέρα ύστερα από την ασφυκτική πίεση που δέχτηκε.
Κάποιες φορές, οι κρίσεις δημιουργούν ευκαιρίες.